Język postępowania: angielski(2020/C 313/21)
(Dz.U.UE C z dnia 21 września 2020 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Nord Stream 2 AG (przedstawiciele: L. Van den Hende, advocaat, M. Schonberg, Solicitor, J. Penz-Evren, J. Maly, Rechtsanwälte)
Druga strona postępowania: Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej
Żądania wnoszącej odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
W pierwszym zarzucie odwołania, który dzieli się na dwie części, wnosząca odwołanie twierdzi, że Sąd dopuścił się naruszeń prawa, stosując wymóg bezpośredniego oddziaływania i orzekając, że wnosząca odwołanie nie miała legitymacji procesowej do wniesienia skargi o stwierdzenie nieważności dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/692 1 z dnia 17 kwietnia 2019 r. (zwanej dalej "dyrektywą zmieniającą"):
Sąd popełnił błąd, orzekając, że dyrektywa, w tym dyrektywa zmieniająca, nie może samoistnie - przed przyjęciem przepisów transponujących lub przed upływem terminu do dokonania transpozycji - wpływać bezpośrednio na sytuację prawną danego podmiotu, co de facto oznaczałoby wyłączenie jakiejkolwiek skargi o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 263 akapit czwarty TFUE.
Sąd popełnił błąd, analizując całkiem ogólnikowo kwestię uznania przysługującego państwom członkowskim i nie badając, jaki byłby konkretny wpływ jakiegokolwiek uznania na sytuację prawną wnoszącej odwołanie, i to w świetle przedmiotu jej skargi.
W drugim zarzucie odwołania wnosząca je twierdzi, że Sąd dopuścił się naruszeń prawa przy dokonywaniu oceny wniosku Rady o wyłączenie niektórych dokumentów z akt sprawy oraz uwzględniając ten wniosek. W szczególności Sąd popełnił błąd, dokonując swojej oceny całkowicie w ramach rozporządzenia 1049/2001 2 w sprawie publicznego dostępu do dokumentów, nie badając przy tym, czy odnośne dokumenty były oczywiście istotne dla rozstrzygnięcia sporu. Sąd popełnił również błąd, stosując restrykcyjne ramy ustanowione przez Trybunał w szczególnych i pilnych okolicznościach spraw Węgry/Komisja i Słowenia/Chorwacja 3 do innych sytuacji o diametralnie różnym charakterze. Wreszcie Sąd dopuścił się naruszenia prawa, przypisując doniosłe znaczenie istnieniu odrębnego postępowania arbitrażowego wszczętego przez wnoszącą odwołanie na podstawie Karty Energetycznej, co nie jest istotne dla jego oceny na żadnej podstawie, nawet na podstawie rozporządzenia nr 1049/2001.
1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/692 z dnia 17 kwietnia 2019 r. zmieniająca dyrektywę 2009/73/WE dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego (Dz.U. 2019, L 117, s. 1).
2 Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001, L 145, s. 43).
3 Postanowienie z dnia 14 maja 2019 r., Węgry/Parlament, C-650/18, niepublikowane, EU:C:2019:438; wyrok z dnia 31 stycznia 2020 r., Słowenia/Chorwacja, C-457/18, EU:C:2020:65.
