Oświadczenie Rady w sprawie uproszczenia WPRNowy model realizacji powinien umożliwić zastąpienie rozliczania wydatków opierającego się na zgodności z przepisami rozliczaniem wydatków w oparciu o wyniki, pozostawiając koncepcję systemów kontroli i kar na szczeblu krajowym zgodnie z zasadą pomocniczości.
Rada zwraca się o to, by zapisy, które Komisja ma wydać w przyszłych wytycznych, w pełni uwzględniały zasadność nowego modelu realizacji. Nie powinny one skutkować ponownym wprowadzeniem wymogów dotyczących zgodności wykraczających poza zakres określony w art. 37 rozporządzenia horyzontalnego.
W szczególności powinny one zapewnić lepsze ramy dla procedury określania kwot, które mają zostać wyłączone z finansowania UE, zgodnie z obecnym programowaniem, z uwzględnieniem charakteru naruszenia, aby zapewnić ich proporcjonalność do poziomu szkód finansowych poniesionych przez UE, w szczególności w odniesieniu do skutków anomalii związanych z warunkowością. W związku z tym wzywamy do pilnego doprecyzowania definicji poważnych niedociągnięć w systemach zarządzania. Niedociągnięcie można wykryć podczas oceny funkcjonowania organów zarządzających i podstawowych wymogów unijnych, w tym systemów sprawozdawczości. Można tego dokonać poprzez przegląd wewnętrznego systemu kontroli, w tym sprawdzanie zgodności z przepisami. Korekty finansowe powinny być ograniczone do scenariuszy, w których wykryte zostaną poważne systematyczne niedociągnięcia w systemach zarządzania. Kwota, która ma zostać wyłączona z finansowania, powinna być powiązana z kwotą nienależnie wydatkowaną lub z karami administracyjnymi, które zostałyby zastosowane. Stosowanie stawek ryczałtowych korekty finansowej powinno być ograniczone do przypadków, w których niemożliwe jest obliczenie dokładnej kwoty nienależnie wydatkowanej.
Ponadto wytyczne będą musiały przewidywać, że weryfikacje, których oczekuje się od jednostek certyfikujących, będą ograniczone - w odniesieniu do oceny systemów zarządzania - do zarządzania przepisami unijnymi w ramach tych systemów i nie obejmą warunków kwalifikowalności poszczególnych beneficjentów ustanowionych w planach strategicznych WPR.
Rada zwraca się do Komisji o zapewnienie, zgodnie z ogłoszonymi celami, by nowy model realizacji nie prowadził do znacznego zwiększenia obciążeń dla państw członkowskich, lecz do ogólnego uproszczenia procedur, a jednocześnie gwarantował ochronę interesów finansowych Unii, w szczególności dzięki procedurze zatwierdzania planów strategicznych WPR i wdrożeniu art. 59 rozporządzenia horyzontalnego. Rada zwraca się również do Komisji, by nie spowodowała utraty korzyści administracyjnych wynikających z wprowadzenia nowego modelu realizacji, wymagając dodatkowej sprawozdawczości na potrzeby monitorowania i oceny.
Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wymiaru społecznego wspólnej polityki rolnej
Parlament Europejski i Rada zwracają się do Komisji, aby monitorowała - w drodze badania do przeprowadzenia dwa lata po pierwszych dwóch latach stosowania warunkowości społecznej przez wszystkie państwa członkowskie - wpływ mechanizmu na warunki pracy i funkcjonowanie systemu kar oraz, w stosownych przypadkach, przedłożyła wnioski mające na celu wzmocnienie wymiaru społecznego WPR.
Do 2025 r. Komisja oceni, czy włączenie art. 7 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 2 w sprawie swobodnego przepływu pracowników do załącznika XX jest wykonalne, i w stosownym przypadku przedłoży odpowiednie wnioski.
Oświadczenie Komisji w sprawie możliwości przedłożenia przez Belgię dwóch planów strategicznych WPR
W świetle przepisów art. 104 rozporządzenia w sprawie planów strategicznych WPR uzgodnionych przez współprawo- dawców oraz biorąc pod uwagę szczególne ramy konstytucyjne Belgii, Komisja potwierdza, że zgodzi się na przedłożenie przez Belgię planu strategicznego WPR w odniesieniu do każdego z jej odpowiednich podmiotów wchodzących w skład federacji. Nie ma to wpływu na zobowiązania prawne Belgii wynikające z rozporządzenia w sprawie planów strategicznych WPR ani nie zmienia tych zobowiązań.
Oświadczenie Parlamentu Europejskiego w sprawie roli Rady Europejskiej w odniesieniu do elementów ustawodawczych wspólnej polityki rolnej
Parlament Europejski ubolewa, że w konkluzjach z dnia 21 lipca 2020 r. Rada Europejska podjęła w sprawie elementów ustawodawczych wspólnej polityki rolnej decyzje, które należało podjąć w zwykłej procedurze ustawodawczej zgodnie z Traktatami. Parlament Europejski uważa te jednostronne wyprzedzające decyzje za niedopuszczalne i naruszające prawa Parlamentu Europejskiego jako współprawodawcy działającego na równi z Radą.
Parlament Europejski ubolewa, że w związku z tym Rada nie była skłonna do podjęcia konstruktywnych negocjacji z Parlamentem Europejskim w sprawie tych elementów, gdyż Rada Europejska już o nich zadecydowała.
Parlament Europejski zauważa w szczególności, że Rada nie podjęła konstruktywnych negocjacji w sprawie przepisów art. 17 dotyczących ograniczania i degresywności oraz w sprawie elastyczności między przydziałami na płatności bezpośrednie a przydziałami na EFRROW, o której mowa w art. 96, i uważa wynik negocjacji w sprawie tych artykułów za niezadowalający.
Parlament Europejski głęboko ubolewa nad podejściem Rady i uważa, że narusza ono prawidłowe funkcjonowanie zwykłej procedury ustawodawczej. Parlament Europejski podkreśla zatem, że nie powinno się to powtórzyć w przyszłych negocjacjach w ramach zwykłej procedury ustawodawczej.
