Postanowienie Trybunału (ósma izba) z dnia 12 grudnia 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale ordinario di Aosta - Włochy) - Rocco Papalia przeciwko Comune di Aosta(Sprawa C-50/13) 1
(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Polityka społeczna - Dyrektywa 1999/70/WE - Klauzula 5 porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony - Sektor publiczny - Kolejne umowy - Nadużycie - Naprawienie szkody - Warunki odszkodowania w wypadku niezgodnego z prawem ustanowienia terminu zakończenia umowy o pracę - Zasady równoważności i skuteczności)
(2014/C 52/39)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 22 lutego 2014 r.)
Sąd odsyłający
Tribunale ordinario di Aosta
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Rocco Papalia Strona pozwana: Comune di Aosta
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Tribunale ordinario di Aosta - Interpretacja klauzuli 5 dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) (Dz.U. L 175, s. 43) - Organy administracji publicznej - Odszkodowanie w wypadku niezgodnego z prawem ustanowienia terminu zakończenia umowy o pracę - Warunki - Dowód poniesionej szkody - Konieczność wykazania rezygnacji z lepszych ofert pracy
Sentencja
Porozumienie ramowe sprawie pracy na czas określony zawarte w dniu 18 marca 1999 r., które znajduje się w załączniku do dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) należy interpretować w ten sposób, że stoi ono na przeszkodzie przewidzianym w przepisach krajowych środkom takim jak w postępowaniu głównym, które w wypadku nadużywania przez publicznego pracodawcę kolejnych umów o pracę na czas określony przewidują jedynie prawo do uzyskania przez danego pracownika naprawienia poniesionej według niego z tego powodu szkody, z wyłączeniem jakiegokolwiek przekształcenia stosunku pracy na czas określony w stosunek pracy na czas nieokreślony, w sytuacji gdy prawo do wspomnianego naprawienia szkody jest uzależnione od obowiązku przedstawienia przez owego pracownika dowodu, iż musiał zrezygnować z lepszych sposobności zatrudnienia, jeżeli skutkiem tego obowiązku jest praktyczne uniemożliwienie lub nadmierne utrudnienie wykonywania przez rzeczonego pracownika praw przyznanych mu przez prawo Unii.
Do sądu odsyłającego należy ocena w jakim zakresie przepisy prawa krajowego ustanawiające sankcje za nadużywanie przez organy administracji publicznej kolejnych umów lub stosunków pracy na czas określony są zgodne z powyższymi zasadami
