Rozporządzenie 1568/2003 w sprawie pomocy w zwalczaniu chorób związanych z ubóstwem (HIV/AIDS, gruźlicy i malarii) w krajach rozwijających się

ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 1568/2003 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 15 lipca 2003 r.
w sprawie pomocy w zwalczaniu chorób związanych z ubóstwem (HIV/AIDS, gruźlicy i malarii) w krajach rozwijających się

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 179,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Prawo do zachowania zdrowia fizycznego i psychicznego na jak najwyższym poziomie jest podstawowym prawem człowieka, zgodnym z przepisami art. 25 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Tego prawa odmawia się jednej piątej ludności na świecie.

(2) Artykuł 35 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej domaga się wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego podczas określania i wprowadzania w życie wszystkich unijnych polityk i działań.

(3) HIV/AIDS, gruźlica i malaria powodują śmierć ponad pięciu i pół miliona ludzi rocznie, najsilniej wpływając na zachorowalność i skrócenie przeciętnej długości życia w krajach rozwijających się. Co więcej, choroby te zatarły efekty wieloletnich wysiłków i osiągnięć w sferze rozwoju, stwarzając poważny problem w długofalowej perspektywie ze względu na swoje destabilizujące oddziaływanie na społeczeństwo.

(4) Obecnie powszechnie uznawany jest fakt, że zapobieganie, opieka i leczenie są elementami współzależnymi oraz wzajemnie na siebie oddziałującymi.

(5) Niepowodzenie w ograniczaniu obciążenia tymi chorobami oraz dowody ich rosnącego wpływu spowodowały, że znalazły się one w centrum debaty o rozwoju, jak potwierdziła to Deklaracja Zobowiązań Sesji Specjalnej Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych w czerwcu 2001 r., która uznała, że AIDS rozprzestrzenił się w stopniu stanowiącym zagrożenie dla rozwoju, a także deklaracja dotycząca gruźlicy i malarii jako światowych zagrożeń, wydana przez Światowe Zgromadzenie Zdrowia WHO. Choroby te wymagają pilnych działań oraz szeregu krajowych, regionalnych i międzynarodowych inicjatyw, z myślą o osiągnięciu celów rozwojowych na nowe tysiąclecie, obejmujących jasno określone zadania zwalczania HIV/AIDS, gruźlicy i malarii; wykonania tych zadań podjęła się Wspólnota Europejska i jej Państwa Członkowskie.

(6) Wspomniana wyżej Deklaracja Zobowiązań NZ potwierdziła osiągnięcie do 2005 r. za pomocą zwiększania nakładów ogólnego celu wydatkowania na zwalczanie epidemii między 7 a 10 mld USD, w odniesieniu do samego HIV/AIDS, w krajach o niskim i średnim dochodzie, a także w państwach, które doświadczają gwałtownego rozwoju tej choroby lub są nim zagrożone. Nakłady zostaną przeznaczone na zapobieganie HIV/AIDS, opiekę, leczenie oraz udzielanie wsparcia i łagodzenie skutków choroby. Deklaracja ta potwierdziła także podjęcie środków w celu zapewnienia, że zostaną zgromadzone wymagane fundusze, których źródłem w szczególności będą państwa oferujące pomoc i krajowe budżety, mając na uwadze, że zasoby w większości krajów dotkniętych chorobą są poważnie ograniczone.

(7) HIV/AIDS, gruźlica i malaria wymagają odpowiedniej strukturalnej, wszechstronnej i spójnej reakcji, która przekracza możliwości zasobów finansowych i ludzkich większości krajów rozwijających się. Ze względu na znaczenie chorób związanych z ubóstwem i ich transgraniczny charakter są one problemem, który zmusza międzynarodową społeczność do systematycznego, skoordynowanego odzewu. Działania interwencyjne w tym obszarze leżą w interesie wszystkich i dlatego też nie powinny być rozpatrywane jedynie jako kwestia pomocy rozwojowej.

(8) Deklaracja z Doha dotycząca Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPs) i ochrony zdrowia publicznego potwierdziła, że "TRIPs nie powstrzymuje i nie powinno powstrzymywać członków przed podejmowaniem środków w celu ochrony zdrowia publicznego" oraz "może ono i powinno być interpretowane i wdrażane w sposób, który wspierałby prawo członków WTO do ochrony zdrowia publicznego, w szczególności promowania powszechnego dostępu do lekarstw", a także raz jeszcze potwierdziła "prawo tych członków WTO do pełnego wykorzystywania przepisów TRIPs wprowadzających dużą elastyczność w osiąganiu tego celu".

