a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 27 kwietnia 2009 r., na podstawie zalecenia Komisji, Rada stwierdziła, w drodze decyzji 2009/417/WE 1 , zgodnie z art. 126 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), istnienie nadmiernego deficytu w Hiszpanii. Rada odnotowała, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych na 2008 r. wskazany w programie stabilnosci ze stycznia 2009 r. wyniósł 3,4 % produktu krajowego brutto (PKB), a zatem przekroczył określoną w TFUE wartość referencyjną wynoszącą 3 % PKB. Dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych miał wynieść w 2008 r. 39,5 % PKB, znacznie poniżej wartości referencyjnej wynoszącej 60 % PKB..
(2) W dniu 27 kwietnia 2009 r., zgodnie z art. 126 ust. 7 TFUE oraz art. 3 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1467/97 2 , Rada, na podstawie zalecenia Komisji, wydała zalecenie skierowane do Hiszpanii mające na celu zlikwidowanie nadmiernego deficytu najpóźniej do 2012 r.
(3) W dniach 2 grudnia 2009 r., 10 lipca 2012 r. i 21 czerwca 2013 r. Rada wydała trzy nowe zalecenia skierowane do Hiszpanii na podstawie art. 126 ust. 7 TFUE przedłużając termin korekty nadmiernego deficytu odpowiednio do 2013 r., 2014 r. i 2016 r. We wszystkich trzech zaleceniach Rada uznała, że Hiszpania podjęła skuteczne działania, lecz wystąpiły nieprzewidziane niekorzystne zdarzenia gospodarcze, niosące poważne negatywne konsekwencje dla finansów publicznych.
(4) W dniu 12 lipca 2016 r., na podstawie art. 126 ust. 8 TFUE Rada ustaliła, że Hiszpania nie podjęła skutecznych działań w odpowiedzi na zalecenie Rady z dnia 21 czerwca 2013 r. W dniu 8 sierpnia 2016 r. Rada na podstawie art. 126 ust. 9 TFUE przyjęła decyzję (UE) 2017/984 3 wzywającą Hiszpanię do podjęcia środków służących ograniczeniu deficytu, uznanych za niezbędne w celu skorygowania nadmiernego deficytu, i wyznaczyła 2018 r. jako nowy termin korekty. Rada wyznaczyła również dzień 15 października 2016 r. jako termin podjęcia skutecznych działań oraz złożenia Radzie i Komisji sprawozdania z działań podjętych w odpowiedzi na wezwanie Rady.
(5) W dniu 16 listopada 2016 r. Komisja stwierdziła, że Hiszpania podjęła skuteczne działania w ramach art. 126 ust. 9 TFUE zgodnie z decyzją (UE) 2017/984.
(6) Zgodnie z art. 4 Protokołu nr 12 w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i TFUE, Komisja dostarcza dane na potrzeby zastosowania procedury nadmiernego deficytu. W ramach stosowania tego protokołu państwa członkowskie przedkładają dane na temat deficytu i długu sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz inne związane z tym zmienne dwa razy w roku, mianowicie przed dniem 1 kwietnia oraz przed dniem 1 października, zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 479/2009 4 .
(7) Rada podejmuje decyzję o uchyleniu decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu na podstawie przekazanych danych. Ponadto decyzja w sprawie istnienia nadmiernego deficytu powinna zostać uchylona tylko wówczas, gdy prognozy Komisji wskazują, że deficyt nie przekroczy w okresie objętym prognozą określonej w TFUE wartości referencyjnej wynoszącej 3 % PKB.
(8) Na podstawie danych dostarczonych przez Komisję (Eurostat) zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 479/2009, na podstawie zgłoszenia z kwietnia 2019 r. przez Hiszpanię, programu stabilności z 2019 r. oraz prognozy Komisji z wiosny 2019 r., uzasadnione jest wyciągnięcie następujących wniosków:
- Deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych osiągnął w 2017 r. poziom 3,1 % PKB, po czym spadł do 2,5 % PKB w 2018 r. W porównaniu z prognozami zawartymi w projekcie planu budżetowego na 2019 r., przedłożonym w październiku 2018 r., deficyt w 2018 r. wyniósł 0,2 punkty procentowe mniej, dzięki wyższemu o 0,3 punkty procentowe wskaźnikowi dochodów do PKB, który został tylko częściowo wyrównany przez wyższy o 0,1 punktu procentowego wskaźnik wydatków. Po stronie dochodów zarówno dochody z podatku od osób prawnych, jak i pozostałe dochody były wyższe niż przewidywano, natomiast po stronie wydatków nieco wyższe były koszty związane z zatrudnieniem.
- W przedłożonym przez rząd Hiszpanii w dniu 30 kwietnia 2019 r. programie stabilności na lata 2019-2022 przewiduje się, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych obniży się do poziomu 2 % PKB w 2019 r., a w 2020 r. spadnie do 1,1 % PKB. W prognozie Komisji z wiosny 2019 r. przewiduje się, że deficyt wyniesie 2,3 % PKB w 2019 r. i 2 % PKB w 2020 r., utrzymując się zatem na poziomie niższym od określonej w TFUE wartości referencyjnej wynoszącej 3 % PKB.
- Saldo strukturalne, tj. saldo sektora instytucji rządowych i samorządowych w ujęciu uwzględniającym zmiany cykliczne, po skorygowaniu o działania jednorazowe i tymczasowe, nie uległo zmianie w latach 2017-2018, w oparciu o prognozę Komisji z wiosny 2019 r. Od 2016 r. poprawa salda strukturalnego wyniosła łącznie 0,4 % PKB.
- Relacja długu publicznego brutto do PKB zmniejszyła się w 2018 r. do 97,1 % (z poziomu 98,1 % w 2017 r.), co wynikało głównie ze zmniejszającego dług wpływu wzrostu realnego i inflacji, który skompensował z naddatkiem odwrotny wpływ wydatków z tytułu odsetek, podczas gdy saldo pierwotne jest bliskie zeru. Prognoza Komisji z wiosny 2019 r. zakłada, że wskaźnik zadłużenia zmniejszy się do 96,3 % w 2019 r. i 95,7 % w 2020 r., głównie dzięki wysokiemu wzrostowi nominalnemu, który przeważa nad wpływem zwiększającej zadłużenie wartości rezydualnej zmiany długu oraz wydatków z tytułu odsetek, podczas gdy saldo pierwotne tylko nieznacznie się poprawia.
(9) Zgodnie z art. 126 ust. 12 TFUE decyzję Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu należy uchylić, kiedy nadmierny deficyt w danym państwie członkowskim zostanie, w ocenie Rady, skorygowany.
(10) W opinii Rady nadmierny deficyt w Hiszpanii został skorygowany i w związku z tym decyzja 2009/417/WE powinna zostać uchylona.
(11) Począwszy od 2019 r., czyli roku następującego po roku, w którym nastąpiła korekta nadmiernego deficytu, Hiszpania podlega części zapobiegawczej paktu stabilności i wzrostu oraz powinna w odpowiednim tempie czynić postępy na drodze do osiągnięcia swojego średniookresowego celu budżetowego, przestrzegając przy tym docelowej wartości wydatków, oraz spełniać kryterium długu zgodnie z art. 2 ust. 1a rozporządzenia (WE) nr 1467/97,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
