(2021/C 62/24)Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 22 lutego 2021 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Intermarché Casino Achats (przedstawiciele: Y. Utzschneider, J. Jourdan, C. Mussi, S. Eder, avocats)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Rada Unii Europejskiej
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
W ramach zarzutu pierwszego wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd naruszył prawo oddalając zarzut niezgodności z prawem art. 20 ust. 1 i 4 rozporządzenia nr 1/2003 ze względu na brak odpowiednich środków odwoławczych od przebiegu kontroli, co nie jest zgodne z wymogami skutecznego środka odwoławczego usankcjonowanego w art. 47 Karty praw podstawowych i orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
W zarzucie drugim wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd naruszył prawo stwierdzając, że dokumenty przedstawione przez Komisję w celu wykazania istnienia poważnych oznak naruszenia w dniu kontroli mogły zostać uwzględnione bez zachowania formalizmu nałożonego przez rozporządzenie nr 1/2003 i rozporządzenie nr 773/2004. Uchybienie to podważa wniosek Sądu, że Komisja dysponowała poważnymi przesłankami wskazującymi na istnienie naruszenia, o którym mowa w art. 1 lit. a) decyzji w sprawie kontroli. Odmawiając stwierdzenia nieważności art. 1 lit. a) decyzji w sprawie kontroli, Sąd naruszył tym samym prawo do nienaruszalności miru domowego, o którym mowa w art. 7 Karty praw podstawowych.
W zarzucie trzecim wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd naruszył prawo stwierdzając, że prawo do nienaruszalności miru domowego, o którym mowa w art. 7 Karty praw podstawowych, nie wymaga, aby decyzja w sprawie kontroli przewidywała ograniczenie czasu trwania kontroli i odmawiając stwierdzenia nieważności decyzji na tej podstawie.