(84/5/EWG)(Dz.U.UE L z dnia 11 stycznia 1984 r.)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
za pomocą dyrektywy 72/166/EWG(4), zmienionej przez dyrektywę 72/430/EWG(5), Rada zbliżyła ustawodawstwa Państw Członkowskich odnoszące się do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów silnikowych i egzekwowania obowiązku ubezpieczania od takiej odpowiedzialności;
dyrektywa 72/166/EWG w art. 3 wymaga od każdego Państwa Członkowskiego podjęcia wszelkich odpowiednich środków w celu zapewnienia, by odpowiedzialność cywilna za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów silnikowych zazwyczaj używanych na ich terytorium była ubezpieczona; zakres odpowiedzialności objętej ubezpieczeniem oraz warunki umów ubezpieczenia ustala się na podstawie tych środków;
jednakże pomiędzy ustawodawstwami różnych Państw Członkowskich wciąż istnieją poważne rozbieżności co do zasięgu tego obowiązku ubezpieczenia; te rozbieżności mają bezpośredni wpływ na ustanowienie i funkcjonowanie wspólnego rynku;
uzasadnione jest, w szczególności, rozciągnięcie obowiązku ubezpieczenia na odpowiedzialność za szkody majątkowe;
kwoty, do wysokości których ubezpieczenie jest obowiązkowe, muszą w każdym przypadku zagwarantować poszkodowanym odpowiednie odszkodowanie, niezależnie od tego, w którym Państwie Członkowskim nastąpił wypadek;
konieczne jest ustanowienie instytucji, która zagwarantuje, iż poszkodowany nie zostanie pozbawiony odszkodowania w przypadku, kiedy pojazd, który spowodował wypadek, jest nieubezpieczony lub niezidentyfikowany; istotne jest zapewnienie aby, nie zmieniając przepisów stosowanych w Państwach Członkowskich w odniesieniu do pomocniczego lub głównego charakteru odszkodowania wypłacanego przez tę instytucję, a także w odniesieniu do przepisów stosowanych w odniesieniu do subrogacji, ofiara takiego wypadku mogła zgłosić się bezpośrednio do tej instytucji, jako miejsca pierwszego kontaktu; jednakże należy pozostawić Państwom Członkowskim możliwość stosowania pewnych wyłączeń w odniesieniu do wypłaty odszkodowania przez tę instytucję oraz możliwość ograniczenia lub wyłączenia odszkodowania za szkody majątkowe spowodowane przez pojazd niezidentyfikowany, w celu uniknięcia ryzyka oszustwa;
w interesie ofiar leży, aby skutki niektórych klauzul wyłączających zostały ograniczone do stosunków między zakładem ubezpieczeń a osobą odpowiedzialną za wypadek; jednakże w przypadku pojazdów skradzionych lub uzyskanych w wyniku przemocy, Państwa Członkowskie mogą zapewnić, że odszkodowania będą wypłacane przez wspomnianą wyżej instytucję;
w celu zmniejszenia obciążenia finansowego tej instytucji, jeśli wypłaca ona odszkodowania za szkody majątkowe spowodowane przez pojazd nieubezpieczony lub, w danym przypadku, skradziony lub uzyskany w wyniku przemocy, Państwa Członkowskie mogą pozwolić na zastosowanie pewnej franszyzy;
należy zapewnić rodzinie ubezpieczonego, kierowcy lub każdej innej osoby odpowiedzialnej ochronę porównywalną do ochrony innych osób trzecich, przynajmniej odnośnie uszkodzeń ciała;
zniesienie kontroli ubezpieczeń jest uzależnione od przyznania przez krajowe biuro ubezpieczeń państwa przyjmującego gwarancji odszkodowania za szkody spowodowane przez pojazdy zazwyczaj używane w innym Państwie Członkowskim; dla określenia, czy pojazd jest zazwyczaj używany w danym Państwie Członkowskim, najbardziej miarodajnym kryterium jest posiadanie przez ten pojazd tablicy rejestracyjnej tego Państwa; zgodnie z tym należy zmienić art. 1 ust. 4 tiret pierwsze dyrektywy 72/166/EWG;
biorąc pod uwagę sytuację wyjściową w niektórych Państwach Członkowskich, z jednej strony w odniesieniu do minimalnych kwot, a z drugiej strony w odniesieniu do ubezpieczenia i franszyzy stosowanych przez instytucję, o której mowa wyżej, w odniesieniu do szkód majątkowych należy ustanowić okresy przejściowe dotyczące stopniowego wprowadzania w życie w tych Państwach Członkowskich postanowień niniejszej dyrektywy, dotyczących minimalnych kwot i odszkodowania za szkody majątkowe, wypłacanego przez tę instytucję,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 30 grudnia 1983 r.
|
W imieniu Rady |
|
G. VARFIS |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 214 z 21.8.1980, str. 9 i Dz.U. C 78 z 30.3.1982, str. 17.
(2) Dz.U. C 287 z 9.11.1981, str. 44.
(3) Dz.U. C 138 z 9.6.1981, str. 15.
(4) Dz.U. L 103 z 2.5.1972, str. 2.
(5) Dz.U. L 291 z 28.12.1972, str. 162.
(6) Dz.U. L 149 z 11.06.2005, str. 14.
(7) Dz.U. L 257 z 27.10.1995, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).
1 Art. 1 zmieniony przez dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2005/14/WE z dnia 11 maja 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.149.14) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 11 czerwca 2005 r.
2 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.
3 Art. 5 ust. 3 lit. a) zmieniona przez art. 26 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej oraz dostosowań w Traktatach (Dz.U.04.90.864/23) z dniem 1 stycznia 1986 r.
4 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.
5 Art. 5 ust. 4 lit. b) zmieniona przez art. 26 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej oraz dostosowań w Traktatach (Dz.U.04.90.864/23) z dniem 1 stycznia 1986 r.
6 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro (Dz.U.UE.L.97.162.1), odniesienie do ECU zastępuje się odniesieniem do euro według kursu jednego euro do jednego ECU.