PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu, w świetle wspólnego tekstu zatwierdzonego przez Komitet Pojednawczy w dniu 22 października 2003 r.(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa 96/82/WE(4) dotyczy zapobiegania poważnym awariom związanych z substancjami niebezpiecznymi oraz ograniczenia ich skutków dla człowieka i środowiska naturalnego w celu zapewnienia wysokiego stopnia ochrony w całej Wspólnocie w sposób spójny i skuteczny.
(2) W świetle niedawnych wypadków przemysłowych oraz badań nad czynnikami rakotwórczymi i substancjami niebezpiecznymi dla środowiska przeprowadzonych przez Komisję na żądanie Rady, należy rozszerzyć zakres dyrektywy 96/82/WE.
(3) Rozlew cyjanku, który spowodował zanieczyszczenie Dunaju w następstwie awarii w Baia Mare w Rumunii w styczniu 2000 r., pokazał, że niektóre działania związane ze składowaniem oraz działania przetwórcze w górnictwie, w szczególności obiekty, w których składowane są odpady kopalniane, w tym stawy i tamy osadowe, mogą powodować bardzo poważne konsekwencje. Komunikaty Komisji w sprawie bezpieczeństwa działań w górnictwie oraz w sprawie szóstego programu działania na rzecz środowiska Wspólnoty Europejskiej podkreśliły zatem potrzebę rozszerzenia zakresu dyrektywy 96/82/WE. W rezolucji z 5 lipca 2001 r.(5) w sprawie komunikatu Komisji w sprawie bezpieczeństwa działań w górnictwie Parlament Europejski również powitał z zadowoleniem rozszerzenie zakresu tej dyrektywy tak, aby obejmowała ona zagrożenia wynikające ze składowania i przetwarzania w górnictwie.
(4) Projekt dyrektywy w sprawie utylizacji odpadów z przemysłu wydobywczego może stanowić odpowiednią podstawę dla środków odnoszących się do obiektów utylizacji odpadów, stanowiących źródło zagrożenia awariami, ale nie objętymi niniejszą dyrektywą.
(5) "Wypadek z fajerwerkami" w Enschede w Niderlandach w maju 2000 r. uświadomił możliwość zaistnienia poważnych wypadków w wyniku składowania i wytwarzania substancji pirotechnicznych i wybuchowych. Definicja takich substancji w dyrektywie 96/82/WE powinna zatem zostać wyjaśniona i uproszczona.
(6) Wybuch w fabryce nawozów sztucznych w Tuluzie we wrześniu 2001 r. uświadomił możliwość zaistnienia wypadków w związku ze składowaniem azotanu amonowego oraz nawozów sztucznych opartych na azotanie amonowym, w szczególności materiałów odrzuconych w procesie produkcji lub zwróconych producentowi ("niezgodnych ze specyfikacją"). Należy zatem poddać przeglądowi obecne kategorie azotanu amonowego i nawozów sztucznych opartych na azotanie amonowym w dyrektywie 96/82/WE w celu uwzględnienia materiałów "niezgodnych ze specyfikacją".
(7) Dyrektywa 96/82/WE nie powinna być stosowana do zakładowych terenów ostatecznych użytkowników, w których czasowo - przed usunięciem w celu ponownego przetworzenia lub zniszczenia - znajdują się azotan potasowy i nawozy sztuczne oparte na azotanie amonowym, które w chwili dostawy były zgodne ze specyfikacją, a następnie uległy degradacji lub zanieczyszczeniu.
(8) Badania przeprowadzone przez Komisję w ścisłej współpracy z Państwami Członkowskimi wspierają rozszerzenie wykazu czynników rakotwórczych o właściwe ilości progowe i znaczne obniżenie ilości progowych substancji niebezpiecznych dla środowiska w dyrektywie 96/82/WE.
(9) W przypadku zakładów objętych zakresem dyrektywy 96/82/WE okazuje się konieczne wprowadzenie minimalnych okresów powiadamiania oraz ustanowienie polityki zapobiegania awariom, sprawozdań o bezpieczeństwie i planów operacyjno-ratowniczych.
(10) Doświadczenie i wiedza właściwego personelu w zakładzie mogą być bardzo pomocne podczas sporządzania planów operacyjno-ratowniczych, a cały personel zakładu, który może być dotknięty wypadkiem, powinien zostać należycie poinformowany o środkach i działaniach w zakresie bezpieczeństwa.
(11) Przyjęcie decyzji Rady 2001/792/WE, Euratom, z dnia 23 października 2001 r. ustanawiającej mechanizm wspólnotowy ułatwiający wzmocnioną współpracę w interwencjach wspierających ochronę ludności(6) podkreśla potrzebę ułatwiania wzmocnionej współpracy w interwencjach wspierających ochronę ludności.
(12) Pożyteczne jest, w celu ułatwienia planowania zagospodarowania przestrzennego, opracowanie wytycznych definiujących bazę danych wykorzystywaną podczas oceny zgodności zakładów objętych dyrektywą 96/82/WE oraz obszarów opisanych w art. 12 ust. 1 tej dyrektywy.
(13) Państwa Członkowskie powinny mieć obowiązek dostarczania Komisji podstawowych informacji dotyczących zakładów objętych dyrektywą 96/82/WE.
(14) Właściwe jest wyjaśnienie w tym samym czasie niektórych fragmentów dyrektywy 96/82/WE.
(15) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie były przedmiotem publicznych konsultacji z udziałem zainteresowanych stron.
(16) Dyrektywa 96/82/WE powinna zatem zostać odpowiednio zmieniona;
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 2003 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
P. COX |
G. ALEMANNO |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 75 E z 26.3.2002, str. 357 oraz Dz.U. C 20 E z 28.1.2003, str. 255.
(2) Dz.U. C 149 z 21.6.2002, str. 13.
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 3 lipca 2002 r. (Dz.U. C 271 E z 12.11.2003, str. 315), wspólne stanowisko Rady z dnia 20 lutego 2003 r. (Dz.U. C 102 E z 29.4.2003, str. 1) oraz stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 19 czerwca 2003 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym). Rezolucja prawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 19 listopada 2003 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 1 grudnia 2003 r.
(4) Dz.U. L 10 z 14.1.1997, str. 13.
(5) Dz.U. C 65 E z 14.3.2002, str. 382.
(6) Dz.U. L 297 z 15.11.2001, str. 7.