Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 16 kwietnia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego program "Cła" na rzecz współpracy w dziedzinie ceł (COM(2018)0442 - C8-0261/2018 - 2018/0232(COD)) P8_TC1-COD(2018)0232 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 16 kwietnia 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) …/… ustanawiającego program "Cła" na rzecz współpracy w dziedzinie ceł.

Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego program "Cła" na rzecz współpracy w dziedzinie ceł (COM(2018)0442 - C8-0261/2018 - 2018/0232(COD))

P8_TA(2019)0385

Ustanowienie programu "Cła" na rzecz współpracy w dziedzinie ceł ***I

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 16 kwietnia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

(2021/C 158/34)

(Dz.U.UE C z dnia 30 kwietnia 2021 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2018)0442),

– uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 33, 114 i 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0261/2018),

– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 17 października 2018 r. ¹ ,

– uwzględniając art. 59 Regulaminu,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów oraz opinie przedstawione przez Komisję Budżetową oraz Komisję Kontroli Budżetowej (A8-0464/2018),

1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu ² ;

2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

P8_TC1-COD(2018)0232

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 16 kwietnia 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) .../... ustanawiającego program "Cła" na rzecz współpracy w dziedzinie ceł

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 33, 114 i 207,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ³ , stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ⁴ , a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Program "Cła 2020" ustanowiony na mocy rozporządzenia (UE) nr 1294/2013 ⁵  i programy będące jego poprzednikami przyczyniły się w znacznym stopniu do ułatwienia i usprawnienia zacieśnienia współpracy celnej. Wiele działań w dziedzinie dotyczących ceł ma charakter transgraniczny; są one prowadzone z udziałem wszystkich państw członkowskich, które odczuwają ich skutki, i dlatego działania te nie mogą być skutecznie i sprawnie realizowane samodzielnie przez poszczególne państwa każde państwo członkowskie samodzielnie. Dzięki programowi Ogólnounijny program "Cła" wdrażany przez Komisję zapewnia państwom członkowskim ramy na poziomie Unii umożliwiające rozwijanie tej współpracy, na poziomie Unii, wdrażanemu przez Komisję, państwa członkowskie mogą rozwijać tę współpracę w ramach Unii, co jest oszczędniejsze niż tworzenie własnych odbrębnej sieci współpracy dwustronnej na poziomie dwustronnym lub wielostronnej wielostronnym przez każde państwo członkowskie. Program "Cła" odgrywa również zasadniczą rolę w zabezpieczaniu interesów finansowych Unii i państw członkowskich przez zapewnienie skutecznego poboru ceł i tym samym stanowi ważne źródło dochodów dla Unii i budżetów krajowych, również dzięki skupianiu się na budowaniu potencjału informatycznego i ściślejszej współpracy celnej. Ponadto konieczna jest harmonizacja i ujednolicenie kontroli w celu śledzenia nielegalnych transgranicznych przepływów towarów i zwalczania oszustw. W związku z tym należy zapewnić ciągłość zasadne i sprzyjające wydajności jest zapewnienie ciągłości unijnego finansowania działań w ramach współpracy celnej poprzez przez ustanowienie nowego programu w tej samej dziedzinie, tj. programu "Cła" ("programu"). [Popr. 1]

(1a) Unia celna, od 50 lat wdrażana przez krajowe organy celne, stanowi istotny przykład pomyślnej integracji w UE, będącej jednym z największych bloków handlowych na świecie. Unia celna jest ważnym przykładem pomyślnej integracji unijnej i ma zasadnicze znaczenie dla właściwego funkcjonowania jednolitego rynku z korzyścią zarówno dla przedsiębiorców, jak i obywateli. W rezolucji z 14 marca 2018 r. zatytułowanej "Następne WRF: przygotowanie stanowiska Parlamentu dotyczącego WRF na okres po 2020 r." Parlament Europejski wyraził szczególne zaniepokojenie kwestią oszustw celnych. Silniejszą i ambitniejszą Unię da się osiągnąć tylko przez zapewnienie jej większych środków finansowych, ciągłego wsparcia dla wdrażanych strategii politycznych oraz zwiększonych zasobów. [Popr. 2]

(2) Unia celna znacznie się zmieniła w ciągu ostatnich pięćdziesięciu 50 lat, a administracje celne pomyślnie wykonują wypełniają obecnie na granicach bardzo różnorodne zadania. Działając wspólnie, przyczyniają się na granicach. Współpracując ze sobą, dążą one do ułatwienia etycznego i sprawiedliwego handlu i ograniczania biurokracji, pobierają dochody do budżetów krajowych i budżetu unijnego oraz chronią społeczeństwa ludność przed terroryzmem, zagrożeniami dla zdrowia i środowiska i innymi rodzajami zagrożeń. W szczególności wraz z wprowadzeniem ogólnounijnych dzięki wprowadzeniu ram wspólnego zarządzania ryzykiem ⁶  na poziomie Unii i kontroli przemieszczeń przepływów dużych kwot środków pieniężnych w celu zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu organy celne zaczynają odgrywać odgrywają pierwszoplanową rolę w walce z terroryzmem i przestępczością zorganizowaną i nieuczciwą konkurencją. Biorąc pod uwagę te szerokie ich rozległe uprawnienia, organy celne rzeczywiście są obecnie faktycznie wiodącymi głównymi organami, jeśli chodzi o kontrolę kontroli towarów na zewnętrznych granicach Unii. W tym kontekście programem "Cła" należy nie tylko objąć współpracę celną, lecz rozszerzyć udzielane także w jego ramach zapewnić wsparcie na wszystkie zadania organów celnych, określone w o szerszym zakresie, zgodnie z art. 3 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, tj. a mianowicie nadzór nad międzynarodową wymianą handlową Unii, wdrażanie zewnętrznych aspektów rynku wewnętrznego, wspólnej polityki handlowej oraz pozostałych wspólnych polityk Unii w zakresie wymiany handlowejwywierających wpływ na wymianę handlową, a także bezpieczeństwo całego łańcucha dostaw. Podstawa prawna niniejszego rozporządzenia będzie zatem obejmowała współpracę celną (art. 33 TFUE), rynek wewnętrzny (art. 114 TFUE) i politykę handlową (art. 207 TFUE). [Popr. 3]

(3) Ustanawiając ramy Program powinien zasadniczo pomagać państwom członkowskim i Komisji dzięki ustanowieniu ram dla działań mających na celu wspieranie unii celnej i organów celnych,program powinien przyczynić w realizacji długoterminowego założenia, jakim jest jak najściślejsza współpraca wszystkich organów celnych w Unii; przyczyniać się do ochrony interesów finansowych i gospodarczych interesów Unii UE i jej państw członkowskich; ochrony Unii chronić Unię przed nieuczciwym i nielegalnym handlem nieuczciwymi i niezgodnymi z prawem praktykami handlowymi, przy równoczesnym wspieraniu legalnej działalności gospodarczej; zapewnienia z zagwarantowaniem bezpieczeństwa i ochrony Unii i jej mieszkańców, co zwiększy ochronę konsumentów; oraz ułatwiać legalny handel; oraz ułatwienia legalnego handlu, tak by przedsiębiorstwa i obywatele mogli w pełni korzystać z potencjału rynku wewnętrznego i światowego handlu. [Popr. 4]