(9) Skuteczność programów mających na celu wspieranie krajowych strategii zwalczania HIV/AIDS, gruźlicy i malarii zależy częściowo od usprawnienia koordynacji w zakresie pomocy zarówno na poziomie europejskim, jak i międzynarodowym, w szczególności z agencjami, funduszami i programami ONZ, w tym również spółkami zawieranymi między sektorami: publicznym, prywatnym i wolontariatem, a także od wykorzystania procedur dopasowywanych do szczególnego charakteru strategii i zainteresowanych partnerów.

(10) Zdrowie publiczne stanowi odpowiedzialność zbiorową. Niewłaściwy porządek publiczny przyczynił się do niepowodzenia mechanizmów rynkowych w zakresie generowania prac badawczo-rozwojowych, obejmujących zaniedbane choroby. W 2000 r., jedynie 10 % całej tej działalności dotyczyło chorób, które są odpowiedzialne za 90 % zachorowań na świecie. Dynamika zaniedbań jest różna w przypadku różnych chorób, niezbędne są więc odmienne strategie w celu przywrócenia równowagi. Należy podjąć działania kompleksowe w celu wyrównania niedostatków rynku w dziedzinie opracowywania leków, poprzez zwiększenie publicznego finansowania, włącznie ze wspieraniem prac badawczo-rozwojowych, dotyczących określonych powszechnych dóbr publicznych oraz skutecznych metod zapobiegania i leczenia, aby stawić czoła chorobom w krajach rozwijających się, a także wprowadzić odpowiednie bodźce do inwestowania w sektorze prywatnym.

(11) Działania skierowane szczególnie na zwalczanie chorób związanych z ubóstwem muszą być właściwie osadzone w szerszym kontekście ulepszonych, bardziej wydajnych systemów opieki zdrowotnej oraz służb zdrowia w krajach rozwijających się. Jeżeli HIV/AIDS, gruźlica i malaria mają być skutecznie zwalczane, konieczne jest znaczące usprawnienie tych systemów. Szczególne wysiłki muszą zmierzać do zintegrowania działań interwencyjnych, których celem jest zwalczanie chorób związanych z ubóstwem, z akcjami skierowanymi na kwestie zdrowia seksualnego, rozrodczości i praw z tym związanych.

(12) Poprawa zdrowia jest warunkiem wstępnym i kluczowym elementem trwałego rozwoju. Rodzaj pomocy przewidziany w niniejszym rozporządzeniu przyczynia się bezpośrednio i w sposób konkretny do rozwoju krajów partnerskich oraz danej populacji, mając znaczący udział we wspólnotowej polityce współpracy na rzecz rozwoju.

(13) W interesie spójności wszystkie polityki Wspólnoty powinny uwzględniać cel, jakim jest poprawa zdrowia i ograniczenie ubóstwa.

(14) W swoich komunikatach skierowanych do Rady i Parlamentu Europejskiego z dnia 20 września 2000 r. i dnia 21 lutego 2001 r. w sprawie działań odnoszących się do chorób zakaźnych w kontekście ograniczania ubóstwa Komisja przedstawiła ramy zasad polityki i strategicznych priorytetów niezbędnych do zwiększenia efektywności działań Komisji oraz Państw Członkowskich w tej dziedzinie.

(15) W swoich rezolucjach z dnia 10 listopada 2000 r. i dnia 14 maja 2001 r. Rada podkreśliła powagę epidemii HIV/AIDS, gruźlicy i malarii oraz potrzebę wzmożenia wysiłków w celu zwiększenia wsparcia na poziomie krajowym, regionalnym i globalnym.

(16) Rada w rezolucji z dnia 14 maja 2001 r. oraz Parlament Europejski w rezolucji z dnia 4 października 2001 r.(3) zatwierdziły wspólnotowy program działań: przyspieszone działanie dotyczące zwalczania HIV/AIDS, gruźlicy i malarii w kontekście ograniczania ubóstwa, a także podkreśliły potrzebę zapewnienia odpowiednich i właściwych zasobów ludzkich oraz finansowych do jego skutecznego wdrożenia.

