a także mając na uwadze, co następuje:(1) Dyrektywę Rady 76/116/EWG z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do nawozów 4 , dyrektywę Rady 80/876/EWG z dnia 15 lipca 1980 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do nawozów prostych o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu 5 , dyrektywa Komisja 87/94/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do procedur kontroli charakterystyk, granic i odporności na detonację nawozów prostych o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu 6 , oraz dyrektywa Komisji 77/535/EWG z dnia 22 czerwca 1977 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do metod pobierania próbek i analizowania nawozów 7 , kilka razy zostały znacząco zmienione. Zgodnie z komunikatem Komisji do Parlamentu i Rady "Prostsze prawodawstwo na rynku wewnętrznym" (SLIM) oraz planem działań na rzecz jednolitego rynku, dla jasności powyższe dyrektywy powinny zostać uchylone i zastąpione przez jeden akt prawny.
(2) Wspólnotowe prawodawstwo dotyczące nawozów ma bardzo techniczny charakter. Dlatego też rozporządzenie jest najwłaściwszym instrumentem prawnym, jako że nakłada bezpośrednio na producentów ściśle określone wymagania, które mają być stosowane w tym samym czasie i w ten sam sposób na terenie całej Wspólnoty.
(3) W każdym Państwie Członkowskim nawozy muszą odznaczać się ustalonymi charakterystykami technicznymi ustanowionymi obowiązującymi przepisami prawnymi. Przepisy te, zwłaszcza dotyczące składu i definicji typów nawozów, oznakowania tych typów, ich identyfikacji oraz pakowania, są różne w poszczególnych Państwach Członkowskich. Wskutek tych różnic utrudniają handel we Wspólnocie i powinny zatem zostać zharmonizowane.
(4) Ponieważ cel proponowanego działania, a mianowicie zapewnienie istnienia wewnętrznego rynku nawozów, wobec braku wspólnych kryteriów technicznych nie może zostać w zadawalający sposób osiągnięty przez Państwa Członkowskie; a z uwagi na skalę działań może być łatwiej osiągnięty na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może przedsięwziąć stosowne środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, jak określono w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza zapisy niezbędne do osiągnięcia wyżej wymienionego celu.
(5) Konieczne jest określenie na poziomie wspólnotowym oznakowania, definicji i składu pewnych nawozów (nawozów WE).
(6) Należy również ustanowić wspólnotowe przepisy dotyczące identyfikacji, możliwości śledzenia i etykietowania nawozów WE oraz zamykania opakowań.
(7) Na poziomie wspólnotowym należy przyjąć procedurę do stosowania w przypadkach, gdy Państwo Członkowskie uzna za konieczne ograniczenie wprowadzania do obrotu nawozów WE.
8) Produkcja nawozów podlega różnorodnym wahaniom w zależności od technologii wytwarzania i surowców. Różnić się mogą także procedury pobierania próbek i analiz. Jest zatem konieczne formalne określenie dopuszczalnych tolerancji w zakresie deklarowanych zawartości składników pokarmowych. W interesie rolnika wskazane jest utrzymywanie tych tolerancji w wąskich przedziałach.
(9) Urzędowe kontrole zgodności nawozów WE z wymaganiami niniejszego rozporządzenia w zakresie jakości i składu winny być przeprowadzane przez laboratoria zatwierdzone przez Państwa Członkowskie i zgłoszone Komisji.
(10) Azotan amonu jest podstawowym składnikiem wielu produktów, z których niektóre przeznaczone są do użycia jako nawozy, a inne jako materiały wybuchowe. Biorąc pod uwagę ten szczególny charakter nawozów o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu oraz wynikające z niego wymogi dotyczące bezpieczeństwa publicznego, zdrowia i ochrony pracowników, konieczne jest ustanowienie dodatkowych przepisów wspólnotowych dla nawozów WE tego typu.
