Język postępowania: hiszpański(Dz.U.UE C z dnia 20 września 2021 r.)
Sąd odsyłający
Juzgado de lo Mercantil nr 3 de Valencia
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Tráficos Manuel Ferrer S.L., Ignacio
Strona pozwana: Daimler AG
Pytania prejudycjalne
1) Czy system przewidziany w art. 394.2 LEC, który umożliwia, by strona poszkodowana z tytułu zachowania antykonkurencyjnego, o którym mowa w art. 101 TFUE poniosła część kosztów postępowania w zależności od wysokości kwot nienależnie zapłaconych tytułem nadwyżki ceny, które są jej zwracane w wyniku częściowego uznania jej roszczenia odszkodowawczego, co jako przesłankę deklaratywną zakłada istnienie naruszenia antykonkurencyjnego i jego związku przyczynowego z powstaniem szkody, która w wyniku postępowania zostanie z pewnością uznana, oszacowana i zasądzona, jest zgodny z prawem do pełnego odszkodowania poszkodowanego z tytułu zachowania antykonkurencyjnego, o którym mowa w art. 101 TFUE i z orzecznictwem, w którym dokonuje się jego wykładni?
2) Czy uprawnienie sądu krajowego do określenia wysokości szkody pozwala na ustalenie wysokości szkody w sposób subsydiarny i autonomiczny ze względu na stwierdzenie sytuacji asymetrii w dostępie do informacji lub nierozwiązywalnych trudności w ustalaniu wysokości szkody, które nie powinny stanowić przeszkody dla prawa do pełnego naprawienia szkody przysługującego osobie poszkodowanej, powstałej w wyniku praktyki antykonkurencyjnej, o której mowa w art. 101 TFUE w związku z art. 47 karty, w tym w przypadkach, w których poszkodowany w wyniku naruszenia prawa konkurencji polegającego na istnieniu kartelu pobierającego nadmierne opłaty, miał w toku postępowania dostęp do danych, na których sama strona pozwana opiera swoją ekspertyzę zmierzającą do wykluczenia istnienia szkody podlegającej odszkodowaniu?
3) Czy uprawnienie sądu krajowego do określenia wysokości szkody pozwala na ustalenie wysokości szkody w sposób subsydiarny i autonomiczny ze względu na stwierdzenie sytuacji asymetrii w dostępie do informacji lub nierozwiązywalnych trudności w ustalaniu wysokości szkody, które nie powinny stanowić przeszkody dla prawa do pełnego naprawienia szkody przysługującego osobie poszkodowanej, powstałej w wyniku praktyki antykonkurencyjnej, o której mowa w art. 101 TFUE i w związku z art. 47 karty, w tym w przypadkach, w których poszkodowany w wyniku naruszenia prawa konkurencji polegającego na istnieniu kartelu pobierającego nadmierne opłaty, kieruje swoje roszczenie o odszkodowanie przeciwko jednemu z adresatów decyzji administracyjnej, który jest solidarnie odpowiedzialny za tę szkodę, lecz który nie wprowadził do obrotu produktu lub usługi nabytych przez tego poszkodowanego?