(17) We wspólnej deklaracji z dnia 31 maja 2001 r. Rady i Komisji, wyżej wspomnianej rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 4 października 2001 r. oraz rezolucji Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE z dnia 1 listopada 2001 r. przychylnie przyjęto propozycję sekretarza generalnego ONZ, dotyczącą ustalenia Światowego Funduszu na rzecz Walki z HIV/AIDS, Gruźlicą i Malarią, który zaczął funkcjonować dnia 29 stycznia 2002 r., i podkreślono, że udział w tym funduszu powinien stanowić uzupełnienie w stosunku do dotychczasowych zasobów.

(18) Wyżej wspomniana Deklaracja Zobowiązań NZ, w szczególności konferencja w Monterey, przewiduje, że zwiększona urzędowa pomoc na rzecz rozwoju (ODA) oraz plany umorzenia długów powinny zostać wykorzystane w celu osiągnięcia lepszego poziomu ochrony zdrowia i szkolnictwa. Wspólnota i jej Państwa Członkowskie mają do odegrania istotną rolę w znalezieniu odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób zwiększona pomoc ODA, wraz z mechanizmami umarzania długów, może stać się bardziej skutecznym narzędziem walki z HIV/AIDS, gruźlicy i malarii.

(19) W rezolucjach z września 1998 r., października 2000 r. i marca 2002 r. Wspólne Zgromadzenie parlamentarne AKP-UE podkreśliło zagrożenie, jakie stanowi HIV/AIDS dla wszystkich wysiłków na rzecz rozwoju, a także uwypukliło potrzebę szybkiego działania.

(20) Przyjęcie niniejszego rozporządzenia powoduje, że rozporządzenie Rady (WE) nr 550/97 z dnia 24 marca 1997 r. w sprawie działań związanych z HIV/AIDS w krajach rozwijających się(4) przestaje być stosowane, powinno więc zostać uchylone.

(21) Niniejsze rozporządzenie ustanawia na cały czas trwania programu ramy finansowe tworzące podstawowe odniesienie, w rozumieniu pkt 33 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą a Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i poprawy procedury budżetowej(5) dla władz budżetowych w okresie rocznej procedury budżetowej.

(22) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(6).

(23) Cel proponowanych działań, a mianowicie zwalczanie trzech głównych chorób zakaźnych w kontekście ograniczania ubóstwa, w szczególności w odniesieniu do krajów rozwijających się, nie może być w wystarczającym stopniu osiągnięty przez Państwa Członkowskie i dlatego, ze względu na skalę i efekty proponowanych działań, jego realizacja jest łatwiejsza na poziomie Wspólnoty, zgodnie z zasadami subsydiarności, określonymi w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, również określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Rozdział  I

Cel i zakres

Artykuł  1
1.
Wspólnota wdraża program działań Wspólnoty Europejskiej, skierowany na walkę z trzema głównymi chorobami zakaźnymi, a mianowicie HIV/AIDS, gruźlicą i malarią, w krajach rozwijających się.
2.
Zgodnie z tym programem Wspólnota zapewnia podmiotom działającym na rzecz rozwoju pomoc finansową i odpowiednią wiedzę fachową, aby ułatwić powszechną ochronę zdrowia i wesprzeć właściwy wzrost gospodarczy, w ramach ogólnego celu ograniczania ubóstwa z perspektywą jego ostatecznej likwidacji.
3.
W przydzielaniu takich funduszy i uzyskiwaniu dostępu do wiedzy fachowej pierwszeństwo otrzymują:

a) najbiedniejsze i najsłabiej rozwinięte kraje, a także najbardziej poszkodowane grupy ludności w krajach rozwijających się;

b) działania, które uzupełniają i wzmacniają zarówno politykę, jak i potencjał krajów rozwijających się, a także pomoc udzielana za pośrednictwem innych instrumentów współpracy na rzecz rozwoju.

Artykuł  2

Celem działań prowadzonych na podstawie niniejszego rozporządzenia jest:

a) zoptymalizowanie efektu dotychczas stosowanych działań interwencyjnych, świadczonych usług i wykorzystywanych produktów, zmierzających do zapobiegania głównym chorobom zakaźnym dotykającym najuboższą ludność oraz zwalczania ich;

b) zwiększenie możliwości podstawowych środków farmaceutycznych i diagnostycznych stosowanych w przypadku tych trzech chorób;

c) zwiększenie ilości prac badawczo-rozwojowych, obejmujących szczepionki, środki bakteriobójcze i nowoczesne leczenie.

