a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zakaz dyskryminacji jest podstawową zasadą Unii Europejskiej. Zasada ta powinna być uwzględniana we wszystkich politykach Unii Europejskiej.
(2) Na podstawie art. 13 Traktatu Rada przyjęła dyrektywę 2000/43/WE z dnia 29 czerwca 2000 r. wprowadzającą w życie zasadę równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne 4 , między innymi w dziedzinie zatrudnienia, szkolenia zawodowego, kształcenia, dóbr i usług i ochrony społecznej, dyrektywę 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającą ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy 5 , która zakazuje dyskryminacji ze względu na religię lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną, a także dyrektywę 2004/113/ WE z dnia 13 grudnia 2004 r. wprowadzającą w życie zasadę równego traktowania mężczyzn i kobiet w zakresie dostępu do towarów i usług oraz dostarczania towarów i usług 6 .
(3) Artykuł 2 Traktatu stanowi, że propagowanie równości mężczyzn i kobiet jest jednym z podstawowych zadań Wspólnoty. Podobnie, art. 3 ust. 2 Traktatu wymaga, aby Wspólnota dążyła do zniesienia nierówności oraz wspierania równości mężczyzn i kobiet we wszystkich jej działaniach.
(4) Artykuł 21 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej ustanawia zakaz dyskryminacji z rozmaitych względów, a jej art. 23 zawiera wymóg, aby równość mężczyzn i kobiet była zapewniona we wszystkich dziedzinach.
(5) Prawodawstwo europejskie w zakresie równego traktowania i niedyskryminacji obejmuje wszystkie osoby w Unii Europejskiej.
(6) Agenda Społeczna 2005-2010, która stanowi uzupełnienie i wsparcie strategii lizbońskiej, odgrywa kluczową rolę w popieraniu społecznego wymiaru wzrostu gospodarczego. Jednym z priorytetów Agendy Społecznej 2005- 2010 jest wspieranie równych szans dla wszystkich jako sposobu doprowadzenia do większej integracji społeczeństwa.
(7) W roku 2007 upływa dziesiąta rocznica Europejskiego Roku przeciwko Rasizmowi, który umożliwił osiągnięcie znacznego postępu w eliminowaniu dyskryminacji rasowej.
(8) Prawodawstwo europejskie w znacznym stopniu przyczyniło się do zwiększenia poziomu gwarantowanej równości i ochrony przed nierównościami i dyskryminacją w całej Unii Europejskiej oraz spełniało ono rolę katalizatora rozwoju bardziej spójnego podejścia do równości i niedyskryminacji opartego na poszanowaniu praw. Mimo to mieszkańcy Unii Europejskiej wciąż doświadczają dyskryminacji i nierównego traktowania w życiu codziennym.
(9) Europejski Rok na rzecz Równych Szans dla Wszystkich (zwany dalej "Rokiem europejskim") powinien nadać nową dynamikę w zakresie wspierania wysiłków Państw Członkowskich na rzecz wdrażania prawodawstwa wspólnotowego w zakresie równego traktowania i niedyskryminacji.
(10) Istotne jest, aby działania w związku z pochodzeniem rasowym lub etnicznym, religią lub przekonaniami, niepełnosprawnością, wiekiem lub orientacją seksualną, w pełni uwzględniały różnice związane z płcią.
(11) Proces konsultacji zorganizowany przez Komisję w ramach zielonej księgi zatytułowanej "Równość i zakaz dyskryminacji w rozszerzonej UE", przedstawionej w dniu 28 maja 2004 r., wskazuje, że według większości respondentów Unia Europejska powinna zintensyfikować swoje wysiłki mające na celu zwalczanie dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.
(12) Parlament Europejski w swojej rezolucji z dnia 28 kwietnia 2005 r. na temat sytuacji Romów w Unii Europejskiej 7 zwraca uwagę na postawy niechęci wobec Romów oraz ich dyskryminujący wpływ na szanse tej mniejszości etnicznej, która znajduje się w najmniej korzystnej sytuacji w Unii Europejskiej pod względem zatrudnienia, edukacji i usług socjalnych.
(13) Szeroki zakres poparcia, jakim wspólnotowe ramy legislacyjne dotyczące zakazu dyskryminacji cieszą się wśród społeczeństwa, oraz prawdziwa wola polityczna dokonania zmian decydują o ich skutecznym oddziaływaniu. W tym kontekście partnerzy społeczni, władze lokalne i regionalne oraz organizacje pozarządowe mają do odegrania kluczową rolę. Rok europejski powinien spełniać rolę katalizatora w podnoszeniu świadomości i nadawaniu rozmachu. Powinien on przyczynić się do ukierunkowania uwagi politycznej we wszystkich Państwach Członkowskich i zmobilizowania wszystkich zainteresowanych do dążenia do wprowadzenia nowej ramowej strategii Unii Europejskiej dotyczącej niedyskryminacji i równych szans również po 2007 r.
(14) Rok europejski będzie również zmierzał do zajęcia się kwestią wielokrotnej dyskryminacji, czyli dyskryminacji z dwóch lub więcej powodów wymienionych w art. 13 Traktatu. Zadaniem Roku europejskiego będzie również wspieranie zrównoważonego traktowania wszystkich form dyskryminacji, o których mowa w tym artykule.
(15) Różny postęp dokonany na poziomie krajowym wymaga podjęcia pilnych działań w zakresie równości i niedyskryminacji na szczeblu europejskim i krajowym; zgodnie z zasadą pomocniczości przeważająca część działań w ramach Roku europejskiego powinna być podejmowana w sposób zdecentralizowany na poziomie krajowym.
(16) Uczestnictwo w Roku europejskim powinno być otwarte dla Państw Członkowskich, państw przystępujących, i kandydujących korzystających ze strategii przedakcesyjnej, państw EFTA/EOG, zgodnie z warunkami ustanowionymi na mocy Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, państw regionu Bałkanów Zachodnich, na warunkach określonych w odpowiednich porozumieniach z tymi państwami, a także dla państw objętych europejską polityką sąsiedzką, zgodnie z postanowieniami strategii z maja 2004 r. oraz krajowych planów działania.
(17) Potrzebna jest spójność i komplementarność z innymi działaniami Wspólnoty, szczególnie z działaniami mającymi na celu zwalczanie dyskryminacji i wykluczenia społecznego oraz popieranie praw podstawowych, edukacji i kształcenia, kultury i dialogu międzykulturowego, młodzieży, obywatelstwa, imigracji i azylu oraz równości płci.
(18) Niniejsza decyzja ustanawia ramy finansowe na cały czas trwania programu, które mają być zasadniczym punktem odniesienia, w rozumieniu pkt. 33 Międzyinstytucjonalnego porozumienia z dnia 6 maja 1999 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i poprawy procedury budżetowej 8 dla władzy budżetowej, w trakcie całorocznej procedury budżetowej.
(19) Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/ 468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 9 .
(20) Ponieważ cele niniejszej decyzji nie mogą zostać osiągnięte w wystarczającym stopniu na poziomie Państw Członkowskich między innymi z uwagi na potrzebę wielostronnego partnerstwa, ponadnarodowej wymiany informacji i upowszechniania dobrych praktyk w całej Wspólnocie, i dlatego mogą, ze względu na skalę działań, być lepiej osiągnięte na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości, określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, ustanowioną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów,
STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:
1 Dz.U. C 65 z 17.3.2006, str. 70.
2 Opinia z dnia 16 listopada 2005 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
3 Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 13 grudnia 2005 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 28 kwietnia 2006 r.
4 Dz.U. L 180 z 19.7.2000, str. 22.
5 Dz.U. L 303 z 2.12.2000, str. 16.
6 Dz.U. L 373 z 21.12.2004, str. 37.
7 Dz.U. C . 45 E z 23.2.2006, str. 129.
8 Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1. Porozumienie międzyinstytucjonalne zmienione decyzją 2003/429/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 2003 r. w sprawie dostosowania perspektywy finansowej do rozszerzenia (Dz.U. L 147 z 14.6.2003, str. 25).
9 Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
10 Art. 4a dodany przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2022/180 z dnia 8 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.29.17) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.
11 Załącznik zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2022/180 z dnia 8 lutego 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.29.17) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.
12 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/799 z dnia 18 marca 2016 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 ustanawiającego wymogi dotyczące budowy, sprawdzania, instalacji, użytkowania i naprawy tachografów oraz ich elementów składowych (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 139 z 26.5.2016, s. 1).
13 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/719 z dnia 29 kwietnia 2015 r. zmieniająca dyrektywę Rady 96/53/WE ustanawiającą dla niektórych pojazdów drogowych poruszających się na terytorium Wspólnoty maksymalne dopuszczalne wymiary w ruchu krajowym i międzynarodowym oraz maksymalne dopuszczalne obciążenia w ruchu międzynarodowym (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 115 z 6.5.2015, s. 1).