(Odpowiedzialność państwa - Dyrektywa 2009/138/WE - Obowiązki nadzorcze -Roszczenia ubezpieczeniowe - Ubezpieczający i beneficjenci)(2021/C 245/16)
(Dz.U.UE C z dnia 24 czerwca 2021 r.)
W sprawie E-5/20 SMA SA i Société Mutuelle d'Assurance du Bâtiment et des Travaux Publics przeciwko Finanzmarktaufsicht Liechtenstein - WNIOSEK do Trybunału na mocy art. 34 Porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości skierowany przez Sąd Najwyższy Księstwa Liechtensteinu (Fürstlicher Oberster Gerichtshof) w sprawie wykładni dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II), w szczególności jej art. 27 i 28, oraz poprzedzające ją: dyrektywa 73/239/EWG, dyrektywa 88/357/EWG i dyrektywa 92/49/EWG, Trybunał w składzie: Pall Hreinsson, prezes, oraz sędziowie: Per Christiansen (sędzia sprawozdawca) i Bernd Hammermann wydał w dniu 25 lutego 2021 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:
Na mocy art. 27 i 28 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) oraz na mocy dyrektyw: 73/239/EWG, 88/357/EWG i 92/49/EWG podmiotom gospodarczym uznającym siebie za kredytodawców zakładu ubezpieczeniowego nie nadawane są żadne prawa nabyte w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym i dyrektywy te nie mogą stanowić podstawy do roszczeń odszkodowawczych skierowanych przeciwko organowi nadzorczemu zgodnie z zasadą odpowiedzialności państwa.