Dyrektywa 77/453/EWG dotycząca koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych w zakresie działalności pielęgniarek odpowiedzialnych za opiekę ogólną

DYREKTYWA RADY
z dnia 27 czerwca 1977 r.
dotycząca koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych w zakresie działalności pielęgniarek odpowiedzialnych za opiekę ogólną

(77/453/EWG)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 49, 57, 66 i 235,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),

a także mając na uwadze, co następuje:

w związku ze wzajemnym uznawaniem dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną, ustanowionych dyrektywą Rady 77/452/EWG(3), porównywalny charakter kształcenia w Państwach Członkowskich, umożliwiający koordynację w tej dziedzinie, może zostać ograniczony poprzez nałożenie wymogu przestrzegania minimalnych norm przy pozostawieniu Państwom Członkowskim swobody w organizacji nauczania;

koordynacja przewidziana w niniejszej dyrektywie nie wyklucza dalszej koordynacji;

koordynacja przewidziana w niniejszej dyrektywie obejmuje kształcenie zawodowe pielęgniarek odpowiedzialnych za opiekę ogólną; w odniesieniu do kształcenia, obecnie większość Państw Członkowskich nie dokonuje rozróżnienia między pielęgniarkami i prowadzącymi działalność jako pracownice najemne i pielęgniarkami pracującymi na własny rachunek; w celu zachęcenia do swobodnego przepływu wykwalifikowanych pracowników we Wspólnocie, tak szybko, jak jest to możliwe, konieczne wydaje się rozszerzenie stosowania niniejszej dyrektywy na pielęgniarki zatrudnione jako pracownicy najemni;

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1
1. 1
Państwa Członkowskie przyznają dyplomy, świadectwa i inne dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji pielęgniarek/pielęgniarzy odpowiedzialnych za opiekę ogólną wyszczególnione w Załączniku do dyrektywy 77/452/EWG na podstawie egzaminu gwarantującego, że w czasie kształcenia osoba zainteresowana uzyskała:

a) odpowiednią wiedzę w zakresie nauk, na których opiera się pielęgniarstwo ogólne, łącznie z wystarczającym zrozumieniem budowy, funkcji fizjologicznych i zachowania osób zdrowych i chorych oraz zależności między stanem zdrowia a fizycznym i społecznym środowiskiem człowieka;

b) wystarczającą wiedzę o charakterze i etyce zawodu oraz ogólnych zasadach dotyczących stanu zdrowia i pielęgniarstwa;

c) odpowiednie doświadczenie kliniczne; doświadczenie to, dobrane ze względu na jego wartości szkoleniowe, powinno zostać zdobyte pod nadzorem wykwalifikowanego personelu pielęgniarskiego w miejscu, w którym liczba wykwalifikowanego personelu i sprzętu zapewniają właściwą opiekę pielęgniarską nad pacjentami;

d) zdolność do uczestnictwa w praktycznym szkoleniu personelu służby zdrowia oraz doświadczenie w pracy z tym personelem;

e) doświadczenie we współpracy z innymi zawodami w służbie zdrowia.

2.
Kształcenie określone w ust. 1, powinno obejmować co najmniej:

a) 10 lat wykształcenia ogólnego poświadczonego dyplomem, świadectwem lub innym dokumentem potwierdzającym posiadanie kwalifikacji, wydanym przez właściwe władze lub organy w Państwie Członkowskim, albo świadectwo potwierdzające wynik egzaminu o równorzędnym poziomie co do szkoły pielęgniarskiej;

b) 2 kształcenie zawodowe w pełnym wymiarze godzin, które musi obejmować przedmioty zawarte w programie nauczania wymienione w Załączniku do niniejszej dyrektywy i obejmuje trzyletni kurs lub 4.600 godzin szkolenia teoretycznego i praktycznego.