(3a) Ponieważ stało się jasne, że niektóre systemy, o których mowa w art. 278 unijnego kodeksu celnego, do 31 grudnia 2020 r. mogą zostać wdrożone tylko częściowo, co oznacza, że po tym terminie nadal będą stosowane systemy nieelektroniczne, a wobec braku poprawek legislacyjnych, które przedłużyłyby ten termin, przedsiębiorstwa i organy celne nie będą w stanie wypełniać swoich obowiązków i zobowiązań prawnych w zakresie operacji celnych, jednym z podstawowych celów szczegółowych programu powinno być wspieranie państw członkowskich i Komisji w tworzeniu tego typu systemów elektronicznych. [Popr. 5]

(3b) Zarządzanie cłami i kontrola celna to dynamiczny obszar polityki, który stoi w obliczu nowych wyzwań wynikających ze stale zmieniających się globalnych modeli biznesowych i łańcuchów dostaw, a także transformacji modeli konsumpcji i cyfryzacji, takich jak handel elektroniczny, w tym internet rzeczy, analiza danych, sztuczna inteligencja i technologia łańcucha bloków. Program powinien wspomagać zarządzanie cłami w obliczu tego typu wyzwań i umożliwiać stosowanie rozwiązań innowacyjnych. Wyzwania te dodatkowo podkreślają potrzebę wzmocnienia współpracy między organami celnymi oraz konieczność jednolitej interpretacji i spójnego stosowania przepisów prawa celnego. Kiedy finanse publiczne znajdują się pod presją, obroty światowego handlu rosną, a oszustwa i przemyt stają się coraz bardziej niepokojące, program powinien pomagać w stawianiu czoła tym wyzwaniom. [Popr. 6]

(3c) Aby zapewnić maksymalną wydajność i unikać powielania działań, Komisja powinna koordynować wdrażanie programu z powiązanymi unijnymi programami i funduszami. Obejmuje to w szczególności program Fiscalis, Program UE w zakresie zwalczania nadużyć finansowych oraz program na rzecz jednolitego rynku, a także Fundusz Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Fundusz Zintegrowanego Zarządzania Granicami, Program wspierania reform, program "Cyfrowa Europa", instrument "Łącząc Europę" oraz decyzję Rady w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej, a także rozporządzenia i środki wykonawcze. [Popr. 7]

(3d) W odniesieniu do potencjalnego wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii - pula środków finansowych niniejszego programu nie uwzględnia kosztów wynikających z podpisania umowy o wystąpieniu i potencjalnych przyszłych stosunków między Zjednoczonym Królestwem i Unią. Podpisanie tej umowy, zaprzestanie korzystania przez Zjednoczone Królestwo z wszystkich istniejących systemów celnych i sposobów współpracy oraz wygaśnięcie jego zobowiązań prawnych w tej dziedzinie może pociągnąć za sobą dodatkowe koszty, których nie da się dokładnie oszacować w chwili opracowywania niniejszego programu. W związku z tym Komisja powinna rozważyć zarezerwowanie dostatecznej ilości środków, aby przygotować się na pokrycie tych potencjalnych kosztów. Nie powinny być one jednak pokrywane z puli środków finansowych programu, gdyż przewidziany na niego budżet wystarczy jedynie na pokrycie kosztów, które da się realistycznie przewidzieć w momencie opracowywania programu. [Popr. 8]

(4) Niniejsze rozporządzenie określa pulę środków finansowych na program, które stanowią główną kwotę odniesienia w rozumieniu pkt 17 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami ⁷  dla Parlamentu Europejskiego i Rady podczas rocznej procedury budżetowej.

(5) W celu wsparcia procesu przystępowania państw trzecich i stowarzyszania tych państw program powinien być otwarty dla państw przystępujących i państw kandydujących, a także dla potencjalnych kandydatów i krajów partnerskich objętych europejską polityką sąsiedztwa, w przypadku gdy spełnione są określone wszystkie warunki.

Może on być również otwarty dla innych państw trzecich zgodnie z warunkami ustanowionymi na podstawie warunków przewidzianych w szczegółowych umowach zawartych pomiędzy Unią a tymi danymi państwami dotyczących w sprawie ich uczestnictwa we wszelkich programach unijnych, jeśli takie uczestnictwo leży w interesie Unii oraz jeśli pozytywnie odziaływuje na rynek wewnętrzny, nie wpływając negatywnie na ochronę konsumentów. [Popr. 9]

(6) Do przedmiotowego programu ma zastosowanie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) [2018/XXX]Program powinien podlegać rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 ⁸  ("rozporządzenie finansowe"). Określa ono z(zwanemu dalej "rozporządzeniem finansowym"). W rozporządzeniu finansowym ustanawia sięasady wykonania budżetu Unii, w tym zasady dotyczące dotacji, nagród, zamówień i zwrotu kosztów poniesionych przez ekspertów zewnętrznych. [Popr. 10]

(7) Działania, które były stosowane w ramach programu "Cła 2020" i okazały się właściwe i dlatego, powinny zostać utrzymane, natomiast inne działania, które okazały się niewłaściwe, należy zakończyć. W celu uproszczenia i zwiększenia zapewnienia większej elastyczności w realizacji programu, a tym samym lepszego zrealizowania jego celów, działania powinny zostać zdefiniowane wyłącznie w odniesieniu do ogólnych kategorii wraz z podaniem konkretnych obrazowych przykładów działań. Poprzez Przez współpracę i budowanie zdolności program "Cła" powinien również propagować i wspierać rozpowszechnianie innowacji i zwiększanie jej efektu dźwigni w celu dalszej poprawy zdolności do realizacji głównych priorytetów organów celnych. [Popr. 11]

(8) Rozporządzenie [2018/XXX] ustanawia, w ramach Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami, instrument "Sprzęt do Kontroli Celnej" ⁹  ("instrument CCE"). W celu zachowania spójności i horyzontalnej koordynacji wszystkich działań w formie współpracy dotyczącej organów celnych i sprzętu do kontroli celnej należy wdrożyć wszystkie te działania w ramach jednego aktu prawnego i jednego zbioru przepisów, którym to aktem prawnym i zbiorem przepisów jest niniejsze rozporządzenie. W związku z tym instrument CCE powinien wspierać jedynie zakup, utrzymanie i modernizację kwalifikującego się sprzętu, natomiast omawiany program powinien wspierać wszelkie inne powiązane działania, takie jak działania z zakresu współpracy dotyczącej oceny potrzeb sprzętowych lub, w odpowiednich przypadkach, szkolenia w odniesieniu do zakupionego sprzętu. [Popr. 12]

(9) Wymiana informacji celnych i pokrewnych jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania organów celnych i wykracza znacznie poza wymianę w ramach unii celnej. Dostosowania lub rozszerzenia europejskich systemów elektronicznych na państwa trzecie niestowarzyszone z programem i organizacje międzynarodowe mogłyby faktycznie być w interesie Unii lub państw członkowskich. W związku z tym, jeżeli jest to należycie uzasadnione przez taki interes, dostosowania lub rozszerzenia europejskich systemów elektronicznych na współpracę z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi powinny być kwalifikowalnymi kosztami w ramach programu.

(10) Biorąc pod uwagę znaczenie globalizacji, w programie powinna być nadal przewidziana możliwość zaangażowania ekspertów zewnętrznych w rozumieniu art. 238 rozporządzenia finansowego. Wspomniani eksperci zewnętrzni powinni być głównie przedstawicielami organów rządowych, w tym organów z niestowarzyszonych państw trzecich, oraz przedstawicielami świata nauki i przedstawicielami organizacji międzynarodowych, przedsiębiorców lub społeczeństwa obywatelskiego. [Popr. 13]

(11) Zgodnie z zobowiązaniem Komisji do zapewnienia spójności i uproszczenia programów finansowania, poczynionym w komunikacie z dnia 19 października 2010 r. zatytułowanym "Przegląd budżetu UE" ¹⁰ , w przypadku gdy działania przewidziane w ramach programu prowadzą do osiągnięcia celów, które są wspólne dla różnych instrumentów finansowych, zasoby powinny być współdzielone z innymi unijnymi instrumentami finansowania, biorąc pod uwagę, że kwota przydzielona na niniejszy program jest obliczana bez uwzględnienia nieprzewidzianych wydatków, ale z wyłączeniem możliwości podwójnego finansowania. Działania w ramach programu powinny zapewniać spójność w wykorzystaniu zasobów unijnych wspierających unię celną i organy celne. [Popr. 14]

(11a) Zakup oprogramowania, które jest niezbędne do przeprowadzania zaostrzonych kontroli granicznych, powinien kwalifikować się do finansowania z programu. Ponadto powinno zachęcać się do zakupu oprogramowania, które może być używane we wszystkich państwach członkowskich, tak aby ułatwić wymianę danych. [Popr. 15]

(12) Największą Większą część budżetu w ramach programu mają pochłonąć działania w zakresie budowania zdolności w dziedzinie technologii informacyjnej (IT). Przepisy szczegółowe powinny określać odpowiednio wspólne i krajowe elementy europejskich systemów elektronicznych. Ponadto jasno określony powinien być zakres działań i obowiązków Komisji i państw członkowskich. Aby zapewnić spójność i koordynację działań na rzecz budowania zdolności w dziedzinie IT, program przewiduje, że Komisja opracuje i będzie aktualizować wieloletni plan strategiczny w dziedzinie ceł w celu stworzenia środowiska elektronicznego, które zapewni spójność i interoperacyjność systemów celnych Unii. [Popr. 16]

(13) Decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady 70/2008/WE ¹¹  Komisja jest zobowiązana do opracowania wieloletniego planu strategicznego w dziedzinie ceł w celu stworzenia spójnego i interoperacyjnego elektronicznego systemu celnego Unii. Opracowanie i eksploatacja systemów elektronicznych ujętych w wieloletnim planie strategicznym są w głównej mierze finansowane z omawianego programu. Aby zapewnić spójność i koordynację między programem a wieloletnim planem strategicznym, do niniejszego rozporządzenia należy włączyć odpowiednie przepisy wspomnianej decyzji. Ponieważ wszystkie istotne przepisy decyzji 70/2008/WE zostały obecnie przejęte albo do rozporządzenia (UE) nr 952/2013, albo do niniejszego rozporządzenia, decyzję 70/2008/WE należy uchylić.

(14) Niniejsze rozporządzenie powinno być wdrażane za pomocą programów prac. Komisja powinna przyjąć programy prac do celów niniejszego rozporządzenia. Z uwagi średnio- i długoterminowy charakter celów i w oparciu o doświadczenia zdobyte z biegiem czasu programy prac powinny być tak skonstruowane, by obejmowały kilka lat. Przejście z rocznych programów prac na wieloletnie programy prac zmniejszy obciążenie administracyjne zarówno po stronie Komisji, jak i państw członkowskich. [Popr. 62]

(14a) Zgodnie z ustaleniami przedstawionymi w dwóch sprawozdaniach specjalnych, które zostały przyjęte niedawno przez Europejski Trybunał Obrachunkowy, a mianowicie w sprawozdaniu specjalnym nr 19/2017 z 5 grudnia 2017 r. zatytułowanym "Procedury przywozu: luki w ramach prawnych i nieskuteczne wdrażanie wpływają negatywnie na interesy finansowe UE" oraz w sprawozdaniu specjalnym nr 26/2018 z 10 października 2018 r. zatytułowanym "Szereg opóźnień we wdrażaniu informatycznych systemów celnych: jak do nich doszło?", działania podejmowane w ramach programu "Cła" na rzecz współpracy w dziedzinie ceł powinny zmierzać do wyeliminowania zasygnalizowanych niedociągnięć. [Popr. 17]

(14b) 4 października 2018 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję w sprawie walki z oszustwami celnymi i ochrony zasobów własnych Unii. Zawarte w niej wnioski należy uwzględnić podczas realizacji działań w ramach programu. [Popr. 18]

(15) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ¹² . [Popr. 63]

(16) Zgodnie z pkt 22 i 23 porozumienia międzyinstytucjonalnego na rzecz lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. ¹³  zachodzi potrzeba oceny niniejszego programu w oparciu o informacje zgromadzone w kontekście konkretnych wymogów dotyczących monitorowania, przy czym należy unikać nadmiernej regulacji i obciążeń administracyjnych, zwłaszcza względem państw członkowskich. Wymogi te mogą, w stosownych przypadkach, obejmować mierzalne wskaźniki jako podstawę oceny oddziaływania instrumentu w terenie.

(17) Aby we właściwy sposób reagować na zmiany w priorytetach polityki, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczących zmian w wykazie wskaźników służących mierzeniu realizacji szczegółowych celów programu w odniesieniu do ustalenia i aktualizacji wieloletniego planu strategicznego w obszarze ceł i ustalenia wieloletnich programów prac. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. ¹⁴  W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. [Popr. 64]

(18) Zgodnie z rozporządzeniem finansowym, rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 ¹⁵ , rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 ¹⁶ , rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 ¹⁷  i rozporządzeniem Rady (UE) 2017/1939 ¹⁸  interesy finansowe Unii należy chronić za pomocą proporcjonalnych środków, w tym środków zapobiegania nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym, ich wykrywania, korygowania i dochodzenia, a także odzyskiwania środków straconych, nienależnie wypłaconych lub nieodpowiednio wykorzystanych oraz, w stosownych przypadkach, nakładania sankcji administracyjnych. W szczególności, zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 883/2013 i rozporządzeniem (Euratom, WE) nr 2185/96 Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może prowadzić dochodzenia administracyjne, w tym kontrole na miejscu i inspekcje, w celu ustalenia, czy miały miejsce nadużycie finansowe, korupcja lub jakiekolwiek inne nielegalne działanie, naruszające interesy finansowe Unii. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/1939 Prokuratura Europejska (EPPO) może prowadzić dochodzenia i ścigać nadużycia finansowe i inne przestępstwa naruszające interesy finansowe Unii, jak przewidziano w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 ¹⁹ . Zgodnie z rozporządzeniem finansowym każda osoba lub podmiot, które otrzymują środki finansowe Unii, w pełni współpracują w celu ochrony interesów finansowych Unii, przyznają konieczne prawa i dostęp Komisji, OLAF-owi, EPPO i Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu oraz zapewniają, aby wszelkie osoby trzecie uczestniczące w wykonaniu środków finansowych Unii przyznały tym organom równoważne prawa.

