Decyzja 2013/492/UE upoważniająca Niemcy do utrzymania dopuszczalnych wartości dla antymonu, arsenu, baru, ołowiu i rtęci po dniu rozpoczęcia stosowania dopuszczalnych wartości substancji chemicznych zgodnie z art. 55 zdanie drugie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE w sprawie bezpieczeństwa zabawek w ramach wykonania postanowienia Prezesa Sądu z dnia 15 maja 2013 r.

DECYZJA KOMISJI

z dnia 7 października 2013 r.

upoważniająca Niemcy do utrzymania dopuszczalnych wartości dla antymonu, arsenu, baru, ołowiu i rtęci po dniu rozpoczęcia stosowania dopuszczalnych wartości substancji chemicznych zgodnie z art. 55 zdanie drugie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE w sprawie bezpieczeństwa zabawek w ramach wykonania postanowienia Prezesa Sądu z dnia 15 maja 2013 r. (T-198/12 R)

(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 6387)

(Jedynie tekst w języku niemieckim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2013/492/UE)

(Dz.U.UE L z dnia 9 października 2013 r.)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 266,

uwzględniając postanowienie Prezesa Sądu z dnia 15 maja 2013 r. w sprawie T-198/12 R,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE ¹ określono zasady dotyczące bezpieczeństwa zabawek i ich swobodnego przepływu w Unii. Zgodnie z art. 54 tej dyrektywy państwa członkowskie wprowadzają w życie krajowe przepisy zgodne z dyrektywą 2009/48/WE w terminie do dnia 20 stycznia 2011 r. i stosują te przepisy od dnia 20 lipca 2011 r. Część III załącznika II do dyrektywy 2009/48/WE dotyczącą właściwości chemicznych, stosuje się, zgodnie z art. 55 zdanie drugie tej dyrektywy, od dnia 20 lipca 2013 r. Część III tego załącznika zawiera limity migracji dotyczące 19 pierwiastków.

(2) W dniu 20 stycznia 2011 r. Niemcy zwróciły się na podstawie art. 114 ust. 4 TFUE do Komisji o zezwolenie na utrzymanie po dniu wejścia w życie części III załącznika II do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE obowiązujących przepisów niemieckiego prawa w odniesieniu do pięciu pierwiastków: ołowiu, arsenu, rtęci, baru i antymonu, a także w odniesieniu do nitrozoamin oraz substancji zdolnych do tworzenia nitrozoamin uwalnianych z materiałów zabawek.

(3) Decyzją Komisji 2012/160/UE ² Komisja przychyliła się do wniosku rządu niemieckiego i zezwoliła na utrzymanie krajowych przepisów w odniesieniu do nitrozoamin oraz substancji zdolnych do tworzenia nitrozoamin. Komisja nie zezwoliła na utrzymanie niemieckich przepisów krajowych w odniesieniu do dopuszczalnych wartości dla arsenu, antymonu i rtęci, które to wartości odpowiadają dopuszczalnym wartościom ustanowionym dyrektywą Rady 88/378/EWG ³ . W odniesieniu do dopuszczalnych wartości dla ołowiu i baru, które to wartości także odpowiadają dopuszczalnym wartościom ustanowionym dyrektywą Rady 88/378/EWG, Komisja zezwoliła tymczasowo na utrzymanie niemieckich przepisów krajowych do dnia wejścia w życie nowych, unijnych dopuszczalnych wartości dla ołowiu i baru lub do dnia 21 lipca 2013 r., w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

(4) W dniu 14 maja 2012 r. rząd niemiecki wniósł do Sądu skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 1 marca 2012 r. Rząd niemiecki zwrócił się ponadto w dniu 13 lutego 2013 r. o zastosowanie środków tymczasowych, wnosząc o tymczasowe zezwolenie na utrzymanie przepisów krajowych w odniesieniu do dopuszczalnych wartości antymonu, arsenu, baru, ołowiu i rtęci do momentu wydania przez Sąd orzeczenia w postępowaniu głównym.

(5) Postanowieniem z dnia 15 maja 2013 r. w sprawie T-198/12 R Prezes Sądu przychylił się do wniosku rządu niemieckiego o zastosowanie środków tymczasowych. Prezes uznał, że z postanowień art. 114 ust. 4 i 6 wynika, iż tylko Komisja jest właściwa do zatwierdzania wniosków o utrzymanie dopuszczalnych wartości, które kierują do niej państwa członkowskie ⁴ . W związku z tym Komisji nakazano zezwolenie na utrzymanie przepisów krajowych notyfikowanych przez Republikę Federalną Niemiec określających dopuszczalne wartości dla antymonu, arsenu, baru, ołowiu i rtęci obecnych w zabawkach do momentu wydania przez Sąd orzeczenia w postępowaniu głównym.

(6) W dniu 26 lipca 2013 r. Komisja złożyła odwołanie od postanowienia Prezesa Sądu (C-426/13 P(R)). Zgodnie z art. 60 Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej odwołanie nie ma skutku zawieszającego.

(7) Niniejszym Komisja stosuje się do postanowienia z dnia 15 maja 2013 r. w sprawie T-198/12 R i zezwala zgodnie z treścią tego postanowienia na utrzymanie przepisów notyfikowanych przez Republikę Federalną Niemiec określających dopuszczalne wartości dla antymonu, arsenu, baru, ołowiu i rtęci. Niemniej jednak Komisja będzie kontynuowała kroki prawne przeciwko środkom notyfikowanym przez Republikę Federalną Niemiec w ramach postępowania głównego przed Sądem (T-198/12) oraz w ramach odwołania od postanowienia z dnia 15 maja 2013 r. przed Trybunałem Sprawiedliwości (C-426/13 P(R)),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Zgodnie z postanowieniem Sądu z dnia 15 maja 2013 r. w sprawie T-198/12 R Komisja zezwala na utrzymanie po dniu 20 lipca 2013 r. przepisów notyfikowanych przez Republikę Federalną Niemiec określających dopuszczalne wartości dla antymonu, arsenu, baru, ołowiu i rtęci w zabawkach.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja ma charakter tymczasowy.

Obowiązuje ona do chwili wydania przez Sąd orzeczenia w sprawie T-198/12 lub do chwili przychylenia się przez Trybunał Sprawiedliwości do odwołania Komisji przeciwko postanowieniu Prezesa Sądu z dnia 15 maja 2013 r. w sprawie T-198/12 R (sprawa C-426/13 P(R)), w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Federalnej Niemiec.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 października 2013 r.

	W imieniu Komisji
	Antonio TAJANI
	Wiceprzewodniczący

1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie bezpieczeństwa zabawek (Dz.U. L 170 z 30.6.2009, s. 1).

2 Decyzja Komisji 2012/160/UE z dnia 1 marca 2012 r. dotycząca przepisów krajowych zgłoszonych przez federalny rząd Niemiec utrzymujących dopuszczalne wartości dla ołowiu, baru, arsenu, antymonu, rtęci, nitrozoamin i substancji zdolnych do tworzenia nitrozoamin w zabawkach po wejściu w życie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE w sprawie bezpieczeństwa zabawek (Dz.U. L 80 z 20.3.2012, s. 19).

3 Dyrektywa Rady 88/378/EWG z dnia 3 maja 1988 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich dotyczących bezpieczeństwa zabawek (Dz.U. L 187 z 16.7.1988, s. 1).

4 Pkt 39 postanowienia.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2013.267.7
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 2013/492/UE upoważniająca Niemcy do utrzymania dopuszczalnych wartości dla antymonu, arsenu, baru, ołowiu i rtęci po dniu rozpoczęcia stosowania dopuszczalnych wartości substancji chemicznych zgodnie z art. 55 zdanie drugie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE w sprawie bezpieczeństwa zabawek w ramach wykonania postanowienia Prezesa Sądu z dnia 15 maja 2013 r.
• Data aktu: 07/10/2013
• Data ogłoszenia: 09/10/2013