Artykuł  3

Wspólnotowe wsparcie finansowe udzielane jest na określone projekty służące osiąganiu celów opisanych w art. 2, w szczególności te, które zmierzają do:

a) zapewnienia niezbędnych technicznych, naukowych i normatywnych danych wejściowych w celu określenia priorytetów działań interwencyjnych w zakresie ochrony zdrowia w ramach całkowitego budżetu związanego ze współpracą na rzecz rozwoju oraz poprawy efektów w zakresie ochrony zdrowia odnoszących się do trzech głównych chorób zakaźnych, utrzymując zrównoważone podejście pomiędzy zapobieganiem, leczeniem i opieką, przy założeniu, że zapobieganie jest kluczowym priorytetem, a jego skuteczność wzrasta w powiązaniu z leczeniem i opieką; należy uznać konieczność poszukiwania istotnych środków za pomocą podejścia wielosektorowego, włącznie z wyznaczaniem wzorców zachowań, a także czynników, takich jak zapewnianie czystej wody i urządzeń sanitarnych, planowanie wykorzystania gruntów, żywienie oraz włączanie problematyki płci do głównego nurtu życia społecznego i politycznego;

b) usprawnienia działań interwencyjnych w zakresie ochrony zdrowia, mających na celu walkę z trzema głównymi chorobami zakaźnymi w kontekście wzmocnienia kompleksowego systemu ochrony zdrowia, włącznie z usługami publicznymi;

c) lepszego zrozumienia wpływu, jaki wywierają choroby związane z ubóstwem na rozwój społeczno-ekonomiczny, a także oddziaływania strategii zmierzających do osłabienia negatywnych socjo-ekonomicznych skutków mających związek z tymi chorobami;

d) udoskonalenia polityki i praktyki farmaceutycznej, a także wspomożenia krajów rozwijających się, na szczeblu regionalnym i krajowym, w rozwijaniu lokalnej produkcji wysokiej jakości podstawowych farmaceutycznych środków zapobiegawczych i leczniczych, zgodnych z deklaracją z Doha dotyczącą Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPs) i ochrony zdrowia publicznego;

e) wspierania mechanizmu kategoryzacji cen dla podstawowych środków farmaceutycznych w krajach rozwijających się, które zagwarantują ich jak najniższy poziom;

f) przeanalizowania wpływu czynników, takich jak poziom ceny importowej netto, taryf, podatków, a także przywozowych, dystrybucyjnych i lokalnych opłat rejestracyjnych na ceny konsumpcyjne towarów medycznych w krajach rozwijających się;

g) zapewnienia krajom rozwijającym się, w miarę potrzeby, pomocy technicznej w celu ułatwienia im podejmowania zagadnień związanych z ochroną zdrowia publicznego, zgodnie z przepisami TRIPs, jak określono w deklaracji z Doha dotyczącej TRIPs i ochrony zdrowia publicznego, aby umożliwić tym krajom ochronę zdrowia publicznego i wspieranie powszechnego dostępu do lekarstw;

h) popierania inwestycji publicznych oraz opracowania pakietu bodźców prowadzących do zwiększenia prywatnych inwestycji w badania i rozwój nowych sposobów leczenia, szczególnie szczepionek oraz środków bakteriobójczych i diagnostycznych, a także związków podawanych w stałych dawkach, przeznaczonych do zwalczania głównych chorób zakaźnych w krajach rozwijających się;

i) wspierania zespołowych studiów klinicznych, epidemiologicznych, operacyjnych i socjologicznych, aby stworzyć solidniejsze podstawy do przeprowadzenia badań związanych ze zdrowiem; w marę potrzeby zespoły są zachęcane do przyjmowania personelu z krajów rozwijających się, przyczyniając się w ten sposób do szkolenia takich osób;

j) zachęcania do tworzenia w krajach rozwijających się możliwości koordynowania, przyjmowania i przeprowadzania masowych prób na ludności, a także do realizacji wszystkich faz procesu badawczo-rozwojowego;

k) wspierania globalnych inicjatyw skierowanych na zwalczanie głównych chorób zakaźnych w kontekście ograniczania ubóstwa, w tym również Światowego Funduszu na rzecz zwalczania HIV/AIDS, gruźlicy i malarii, który zaczął funkcjonować dnia 29 stycznia 2002 r.;

l) wspierania inicjatyw, które umożliwią nadzorowanie i monitowanie jakości środków farmaceutycznych.

Artykuł  4
1.
W kontekście działań określonych w art. 3 wspólnotowe wsparcie może przybrać postać:

a) pomocy finansowej;

b) pomocy technicznej, szkolenia obejmującego lekarzy i personel paramedyczny lub inne służby;

c) dostaw produktów, takich jak urządzenia i artykuły medyczne, a także świadczenia usług;

d) kontroli, misji oceniających i monitorujących;

e) transferu technologii i know-how, w miarę potrzeb, do celów lokalnej produkcji farmaceutycznej.

Jako priorytet przyjmuje się rozszerzanie krajowego potencjału w związku z potrzebą uzyskania opłacalności w długofalowej perspektywie.

2.
Finansowanie wspólnotowe może obejmować zarówno nakłady inwestycyjne, z wyjątkiem nabywania nieruchomości, jak i, w wyjątkowych i właściwie umotywowanych przypadkach, wydatki bieżące (w tym wydatki administracyjne, koszty utrzymania i koszty eksploatacyjne), gdy takie wydatki przejściowo stanowią dla partnera obciążenie, uwzględniając fakt, że działanie musi w miarę możliwości zmierzać do osiągnięcia średnioterminowej opłacalności, tak aby wsparcie określone w ust. 1 zostało wykorzystane w maksymalnym stopniu.

Rozdział  II

Procedury wdrażania pomocy

Artykuł  5
1.
Finansowanie przez Wspólnotę na podstawie niniejszego rozporządzenia przyjmuje postać dotacji.
2.
W przypadku każdego działania prowadzonego w ramach współpracy dąży się do finansowego udziału partnerów określonych w art. 6. Przy wyznaczaniu wielkości wymaganego udziału uwzględniane są możliwości danych partnerów i charakter wspomnianego działania. W pewnych okolicznościach, jeżeli partner jest organizacją pozarządową, może zostać wniesiony udział rzeczowy.
3. 1
Udzielanie pomocy finansowej na podstawie niniejszego rozporządzenia może pociągać za sobą współfinansowanie innych ofiarodawców, w szczególności Państw Członkowskich, Narodów Zjednoczonych, a także międzynarodowych lub regionalnych banków rozwoju bądź instytucji finansowych.

Udział w procedurach umownych za pośrednictwem organizacji międzynarodowych lub współfinansowanych przez państwo trzecie jest określony w rozporządzeniu (WE) nr 2110/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty(7).

4.
W kontekście działań określonych w art. 3 lit. h), i) i j) udzielanie pomocy finansowej jest skoordynowane z nowymi instrumentami badań i rozwoju produktów dotyczących chorób zakaźnych związanych z ubóstwem, wdrażanymi w ramach wspólnotowego programu ramowego badań i rozwoju w latach 2002-2006.
5.
Udział w Światowym Funduszu na rzecz Zwalczania HIV/AIDS, Gruźlicy i Malarii jest realizowany za pośrednictwem umów finansowych zawieranych między Komisją i powiernikiem Światowego Funduszu. Udział jest regulowany zgodnie z zasadami i procedurami ustanowionymi dla wspomnianego funduszu, uzgodnionymi z Komisją i załączonymi do umowy finansowej.
6.
W kontekście działań określonych w art. 3 lit. h), i) i j) czynione są starania w celu wykorzystania synergii z politykami i programami w obszarze zdrowia seksualnego i rozrodczości, w szczególności działań interwencyjnych związanych z HIV/AIDS.
Artykuł  6
1.
Do partnerów kwalifikujących się do pomocy finansowej na podstawie niniejszego rozporządzenia zaliczamy:

a) władze i agencje administracyjne na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym;

b) władze lokalne i inne organy zdecentralizowane;

c) lokalne wspólnoty, organizacje pozarządowe, organizacje wspólnotowe i inne osoby fizyczne i prawne nienastawione na przynoszenie dochodu z sektora prywatnego;

d) organizacje regionalne;

e) organizacje międzynarodowe, takie jak Organizacja Narodów Zjednoczonych i jej agencje, fundusze i programy, a także banki rozwoju, instytucje finansowe, globalne inicjatywy, międzynarodowe spółki publiczno-prywatne;

f) instytuty badawcze i uniwersytety.

