(2009/486/WE)(Dz.U.UE L z dnia 23 czerwca 2009 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając decyzję Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii(1), w szczególności jej art. 14 akapit drugi,
uwzględniając dyrektywę Rady 2003/85/WE z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania pryszczycy, uchylającą dyrektywę 85/511/EWG i decyzje 89/531/EWG i 91/665/EWG oraz zmieniającą dyrektywę 92/46/EWG(2), w szczególności jej art. 80 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzja 90/424/EWG określa procedury mające zastosowanie do wkładu finansowego Wspólnoty przeznaczonego na specyficzne środki weterynaryjne. Środki te obejmują kampanię przeciwko pryszczycy. Decyzja ta przewiduje, że Wspólnota może przyznać pomoc w celu ustanowienia wspólnotowej rezerwy szczepionek przeciwko pryszczycy, oraz zawiera wymóg określenia poziomu udziału Wspólnoty i warunków, jakim taki udział musi odpowiadać.
(2) Zgodnie z decyzją Rady 91/666/EWG z dnia 11 grudnia 1991 r. ustanawiającą wspólnotowe rezerwy szczepionek przeciwko pryszczycy(3) utworzono zapasy antygenów do szybkiego opracowania szczepionek przeciwko pryszczycy.
(3) Na mocy dyrektywy 2003/85/WE Komisja ma obowiązek dopilnować, by wspólnotowe rezerwy skoncentrowanych inaktywowanych antygenów do produkcji szczepionek przeciwko pryszczycy były przechowywane na terenie banku antygenów i szczepionek Wspólnoty. Ze względów bezpieczeństwa rezerwy te są przechowywane w wyznaczonych miejscach na terenie zakładów producenta.
(4) Decyzja o liczbie dawek i różnorodności szczepów i podtypów antygenów wirusa pryszczycy przechowywanych w banku antygenów i szczepionek Wspólnoty powinna być podjęta z uwzględnieniem potrzeb oszacowanych w kontekście planów gotowości przewidzianych w tej dyrektywie oraz sytuacji epidemiologicznej i, w stosowanych przypadkach, w porozumieniu ze wspólnotowym laboratorium referencyjnym ds. pryszczycy.
(5) Pogarszająca się w niektórych częściach świata sytuacja dotycząca pryszczycy wymaga natychmiastowego zasilenia rezerw antygenów ze względu na ryzyko dla sytuacji epidemiologicznej we Wspólnocie i krajach sąsiadujących.
(6) Decyzja w sprawie zakupu dodatkowych ilości i podtypów antygenów wirusa pryszczycy powinna uwzględniać istniejące ilości takich antygenów, zgodność wymaganą przy łączeniu antygenów w szczepionki poliwalentne oraz pozwolenie na dopuszczenie do obrotu posiadane przez producenta antygenów przynajmniej w jednym z państw członkowskich zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych(4).
(7) Należy także uwzględnić sprawozdanie Światowego Laboratorium Referencyjnego ds. Pryszczycy przy Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), będącego także wspólnotowym laboratorium referencyjnym ds. pryszczycy, wyznaczonym zgodnie z decyzją Komisji 2006/393/WE(5), dotyczące wykazu antygenów priorytetowych zalecanych dla banku antygenów, które zostało zatwierdzone w październiku 2008 r. przez Komitet Techniczny(6) oraz w grudniu 2008 r. na 77. posiedzeniu Komitetu Wykonawczego(7) Europejskiej Komisji ds. Zwalczania Pryszczycy (EUFMD) przy FAO.
(8) Podejmując decyzję o procedurach przetargowych, należy uwzględnić możliwość dostarczania szczepionek do krajów, w których choroba ta występuje endemicznie, zgodnie z art. 12 decyzji 90/424/EWG oraz art. 83 ust. 3 dyrektywy 2003/85/WE, jeżeli leży to w interesie Wspólnoty. W związku z tym antygeny muszą pochodzić od tego samego producenta, tak aby umożliwić ich połączenie w szczepionkach poliwalentnych o różnym składzie, właściwych z punktu widzenia sytuacji kraju docelowego. Konieczne jest zatem stosowanie procedury negocjacyjnej przewidzianej w art. 126 ust. 1 lit. b) i g) ppkt (i) rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich(8).
(9) Zgodnie z art. 80 ust. 4 dyrektywy 2003/85/WE warunki ustanowienia i utrzymywania wspólnotowych rezerw antygenów i zatwierdzonych szczepionek na terenach zakładów produkcyjnych są ustalone w umowach zawartych między Komisją a zakładami produkcyjnymi.
(10) Dyrektywa 2003/85/WE przewiduje, że informacje dotyczące ilości i podtypów antygenów lub zatwierdzonych szczepionek przechowywanych w banku antygenów i szczepionek Wspólnoty powinny być traktowane jako informacje niejawne. W związku z tym nie należy publikować informacji zawartych w załączniku do niniejszej decyzji, dotyczących ilości i podtypów antygenów wirusa pryszczycy, które mają zostać zakupione.
(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 22 czerwca 2009 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Androulla VASSILIOU |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 19.
(2) Dz.U. L 306 z 22.11.2003, s. 1.
(3) Dz.U. L 368 z 31.12.1991, s. 21.
(4) Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 1.
(5) Dz.U. L 152 z 7.6.2006, s. 31.
(6)http://www.fao.org/ag/againfo/commissions/en/documents/reports/erice/APPENDIX_05.pdf
(7)http://www.fao.org/ag/againfo/commissions/docs/excom77/App05.pdf
(8) Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 1.