a także mając na uwadze, co następuje:(1) Po opublikowaniu w roku 2001 r. badania naukowego pod tytułem "Use of permanent hair dyes and bladder cancer risk" (Stosowanie trwałych farb do włosów a ryzyko wystąpienia raka pęcherza moczowego) Komitet Naukowy ds. Produktów Kosmetycznych i Produktów Nieżywnościowych Przeznaczonych dla Konsumentów, zastąpiony następnie przez Komitet Naukowy ds. Produktów Konsumenckich ("SCCP") na mocy decyzji Komisji 2004/210/WE z dnia 3 marca 2004 r. w sprawie utworzenia komitetów naukowych w dziedzinie bezpieczeństwa konsumentów, zdrowia publicznego i środowiska 2 , stwierdził występowanie potencjalnego ryzyka przy stosowaniu farb do włosów. W swoich opiniach SCCP zalecił, aby Komisja podjęła dalsze działania mające na celu kontrolę stosowania substancji do farbowania włosów.
(2) SCCP zalecił ponadto ogólną strategię oceny bezpieczeństwa substancji do farbowania włosów, obejmującą wymogi testowania substancji stosowanych w produktach do farbowania włosów pod kątem ich ewentualnej genotoksyczności lub mutagenności.
(3) W nawiązaniu do opinii SCCP Komisja uzgodniła z państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami ogólną strategię mającą na celu wprowadzenie regulacji dotyczących substancji używanych w produktach do farbowania włosów, w której wymaga się od przemysłu dostarczenia dokumentacji zawierającej zaktualizowane dane naukowe dotyczące bezpieczeństwa substancji do farbowania włosów w celu dokonania oceny ryzyka przez SCCP.
(4) SCCP, zastąpiony następnie przez Komitet Naukowy ds. Bezpieczeństwa Konsumentów (SCCS), na podstawie decyzji Komisji 2008/721/WE z dnia 5 sierpnia 2008 r. w sprawie utworzenia struktury doradczej komitetów naukowych i ekspertów w dziedzinie bezpieczeństwa konsumentów, zdrowia publicznego i środowiska oraz uchylającej decyzję 2004/210/WE 3 , ocenił bezpieczeństwo poszczególnych substancji, dla których przemysł dostarczył zaktualizowaną dokumentację.
(5) Jeśli chodzi o ocenę ewentualnego zagrożenia dla zdrowia konsumentów w związku z produktami reakcji powstałymi w wyniku działania utleniających substancji do farbowania włosów podczas procesu farbowania włosów, w oparciu o dostępne do tej pory dane SCCS, w opinii wydanej w dniu 21 września 2010 r., nie wymienił żadnych istotnych powodów do obaw w odniesieniu do genotoksyczności i rakotwórczości farb do włosów i ich produktów reakcji obecnie stosowanych na terytorium Unii.
(6) Aby zagwarantować, że produkty do farbowania włosów są bezpieczne dla zdrowia ludzi należy ograniczyć stosowanie 21 ocenionych substancji stosowanych w produktach do farbowania włosów i włączyć je do załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009, biorąc pod uwagę ostateczne opinie SCCS w sprawie ich bezpieczeństwa.
(7) W następstwie oceny SCCS dotyczącej substancji Toluene-2,5-Diamine, wymienionej w pozycji 9a załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009, należy zmienić jej maksymalne dopuszczalne stężenia w gotowych produktach kosmetycznych.
(8) Definicja produktu do włosów zawarta w rozporządzeniu (WE) nr 1223/2009 wyklucza stosowanie go do rzęs. Wykluczenie to spowodowane było faktem, że poziom zagrożenia jest inny, jeżeli produkty kosmetyczne stosowane są na owłosieniu głowy i na rzęsach. W związku z tym niezbędne było przeprowadzenie szczególnej oceny bezpieczeństwa dotyczącej stosowania substancji do farbowania włosów na rzęsach.
(9) SCCS stwierdził w swojej opinii z dnia 12 października 2012 r. w sprawie substancji utleniających używanych w farbach do włosów i nadtlenku wodoru stosowanego w produktach do barwienia rzęs, że substancje utleniające używane w farbach do włosów: pPhenylenediamine, Resorcinol, 6-Methoxy-2-Methylamino-3-Aminopyridine HCl, mAminophenol, 2-Methyl-5-Hydroxyethyl Aminophenol, 4-Amino-2-Hydroxytoluene, 2,4-Diaminophenoxyethanol HCl, 4-Aminom-Cresol, 2-Amino-4-Hydroxyethylaminoanisole i 2,6-Diaminopyridine, wymienione w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 i uznane za bezpieczne do stosowania w produktach do farbowania włosów, mogą być bezpiecznie stosowane przez użytkowników profesjonalnych w produktach przeznaczonych do barwienia rzęs. Ponadto SCCS stwierdził, że do 2 % nadtlenku wodoru, który jest zamieszczony w pozycji 12 wykazu w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009, można uznać za bezpieczne dla konsumentów w przypadku jego stosowania na rzęsach.
(10) Na podstawie oceny naukowej tych substancji ich stosowanie powinno być dozwolone w produktach do barwienia rzęs w takich samych stężeniach, jak w produktach do barwienia włosów. Jednak aby uniknąć ryzyka związanego z nakładaniem produktów do farbowania rzęs przez konsumentów, powinny one być dozwolone tylko do profesjonalnego użytku. W celu umożliwienia użytkownikom profesjonalnym informowania konsumentów o możliwych szkodliwych efektach farbowania rzęs i zmniejszenia ryzyka działania uczulającego na skórę w przypadku tych produktów, na ich etykietach należy wydrukować odpowiednie ostrzeżenia.
(11) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1223/2009.
(12) Aby uniknąć zakłócenia rynku związanego z przejściem ze stosowania dyrektywy Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. dotyczącej produktów kosmetycznych 4 na rozporządzenie (WE) nr 1223/2009, niniejsze rozporządzenie należy stosować od tej samej daty, co rozporządzenie (WE) nr 1223/2009.
(13) Należy przyznać wystarczający okres przejściowy dla podmiotów gospodarczych w celu zapewnienia zgodności z nowymi ostrzeżeniami dla produktów przeznaczonych do barwienia rzęs.
(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Kosmetycznych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 25 listopada 2013 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |