Sprawa T-472/20: Skarga wniesiona w dniu 15 października 2020 r. - LC / Komisja.

Skarga wniesiona w dniu 15 października 2020 r. - LC / Komisja

(Sprawa T-472/20)

Język postępowania: francuski

(2020/C 423/54)

(Dz.U.UE C z dnia 7 grudnia 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: LC (przedstawiciel: adwokat L. Bóle-Richard)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Skarżący wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2020) 3503 final z dnia 28 maja 2020 r.;

– przekazanie sprawy Komisji,

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że dokonana przez Komisję Europejską ocena interesu wspólnotowego była oczywiście błędna. Skarżący podnosi w tym względzie, że Komisja nie uwzględniła znaczenia i wagi naruszenia reguł konkurencji jako kryteriów oceny interesu wspólnotowego. Skarżący dodaje, że stanowiące oszustwo wykorzystanie jego portfela patentów umożliwiło przedsiębiorcom zajmującym się handlem elektronicznym, jak również operatorom pocztowym i logistycznym korzystanie z przedmiotowego wynalazku, przy czym nie dzielili się oni możliwością używania tego wynalazku, ani nie rozdzielili korzyści i zysków płynących z jego zastosowania na całym odnośnym rynku.

2. Zarzut drugi dotyczący braku starannego i bezstronnego zbadania skargi przez Komisję. Skarżący twierdzi, że w zaskarżonej decyzji Komisja dokonała nieobiektywnej prezentacji sprawy i jej chronologii, udzielając mu niewłaściwych porad prawnych. Ponadto treść zaskarżonej decyzji świadczy o tym, że Komisja nie przeanalizowała przedstawionych jej okoliczności faktycznych i prawnych.

3. Zarzut trzeci dotyczący nadużycia władzy przez Komisję, gdy znalazła się w sytuacji konfliktu interesów i zastosowała działania opóźniające wobec skarżącego i jego żądań. Na poparcie tego zarzutu skarżący powołuje się między innymi na powiązania istniejące między Komisją a spółką Amazon.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia prawa w związku z tym, że Komisja nie stwierdziła dyskryminacji w dostępie do procesu opracowywania norm oraz do wyników i sprawozdań z tego procesu. Skarżący twierdzi, że odmówiono mu dostępu do procesu normalizacji zarówno w przypadku GS1 i ISO, jak i w przypadku operatorów pocztowych lub logistycznych oraz przedsiębiorstw, które opracowały własne normy sektorowe oparte w rzeczywistości na opatentowanej przez niego metodzie.

5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia prawa w związku z tym, że Komisja nie stwierdziła naruszenia art. 101 ust. 1 TFUE. Skarżący twierdzi, że w ramach rynku wysyłki i śledzenia przesyłek wykazane jest, iż domniemani sprawcy naruszenia uczestniczyli w antykonkurencyjnych dyskusjach, dokonali antykonkurencyjnego wykluczenia, a ponadto odmówili mu dostępu do procesu normalizacji. Analiza porozumień o współpracy horyzontalnej w świetle domniemań zgodności i niezgodności prowadzi niezaprzeczalnie do wniosku, że porozumienia te są niezgodne z art. 101 ust. 1 TFUE. Wreszcie skarżący przypomina, że stosownie do art. 101 ust. 3 TFUE nie można przyznać żadnego wyłączenia porozumieniom o współpracy horyzontalnej będącym przedmiotem sporu.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2020.423.37/2
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa T-472/20: Skarga wniesiona w dniu 15 października 2020 r. - LC / Komisja.
• Data aktu: 07/12/2020
• Data ogłoszenia: 07/12/2020