a także mając na uwadze, co następuje:(1) Art. 32 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 2 zmieniono art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 poprzez dodanie szeregu podmiotów do wykazu tych podmiotów, którym repozytoria transakcji muszą udostępniać informacje dotyczące instrumentów pochodnych, tak aby umożliwić tym podmiotom wykonywanie ich obowiązków i uprawnień. W związku z tym podmioty te należy również uwzględnić w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 151/2013 3 , wraz z określeniem poziomu dostępu do szczegółowych informacji dotyczących instrumentów pochodnych, jaki należy zapewnić, oraz rodzaju tych informacji. Istotne jest zatem, aby repozytoria transakcji były w stanie precyzyjnie określić odpowiednich kontrahentów i odpowiednie transakcje. Dostęp zapewniany przez repozytoria transakcji powinien obejmować dostęp do szczegółowych danych transakcyjnych dotyczących instrumentów pochodnych, w przypadku których kontrakty są zawierane przez kontrahenta, niezależnie od tego, czy dany kontrahent jest jednostką dominującą czy też jednostką zależną innego przedsiębiorstwa, pod warunkiem że przedmiotem wymaganego dostępu są informacje niezbędne do wykonywania przez odpowiednie podmioty ich obowiązków i uprawnień.
(2) Wielu podmiotom spośród wymienionych w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 przysługuje szereg różnorodnych uprawnień oraz mają one wiele zróżnicowanych obowiązków. W celu uniknięcia sytuacji, w której repozytoria transakcji zmuszone byłyby nieustannie sprawdzać, na podstawie jakiego uprawnienia i do jakich konkretnie potrzeb dany podmiot żąda dostępu, a tym samym uniknięcia zbytecznych obciążeń administracyjnych dla tych repozytoriów transakcji, należy zezwolić repozytoriom transakcji na zapewnienie każdemu podmiotowi pojedynczego dostępu, który powinien obejmować obowiązki i uprawnienia tego podmiotu.
(3) Dostęp podmiotów wymienionych w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 do wszystkich szczegółowych informacji dotyczących instrumentów pochodnych, w tym szczegółowych informacji dotyczących instrumentów pochodnych, których zgłoszenia zostały odrzucone przez repozytorium transakcji, oraz szczegółowych informacji będących wynikiem przeprowadzenia procedury uzgodnienia danych dotyczących instrumentów pochodnych, o której mowa w art. 19 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 150/2013 4 , ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia tym podmiotom możliwości wykonywania ich obowiązków i uprawnień.
(4) Niektóre podmioty wymienione w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 są odpowiedzialne za monitorowanie ryzyka systemowego zagrażającego stabilności finansowej. Do prawidłowego wykonywania swoich zadań podmioty te potrzebują dostępu do jak najszerszego spektrum uczestników rynku i systemów obrotu oraz jak najbardziej kompleksowych i szczegółowych informacji dotyczących instrumentów pochodnych, które są dostępne dla ich obszarów odpowiedzialności, którym to obszarem może być - w zależności od danego podmiotu - państwo członkowskie, strefa euro lub cała Unia.
(5) Ze względu na powiązania między instrumentami pochodnymi a polityką pieniężną członek Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC), o którym mowa w art. 81 ust. 3 lit. g) rozporządzenia (UE) nr 648/2012, powinien mieć dostęp do danych o pozycjach w odniesieniu do kontraktów pochodnych denominowanych w walucie emitowanej przez tego członka ESBC. Dane o pozycjach powinny obejmować dane dotyczące instrumentów pochodnych zagregowane według kryteriów takich jak instrument bazowy, produkt i termin zapadalności dla poszczególnych kontrahentów.
(6) Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB), Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA) oraz Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) stanowią część Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego i posiadają - w kontekście stabilności finansowej i ryzyka systemowego - uprawnienia i obowiązki, które są bardzo podobne do uprawnień i obowiązków Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA). Dlatego też ważne jest, aby te organy, podobnie jak ESMA, posiadały dostęp do wszystkich danych transakcyjnych dotyczących instrumentów pochodnych.
(7) Rozporządzeniem Rady (UE) nr 1024/2013 5 ustanowiono Jednolity Mechanizm Nadzorczy. Repozytorium transakcji powinno zatem zapewnić Europejskiemu Bankowi Centralnemu (EBC) dostęp do wszystkich danych transakcyjnych dotyczących instrumentów pochodnych, w przypadku których kontrakty są zawierane przez dowolnego kontrahenta, który - w ramach jednolitego mechanizmu nadzorczego - podlega nadzorowi ze strony EBC na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1024/2013.
(8) Na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE 6 organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji należy zapewnić skuteczne środki działania w odniesieniu do podmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 1 tej dyrektywy, aby zapobiec efektowi domina. Każdy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien zatem dysponować dostępem do danych transakcyjnych dotyczących instrumentów pochodnych zgłaszanych przez te podmioty.
(9) Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 7 Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji jest odpowiedzialna za skuteczne i spójne funkcjonowanie jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, m.in. poprzez sporządzanie planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji dla podmiotów, o których mowa w art. 2 tego rozporządzenia. Aby umożliwić Jednolitej Radzie ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji sporządzanie tych planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, repozytoria transakcji powinny zapewnić jej dostęp do danych transakcyjnych dotyczących instrumentów pochodnych, w przypadku których kontrakty są zawierane przez dowolnego kontrahenta, który jest objęty zakresem rozporządzenia (UE) nr 806/2014.
(10) Aby umożliwić organom, o których mowa w art. 81 ust. 3 lit. o) i p) rozporządzenia (UE) nr 648/2012, wykonywanie ich obowiązków i uprawnień, należy im zapewnić dostęp do danych zgłaszanych przez kontrahentów objętych zakresem ich obowiązków i uprawnień.
(11) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji Europejskiej przez ESMA.
(12) Przed przedłożeniem projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, ESMA przeprowadził konsultacje z odpowiednimi organami oraz członkami ESBC. ESMA przeprowadził również otwarte konsultacje publiczne, przeanalizował potencjalne powiązane koszty i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 8 .
(13) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 151/2013,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
