a także mając na uwadze, co następuje:(1) W celu zapewnienia, aby rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 2 obejmowało wszelkie możliwe przemieszczanie towarów mające związek z obszarem celnym Unii, należy wyjaśnić definicje pojęć "przepisy prawa celnego" i "przewoźnicy" w odniesieniu do wprowadzenia i wyprowadzenia towarów.
(2) Z myślą o dalszym usprawnieniu procedur administracyjnych i karnych służących postępowaniu z nieprawidłowościami należy zapewnić, aby dowody uzyskane w drodze wzajemnej pomocy mogły być uznawane za dopuszczalne w postępowaniach prowadzonych przed organami administracyjnymi i sądowymi państwa członkowskiego organu wnioskującego.
(3) Mając na względzie większą jasność, spójność i przejrzystość, należy w sposób bardziej konkretny określić, jakie organy powinny mieć dostęp do zbiorów danych utworzonych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 515/97. W tym celu powinno zostać ustanowione jednolite odniesienie do właściwych organów. Bezpośredni dostęp tych organów do wspomnianych zbiorów stanowi istotny warunek skutecznej realizacji wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego.
(4) Dane dotyczące przewozu kontenerów umożliwiają stwierdzanie nadużyć finansowych w odniesieniu do towarów, które są przywożone na obszar celny Unii i z niego wywożone. Takie dane pomagają w zapobieganiu działaniom, które naruszają lub wydają się naruszać przepisy prawa celnego, prowadzeniu dochodzeń w ich sprawie i ich ściganiu. W celu gromadzenia i wykorzystywania jak najbardziej kompletnego zbioru danych, a jednocześnie uniknięcia potencjalnych negatywnych skutków dla małych i średnich przedsiębiorstw z sektora usług spedycyjnych, konieczne jest, aby przewoźnicy przekazywali państwom członkowskim dane dotyczące przewozu kontenerów w takim zakresie, w jakim gromadzą te dane w formacie elektronicznym za pomocą swoich systemów śledzenia lub powierzają przechowywanie w swoim imieniu takich danych. Takie dane powinny być przekazywane bezpośrednio do jednego zbioru danych ustanowionego w tym celu przez Komisję.
(5) Aby zapewnić wysoki poziom ochrony konsumentów, obowiązkiem Unii jest zwalczanie oszustw celnych, a przez to przyczynianie się do osiągnięcia celu rynku wewnętrznego, jakim jest posiadanie produktów bezpiecznych i opatrzonych autentycznymi świadectwami pochodzenia.
(6) Wykrywanie nadużyć finansowych jest w dużej mierze uzależnione od identyfikacji i analizy krzyżowej właściwych zbiorów danych operacyjnych. Konieczne jest zatem utworzenie, na poziomie Unii, zbioru danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu towarów, w tym tranzytu towarów w obrębie państw członkowskich oraz wywozu bezpośredniego. W tym celu Komisja powinna systematycznie powielać dane ze źródeł obsługiwanych przez Komisję do zbioru danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu, a państwa członkowskie powinny mieć możliwość dostarczania Komisji danych dotyczących tranzytu towarów w obrębie państwa członkowskiego oraz wywozu bezpośredniego, w zależności od dostępności tych danych i infrastruktury informatycznej państw członkowskich.
(7) Wprowadzenie w 2011 r., na podstawie decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 70/2008/WE 3 , elektronicznych systemów celnych, wskutek czego dokumenty potwierdzające przywóz i wywóz nie są już przechowywane przez organy celne, lecz przez podmioty gospodarcze, spowodowało opóźnienia w prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) dochodzeniach w sprawach celnych, ponieważ OLAF do pozyskania takich dokumentów zdany jest na pomoc tych organów celnych. Ponadto trzyletni okres przedawnienia, w którym można dochodzić pokrycia długu celnego, dodatkowo ogranicza szanse powodzenia dochodzeń. Aby przyspieszyć prowadzenie dochodzeń w sprawach celnych, należy, w uzupełnieniu innych możliwości uzyskiwania przez Komisję informacji na temat zgłoszeń, określić procedurę, zgodnie z którą Komisja mogłaby zwracać się do państw członkowskich o dokumenty potwierdzające zgłoszenia przywozowe i wywozowe.
(8) Aby zapewnić poufność i wzrost bezpieczeństwa danych wprowadzonych do zbiorów danych utworzonych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz rozporządzenia (WE) nr 515/97, należy ustanowić przepis ograniczający dostęp do tych danych wyłącznie do określonych użytkowników i do określonych celów.
(9) Rozporządzenie (WE) nr 515/97 przewiduje przetwarzanie danych. Przetwarzanie takie może również obejmować dane osobowe i powinno być dokonywane zgodnie z prawem Unii. W szczególności powinno ono być dokonywane w sposób zgodny z celem tego rozporządzenia oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 4 i z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady 5 , a w szczególności z wymogami Unii dotyczącymi jakości danych, proporcjonalności, celowości oraz prawa do informacji, dostępu do danych osobowych, ich poprawiania, usuwania i blokowania, a także zgodnie ze środkami organizacyjnymi i technicznymi oraz międzynarodowym przekazywaniem danych osobowych. Należy wprowadzić przepis szczególny ograniczający dostęp do wprowadzonych danych wyłącznie do określonych użytkowników, aby także w ten sposób zapewnić poufność tych danych.