(19) Do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie horyzontalne przepisy finansowe przyjęte przez Parlament Europejski i Radę na podstawie art. 322 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Przepisy te zostały określone w rozporządzeniu finansowym i dotyczą w szczególności procedury ustanawiania i wykonywania budżetu w formie dotacji, zamówień, nagród, zarządzania pośredniego oraz przewidują kontrolę odpowiedzialności podmiotów działań finansowych. Przepisy przyjęte na podstawie art. 322 TFUE dotyczą również ochrony budżetu Unii w przypadku systemowych niedociągnięć w zakresie praworządności w państwach członkowskich, gdyż poszanowanie praworządności jest niezbędnym warunkiem należytego zarządzania finansami i skutecznego finansowania unijnego.

(20) Rodzaje finansowania i metody wdrażania na podstawie niniejszego rozporządzenia wybiera się na podstawie ich potencjału osiągania szczególnych celów działań i możliwości uzyskania najlepszych wyników, z uwzględnieniem w szczególności kosztów kontroli, obciążeń administracyjnych oraz ryzyka naruszenia przepisów. Należy uwzględniać przy tym zastosowanie płatności ryczałtowych, stawek zryczałtowanych i kosztów jednostkowych oraz finansowania niepowiązanego z kosztami, o czym mowa w art. 125 ust. 1 rozporządzenia finansowego. [Popr. 19]

(21) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez poszczególne państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego rozmiary i skutki możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, o której mowa w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(22) Niniejsze rozporządzenie zastępuje rozporządzenie (UE) nr 1294/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady, które w związku z tym należy uchylić,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  1

Przedmiot

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia program "Cła" na rzecz współpracy w dziedzinie ceł ("program").

2. Określa ono cele programu, budżet na lata 2021-2027, formy finansowania unijnego oraz zasady dotyczące przyznawania takiego finansowania.

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) "organy celne" oznaczają organy zdefiniowane w art. 5 pkt 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013;

2) "europejskie systemy elektroniczne" oznaczają systemy elektroniczne niezbędne do celów unii celnej i do wykonywania zadań organów celnych;

3) "państwo trzecie" oznacza państwo, które nie jest członkiem Unii.

Artykuł  3

Cele programu

1. Ogólnym celem programu jest wspieranie unii celnej i organów celnych w chronieniu finansowych i gospodarczych interesów Unii i jej państw członkowskich, zagwarantowanie bezpieczeństwa i ochrony w obrębie Unii oraz ochrona Unii przed nieuczciwym i nielegalnym handlem przy jednoczesnym ułatwianiu legalnej działalności gospodarczej. Aby osiągnąć długoterminowy cel, jakim jest jak najściślejsza współpraca wszystkich organów celnych w Unii, a także zapewnienić bezpieczeństwo i ochronę państw członkowskich oraz ochronę Unii przed nadużyciami finansowymi, nieuczciwymi i niezgodnymi z prawem praktykami handlowymi, przy jednoczesnym wspieraniu legalnej działalności gospodarczej oraz gwarantowaniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów, ogólnym celem programu jest wspieranie unii celnej i organów celnych w chronieniu finansowych i gospodarczych interesów Unii i jej państw członkowskich. [Popr. 20]

2. Szczegółowym celem programu jest wspieranie przygotowywania i jednolitego wdrażania przepisów prawa celnego i polityki w dziedzinie ceł, jak również współpraca celna i tworzenie zdolności administracyjnych, w tym kompetencji ludzkich, oraz opracowanie i eksploatacja europejskich systemów elektronicznych. Cele szczegółowe programu są następujące:

1) wspieranie przygotowywania i jednolitego wdrażania przepisów prawa celnego i polityki w dziedzinie ceł, jak również współpraca celna;

2) pomoc w tworzeniu zdolności IT, która obejmuje opracowywanie, utrzymywanie i eksploatację systemów elektronicznych, o których mowa w art. 278 unijnego kodeksu celnego, oraz umożliwianie płynnego przejścia do funkcjonowania bez dokumentów w formie papierowej i eliminowania ich w handlu zgodnie z art. 12 niniejszego rozporządzenia;

3) finansowanie wspólnych działań, które obejmują mechanizmy współpracy umożliwiające urzędnikom przeprowadzanie wspólnych działań operacyjnych w ramach ich głównych obowiązków, dzielenie się doświadczeniami w dziedzinie ceł oraz łączenie wysiłków na rzecz realizacji polityki celnej;

4) zwiększenie kompetencji ludzkich, wspieranie umiejętności zawodowych urzędników celnych wzmacnianie ich pozycji, tak aby mogli wypełniać swoje obowiązki w oparciu o jednolitą podstawę;

5) wspieranie innowacji w dziedzinie polityki celnej. [Popr. 21]

2a. Program jest spójny z innymi programami działania i funduszami Unii o podobnych celach w powiązanych dziedzinach oraz wykorzystuje wszelkie synergie z tymi programami i funduszami. [Popr. 22]

2b. Podczas wdrażania programu przestrzega się zasad przejrzystości, proporcjonalności, równego traktowania i niedyskryminacji. [Popr. 23]

2c. Program wspiera również ciągłą ocenę i monitorowanie współpracy między organami celnymi w celu wykrywania słabości i wskazywania możliwych usprawnień. [Popr. 24]

Artykuł  4

Budżet

1. Pula środków finansowych na realizację programu na lata 2021-2027 wynosi 950 842 844 000 EUR według cen z 2018 r. (950 000 000 EUR w cenach bieżących). [Popr. 25]

2. W razie potrzeby i w uzasadnionych przypadkach z kwoty, o której mowa w ust. 1, można również pokrywać wydatki na przygotowanie, monitorowanie, kontrolę, audyt, ocenę i inne działania związane z zarządzaniem programem oraz ocenę jego wyników i realizacji jego celów. Z kwoty tej można ponadto pokrywać wydatki związane z badaniami, spotkaniami ekspertów, działaniami informacyjnymi i komunikacyjnymi działalnością w zakresie informacji i komunikacji prowadzoną przez Komisję wśród państw członkowskich i przedsiębiorców, o ile są one związane z celami programu, jak również wydatki związane z sieciami informatycznymi w zakresie przetwarzania i wymiany informacji, w tym z narzędziami informatycznymi dla przedsiębiorstw oraz z innego rodzaju pomocą techniczną i administracyjną niezbędną w związku z zarządzaniem programem, w zakresie, w jakim działania te są niezbędne do realizacji celów programu. [Popr. 26]

2a. Z programu nie można pokrywać kosztów związanych z ewentualnym wycofaniem się Zjednoczonego Królestwa z Unii. Komisja wedle własnego uznania rezerwuje środki na pokrycie kosztów związanych z wycofaniem się Zjednoczonego Królestwa z wszystkich unijnych systemów celnych i metod współpracy celnej oraz z wygaśnięciem jego zobowiązań prawnych w tej dziedzinie.

