Język postępowania: angielski(2021/C 297/61)
(Dz.U.UE C z dnia 26 lipca 2021 r.)
Strony
Strona skarżąca: Harley-Davidson Europe Ltd (Oxford, Zjednoczone Królestwo) i Neovia Logistics Services International NV (Vilvorde, Belgia) (przedstawiciele: O. van Baelen i G. Lebrun, avocats)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji 1 w całości;
- obciążenie Komisji kosztami postępowania;
- wyciągnięcie wszystkich korzystnych konsekwencji z wyroku, oraz
- podjęcie wszystkich środków organizacji postępowania i dochodzenia, jakie Sąd uzna za odpowiednie.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.
1. Zarzut pierwszy oparty na tym, że Komisja naruszyła istotne wymogi proceduralne. Zaskarżona decyzja nie jest wystarczająco uzasadniona i Komisja nie zastosowała w sposób prawidłowy procedury doradczej.
2. Zarzut drugi oparty na tym, że zaskarżona decyzja jest dotknięta oczywistym błędem w ocenie istotnych okoliczności faktycznych.
3. Zarzut trzeci dotyczący nadużycia przez Komisję uprawnienia do cofnięcia decyzji, na podstawie art. 34 ust. 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 2 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny, ze względu na oparcie zaskarżonej decyzji na błędnej wykładni art. 33 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego [rozporządzenie nr 952/2013] dotyczące szczegółowych zasad stosowania niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego 3 .
4. Zarzut czwarty dotyczący nieważności art. 33 rozporządzenia delegowanego 2015/2446 ze względu na to, że po pierwsze, jeśli Komisja dokonała prawidłowej wykładni tego przepisu, to jest on nieważny, ponieważ narusza wymogi określone w art. 290 TFUE, oraz, po drugie, jest on w każdym razie nieważny ze względu na to naruszenie.
5. Zarzut piąty oparty na naruszeniu przez zaskarżoną decyzję ogólnych zasad prawa Unii Europejskiej oraz Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej.
6. Zarzut szósty oparty na przekroczeniu i niewłaściwym zastosowaniu uprawnień przez Komisję poprzez wydanie zaskarżonej decyzji i, odpowiednio, uchylenie decyzji RCO, co w sposób nieunikniony wynika ze wskazanych powyżej zarzutów, a także niewłaściwego zastosowania przez Komisję w celach politycznych jej uprawnienia do cofnięcia decyzji, co podważa cel tego uprawnienia, jakim jest zapewnienie prawidłowego i jednolitego stosowania reguł pochodzenia przez państwa członkowskie.
1 Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2021/563 z dnia 31 marca 2021 r. w sprawie ważności niektórych decyzji dotyczących wiążących informacji o pochodzeniu [(decyzje RCO)] [notyfikowana jako dokument nr C(2021) 2072, Dz.U. 2021, L 119, s. 117]
2 Dz.U. 2013, L 269, s. 1.
3 Dz.U. 2015, L 343, s. 1.