(10) Komisja i państwa członkowskie powinny chronić poufne informacje handlowe i zapewniać poufność informacji wymienianych za pośrednictwem zbioru zgłoszonych komunikatów dotyczących statusu kontenera i zbioru danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu.
(11) Aby zapewnić aktualność informacji oraz zagwarantować podmiotom, których dane dotyczą, prawo do przejrzystości oraz informacji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 oraz dyrektywą 95/46/WE, Komisja powinna mieć możliwość publikowania w internecie aktualizacji wykazów właściwych organów wyznaczonych przez państwa członkowskie oraz wydziałów Komisji upoważnionych do dostępu do SIC.
(12) Przetwarzanie danych osobowych do celów rozporządzenia (WE) nr 515/97 ani jakiekolwiek akty delegowane i wykonawcze przyjęte na jego podstawie nie mogą naruszać prawa podstawowego do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, uznanego w art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, ani prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego oraz prawa do ochrony danych osobowych, uznanych odpowiednio w art. 7 i 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Przyjęte akty delegowane i wykonawcze powinny również zapewniać, by wszelkie przetwarzanie danych osobowych odbywało się zgodnie z dyrektywą 95/46/WE i z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001.
(13) Aby poprawić spójność nadzoru nad ochroną danych, Europejski Inspektor Ochrony Danych powinien ściśle współpracować ze wspólnym organem nadzorczym, ustanowionym na mocy decyzji Rady 2009/917/WSiSW 6 , w celu lepszej koordynacji kontroli SIC.
(14) Przepisy regulujące przechowywanie danych w SIC często prowadzą do nieuzasadnionej utraty informacji. Dzieje się tak, ponieważ państwa członkowskie nie przeprowadzają systematycznie corocznych przeglądów z uwagi na związane z tym obciążenie administracyjne i brak stosownych zasobów. Konieczne jest zatem uproszczenie procedury regulującej przechowywanie danych w SIC poprzez zniesienie obowiązku corocznego przeglądu danych oraz określenie na pięć lat maksymalnego okresu przechowywania danych, który - w przypadku stosownego uzasadnienia - może zostać przedłużony o dodatkowe dwa lata, co odpowiada okresom przewidzianym dla zbiorów danych utworzonych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 515/97. Taki okres jest konieczny z powodu długotrwałych procedur wyjaśniania nieprawidłowości oraz ze względu na to, że dane te są potrzebne do prowadzenia wspólnych operacji celnych i dochodzeń.
(15) Aby jeszcze bardziej zwiększyć możliwości analizy nadużyć finansowych i ułatwić prowadzenie dochodzeń, dane dotyczące bieżącej dokumentacji dochodzeniowej, przechowywane w identyfikującej bazie danych rejestru celnego, powinny być poddawane anonimizacji po upływie roku od ostatniego stwierdzenia, a następnie przechowywane w postaci uniemożliwiającej identyfikację podmiotu, którego dane dotyczą.
(16) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, czyli poprawa wykrywania oszustw celnych w Unii, prowadzenia dochodzeń w ich sprawach i zapobiegania im, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary lub skutki możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(17) Przewoźnicy, którzy w momencie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia są związani prywatnymi zobowiązaniami umownymi w odniesieniu do dostarczania danych dotyczących przewozu kontenerów, powinni być uprawnieni do skorzystania z odroczonego stosowania wobec nich obowiązku zgłaszania komunikatów dotyczących statusu kontenera (zwanych dalej "KSK"), aby renegocjować umowy i zapewnić zgodność przyszłych umów z obowiązkiem dostarczania danych państwom członkowskim.
(18) Rozporządzenie (WE) nr 515/97 powierza Komisji uprawnienia do wykonywania niektórych przepisów tego rozporządzenia. W związku z wejściem w życie Traktatu z Lizbony uprawnienia powierzone Komisji na mocy tego rozporządzenia muszą zostać dostosowane do art. 290 i 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).
(19) W celu uzupełnienia pewnych, innych niż istotne, elementów rozporządzenia (WE) nr 515/97, a w szczególności w celu określenia, jakie informacje mają być wprowadzane do SIC, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do ustalenia działań związanych ze stosowaniem przepisów prawa rolnego, dla których informacje muszą być wprowadzane do SIC. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów oraz w stosownych przypadkach z przedstawicielami przedsiębiorstw. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
(20) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania rozporządzenia (WE) nr 515/97 należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do częstotliwości zgłaszania KSK, formatu danych KSK i sposobu ich przekazywania oraz szczegółowych elementów, jakie mają być zawarte w SIC, w odniesieniu do każdej z kategorii, w jakiej dane powinny być wprowadzane. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 7 . W przypadku przyjmowania aktów wykonawczych należy stosować procedurę sprawdzającą.
(21) Skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu 11 marca 2014 r.
(22) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 515/97,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: