a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów we wszystkich rodzajach unijnych połowów poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym.
(2) Art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 upoważnia Komisję do przyjęcia planów w zakresie odrzutów w drodze aktu delegowanego na wstępny okres nieprzekraczający trzech lat, który może zostać przedłużony na okres kolejnych trzech lat, na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie w porozumieniu z odpowiednimi komitetami doradczymi.
(3) Belgia, Hiszpania, Francja, Niderlandy i Portugalia mają bezpośredni interes w zarządzaniu rybołówstwem w wodach południowozachodnich. Na mocy rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2439 2 Komisja ustanowiła plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych w wodach południowozachodnich na okres 2016-2018, który został uchylony i zastąpiony rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/2374( 3 , w następstwie wspólnej rekomendacji przedłożonej przez Belgię, Hiszpanię, Francję, Niderlandy i Portugalię w 2016 r. Rozporządzenie delegowane (UE) 2016/2374 zostało zmienione rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2018/44 4 .
(4) W dniu 31 maja 2018 r. Belgia, Hiszpania, Francja, Niderlandy i Portugalia po konsultacji z Regionalnym Komitetem Doradczym ds. Wód Południowo-Zachodnich przedstawiły Komisji nową wspólną rekomendację. Wkład naukowy pozyskany od odpowiednich podmiotów naukowych został zweryfikowany przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) 5 . W dniu 11 września 2018 r. odbyło się spotkanie grupy ekspertów składającej się z przedstawicieli 28 państw członkowskich i Komisji oraz Parlamentu Europejskiego w charakterze obserwatora w celu omówienia odnośnych środków.
(5) Rozporządzeniem delegowanym (UE) 2016/2374 przewidziano wyłączenie z obowiązku wyładunku w odniesieniu do homarca złowionego włokami dennymi w podobszarach 8 i 9 Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES), ponieważ istniejące dane naukowe wykazują możliwe wysokie wskaźniki przeżycia, przy uwzględnieniu cech narzędzi połowowych ukierunkowanych na gatunki, praktyki połowowe i ekosystem. W swojej ocenie 6 STECF stwierdził, że ostatnie doświadczenia i badania przeprowadzone w latach 2016-2018 wykazują wskaźniki przeżycia w zakresie obserwowanym w ramach poprzednich prac. W związku z tym, biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy utrzymać wyłączenie z uwagi na przeżywalność w wodach południowozachodnich dla gatunków dennych w planie w zakresie odrzutów na okres 2019-2021.
(6) W przypadku rajowatych złowionych przy użyciu wszystkich narzędzi połowowych w podobszarach ICES 8 i 9 brak jest szczegółowych danych naukowych dotyczących wskaźników przeżycia dla całego segmentu floty oraz dla kombinacji, które korzystają z wyłączenia. Uznaje się, że - z kilkoma wyjątkami - wskaźniki przeżycia są zasadniczo rzetelne, jednak konieczne są dodatkowe dane. W celu zebrania tych danych należy kontynuować połowy i w związku z tym Komisja uważa, że wyłączenie powinno zostać przyznane, ale państwa członkowskie powinny mieć obowiązek przekazywania odpowiednich danych umożliwiających STECF pełną ocenę uzasadnienia a Komisji przeprowadzenie przeglądu. Państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu powinny przedłożyć, tak szybko jak to możliwe, przed dniem 31 maja każdego roku: a) plan działania opracowany w celu zwiększenia przeżywalności oraz wypełnienia luk w danych określonych przez STECF, który będzie co roku oceniany przez STECF, b) coroczne sprawozdania z postępów i wszelkich zmian lub dostosowań wprowadzonych w programach dotyczących przeżywalności.
(7) W odniesieniu do wskaźników przeżycia rajowatych - przy niskim poziomie wiedzy naukowej na ich temat -stwierdzono, że wskaźnik przeżycia u rai dwuplamej (Leucoraja naevus) jest znacznie niższy niż w przypadku innych gatunków. Jednak całkowite wykluczenie tego gatunku z wyłączenia uniemożliwiłoby prowadzenie połowów i stałe, rzetelne gromadzenie danych. W związku z tym Komisja uważa, że wyłączenie to należy przyznać jedynie na rok, a nowe badania i środki na rzecz poprawy przeżywalności powinny zostać opracowane w trybie pilnym i przekazane STECF do oceny najszybciej jak to możliwe, przed dniem 31 maja 2019 r.
(8) W nowej wspólnej rekomendacji proponuje się również wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do morlesza bogara złowionego tradycyjnym narzędziem połowowym "voracera" w rejonie ICES 9a. Państwa członkowskie dostarczyły dane naukowe w celu wykazania wskaźników przeżycia odrzutów morlesza bogara. Dane zostały przedłożone STECF, który stwierdził, że wyłączenie jest w pełni uzasadnione. Wyłączenie to należy zatem uwzględnić w nowym planie w zakresie odrzutów na lata 2019-2021.
(9) W nowej wspólnej rekomendacji proponuje się również wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do morlesza bogara złowionego w ramach połowów haczykowych w rejonie ICES 10. Państwa członkowskie dostarczyły dane naukowe w celu wykazania wskaźników przeżycia odrzutów morlesza bogara w tym rodzaju połowów. Dane zostały przedłożone STECF, który stwierdził, że wyłączenie jest w pełni uzasadnione. Wyłączenie to należy zatem uwzględnić w nowym planie w zakresie odrzutów na lata 2019-2021.
(10) Rozporządzenie delegowane (UE) 2016/2374 zawierało wyłączenia de minimis z obowiązku wyładunku na mocy art. 15 ust. 5 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do soli złowionych przy użyciu włoków rozprzowych i włoków dennych w rejonach ICES 8a i 8b, oraz w odniesieniu do soli złowionych za pomocą drygawic i sieci skrzelowych w rejonach ICES 8a i 8b. Dane przedstawione przez państwa członkowskie w odniesieniu do tych wyłączeń w nowej wspólnej rekomendacji zostały zweryfikowane przez STECF 7 . STECF stwierdził, że wspólna rekomendacja zawiera uzasadnione argumenty dotyczące trudności zwiększenia selektywności w połączeniu z nieproporcjonalnymi kosztami postępowania z niezamierzonymi połowami. W związku z tym, biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy utrzymać wyłączenia de minimis w wodach południowozachodnich dla gatunków dennych w planie w zakresie odrzutów na okres 2019-2021.
(11) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2016/2374 przewidziano wyłączenie de minimis z obowiązku wyładunku na mocy art. 15 ust. 5 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do morszczuka złowionego przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9. Dane dostarczone przez państwa członkowskie w odniesieniu do tego wyłączenia zostały zweryfikowane przez STECF, który stwierdził 8 , że należy przeprowadzić więcej badań w celu oceny poprawy selektywności. W celu zebrania tych danych należy kontynuować połowy i w związku z tym Komisja uważa, że wyłączenie powinno zostać przyznane tymczasowo, ale państwa członkowskie powinny mieć obowiązek przekazywania odpowiednich danych umożliwiających STECF pełną ocenę uzasadnienia a Komisji przeprowadzenie przeglądu. W związku z tym wyłączenie de minimis powinno być tymczasowo przyznane do dnia 31 grudnia 2019 r. Zainteresowane państwa członkowskie powinny przeprowadzić dodatkowe próby i przekazać informacje w możliwie najkrótszym terminie przed dniem 31 maja 2019 r. do oceny przez STECF.
(12) Nowa wspólna rekomendacja zawiera nowe wyłączenia de minimis w odniesieniu do:
- beryksów złowionych w ramach połowów haczykowych w podobszarze ICES 10,
- widlaka białego złowionego w ramach połowów haczykowych w podobszarze ICES 10,
- ostroboka złowionego przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,
- ostroboka złowionego przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8, 9 i 10 oraz w obszarach Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku (CECAF) 34.1.1, 34.1.2, 34.2.0,
- makreli złowionej przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,
- makreli złowionej przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8, 9 i 10 oraz w obszarach CECAF 34.1.1, 34.1.2, 34.2.0,
- sardeli europejskiej złowionej przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,
- kaprosza złowionego przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,
- smuklicy złowionej przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,
- smuklicy złowionej przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8 i 9,
- gładzicy złowionej przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,
- gładzicy złowionej przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8 i 9,
- żabnicy złowionej przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,
- żabnicy złowionej przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8 i 9,
- witlinka złowionego przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,
- witlinka złowionego przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8 i 9,
- rdzawca złowionego przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,
- rdzawca złowionego przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8 i 9,
- widlaka białego złowionego przy użyciu włoków i niewodów w rejonie ICES 9a,
- morlesza bogara złowionego przy użyciu włoków i niewodów w rejonie ICES 9a,
- soli złowionej przy użyciu włoków i niewodów w rejonie ICES 9a.
(13) Państwa członkowskie dostarczyły informacje dotyczące wyłączeń de minimis dla beryksów i widlaka białego złowionych w ramach połowów haczykowych w podobszarze ICES 10. STECF dokonał przeglądu tych informacji i stwierdził, że zawierały one uzasadnione argumenty wykazujące, że trudno będzie uzyskać dalszą poprawę w zakresie selektywności lub będzie ona wiązać się z nieproporcjonalnymi kosztami postępowania z niezamierzonymi połowami. Należy zatem uwzględnić te wyłączenia de minimis w nowym planie w zakresie odrzutów na lata 2019-2021.
(14) Informacje przekazane przez państwa członkowskie należy uzupełnić w odniesieniu do nowych wyłączeń de minimis dla każdego z tych gatunków oddzielnie:
- ostrobok, makrela, sardela europejska, kaprosz, smuklica, gładzica, żabnica, witlinek, rdzawiec złowione przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9;
- smuklica, gładzica, żabnica, witlinek i rdzawiec złowione przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8 i 9;
- ostrobok i makrela złowione przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8, 9 i 10 oraz w obszarach CECAF 34.1.1, 34.1.2, 34.2.0, oraz
- widlak biały, morlesz bogar i sola złowione przy użyciu włoków i niewodów w rejonie ICES 9a.
W tych okolicznościach indywidualne wyłączenia dotyczące każdego gatunku powinny być ograniczone do jednego roku, a państwa członkowskie powinny mieć obowiązek przekazywania odpowiednich danych umożliwiających STECF pełną ocenę uzasadnienia a Komisji przeprowadzenie przeglądu. Przedmiotowe wyłączenia de minimis powinny być tymczasowo przyznane do dnia 31 grudnia 2019 r. Zainteresowane państwa członkowskie powinny przeprowadzić dodatkowe próby i przekazać informacje w możliwie najkrótszym terminie przed dniem 31 maja 2019 r. do oceny przez STECF.
(15) Aby zapewnić wiarygodne oszacowania poziomów odrzutów na potrzeby ustalenia całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC), państwa członkowskie powinny - w przypadkach gdy wyłączenie de minimis było oparte na ekstrapolacji informacji dotyczących ograniczonej ilości danych i częściowych informacji na temat floty - zapewnić przekazywanie dokładnych i weryfikowalnych danych dla całej floty objętej tym przepisem dotyczącym wyłączenia de minimis.
(16) Środki zaproponowane w nowej wspólnej rekomendacji są zgodne z art. 15 ust. 4, art. 15 ust. 5 lit. c) oraz art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i mogą być włączone do niniejszego rozporządzenia.
(17) Zgodnie z art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Komisja przeanalizowała zarówno ocenę STECF, jak i potrzebę zapewnienia przez państwa członkowskie pełnego wdrożenia obowiązku wyładunku w dniu 1 stycznia 2019 r. W kilku przypadkach wyłączenia wymagają dalszej działalności połowowej i gromadzenia danych w celu uwzględnienia uwag przedstawionych przez STECF. W tych przypadkach Komisja uznaje, że zezwolenie na stosowanie tymczasowych wyłączeń stanowi pragmatyczne i ostrożne podejście do zarządzania rybołówstwem przy założeniu, że brak takich wyłączeń uniemożliwiałby gromadzenie danych niezbędnych do właściwego i świadomego zarządzania odrzutami, w dążeniu do pełnej realizacji obowiązku wyładunku.
(18) W związku z tym, że środki określone w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na działalność gospodarczą związaną z okresem połowu statków unijnych oraz jego planowanie, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu. Niniejsze rozporządzenie należy stosować od dnia 1 stycznia 2019 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