3. 3
Państwa Członkowskie zapewnią, że instytucja kształcąca pielęgniarki/pielęgniarzy jest odpowiedzialna za koordynację kształcenia teoretycznego i klinicznego przez cały okres kształcenia.

a) "kształcenie teoretyczne" zostaje zdefiniowane jako:

ta część kształcenia pielęgniarstwa, dzięki której osoby kształcące się w zakresie pielęgniarstwa zdobywają wiedzę, zrozumienie i umiejętności zawodowe wymagane, by zaplanować, zapewnić i ocenić pełną opiekę pielęgniarską. Naukę taką zapewniają szkoły pielęgniarskie i inne środowiska nauczające wybrane przez szkolącą instytucję oraz jest ona prowadzona przez nauczycieli pielęgniarstwa i inne kompetentne osoby;

b) "kształcenie kliniczne" zostaje zdefiniowane jako:

ta część kształcenia, dzięki której osoby kształcące się w zakresie pielęgniarstwa uczą się jako część zespołu i poprzez pośredni kontakt ze zdrową lub chorą osobą i/lub grupą, jak planować, zapewnić i oceniać wymaganą pełną opiekę pielęgniarską na podstawie nabytej wiedzy i umiejętności. Kształcące się osoby uczą się nie tylko być członkiem zespołu, lecz także być kierownikiem zespołu organizującego pełną opiekę pielęgniarską, włącznie z edukacją zdrowotną przeznaczoną dla indywidualnych osób i małych grup w instytucjach służby zdrowia lub w społeczności.

Za nauczanie, które odbywa się w szpitalach i innych instytucjach służby zdrowia oraz w społeczności są odpowiedzialni nauczyciele, we współpracy i przy pomocy innych wykwalifikowanych pielęgniarek/pielęgniarzy. Pozostały wykwalifikowany personel może zostać włączony do procesu nauczania.

Osoby kształcące się w zakresie pielęgniarstwa uczestniczą w pracy oddziałów na tyle, na ile ich praca przyczynia się do ich kształcenia, pozwalając nauczyć się podejmować odpowiedzialność związaną ze sprawowaniem opieki pielęgniarskiej.

4. 4
Kształcenie teoretyczne, określone w części A Załącznika, należy zrównoważyć i skoordynować ze kształceniem klinicznym, określonym w części B Załącznika, w taki sposób, by wiedza i doświadczenie wymienione w ust. 1 niniejszego artykułu zostały nabyte w odpowiedni sposób. Czas trwania kształcenia teoretycznego powinien wynosić nie mniej niż jedną trzecią, a czas trwania kształcenia klinicznego nie mniej niż jedną drugą minimalnego okresu kształcenia, określonym w ust. 2 lit. b).
5.
Państwa Członkowskie mogą udzielić częściowego zwolnienia osobom, które odbyły część szkolenia określonego w ust. 2 lit. b) w formie innego szkolenia na co najmniej równoważnym poziomie.
Artykuł  2

Bez względu na przepisy art. 1, Państwa Członkowskie mogą dopuścić kształcenie w niepełnym wymiarze godzin na warunkach zatwierdzonych przez właściwe organy krajowe. Pełny okres kształcenia w niepełnym wymiarze godzin nie może być krótszy niż okres kształcenia w pełnym wymiarze godzin.

Poziom kształcenia nie może być ograniczony przez niepełny wymiar godzin.

Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa stosuje się również do obywateli Państw Członkowskich, którzy, zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników we Wspólnocie (4), prowadzą lub będą prowadzić jako pracownicy najemni jedną z działalności określonych w art. 1 dyrektywy 77/452/EWG.

Artykuł  4
1.
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie środki uwzględniające niniejszą dyrektywę w ciągu dwóch lat od jej ogłoszenia i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.
2.
Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy.
Artykuł  5

W przypadku, gdy Państwo Członkowskie napotka poważne trudności przy wdrażaniu niniejszej dyrektywy w określonych dziedzinach, Komisja wspólnie z tym Państwem dokona analizy tych trudności i zwróci się o opinię do Komitetu Wyższych Urzędników ds. zdrowia publicznego powołanego decyzją 75/365/EWG (5), zmienioną decyzją 77/455/EWG (6).

