(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 39)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 16 stycznia 2019 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną 1 , w szczególności akapit czwarty załącznika A.I oraz akapit siódmy załącznika A.II do tej dyrektywy,
uwzględniając dyrektywę Rady 91/68/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy owcami i kozami 2 , w szczególności rozdział 1 sekcja II załącznika A do tej dyrektywy,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa 64/432/EWG ma zastosowanie do handlu bydłem w Unii. Określono w niej warunki, zgodnie z którymi państwo członkowskie może być uznane za oficjalnie wolne od gruźlicy lub oficjalnie wolne od brucelozy w odniesieniu do stad bydła.
(2) Art. 1 decyzji Komisji 2003/467/WE 3 stanowi, że regiony państw członkowskich wymienione w rozdziale 2 załącznika I do tejże decyzji uznaje się za oficjalnie wolne od gruźlicy w odniesieniu do stad bydła.
(3) Hiszpania przedłożyła Komisji dokumentację wykazującą, że prowincja Pontevedra we wspólnocie autonomicznej Galicji spełnia warunki określone w dyrektywie 64/432/EWG umożliwiające uznanie jej za obszar oficjalnie wolny od gruźlicy w odniesieniu do stad bydła.
(4) Jak wynika z oceny dokumentacji przedłożonej przez Hiszpanię, prowincję Pontevedra we wspólnocie autonomicznej Galicji należy uznać za oficjalnie wolną od gruźlicy w odniesieniu do stad bydła.
(5) Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do decyzji 2003/467/WE.
(6) Art. 2 decyzji 2003/467/WE stanowi, że regiony państw członkowskich wymienione w rozdziale 2 załącznika II do tejże decyzji uznaje się za oficjalnie wolne od brucelozy w odniesieniu do stad bydła.
(7) Hiszpania przedłożyła Komisji dokumentację wykazującą, że Wspólnoty Autonomiczne Madrytu i Walencji oraz prowincje Almeria, Granada i Jaen we wspólnocie autonomicznej Andaluzji spełniają warunki określone w dyrektywie 64/432/EWG umożliwiające uznanie tych obszarów za oficjalnie wolne od brucelozy w odniesieniu do stad bydła.
(8) Jak wynika z oceny dokumentacji przedłożonej przez Hiszpanię, Wspólnoty Autonomiczne Madrytu i Walencji oraz prowincje Almeria, Granada i Jaen we wspólnocie autonomicznej Andaluzji powinny zostać uznane za oficjalnie wolne od brucelozy w odniesieniu do stad bydła.
(9) Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do decyzji 2003/467/WE.
(10) W dyrektywie 91/68/EWG określono warunki dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel owcami i kozami w Unii. Ustanowiono w niej warunki, zgodnie z którymi państwa członkowskie lub ich regiony mogą być uznawane za oficjalnie wolne od brucelozy (B. melitensis) w odniesieniu do stad owiec i kóz.
(11) Decyzja Komisji 93/52/EWG 4 stanowi, że regiony państw członkowskich, o których mowa w załączniku II do tej decyzji, są uznane za oficjalnie wolne od brucelozy (B. melitensis) w odniesieniu do stad owiec i kóz zgodnie z warunkami określonymi w dyrektywie 91/68/EWG.
(12) Hiszpania przedłożyła Komisji dokumentację wykazującą, że Wspólnota Autonomiczna Madrytu, prowincja Kadyks we wspólnocie autonomicznej Andaluzji oraz prowincja Ciudad Real we wspólnocie autonomicznej Kastylia-La Mancha spełniają warunki określone w dyrektywie 91/68/EWG umożliwiające uznanie tych obszarów za oficjalnie wolne od brucelozy (B. melitensis) w odniesieniu do stad owiec i kóz.
(13) Jak wynika z oceny dokumentacji przedłożonej przez Hiszpanię, Wspólnota Autonomiczna Madrytu, prowincja Kadyks we wspólnocie autonomicznej Andaluzji oraz prowincja Ciudad Real we wspólnocie autonomicznej Kastylia-La Mancha powinny zostać uznane za oficjalnie wolne od brucelozy (B. melitensis) w odniesieniu do stad owiec i kóz.
(14) Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do decyzji 93/52/EWG.
(15) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 14 stycznia 2019 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Vytenis ANDRIUKAITIS |
|
Członek Komisji |