(11) Niektóre z tych produktów mogą być niebezpieczne i w pewnych przypadkach mogą zostać użyte do celów niezgodnych z przeznaczeniem. Może to stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa osób i mienia. Producenci powinni zatem być zobowiązani do podjęcia odpowiednich kroków, aby uniknąć takiego zastosowania, a w szczególności do zapewnienia możliwości śledzenia historii takich nawozów.
(12) W interesie bezpieczeństwa publicznego szczególnie ważne jest określenie na poziomie wspólnotowym charakterystyk i właściwości odróżniających nawozy WE o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu od innych rodzajów azotanu amonu używanych do wytwarzania produktów stosowanych jako materiały wybuchowe.
(13) Nawozy WE o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu powinny odznaczać się określonymi właściwościami, zapewniającymi ich bezpieczeństwo. Producenci powinni zagwarantować, że wszystkie nawozy o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu przed wprowadzeniem tych nawozów do obrotu pomyślnie przeszły test odporności na detonację.
(14) Konieczne jest sporządzenie przepisów dotyczących metod zamkniętych cykli termicznych, nawet jeśli metody te niekoniecznie będą odtwarzać wszystkie warunki związane z transportem i przechowywaniem.
(15) Nawozy mogą być zanieczyszczone substancjami, które mogą stanowić potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz dla środowiska. Zgodnie z opinią Komitetu Naukowego ds. Toksyczności, Ekotoksyczności i Środowiska (SCTEE), Komisja zamierza zająć się kwestią niezamierzonej zawartości kadmu w nawozach mineralnych oraz, jeśli będzie to zasadne, przygotować projekt rozporządzenia, który zamierza przedstawić Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie. Podobna procedura zostanie, w razie potrzeby, przyjęta w stosunku do innych zanieczyszczeń.
(16) Właściwe jest sprządzenie procedury, której powinien przestrzegać producent lub jego przedstawiciel pragnący umieścić nowy typ nawozu w załączniku I w celu użycia oznakowania "nawóz WE".
(17) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia należy przyjąć zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 8 .
(18) Państwa Członkowskie powinny określić kary za łamanie przepisów niniejszego rozporządzenia. Mogą przyjąć, że producent łamiący art. 27 będzie mógł być ukarany grzywną w wysokości do dziesięciokrotnej wartości rynkowej dostawy, która nie spełnia wymagań.
(19) Dyrektywy 76/116/EWG, 77/535/EWG, 80/876/EWG i 87/94/EWG tracą moc,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. C 51 E z 26.2.2002, str. 1 i Dz.U. C 227 E z 24.9.2002, str. 503.
2 Dz.U. C 80 z 3.4.2002, str. 6.
3 Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 10 kwietnia 2002 r. (Dz.U. C 127 E z 29.5.2002, str. 160), wspólne stanowisko Rady z dnia 14 kwietnia 2003 r. (Dz.U. C 153 E z 1.7.2003, str. 56) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 2 września 2003 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
4 Dz.U. L 24 z 30.1.1976, str. 21. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 98/97/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 18 z 23.1.1999, str. 60).
5 Dz.U. L 250, 23.09.1980, str. 7. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 97/63/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 335 z 6.12.1997, str. 15).
6 Dz.U. L 38, 07.02.1987, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 88/126/EWG (Dz.U. L 63 z 9.3.1988, str. 12).
7 Dz.U. L 213, 22.08.1977, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 95/8/WE (Dz.U. L 86 z 20.4.1995, str. 41).
8 Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
9 Art. 29 ust. 4 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2009 r.
10 Art. 31 ust. 1 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2009 r.
11 Art. 31 ust. 3 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2009 r.
12 Art. 31 ust. 4 dodany przez art. 1 rozporządzenia nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2009 r.
13 Art. 32 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2009 r.
14 Załącznik I:- zmieniony przez sprostowanie z dnia 7 lipca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.179.57).
