Sprawa C-39/21: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag, zittingsplaats 's-Hertogenbosch (Niderlandy) w dniu 26 stycznia 2021 r. - X / Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag, zittingsplaats 's-Hertogenbosch (Niderlandy) w dniu 26 stycznia 2021 r. - X / Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid

(Sprawa C-39/21)

Język postępowania: niderlandzki

(2021/C 128/24)

(Dz.U.UE C z dnia 12 kwietnia 2021 r.)

Sąd odsyłający

Rechtbank Den Haag, zittingsplaats 's-Hertogenbosch

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: X

Druga strona postępowania: Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid

Pytania prejudycjalne

1) Czy - mając na względzie art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej [zwanej dalej "kartą"] w związku z art. 6 karty i art. 53 karty oraz w świetle art. 15 ust. 2 zdanie wprowadzające i lit. b) dyrektywy powrotowej ¹ , art. 9 ust. 3 dyrektywy w sprawie przyjmowania ²  i art. 28 ust. 4 rozporządzenia dublińskiego ³  - państwa członkowskie mogą ukształtować postępowanie sądowe, w ramach którego wnosi się środek odwoławczy od nałożonego przez organy władzy wobec cudzoziemca środka detencyjnego, w taki sposób, że sądowi zabronione zostanie dokonanie z urzędu badania i oceny wszystkich aspektów zgodności z prawem tego środka, a - w przypadku stwierdzenia z urzędu, że środek ten jest bezprawny - natychmiastowe zakończenie dalszego stosowania bezprawnego środka detencyjnego i nakazanie natychmiastowego zwolnienia cudzoziemca? Jeżeli Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uzna, że takie uregulowanie krajowe jest niezgodne z prawem Unii, czy oznacza to również, że jeżeli cudzoziemiec wnosi do sądu o jego zwolnienie, to sąd ten jest w dalszym ciągu zobowiązany do aktywnego i dogłębnego zbadania i oceny wszelkich faktów i okoliczności istotnych dla kwestii zgodności z prawem środka detencyjnego?

2) Czy w świetle art. 24 ust. 2 karty w związku z art. 3 pkt 9 dyrektywy powrotowej, art. 21 dyrektywy w sprawie przyjmowania i art. 6 rozporządzenia dublińskiego odpowiedź na pytanie pierwsze byłaby inna, gdyby cudzoziemiec, wobec którego organy władzy zastosowały środek detencyjny, był małoletni?

3) Czy prawo do skutecznego środka prawnego przed sądem - zagwarantowane w art. 47 karty w związku z art. 6 karty i art. 53 karty oraz w świetle art. 15 ust. 2 zdanie wprowadzające i lit. b) dyrektywie powrotowej, art. 9 ust. 3 dyrektywy w sprawie przyjmowania i art. 28 ust. 4 rozporządzenia dublińskiego - oznacza, że w przypadku, gdy cudzoziemiec zwraca się do sądu o zniesienie wobec niego środka detencyjnego i zwolnienie go, sąd każdej instancji musi uzasadnić każde orzeczenie w przedmiocie takiego wniosku w sposób merytoryczny, jeżeli ten środek prawny jest w pozostałym zakresie ukształtowany w taki sposób, jak ma to miejsce w tym państwie członkowskim? Jeżeli Trybunał uzna, że krajowa praktyka prawna, w ramach której sąd drugiej, a zatem najwyższej instancji może poprzestać na wydaniu orzeczenia bez jakiegokolwiek merytorycznego uzasadnienia, jest niezgodna z prawem Unii w świetle tego, w jaki sposób ten środek prawny jest w pozostałym zakresie ukształtowany w tym państwie członkowskim, to czy oznacza to zatem, że takie uprawnienie sądu, który orzeka w drugiej, a zatem najwyższej instancji w sprawach azylowych oraz w zwykłych sprawach cudzoziemców, również musi zostać uznane za niezgodne z prawem Unii biorąc pod uwagę szczególnie delikatną sytuację cudzoziemca, istotne znaczenie postępowań z zakresu spraw cudzoziemców oraz okoliczność, że postępowania te, w odróżnieniu od wszystkich innych postępowań administracyjnych, w zakresie ochrony prawnej przewidują tak samo ograniczone gwarancje proceduralne, jak postępowanie w przedmiocie środka detencyjnego? Czy w świetle art. 24 ust. 2 karty odpowiedź na te pytania byłaby inna, gdyby cudzoziemiec, który odwołuje się od orzeczenia z zakresu spraw cudzoziemców, był małoletni?

1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich, Dz.U. 2008, L 348, s. 98.

2 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/33/UE w sprawie ustanowienia norm dotyczących przyjmowania wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową, Dz.U. 2013, L 180, s. 96.

3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca, Dz.U. 2013, L 180, s. 31.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2021.128.18
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa C-39/21: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag, zittingsplaats 's-Hertogenbosch (Niderlandy) w dniu 26 stycznia 2021 r. - X / Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid.
• Data aktu: 12/04/2021
• Data ogłoszenia: 12/04/2021