2.
Bez uszczerbku dla ust. 1 lit. e) wspólnotowa pomoc finansowa może być udzielona partnerom, których siedziba zarządu mieści się w Państwach Członkowskich lub państwie trzecim, będącym beneficjentem lub potencjalnym beneficjentem pomocy wspólnotowej na podstawie niniejszego rozporządzenia, przy założeniu, że w siedzibie tej rzeczywiście znajduje się centrala zarządzania działalnością gospodarczą. W wyjątkowych przypadkach siedziba ta może mieścić się w innym państwie trzecim.
Artykuł  7
1.
W przypadku gdy działania są przedmiotem umów finansowych między Wspólnotą a krajami korzystającymi z działań finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, umowy przewidują, że podatki, cła i inne opłaty nie są pokrywane przez Wspólnotę.
2.
Każda umowa finansowa zawarta na podstawie niniejszego rozporządzenia przewiduje nadzór i kontrolę finansową Komisji, która może przeprowadzać kontrole na miejscu i inspekcje, oraz audyty Trybunału Obrachunkowego, zgodnie ze zwykłymi warunkami ustanowionymi przez Komisję na podstawie obowiązujących przepisów, szczególnie tych zawartych w rozporządzeniu finansowym stosowanym do ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich(8), zwanym dalej "rozporządzeniem finansowym".
3.
Podejmowane są niezbędne środki w celu podkreślenia wspólnotowego charakteru pomocy udzielanej na podstawie niniejszego rozporządzenia.
Artykuł  8 2
1.
Uprawnienie do udziału w procedurach przetargowych na podstawie niniejszego rozporządzenia określa się zgodnie z kryteriami kwalifikującymi oraz odstępstwami od nich zawartymi w rozporządzeniu (WE) nr 2110/2005.
2.
Pochodzenie dostaw i materiałów zakupionych na podstawie niniejszego rozporządzenia określają reguły pochodzenia, a także odstępstwa od tych reguł, zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 2110/2005.
Artykuł  9
1.
Mając na względzie osiągnięcie celów spójności i komplementarności, określonych w Traktacie oraz zapewnienia maksymalnej skuteczności tych działań w całości, Komisja może podjąć wszelkie niezbędne środki koordynacyjne, między innymi:

a) ustanowienie systemu regularnej wymiany i analizy informacji na temat finansowanych działań oraz tych, dla których finansowanie jest proponowane przez Komisję i Państwa Członkowskie;

b) koordynację działań na miejscu za pomocą regularnych spotkań i wymiany informacji między przedstawicielami Komisji oraz Państw Członkowskich w kraju będącym beneficjentem.

2.
Komisja wraz z Państwami Członkowskimi może podjąć wszelkie inicjatywy niezbędne do zapewnienia należytej koordynacji z pozostałymi darczyńcami, w szczególności z tymi należącymi do systemu Narodów Zjednoczonych. Taka koordynacja służy regularnej wymianie i analizie informacji na temat działań planowanych i wdrażanych w celu zapewnienia spójności i komplementarności.