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Rady nr 885/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.168.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 2076/2004 z dnia 3 grudnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.359.25) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2004 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1791/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporzadzenia Komisji nr 162/2007 z dnia 19 lutego 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.51.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 marca 2007 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji nr 1107/2008 z dnia 7 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.299.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 listopada 2008 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia Komisji nr 1020/2009 z dnia 28 października 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.282.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 listopada 2009 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji nr 137/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. (Dz.U.UE.L.11.43.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 marca 2011 r. W odniesieniu do nawozów wprowadzonych do obrotu przed dniem 9 marca 2011 r. zmiany dotyczące chelatu kobaltu, roztworu nawozowego kobaltu, chelatu miedzi, roztworu nawozowego miedzi, chelatu żelaza, roztworu nawozowego żelaza, chelatu manganu, roztworu nawozowego manganu, chelatu cynku, roztworu nawozowego cynku stosuje się od dnia 9 października 2012 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji nr 223/2012 z dnia 14 marca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.75.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 kwietnia 2012 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji nr 223/2012 z dnia 14 marca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.75.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 lipca 2012 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji nr 223/2012 z dnia 14 marca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.75.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 kwietnia 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji nr 463/2013 z dnia 17 maja 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.134.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 czerwca 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji nr 463/2013 z dnia 17 maja 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.134.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 czerwca 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji nr 463/2013 z dnia 17 maja 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.134.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 grudnia 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1257/2014 z dnia 24 listopada 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.337.53) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 grudnia 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1257/2014 z dnia 24 listopada 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.337.53) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2016/1618 z dnia 8 września 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.242.24) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 września 2016 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2016/1618 z dnia 8 września 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.242.24) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2017 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/1102 z dnia 27 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.175.25) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 lipca 2019 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1666/2020 z dnia 10 listopada 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.377.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 grudnia 2020 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 862/2021 z dnia 28 maja 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.190.74) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2021 r.
15 Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1.
16 Czynniki chelatujące mają być identyfikowane i oznaczane ilościowo według normy europejskiej, która obejmuje wspomniane czynniki chelatujące.
17 Czynniki kompleksujące mają być identyfikowane według normy europejskiej, która obejmuje wspomniane czynniki kompleksujące.
18 Załącznik II:- zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 463/2013 z dnia 17 maja 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.134.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 czerwca 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia Komisji nr 463/2013 z dnia 17 maja 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.134.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 czerwca 2014 r.
19 Załącznik III zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia Komisji nr 1020/2009 z dnia 28 października 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.282.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 listopada 2009 r.
20 Półtoragodzinny czas reakcji jest wystarczający w gprzypadku większości substancji organicznych w gobecności azotanu srebra jako katalizatora.
21 Można stosować handlowy wzorcowy roztwór miedzi.
22 Czynniki chelatujące powinny być identyfikowane i kwantyfikowane zgodnie z Normą Europejską EN 13368 część 1 i część 2, w takim zakresie, w jakim norma obejmuje ww. czynniki
23 Średnica krążka musi zawsze odpowiadać wewnętrznej średnicy cylindra.
24 NB: Podczas gdy po zebraniu sześć obwodowych odcinków lontu jest napiętych, to środkowy lont powinien pozostać w glekkim zwisie.
25 Załącznik IV:- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 162/2007 z dnia 19 lutego 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.51.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 marca 2007 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia Komisji nr 1107/2008 z dnia 7 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.299.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 listopada 2008 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia Komisji nr 1020/2009 z dnia 28 października 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.282.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 listopada 2009 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia Komisji nr 137/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. (Dz.U.UE.L.11.43.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 marca 2011 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia Komisji nr 223/2012 z dnia 14 marca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.75.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 kwietnia 2012 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 3 rozporządzenia Komisji nr 463/2013 z dnia 17 maja 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.134.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 czerwca 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 3 rozporządzenia nr 463/2013 z dnia 17 maja 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.134.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 czerwca 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1257/2014 z dnia 24 listopada 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.337.53) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 grudnia 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1257/2014 z dnia 24 listopada 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.337.53) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2016/1618 z dnia 8 września 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.242.24) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 września 2016 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2019/1102 z dnia 27 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.175.25) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 lipca 2019 r.
26 Załącznik V zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia Komisji nr 1020/2009 z dnia 28 października 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.282.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 listopada 2009 r.