Język postępowania: francuski(2021/C 412/21)
(Dz.U.UE C z dnia 11 października 2021 r.)
Strony
Strona skarżąca: George Haswani (Yabroud, Syria) (przedstawiciel: adwokat G. Karouni)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności, w zakresie w jakim dane akty prawne dotyczą skarżącego:
- decyzji Rady (WPZiB) 2021/855 z dnia 27 maja 2021 r. zmieniającej decyzję 2013/255/WPZiB;
- rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2021/848 z dnia 27 maja 2021 r. wykonującego rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii;
a w konsekwencji,
- nakazanie usunięcia nazwiska George'a Haswaniego z załączników do ww. aktów;
- zasądzenie od Rady zapłaty kwoty 100 000 EUR z tytułu zadośćuczunienia;
- na podstawie art. 134 regulaminu postępowania przed Sądem kosztami zostaje obciążona strona przegrywająca sprawę. M. Haswani żąda, by Rada pokryła własne koszty oraz koszty poniesione przez niego, które wykaże w toku postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi skarżący podnosi pięć zarzutów.
1. Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia prawa do obrony i rzetelnego procesu. Skarżący zarzuca Radzie naruszenie prawa do obrony, a w szczególności prawa do bycia wysłuchanym, zanim podjęła decyzję o utrzymaniu go na liście sankcji.
2. Zarzut drugi, dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia. Skarżący zarzuca Radzie, że poprzestała na niejasnych i ogólnikowych rozważaniach, nie podając szczegółowo i konkretnie powodów, dla których uznała, korzystając z przysługującego jej uznania, że skarżący powinien zostać objęty rozpatrywanymi środkami ograniczającymi.
3. Zarzut trzeci, dotyczący zasady proporcjonalności w ramach realizacji praw podstawowych. Skarżący uważa w tym względzie, że zastosowane wobec niego środki są nieproporcjonalne w świetle deklarowanego celu i stanowią niewspółmierną ingerencję w wolność prowadzenia działalności gospodarczej i prawo własności, gdyż środki te dotyczą całej działalności gospodarczej bez dalszych kryteriów.
4. Zarzut czwarty, dotyczący oczywistego błędu w ocenie i braku dowodów. Skarżący podnosi, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem skuteczność kontroli sądowej wymaga w szczególności, by tytułem kontroli legalności podstaw decyzji o utrzymaniu danej osoby na listach osób objętych sankcjami sąd Unii upewnił się, że decyzja ta opiera się na wystarczająco solidnych podstawach faktycznych. Tymczasem twierdzenia Rady dotyczące zarówno "bliskich powiązań z reżimem", jak i rzekomej roli pośrednika w transakcjach naftowych między reżimem a Państwem Islamskim są pozbawione jakichkolwiek podstaw i powinny być ostatecznie odrzucone.
5. Zarzut piąty, dotyczący żądania odszkodowawczego w zakresie naprawiania poniesionych szkód.