Przed zarezerwowaniem tych zasobów Komisja szacuje potencjalne koszty i kiedy dostępne stają się dane istotne dla tego oszacowania, informuje o nich Parlament Europejski. [Popr. 27]

Artykuł  5

Państwa trzecie stowarzyszone z programem

Program jest otwarty dla następujących państw trzecich:

a) państwa przystępujące, państwa kandydujące i potencjalni kandydaci, zgodnie z ogólnymi zasadami i ogólnymi warunkami udziału tych państw w programach Unii, ustanowionymi w odpowiednich umowach ramowych i decyzjach rad stowarzyszenia lub w podobnych porozumieniach oraz zgodnie ze szczegółowymi warunkami ustanowionymi w porozumieniach między Unią a tymi państwami;

b) państwa objęte europejską polityką sąsiedztwa, zgodnie z ogólnymi zasadami i ogólnymi warunkami udziału tych państw w programach Unii, ustanowionymi w odpowiednich umowach ramowych i decyzjach rady stowarzyszenia lub w podobnych porozumieniach oraz zgodnie ze szczegółowymi warunkami ustanowionymi w porozumieniach między Unią a tymi państwami, pod warunkiem że państwa te osiągnęły dostateczny poziom zbliżenia właściwego prawodawstwa i metod administracyjnych do prawodawstwa i metod Unii;

c) inne państwa trzecie, zgodnie z warunkami ustanowionymi na podstawie warunków ustanowionych w porozumieniu szczegółowym obejmującym kwestie w sprawie kwestii uczestnictwa państwa trzeciego w dowolnym programie unijnym, o ile takie porozumienie: [Popr. 28]

– zapewnia właściwą równowagę między wkładem państwa trzeciego uczestniczącego w programach Unii a osiąganymi przez nie korzyściami;

– określa ustanawia warunki uczestnictwa w tych programach, w tym obliczenie wkładów finansowych do poszczególnych programów i ich kosztów administracyjnych. Wkłady te stanowią dochody przeznaczone na określony cel zgodnie z art. [21 ust. 5] rozporządzenia [2018/XXX] [nowego rozporządzenia finansowego] finansowego; [Popr. 29]

– nie przyznaje państwu trzeciemu mocy decyzyjnej w odniesieniu do programu;

– gwarantuje Unii prawo do zapewnienia należytego zarządzania finansami i ochrony swoich interesów finansowych.

Artykuł  6

Realizacja i formy finansowania unijnego

1. Program jest realizowany według metody zarządzania bezpośredniego zgodnie z rozporządzeniem finansowym.

2. Program może zapewniać finansowanie w dowolnej formie przewidzianej w rozporządzeniu finansowym, w szczególności w postaci dotacji, nagród, zamówień oraz zwrotu kosztów podróży i kosztów pobytu ponoszonych przez ekspertów zewnętrznych.

ROZDZIAŁ  II

KWALIFIKOWALNOŚĆ

Artykuł  7

Działania kwalifikowalne

1. Do finansowania kwalifikują się wyłącznie działania służące realizacji celów, o których mowa w art. 3.

2. Działania, które uzupełniają lub wspierają działania służące realizacji celów, o których mowa w art. 3 rozporządzenia (UE) nr [2018/XXX] [instrument CCE], lub uzupełniają bądź wspierają działania służące realizacji celów, o których mowa w art. 2 rozporządzenia (UE) nr [2018/XXX] [program w zakresie zwalczania nadużyć finansowych], również kwalifikują się do finansowania w ramach tego programu. [Popr. 30]

3. Działania, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują:

a) spotkania i podobne imprezy ad hoc;

b) ustrukturyzowaną współpracę opartą na projektach, na przykład wspólne rozwijanie IT przez grupę państw członkowskich; [Popr. 31]

c) działania w zakresie budowania zdolności w dziedzinie IT, w szczególności w zakresie opracowania i eksploatacji europejskich systemów elektronicznych;

d) działania w zakresie budowania zdolności i kompetencji ludzkich, w tym szkolenia i wymianę najlepszych praktyk; [Popr. 32]

e) działania wspierające i inne działania, w tym:

1) badania;

2) działania innowacyjne, w szczególności weryfikacje poprawności projektów, projekty pilotażowe i tworzenie prototypów;

3) wspólnie opracowywane działania komunikacyjne;

3a) działania związane z monitorowaniem; [Popr. 33]

4) wszelkie inne działania przewidziane w programach prac, o których mowa w art. 13, jakie są niezbędne do osiągnięcia celów lub zgodnie z celami określonymi w art. 3.

Możliwe formy działań, o których mowa w lit. a), b) i d), są przedstawione są w postaci niewyczerpującego wykazu w załączniku 1.

4. Działania polegające na opracowywaniu, uruchamianiu, utrzymywaniu i wdrażaniu dostosowań lub rozszerzeń wspólnych elementów europejskich systemów elektronicznych do współpracy z państwami trzecimi niestowarzyszonymi z programem lub organizacjami międzynarodowymi kwalifikują się do finansowania, jeżeli leżą w interesie Unii. Komisja wprowadza niezbędne ustalenia administracyjne, które mogą przewidywać wkład finansowy ze strony osób trzecich, których dotyczą te działania. [Popr. 34]

5. W przypadku gdy działania w zakresie budowania zdolności IT, o których mowa w ust. 3 lit. c), dotyczą opracowania i eksploatacji europejskiego systemu elektronicznego, do finansowania w ramach programu kwalifikują się tylko koszty związane z obowiązkami powierzonymi Komisji zgodnie z art. 11 ust. 2. Państwa członkowskie ponoszą koszty związane z obowiązkami powierzonymi im zgodnie z art. 11 ust. 3.

Artykuł  8

Eksperci zewnętrzni

1. Gdy jest to korzystne dla realizacji działań służących osiągnięciu celów, o których mowa w art. 3, w działaniach organizowanych w ramach programu w charakterze ekspertów zewnętrznych mogą uczestniczyć przedstawiciele organów rządowych, w tym organów z państw trzecich niestowarzyszonych z programem zgodnie z art. 5, przedstawiciele świata nauki oraz przedstawiciele organizacji międzynarodowych i innych właściwych organizacji, przedsiębiorców i organizacji reprezentujących przedsiębiorców oraz społeczeństwa obywatelskiego. [Popr. 35]

2. Koszty poniesione przez ekspertów zewnętrznych, o których mowa w ust. 1, kwalifikują się do zwrotu w ramach programu zgodnie z przepisami art. 238 rozporządzenia finansowego.

