a także mając na uwadze, co następuje:(1) Unia jest zaniepokojona wzrostem przestępstw przeciwko środowisku i ich skutkami, które w coraz większym stopniu wykraczają poza granice państw, w których są popełniane.
(2) Takie przestępstwa stanowią zagrożenie dla środowiska i w związku z tym wymagają twardej reakcji.
(3) Przestępstwa przeciwko środowisku stanowią problem, przed którym wspólnie stoją Państwa Członkowskie, które w związku z tym powinny podjąć uzgodnione działanie, ukierunkowane na ochronę środowiska na podstawie prawa karnego(3).
(4) Komisja Europejska przedłożyła w marcu 2001 r. projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej ochrony środowiska poprzez prawo karne(4), na podstawie art. 175 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.
(5) Rada uznała za właściwe wprowadzenie do niniejszej decyzji ramowej szeregu przepisów prawa materialnego, zawartych w projekcie dyrektywy, w szczególności tych określających czyny, jakie Państwa Członkowskie muszą uznać za przestępstwa w swoim prawie krajowym.
(6) Parlament Europejski wydał opinię w sprawie projektu dyrektywy dnia 9 kwietnia 2002 r. Komisja Europejska przedstawiła w październiku 2002 r. zmieniony projekt dyrektywy na podstawie art. 250 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Rada nie uznała za właściwe wprowadzenia zmian do niniejszej decyzji ramowej na tej podstawie.
(7) Rada rozważyła niniejszy projekt, ale doszła do wniosku, że większość wymagana do jej przyjęcia przez Radę nie może być osiągnięta. Wspomniana większość uznała, że projekt przekraczał uprawnienia przyznane Wspólnocie przez Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską oraz, że cele mogły zostać osiągnięte przez przyjęcie decyzji ramowej, na podstawie tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej. Rada uznała również, że niniejsza decyzja ramowa, na podstawie art. 34 Traktatu o Unii Europejskiej, jest właściwym dokumentem, nakładającym na Państwa Członkowskie obowiązek wprowadzenia sankcji karnych. Zmieniony projekt przedłożony przez Komisję nie był tego rodzaju, aby umożliwić Radzie zmianę stanowiska w tej sprawie.
(8) Zarówno osoby fizyczne, jak również osoby prawne, powinny ponosić odpowiedzialność za popełnione przestępstwa przeciwko środowisku.
(9) Państwa Członkowskie powinny ustanowić szeroko zakrojoną jurysdykcję, w odniesieniu do wspomnianych przestępstw w taki sposób, aby uniknąć sytuacji, w których osoby fizyczne lub prawne unikałyby kary tylko z tego powodu, że przestępstwo nie zostało popełnione na terytorium tych państw.
(10) Dnia 4 listopada 1998 r. Rada Europy przyjęła Konwencję w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne, która została wzięta pod uwagę w przepisach niniejszego dokumentu,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ RAMOWĄ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 27 stycznia 2003 r.
|
W imieniu Rady |
|
G. PAPANDREOU |
|
Przewodniczący |
______(1) Dz.U C 39 z 11.2.2000, str. 4.
(2) Opinia wydana dnia 7 lipca 2000 (Dz.U. C 121 z 24.4.2001, str. 494) oraz dnia 9 kwietnia 2002 (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(3) Patrz również: Załącznik.
(4) Dz.U C 180 E z 26.6.2001, str. 238.