Rozdział  III

Procedury finansowe i decyzyjne

Artykuł  10
1.
Ramy finansowe dla wykonania niniejszego rozporządzenia na lata 2003-2006 ustala się niniejszym na kwotę 351 mln EUR. Coroczny przydział właściwych środków finansowania w ramach finansowej perspektywy podlega zatwierdzeniu władz budżetowych lub jest dokonywany za pośrednictwem instrumentów przewidzianych w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 6 maja 1999 r.
2.
Wartość środków przyznawanych rocznie jest zatwierdzana przez władze budżetowe w ramach limitów perspektywy finansowej.
Artykuł  11
1.
Komisja jest odpowiedzialna za przygotowanie wstępnych wytycznych dotyczących programowania strategicznego, określających współpracę Wspólnoty pod względem wymiernych celów, priorytetów, ostatecznych terminów dotyczących działania w szczególnych obszarach, założeń i spodziewanych rezultatów. Programowanie obejmuje okresy roczne i ma charakter orientacyjny.
2.
Coroczna wymiana poglądów z Państwami Członkowskimi przebiega w ramach Komitetu określonego w art. 13 ust. 1, na podstawie wytycznych programowania strategicznego, przedstawionych przez Komisję, dotyczących działań, które mają zostać przeprowadzone. Komitet wydaje opinię obejmującą te kwestie zgodnie z procedurą określoną w art. 13 ust. 2.
Artykuł  12
1.
Komisja jest odpowiedzialna za ocenę, podejmowanie decyzji oraz administrowanie związane z działaniami objętymi niniejszym rozporządzeniem, zgodnie z obowiązującymi procedurami budżetowymi i pozostałymi, w szczególności ustanowionymi w rozporządzeniu finansowym.
2.
Decyzje dotyczące działań, których finansowanie na podstawie niniejszego rozporządzenia przekracza 5 mln EUR, oraz wszelkie zmiany w tych działaniach pociągające za sobą koszty przekraczające o ponad 20 % kwotę początkowo wyznaczoną na dane działanie, przyjmowane są zgodnie z procedurą określoną w art. 13 ust. 2.
3.
Komisja informuje Państwa Członkowskie o decyzjach i zmianach dotyczących tych działań, których kwota finansowania nie przekracza 5 mln EUR.
Artykuł  13
1.
Komisję wspomaga Komitet Geograficzny ds. Rozwoju.
2.
W przypadku odniesień do niniejszego ustępu zastosowane zostaną art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając jej postanowienia zawarte w art. 8.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na 45 dni.

3.
Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Rozdział  IV

Sprawozdawczość i przepisy końcowe

Artykuł  14
1.
Po zakończeniu każdego roku budżetowego Komisja w swoim rocznym sprawozdaniu przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie politykę rozwoju, informacje na temat wytycznych dotyczących rocznego, orientacyjnego programu strategicznego i działań finansowanych na przestrzeni danego roku, między innymi działań Światowego Funduszu na rzecz zwalczania HIV/AIDS, gruźlicy i malarii, jak również wniosków Komisji w sprawie wykonania niniejszego rozporządzenia w ubiegłym roku budżetowym. W szczególności zestawienie przekazuje informacje o mocnych i słabych stronach działań pod względem ich wpływu na walkę z trzema chorobami zakaźnymi i ograniczanie ubóstwa, w tym o rzeczywistych, określonych rezultatach osiągniętych w związku z ustanowionymi celami. Ponadto zestawienie obejmuje informacje o podmiotach, z którymi podpisano umowy, a także o sumach, na jakie te umowy opiewają, oraz wydatkach poniesionych w wyniku przeprowadzenia niezależnych ocen wyznaczonych działań.
2.
Najpóźniej na rok przed wygaśnięciem niniejszego rozporządzenia Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie niezależne sprawozdanie zawierające ocenę wykonania niniejszego rozporządzenia w celu ustalenia, czy jego cele zostały osiągnięte i dostarczenia wytycznych do poprawy skuteczności działań w przyszłości. Na podstawie tego sprawozdania Komisja może sformułować propozycje dotyczące funkcjonowania rozporządzenia w przyszłości, a w miarę potrzeby propozycje jego zmiany.
Artykuł  15

Rozporządzenie (WE) nr 550/97 traci moc. Jednakże działania, co do których podjęto decyzję na podstawie wspomnianego rozporządzenia, są dalej wdrażane na jego podstawie.

Artykuł  16
1.
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
2.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się do dnia 31 grudnia 2006 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 15 lipca 2003 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady
P. COX G. TREMONTI
Przewodniczący Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 151 E z 25.6.2002, str. 202.

(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 30 stycznia 2003 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 16 czerwca 2003 r.

(3) Dz.U. C 87 E z 11.4.2002, str. 244.

(4) Dz.U. L 85 z 27.3.1997, str. 1.

(5) Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1.

(6) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(7) Dz.U. L 344 z 27.12.2005, str. 1.

(8) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.

1 Art. 5 ust. 3 zmieniony przez art. 11 rozporządzenia nr 2110/2005 z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty (Dz.U.UE.L.05.344.1) z dniem 28 grudnia 2005 r.
2 Art. 8 zmieniony przez art. 11 rozporządzenia nr 2110/2005 z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty (Dz.U.UE.L.05.344.1) z dniem 28 grudnia 2005 r.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024