3. Ekspertów zewnętrznych wybiera Komisja na podstawie ich umiejętnościkompetencji, doświadczenia w obszarze stosowania niniejszego rozporządzenia i odpowiedniej wiedzy odpowiednich dla na temat danego podejmowanego działania, unikając przy tym wszelkich ewentualnych konfliktów interesów. Wybór zapewnia równowagę między przedstawicielami przedsiębiorców a innymi ekspertami reprezentującymi społeczeństwo obywatelskie, a także uwzględnia zasadę równouprawnienia płci. Wykaz ekspertów zewnętrznych jest regularnie aktualizowany i przekazywany do wiadomości publicznej [Popr. 36]

ROZDZIAŁ  III

DOTACJE

Artykuł  9

Przyznawanie dotacji, komplementarność i finansowanie łączone

1. Dotacje w ramach programu są przyznawane i zarządzane zgodnie z tytułem VIII rozporządzenia finansowego, a w szczególności z zasadami należytego zarządzania finansami, przejrzystości, proporcjonalności, niedyskryminacji i równego traktowania. [Popr. 37]

2. Działanie, które otrzymało wkład z innego programu unijnego, może również otrzymać wkład z niniejszego programu, pod warunkiem że wkład ten nie pokrywa tych samych kosztów. Przepisy każdego zaangażowanego unijnego programu stosuje się do wkładu tego programu w dane działanie. Finansowanie skumulowane nie może przekraczać łącznych kosztów kwalifikowalnych działania, a wsparcie w ramach różnych programów unijnych może być obliczane na zasadzie proporcjonalnej zgodnie z dokumentami określającymi warunki udzielania wsparcia.

3. Zgodnie z art. 198 lit. f) rozporządzenia finansowego te dotacje mogą być przyznawane bez zaproszenia do składania wniosków, w przypadku gdy kwalifikujące się podmioty są organami celnymi państw członkowskich oraz państw trzecich stowarzyszonych z programem, o których mowa w art. 5 niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że warunki określone w tym artykule zostały spełnione.

Artykuł  10

Stopa współfinansowania

1. W drodze odstępstwa od art. 190 rozporządzenia finansowego w ramach programu można finansować do 100 % kosztów kwalifikowalnych danego działania zgodnie z istotnością działania i jego szacowanym oddziaływaniem.

[Popr. 38]

2. W przypadku gdy działania wymagają przyznania dotacji, stopę współfinansowania mającą zastosowanie określa się w wieloletnich programach prac, o których mowa w art. 13.

ROZDZIAŁ  IV

PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE DZIAŁAŃ W ZAKRESIE BUDOWANIA ZDOLNOŚCI W DZIEDZINIE TECHNOLOGII INFORMACYJNEJ

Artykuł  11

Obowiązki

1. Komisja i państwa członkowskie zapewniają wspólnie opracowanie i eksploatację europejskich systemów elektronicznych określonych w wieloletnim planie strategicznym w dziedzinie ceł, o którym mowa w art. 12, w tym ich zaprojektowanie, specyfikację, przeprowadzenie testów zgodności, wdrożenie, konserwację, rozwój, modernizację, bezpieczeństwo, zapewnienie jakości i kontrolę jakości. [Popr. 39]

2. Komisja zapewnia w szczególności:

a) opracowanie i eksploatację wspólnych elementów ustanowionych na podstawie wieloletniego planu strategicznego w dziedzinie ceł, o którym mowa w art. 12;

b) ogólną koordynację opracowania i eksploatacji europejskich systemów elektronicznych, mając na celu ich funkcjonalność, cyberodporność, wzajemne połączenie i ciągłe doskonalenie oraz ich zsynchronizowane wdrożenie; [Popr. 40]

c) koordynację europejskich systemów elektronicznych na poziomie Unii w celu ich promowania i wdrażania na poziomie krajowym;

d) koordynację opracowania i eksploatacji europejskich systemów elektronicznych w odniesieniu do ich interakcji z osobami trzecimi, z wyjątkiem działań mających na celu spełnienie wymogów krajowych;

e) koordynację europejskich systemów elektronicznych z innymi odpowiednimi działaniami dotyczącymi administracji elektronicznej na poziomie Unii.

ea) skuteczną i szybką komunikację z państwami członkowskimi i między nimi w celu uproszczenia zarządzania europejskimi systemami elektronicznymi; [Popr. 41]

eb) terminową i przejrzystą komunikację z zainteresowanymi stronami zaangażowanymi we wdrażanie systemów informatycznych na szczeblu UE i państw członkowskich, w szczególności dotyczącą opóźnień we wdrażaniu i w wydatkowaniu środków w ramach komponentów unijnych i krajowych. [Popr. 42]

3. Państwa członkowskie zapewniają w szczególności:

a) opracowanie i eksploatację krajowych elementów ustanowionych na podstawie wieloletniego planu strategicznego w dziedzinie ceł, o którym mowa w art. 12;

b) koordynację opracowania i eksploatacji krajowych elementów europejskich systemów elektronicznych na poziomie krajowym;

c) koordynację europejskich systemów elektronicznych z innymi odpowiednimi działaniami dotyczącymi administracji elektronicznej na poziomie krajowym;

d) regularne dostarczanie Komisji regularnych informacji o środkach podjętych w celu umożliwienia poszczególnym danym organom lub przedsiębiorcom pełnego i skutecznego wykorzystania europejskich systemów elektronicznych; [Popr. 43]

e) wdrażanie europejskich systemów elektronicznych na poziomie krajowym.

Artykuł  12

Wieloletni plan strategiczny w dziedzinie ceł (MASP-C)

1. Komisja sporządza i aktualizuje wieloletni plan strategiczny w dziedzinie ceł, przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 17, uzupełniając niniejsze rozporządzenie przez sporządzenie i aktualizowanie wieloletniego planu strategicznego w obszarze ceł, w którym wyszczególnione są wszystkie istotne zadania w zakresie opracowania i eksploatacji europejskich systemów elektronicznych, a każdy system lub część systemu klasyfikowane są jako: [Popr. 65]

a) element wspólny: element europejskich systemów elektronicznych opracowany na poziomie Unii, który jest dostępny dla wszystkich państw członkowskich, lub uznany przez Komisję za wspólny ze względu na efektywność, bezpieczeństwo i racjonalizację racjonalizacji i niezawodność; [Popr. 45]

b) element krajowy: element europejskich systemów elektronicznych opracowany na poziomie krajowym, który jest dostępny w państwie członkowskim, w którym taki element utworzono lub które przyczyniło się do jego wspólnego utworzenia, na przykład jako część wspólnego projektu rozwijania IT realizowanego przez grupę państw członkowskich; [Popr. 46]

c) połączenie obu tych rodzajów.

2. Wieloletni plan strategiczny w dziedzinie ceł obejmuje także działania innowacyjne i pilotażowe, jak również wspieranie metodologii i narzędzi związanych z europejskimi systemami elektronicznymi.

3. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o zakończeniu realizacji każdego z zadań powierzonych im w ramach wieloletniego planu strategicznego w dziedzinie ceł, o którym mowa w ust. 1. Przedstawiają one również Komisji regularne sprawozdania na temat postępów w realizacji swoich zadań oraz, w stosownych przypadkach, na temat przewidywanych opóźnień w ich realizacji. [Popr. 47]

4. Najpóźniej dnia 31 marca każdego roku państwa członkowskie przedkładają Komisji roczne sprawozdanie z postępów prac w realizacji wieloletniego planu strategicznego w dziedzinie ceł, o którym mowa w ust. 1, obejmujące okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia poprzedniego roku. Te sprawozdania roczne sporządza się w z góry ustalonym formacie.

5. Najpóźniej do dnia 31 października każdego roku Komisja, na podstawie rocznych sprawozdań, o których mowa w ust. 4, sporządza sprawozdanie zbiorcze oceniające postępy państw członkowskich i Komisji w realizacji planu, o którym mowa w ust. 1, łącznie z informacjami na temat niezbędnych dostosowań planu lub opóźnień w jego realizacji, i podaje to sprawozdanie do wiadomości publicznej [Popr. 48]

ROZDZIAŁ  V

PROGRAMOWANIE, MONITOROWANIE, OCENA i KONTROLA

Artykuł  13

Program prac

1. Program jest realizowany w ramach wieloletnich programów Do celów programu przyjmuje się wieloletnie programy prac, o których mowa w art. 108 110 rozporządzenia finansowego. W wieloletnich programach prac określa się w szczególności cele do zrealizowania, oczekiwane rezultaty, metody realizacji oraz łączną kwotę planu finansowego. Zawierają one również szczegółowy opis działań, które mają być finansowane, orientacyjną kwotę przeznaczoną na każde działanie i orientacyjny harmonogram realizacji. [Popr. 66]

2. Wieloletnie programy prac są przyjmowane przez Komisję w drodze aktów wykonawczych. Takie akty" wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 18 ust. 2. [Popr. 67]

2a. Wieloletni program prac opiera się na wnioskach wyciągniętych z poprzednich programów. [Popr. 51]

Artykuł  14

Monitorowanie i sprawozdawczość

1. Wskaźniki odzwierciedlające postępy w realizacji programu w odniesieniu do celów szczegółowych określonych w art. 3 przedstawiono w załączniku 2. Zgodnie z wymogami dotyczącymi sprawozdawczości określonymi w art. 41 ust. 3 lit. h) rozporządzenia finansowego Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie informacje o wynikach programu. Sprawozdania z wyników zawierają informacje dotyczące zarówno postępów, jak i niedociągnięć. [Popr. 52]

2. Wskaźniki sprawozdawczości dotyczącej wyników programu w odniesieniu do realizacji celów szczegółowych określonych w art. 3 przedstawiono w załączniku 2. W celu zapewnienia skutecznej oceny postępów w realizacji programu w odniesieniu do jego celówcelów programu Komisja jest uprawniona do przyjęcia przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 17, aby zmienić załącznik 2 w celu dokonania przeglądu lub uzupełnienia wskaźników, jeśli to konieczne, oraz w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przepisami dotyczącymi ustanowienia ram monitorowania i oceny, aby dostarczać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie zaktualizowanych danych jakościowych i ilościowych dotyczących wyników programu. [Popr. 53]

3. System sprawozdawczości dotyczącej realizacji celów zapewnia wydajne, skuteczne i terminowe gromadzenie danych by dane na potrzeby monitorowania realizacji programu i jego rezultatów były porównywalne i pełne oraz gromadzone w sposób wydajny, skuteczny i terminowy. W tym celu na odbiorców środków unijnych nakłada się proporcjonalne i odpowiednie wymogi dotyczące sprawozdawczości. Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie rzetelne informacje o jakości wykorzystywanych przez nią danych dotyczących wyników. [Popr. 54]

Artykuł  15

Ocena

1. Oceny przeprowadza się w terminie pozwalającym na uwzględnienie ich wyników w procesie decyzyjnym.

2. Ocena śródokresowa programu przeprowadzana jest z chwilą, gdy jak tylko dostępne staną się wystarczające informacje na temat realizacji programu, jednak nie później niż w ciągu czterech trzech lat od rozpoczęcia realizacji programu. [Popr. 55]

2a. Ocena okresowa zawiera ustalenia niezbędne do podjęcia decyzji o kontynuacji programu po 2027 r. i o jego celach. [Popr. 56]

3. Po zakończeniu realizacji programu, lecz nie później niż cztery lata po upływie okresu określonego, o którym mowa w art. 1, Komisja przeprowadza ocenę końcową programu. [Popr. 57]

4. Komisja prezentuje i przekazuje wnioski z tych ocen, opatrzone własnymi komentarzami i wnioskami na przyszłość, Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów. [Popr. 58]

Artykuł  16

Audyty i dochodzenia

W przypadku gdy państwo trzecie uczestniczy w programie na mocy decyzji na podstawie umowy międzynarodowej lub na mocy jakiegokolwiek innego instrumentu prawnego, państwo trzecie przyznaje niezbędne prawa i wymagany dostęp właściwemu urzędnikowi zatwierdzającemu, Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu i Prokuraturze Europejskiej (EPPO), tak aby mogli oni w pełni realizować swoje kompetencje. W przypadku OLAF-u oraz EPPO takie prawa obejmują prawo do prowadzenia dochodzeń, w tym kontroli na miejscu i inspekcji, określonych w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 883/2013 dotyczącym dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds.' Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz w rozporządzeniu Rady (UE) 2017/1939 ²⁰ . [Popr. 59]

ROZDZIAŁ  VI

WYKONYWANIE PRZEKAZANYCH UPRAWNIEŃ I PROCEDURA KOMITETOWA

Artykuł  17

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13 ust. 2 i art. 14 ust. 2, powierza się Komisji do dnia 31 grudnia 2028 r. [Popr. 68]

3. Przekazanie uprawnień, o którym których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13 ust. 2 i art. 14 ust. 2, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność żadnych obowiązujących już aktów delegowanych. [Popr. 69]

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 12 ust. 1, art. 13 ust. 2 i art. 14 ust. 2 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. [Popr. 70]

Artykuł  18

Procedura komitetowa

1. Komisję wspiera komitet zwany Komitetem ds. Programu "Cła". Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. [Popr. 71]

ROZDZIAŁ  VII

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł  19

Informacja, komunikacja i promocja

1. Odbiorcy finansowania unijnego uznają pochodzenie i zapewniają maksymalne eksponowanie finansowania unijnego (w szczególności podczas promowania działań i ich rezultatów) poprzez dostarczanie spójnych, skutecznych i proporcjonalnych informacji skierowanych do różnych grup odbiorców, w tym do mediów i opinii publicznej. [Popr. 60]

2. Komisja prowadzi działania informacyjne i komunikacyjne związane z programem, jego działaniami i rezultatami. na temat programu, finansowanych z niegodziałań i rezultatów osiągniętych w ramach finansowanych działań. Zasoby finansowe przydzielone na program przyczyniają się również do komunikacji instytucjonalnej w zakresie priorytetów politycznych Unii, o ile są one związane z celami ustanowionymi w art. 3. [Popr. 61]

Artykuł  20

Uchylenie

1. Rozporządzenie (UE) nr 1294/2013 traci moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r.

2. Decyzja nr 70/2008/WE traci moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r.

Artykuł  21

Przepisy przejściowe

1. Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na kontynuację lub modyfikację danych działań, aż do ich zamknięcia, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1294/2013, które nadal stosuje się do danych działań aż do ich zamknięcia.

