[Odesłanie prejudycjalne - Transport drogowy - Harmonizacja niektórych przepisów socjalnych - Rozporządzenie (We) nr 561/2006 - Artykuł 3 lit. a) - Niestosowanie rozporządzenia do przewozu drogowego pojazdami używanymi do przewozu osób w ramach przewozów regularnych, których trasa nie przekracza 50 km - Pojazd przeznaczony do użytku mieszanego - Artykuł 19 ust. 2 - Kara ekstraterytorialna - Naruszenie stwierdzone na terytorium jednego państwa członkowskiego, popełnione na terytorium innego państwa członkowskiego - Zasada ustawowej określoności czynów zabronionych i kar - Rozporządzenie (EWG) nr 3821/85 - Urządzenia rejestrujące stosowane w transporcie drogowym - Artykuł 15 ust. 2 - Obowiązek umieszczenia karty kierowcy - Artykuł 15 ust. 7 - Obowiązek okazania karty kierowcy na każde żądanie funkcjonariusza służb kontrolnych - Brak umieszczenia karty kierowcy w urządzeniu rejestrującym dotyczący kilku z 28 dni poprzedzających dzień kontroli]Język postępowania: francuski
(2021/C 462/09)
(Dz.U.UE C z dnia 15 listopada 2021 r.)
Sąd odsyłający
Cour de cassation
Strona w postępowaniu głównym w sprawie karnej
FO
Sentencja
1) Artykuł 3 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 należy interpretować w ten sposób, że kierowca, który wykonuje przewóz drogowy objęty zakresem stosowania tego rozporządzenia, jest zobowiązany okazać na każde żądanie funkcjonariusza służb kontrolnych kartę kierowcy, wykresówki oraz wszelkie zapisy sporządzone w okresie obejmującym dzień kontroli oraz poprzednie 28 dni, zgodnie z art. 15 ust. 2, 3 i 7 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym, zmienionego rozporządzeniem nr 561/2006, nawet gdy w tym okresie ów kierowca wykonywał tym samym pojazdem także przewóz osób w ramach przewozów regularnych, których trasa nie przekracza 50 km.
2) Artykuł 19 ust. 2 rozporządzenia nr 561/2006 należy interpretować w ten sposób, iż stoi on na przeszkodzie temu, aby właściwe organy państwa członkowskiego mogły nałożyć na kierowcę pojazdu lub na przedsiębiorstwo transportowe karę za naruszenie rozporządzenia nr 3821/85, zmienionego rozporządzeniem nr 561/2006, które zostało popełnione na terytorium innego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, lecz stwierdzone na jego terytorium, i nie zostało jeszcze ukarane.
