(Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Dyrektywa 92/85/EWG - Środki służące wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią - Artykuł 11 pkt 2 i 4 - Urzędniczka przeniesiona do dyspozycji pracodawcy bez pełnienia obowiązków z przyczyn osobistych w celu uzyskania zatrudnienia w charakterze pracownika najemnego - Odmowa przyznania jej zasiłku macierzyńskiego z powodu nieukończenia, w charakterze pracownika najemnego, minimalnego okresu składkowego uprawniającego do określonych świadczeń z zabezpieczenia społecznego)Język postępowania: francuski
(2015/C 236/20)
(Dz.U.UE C z dnia 20 lipca 2015 r.)
Sąd odsyłający
Tribunal du travail de Nivelles
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Charlotte Rosselle
Strona pozwana: Institut national d'assurance maladie-invalidité (INAMI), Union nationale des mutualités libres (UNM)
przy udziale: Institut pour l'égalité des femmes et des hommes (IEFH),
Sentencja
Wykładni art. 11 pkt 4 akapit drugi dyrektywy Rady 92/85/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią (dziesiątej dyrektywy szczegółowej w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) należy dokonywać w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie mogło odmówić przyznania pracownicy świadczenia macierzyńskiego z tego powodu, że jako urzędniczka, która uzyskała zgodę na pozostawanie w dyspozycji pracodawcy bez pełnienia obowiązków z przyczyn osobistych w celu wykonywania pracy najemnej, nie ukończyła ona, w ramach pracy najemnej, minimalnego okresu składkowego wymaganego prawem krajowym w celu korzystania z rzeczonego zasiłku macierzyńskiego, nawet jeżeli w okresie bezpośrednio poprzedzającym termin porodu pracowała dłużej niż 12 miesięcy.