2. Z puli środków finansowych przeznaczonych na program można również pokrywać wydatki na wsparcie techniczne i administracyjne na potrzeby przejścia między tym programem a środkami przyjętymi w ramach poprzedniego programu, tj. na mocy rozporządzenia (UE) nr 1294/2013.

3. W razie potrzeby w budżecie obejmującym okres po 2027 r. mogą zostać zapisane środki na pokrycie wydatków przewidzianych w art. 4 ust. 2, aby umożliwić zarządzanie działaniami, które nie zostaną zakończone do dnia 31 grudnia 2027 r.

Artykuł  22

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia [...] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
Przewodniczący	Przewodnicząc

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  1

Niewyczerpujący wykaz możliwych form działań, o których mowa w art. 7 ust. 3 akapit pierwszy lit. a), b) i d)

Działania, o których mowa w art. 7 ust. 3 akapit pierwszy lit. a), b) i d), mogą mieć między innymi następującą formę:

a) jeśli chodzi o spotkania i podobne wydarzenia ad hoc:

– seminaria i warsztaty, zasadniczo z udziałem wszystkich państw, na których odbywają się prezentacje, a uczestnicy prowadzą intensywne dyskusje i wykonują czynności dotyczące danego tematu;

– wizyty robocze organizowane w celu umożliwienia urzędnikom i funkcjonariuszom nabywania lub zwiększania wiedzy eksperckiej i wiadomości z zakresu ceł;

b) jeśli chodzi o ustrukturyzowaną współpracę opartą na projektach:

– grupy projektowe, zasadniczo składające się z przedstawicieli ograniczonej liczby państw, funkcjonujące w ograniczonym czasie w celu realizacji wcześniej wytyczonego celu i uzyskania ściśle określonego rezultatu, łącznie z koordynacją i określeniem punktów odniesienia;

– zespoły ekspertów stanowiące zorganizowaną formę współpracy o charakterze tymczasowym lub stałym, gromadzące wiedzę specjalistyczną w celu wykonywania zadań w konkretnych dziedzinach lub w celu prowadzenia działań operacyjnych, otrzymujące ewentualnie wsparcie w postaci usług współpracy online, pomocy administracyjnej oraz udogodnień w zakresie infrastruktury i wyposażenia;

– monitorowanie działań prowadzonych przez wspólne zespoły składające się z urzędników Komisji i kwalifikujących się organów w celu analizowania praktyk celnych, identyfikowania wszelkich trudności związanych z wdrażaniem przepisów, a w stosownych przypadkach - przedstawianie sugestii odnośnie do dostosowania unijnych przepisów i metod pracy;

c) jeśli chodzi o działania w zakresie budowania zdolności i kompetencji ludzkich:

– wspólne szkolenia lub rozwój e-uczenia się w celu wspierania tworzenia niezbędnych umiejętności zawodowych i wiedzy związanych z dziedziną ceł;

– wsparcie techniczne mające na celu usprawnienie procedur administracyjnych, zwiększenie zdolności administracyjnych i poprawę funkcjonowania organów celnych i operacji poprzez inicjowanie i wymianę dobrych praktyk.

ZAŁĄCZNIK  2

Wskaźniki

Cel szczegółowy: wspieranie przygotowywania i jednolitego wdrażania przepisów prawa celnego i polityki w dziedzinie ceł, jak również współpraca celna i tworzenie zdolności administracyjnych, w tym kompetencji ludzkich, oraz opracowanie i funkcjonowanie europejskich systemów elektronicznych dla organów celnych.

1. Budowanie zdolności (administracyjnych, ludzkich i IT):

1. Wskaźnik stosowania i wdrażania unijnego prawa i polityki (liczba działań w ramach programu zorganizowanych w tej dziedzinie i zaleceń wydanych w następstwie tych działań).

2. Wskaźnik uczenia się (zastosowane moduły nauki; liczba przeszkolonych urzędników i funkcjonariuszy; ocena jakości przez uczestników)

3. Dostępność europejskich systemów elektronicznych (wyrażona jako procent czasu)

4. Dostępność wspólnej sieci łączności (wyrażona jako procent czasu)

5. Stosowanie głównych europejskich elektronicznych systemów mających na celu zwiększanie wzajemnych połączeń i przejście do unii celnej bez dokumentów papierowych (liczba przesłanych wiadomości i przeprowadzonych konsultacji)

6. Wskaźnik ukończenia UKC (procent osiągniętych etapów pośrednich w drodze do wdrożenia UKC)

2. Dzielenie się wiedzą i tworzenie sieci kontaktów:

1. Wskaźnik solidności współpracy (stopień uzyskanej sieci kontaktów, liczba spotkań osobistych, liczba grup współpracy online)

2. Wskaźnik najlepszych praktyk i wytycznych (liczba działań zorganizowanych w ramach programu w tej dziedzinie; odsetek uczestników, którzy skorzystali z praktyki roboczej/wytycznych opracowanych przy wsparciu z programu)

1 Dz.U. C 62 z 15.2.2019, s.45.

2 Niniejsze stanowisko zastępuje poprawki przyjęte dnia 15 stycznia 2019 r. (Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0008)

3 Dz.U. C 62 z 15.2.2019, s. 45.

4 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 16 kwietnia 2019 r.

5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1294/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające program działania dla ceł w Unii Europejskiej na okres 2014-2020 (cła 2020) i uchylające decyzję nr 624/2007/WE, Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 209.

6 https://ec.europa.eu/taxation_customs/general-information-customs/customs-risk-management/measures-customs-risk-manage-ment-framework-crmf_en

7 Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.

8 COM(2016)0605 finalRozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r.

9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego, w ramach Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami, instrument wsparcia finansowego na rzecz sprzętu do kontroli celnej.

10 COM (2010)700 final.

11 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 70/2008/WE z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie eliminowania papierowej formy dokumentów w sektorach ceł i handlu (Dz.U. L 23 z 26.1.2008, s. 21).

12 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

13 Porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej a Komisją Europejską w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.; Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

14 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

15 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).

16 Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1).

17 Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).

18 Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1).

19 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii (Dz.U. L 198 z 28.7.2017, s. 29).

20 Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (EPPO) (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2021.158.153
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 16 kwietnia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego program "Cła" na rzecz współpracy w dziedzinie ceł (COM(2018)0442 - C8-0261/2018 - 2018/0232(COD)) P8_TC1-COD(2018)0232 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 16 kwietnia 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) …/… ustanawiającego program "Cła" na rzecz współpracy w dziedzinie ceł.
• Data aktu: 16/04/2019
• Data ogłoszenia: 30/04/2021