(2021/C 62/54)Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 22 lutego 2021 r.)
Strony
Strona skarżąca: KS i KD (przedstawiciele: F. Randolph, QC i J. Stojsavljevic-Savic, solicitor)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, Europejska Służba Działań Zewnętrznych
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
Zarzuty i główne argumenty
Skarżący domagają się zadośćuczynienia na podstawie art. 340 akapit drugi TFEU za krzywdę, jakiej mieli doznać wskutek naruszenia przez pozwanych ich podstawowych praw człowieka, wyrażonych w szczególności w art. 2 (część proceduralna), art. 3, art. 6 ust. 1 i art. 13 ECHR oraz odpowiadających im art. 2, 4 i 47 karty.
Skarga dotyczy okoliczności faktycznych zaistniałych po dniu 8 grudnia 2008 r., w którym Unia Europejska przejęła, w oparciu o wspólne działanie Rady 2008/124/WPZiB 2 z dnia 8 lutego 2008 r., od Misji Tymczasowej Administracji Narodów Zjednoczonych w Kosowie (UNMIK) odpowiedzialność za siły policyjne i wymiar sprawiedliwości, w następstwie czego EULEX zaczęła sprawować pełną kontrolę operacyjną w zakresie praworządności. Akt ten powierzał EULEX wyłączny mandat do dopilnowania, aby przypadki zbrodni wojennych, zbrodni międzyetnicznych i innych poważnych przestępstw "były przedmiotem właściwych dochodzeń, były ścigane, osądzone, a wyroki wykonane".
Skarżące podnoszą:
1 Europejska Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, podpisana w Rzymie w dniu 4 listopada 1950 r. (zwana dalej "EKPC").
2 Wspólne działanie Rady 2008/124/WPZiB z dnia 4 lutego 2008 r. w sprawie misji Unii Europejskiej w zakresie praworządności w Kosowie, EULEX KOSOWO (Dz.U. 2008, L 42, s. 92).
3 Decyzja Rady (WPZiB) 2018/856 z dnia 8 czerwca 2018 r. zmieniająca wspólne działanie 2008/124/WPZiB w sprawie misji Unii Europejskiej w zakresie praworządności w Kosowie (Dz.U. 2018, L 146, s. 5).