W razie potrzeby, Komisja przedłoży Radzie właściwe propozycje.

Artykuł  6

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 27 czerwca 1977 r.

W imieniu Rady
J. SILKIN
Przewodniczący

_______

(1) Dz.U. nr C 65 z 5.6.1970, str. 12.

(2) Dz.U. nr C 108 z 26.8.1970, str. 23.

(3) Dz.U. nr L 176 z 15.7.1977, str. 1.

(4) Dz.U. nr L 257 z 19.10.1968, str. 2.

(5) Dz.U. nr L 167 z 30.6.1975, str. 19.

(6) Dz.U. nr L 176 z 15.7.1977, str. 13.

ZAŁĄCZNIK  5

PROGRAM KSZTAŁCENIA DLA PIELĘGNIAREK /PIELĘGNIARZY ODPOWIEDZIALNYCH ZA OPIEKĘ OGÓLNĄ

Program kształcenia prowadzący do przyznania dyplomu, świadectwa lub innego dokumentu potwierdzającego posiadanie kwalifikacji pielęgniarki/pielęgniarza odpowiedzialnych za opiekę ogólną, składa się z dwu części i przynajmniej tych przedmiotów, które wymieniono poniżej. Kształcenie z co najmniej jednego z tych przedmiotów może stanowić część programu lub być przeprowadzone w związku z innymi kursami.

A. Szkolenie teoretyczne i techniczne:

a) pielęgniarstwo:

wiedza i etyka zawodowa

zasady ogólne zdrowia i pielęgniarstwa

zasady pielęgniarstwa w odniesieniu do:

– medycyny ogólnej i specjalistycznej,

– chirurgii ogólnej i specjalistycznej,

– opieki nad dziećmi i pediatrii,

– opieki położniczej,

– zdrowia psychicznego i psychiatrii,

– opieki nad osobami starymi i geriatrii;

b) nauki podstawowe:

anatomia i fizjologia,

patologia,

bakteriologia, wirusologia i parazytologia,

biofizyka, biochemia i radiologia,

dietetyka,

higiena:

– profilaktyka,

– edukacja zdrowotna,

farmakologia;

c) nauki społeczne:

socjologia,

psychologia,

zasady administracji

zasady pedagogiki

ustawodawstwo społeczne i zdrowotne,

prawne aspekty pielęgniarstwa,

B. Szkolenie kliniczne:

Pielęgniarstwo w odniesieniu do:

– medycyny ogólnej i specjalistycznej,

– chirurgii ogólnej i specjalistycznej,

– opieki nad dziećmi i pediatrii,

– opieki położniczej,

– zdrowia psychicznego i psychiatrii,

– opieki nad osobami starymi i geriatrii;

– pielęgniarskiej opieki domowej.

1 Art. 1 ust. 1 zmieniony przez art. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/19/WE z dnia 14 maja 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.206.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 lipca 2001 r.
2 Art. 1 ust. 2 lit. b) zmieniona przez art. 2 pkt 1 dyrektywy nr 89/595/EWG z dnia 10 października 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.341.30) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 października 1989 r.
3 Art. 1 ust. 3 zmieniony przez art. 2 pkt 1 dyrektywy nr 89/595/EWG z dnia 10 października 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.341.30) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 października 1989 r.
4 Art. 1 ust. 4 zmieniony przez art. 2 pkt 1 dyrektywy nr 89/595/EWG z dnia 10 października 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.341.30) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 października 1989 r.
5 Załącznik zmieniony przez art. 2 pkt 2lit. a)dyrektywy nr 89/595/EWG z dnia 10 października 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.341.30) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 października 1989 r.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.1977.176.8

Rodzaj: Dyrektywa
Tytuł: Dyrektywa 77/453/EWG dotycząca koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych w zakresie działalności pielęgniarek odpowiedzialnych za opiekę ogólną
Data aktu: 27/06/1977
Data ogłoszenia: 15/07/1977
Data wejścia w życie: 29/06/1977, 01/05/2004