a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z decyzją Rady (WPZiB) 2021/509 1 ustanowiono Europejski Instrument na rzecz Pokoju (zwany dalej "EPF") w celu finansowania przez państwa członkowskie działań Unii w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa służących utrzymaniu pokoju, zapobieganiu konfliktom i umacnianiu bezpieczeństwa międzynarodowego zgodnie z art. 21 ust. 2 lit. c) Traktatu. W szczególności, zgodnie z art. 1 ust. 2 decyzji (WPZiB) 2021/509, EPF może finansować działania służące wzmocnieniu zdolności państw trzecich oraz organizacji regionalnych i międzynarodowych dotyczących kwestii wojskowych i obronnych.
(2) Globalna strategia na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej z 2016 r. wyznacza cele polegające na wzmacnianiu bezpieczeństwa i obrony, inwestowaniu w odporność państw i społeczeństw na wschód od Unii, opracowaniu zintegrowanego podejścia do konfliktów i kryzysów, promowaniu i wspieraniu opartych na współpracy porządków regionalnych oraz wzmacnianiu globalnego ładu na podstawie prawa międzynarodowego, w tym przestrzegania międzynarodowego prawa praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego.
(3) W dniu 21 marca 2022 r. Rada zatwierdziła Strategiczny kompas, aby stać się solidniejszym i bardziej zdolnym podmiotem zapewniającym bezpieczeństwo, w tym poprzez zwiększone wykorzystanie EPF w celu wspierania zdolności obronnych partnerów.
(4) Unia jest zaangażowana na rzecz ścisłych więzi wspierających silną, niepodległą i dobrze prosperującą Republikę Mołdawii, na podstawie Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Mołdawii, z drugiej strony 2 (zwanego dalej "Układem o stowarzyszeniu"), w tym pogłębioną i kompleksową strefę wolnego handlu, oraz na rzecz propagowania stowarzyszenia politycznego i integracji gospodarczej przy jednoczesnym zdecydowanym wspieraniu suwerenności i integralności terytorialnej Republiki Mołdawii w jej uznanych na forum międzynarodowym granicach. Zgodnie z art. 5 Układu o stowarzyszeniu Unia i Republika Mołdawii wzmacniają dialog i współpracę oraz propagują stopniowe zbliżenie w dziedzinie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, w tym wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO), oraz zajmą się przede wszystkim kwestiami zapobiegania konfliktom i zarządzania kryzysowego, stabilizacji regionalnej, rozbrojenia, nieproliferacji, kontroli zbrojeń i kontroli wywozu broni.
(5) Unia dostrzega istotny wkład Republiki Mołdawii w unijną WPBiO, w tym stały wkład tego państwa w misję szkoleniową Unii Europejskiej w Mali.
(6) Niniejsza decyzja opiera się na decyzji Rady (WPZiB) 2021/2136 3 w odniesieniu do stałego zaangażowania Unii na rzecz wspierania zdolności sił zbrojnych Republiki Mołdawii w obszarach priorytetowych.
(7) W piśmie z dnia 20 kwietnia 2022 r. skierowanym do Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej "Wysokim Przedstawicielem") wicepremier oraz minister spraw zagranicznych i integracji europejskiej Republiki Mołdawii zwrócili się do Unii, zgodnie z art. 59 ust. 1 decyzji (WPZiB) 2021/509, o zapewnienie wsparcia dla sił zbrojnych Republiki Mołdawii poprzez wzmocnienie zdolności w zakresie logistyki, mobilności, dowodzenia i kontroli, cyberobrony, systemów rozpoznania z wykorzystaniem bezzałogo- wych statków powietrznych oraz usług łączności taktycznej.
(8) Środki pomocy mają być realizowane z uwzględnieniem zasad i wymogów określonych w decyzji (WPZiB) 2021/509, a w szczególności w zgodności ze wspólnym stanowiskiem Rady 2008/944/WPZiB 4 , oraz zgodnie z przepisami dotyczącymi realizacji dochodów i wydatków finansowanych w ramach EPF.
(9) Rada potwierdza, że jest zdecydowana chronić, propagować i realizować prawa człowieka, podstawowe wolności i zasady demokratyczne, a także umacniać praworządność i dobre sprawowanie władzy zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych, Powszechną deklaracją praw człowieka i prawem międzynarodowym, w szczególności prawem międzynarodowym praw człowieka oraz międzynarodowym prawem humanitarnym,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: