a także mając na uwadze, co następuje:(1) Art. 43 ust. 3 Traktatu stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje środki dotyczące ustalania i przydziału uprawnień do połowów.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 1 zawiera wymóg przyjęcia środków ochronnych z uwzględnieniem dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, w tym, w odpowiednich przypadkach, sprawozdań przygotowanych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF).
(3) Rada zobowiązana jest do przyjęcia środków dotyczących ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym -w stosownych przypadkach - określonych warunków funkcjonalnie z nimi związanych. Uprawnienia do połowów należy rozdzielić między państwa członkowskie w taki sposób, aby zapewnić każdemu z państw członkowskich względną stabilność działalności połowowej w odniesieniu do każdego stada lub łowiska i należycie uwzględnić cele wspólnej polityki rybołówstwa ustanowione w rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013.
(4) Uprawnienia do połowów dotyczące gatunków głębokowodnych w rozumieniu art. 2 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 2347/2002 2 ustalane są na okresy dwuletnie.
(5) Całkowite dopuszczalne połowy (TAC) należy ustalać na podstawie dostępnych opinii naukowych z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-gospodarczych przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa, jak również w świetle opinii wyrażanych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami, w szczególności odpowiednimi komitetami doradczymi.
(6) Uprawnienia do połowów powinny być zgodne z międzynarodowymi umowami i zasadami, takimi jak porozumienie Organizacji Narodów Zjednoczonych z 1995 r. w sprawie ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi 3 oraz szczegółowe zasady zarządzania określone w międzynarodowych wytycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) z 2008 r. dotyczących zarządzania połowami dalekomorskimi, zgodnie z którymi, w szczególności, organ regulacyjny powinien zachować dużą ostrożność w przypadkach, gdy informacje są niepewne, nierzetelne lub niepełne. Brak odpowiednich informacji naukowych nie powinien być wykorzystywany jako podstawa odroczenia lub zaniechania podjęcia środków ochrony i zarządzania.
(7) Najnowsze opinie naukowe Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) oraz STECF wskazują, że większość stad głębokowodnych nadal poławia się w sposób niezrównoważony i że w celu zapewnienia zrównoważonych połowów należy jeszcze bardziej ograniczyć uprawnienia do połowów dotyczące tych stad aż do chwili, gdy ich liczebność wykaże tendencję wzrostową.
(8) Zgodnie z opinią ICES, TAC dotyczący morlesza bogara w wodach północnozachodnich należy przekształcić w TAC odnoszący się wyłącznie do przyłowów.
(9) Znaczne połowy morlesza bogara prowadzi się w odpowiednich obszarach Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku (CECAF) i Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM), które graniczą z podobszarem ICES IX. Ponieważ dane ICES dla obszarów przyległych są niepełne, zakres TAC powinien pozostać ograniczony do podobszaru ICES IX. Jednak z myślą o przygotowywaniu przyszłych decyzji dotyczących zarządzania należy przyjąć przepisy dotyczące przekazywania danych odnoszących się do tych obszarów przyległych.
(10) ICES zaleca zaprzestanie połowów gardłosza atlantyckiego do 2020 r. W przeszłości ustalano TAC dla gardłosza atlantyckiego (od 2010 r. te TAC pozostawały na poziomie zerowym). Należy zakazać poławiania, zatrzymywania na statku, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego gatunku, ponieważ stado jest przełowione i nie następuje jego odbudowa. ICES odnotowuje, że na wodach północnowschodniego Atlantyku nie prowadzono ukierunkowanych połowów unijnych gardłosza atlantyckiego od 2010 r.
(11) Zgodnie z opinią ICES ograniczone obserwacje na pokładzie pokazują, że odsetek buławika siwego wynosił mniej niż 1 % zgłaszanych połowów buławika czarnego. Na podstawie tych rozważań ICES zaleca, aby nie prowadzić ukierunkowanych połowów buławika siwego i aby przyłowy były odejmowane od TAC dotyczącego buławika czarnego, w celu zminimalizowania nieprawidłowego raportowania gatunków. Zdaniem ICES występują znaczne różnice - więcej niż jednego rzędu wielkości (więcej niż dziesięciokrotne) - między względnymi proporcjami buławika czarnego i buławika siwego zgłaszanymi w ramach oficjalnych wyładunków a obserwowanymi połowami i badaniami naukowymi w obszarach, w których obecnie poławia się buławika siwego. Dla tego gatunku dostępne są bardzo ograniczone dane, a niektóre z danych dotyczących zgłaszanych wyładunków uważane są przez ICES za nieprawidłowe raportowanie gatunków. W rezultacie nie można ustalić dokładnej historycznej dokumentacji połowów buławika siwego. Wszelkie przyłowy buławika siwego powinny być zatem ograniczone do 1 % kwot każdego z państw członkowskich dotyczących buławika czarnego i odejmowane od tych kwot, zgodnie z opinią naukową.
(12) Według ICES ukierunkowane połowy rekinów głębokowodnych powinny wynosić zero. ICES wskazuje jednak, że w związku z mającymi obecnie zastosowanie restrykcyjnymi limitami połowowymi występuje problem nieprawidłowego raportowania niemożliwych do uniknięcia przyłowów rekinów głębokowodnych. W szczególności w ukierunkowanych połowach głębinowych pałasza czarnego przy użyciu takli w ramach tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego występują niemożliwe do uniknięcia przyłowy rekinów głębokowodnych, które są obecnie odrzucane martwe. W związku z tym, oraz aby zebrać informacje naukowe dotyczące rekinów głębokowodnych, należy na zasadzie eksperymentu wprowadzić zezwolenie na przyłowy w latach 2017 i 2018 przez umożliwienie ograniczonych wyładunków niemożliwych do uniknięcia przyłowów rekinów głębokowodnych w ukierunkowanych połowach głębinowych pałasza czarnego przy użyciu takli w ramach tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego. Takle są uznanym selektywnym narzędziem połowowym w ramach tego rodzaju rybołówstwa. Zainteresowane państwa członkowskie powinny opracować regionalne środki zarządzania w odniesieniu do połowów pałasza czarnego i ustanowić szczególne środki w zakresie gromadzenia danych dotyczących rekinów głębokowodnych w celu zapewnienia ścisłego monitorowania tych stad. Zezwolenie przez Unię na przyłowy w odniesieniu do rekinów głębokowodnych w wodach Unii i wodach międzynarodowych podobszarów ICES V, VI, VII, VIII oraz IX, w wodach Unii i wodach międzynarodowych podobszaru ICES X oraz w wodach Unii obszarów CECAF 34.1.1, 34.1.2 oraz 34.2 pozostaje bez uszczerbku dla zasady względnej stabilności w odniesieniu do rekinów głębokowodnych w tych obszarach.
(13) Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 847/96 4 należy zidentyfikować zasoby, które są przedmiotem różnych środków, o których mowa w tym rozporządzeniu. TAC przezornościowe należy stosować w odniesieniu do stad, dla których nie istnieje ocena naukowa dotycząca uprawnień do połowów, w szczególności w odniesieniu do roku, w którym TAC mają być wyznaczone; we wszystkich innych przypadkach powinno się stosować TAC analityczne. W świetle opinii ICES i STECF w przypadku stad głębokowodnych, dla których nie jest dostępna ocena naukowa odpowiednich uprawnień do połowów, należy zastosować TAC przezornościowe.
(14) Zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 847/96 w dniu 15 września 2016 r. Portugalia złożyła skierowany do Komisji wniosek o zwiększenie TAC dla sardeli europejskiej na 2016 r. w podobszarach ICES IX i X oraz wodach Unii CECAF 34.1.1 do 15 000 ton. W opinii z dnia 21 października 2016 r. ICES potwierdziła wyjątkowo dobry stan tego stada sardeli europejskiej oraz fakt, że połowy wielkości 15 000 ton w 2016 r. można uznać za zrównoważone. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie Rady (UE) 2016/72 5 .
(15) Uprawnienia do połowów sardeli europejskiej w podobszarach ICES IX i X oraz w wodach Unii CECAF 34.1.1 przewidziane w rozporządzeniu (UE) 2016/72 mają zastosowanie od dnia 1 stycznia 2016 r. Przepisy zmieniające zawarte w niniejszym rozporządzeniu również powinny mieć zastosowanie od tej daty. Takie stosowanie z mocą wsteczną nie narusza zasad pewności prawa ani ochrony uzasadnionych oczekiwań, ponieważ odnośne uprawnienia do połowów zostały zwiększone w porównaniu z uprawnieniami określonymi w rozporządzeniu (UE) 2016/72.
(16) Aby uniknąć zakłócenia działalności połowowej oraz zapewnić rybakom unijnym środki utrzymania, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2017 r. W związku z pilnym charakterem niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
