(AT.39801)(2014/C 354/06)
(Dz.U.UE C z dnia 8 października 2014 r.)
W dniu 15 listopada 2012 r. Komisja Europejska wszczęła postępowanie zgodnie z art. 11 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 2 przeciwko przedsiębiorstwom Carpenter Co., Carpenter S.A.S., Carpenter GmbH, Carpenter Belgium NV i Carpenter Limited ("Carpenter"), Vita Cayman Limited, Caligen Europe BV, Draka Interfoam B.V., ICOA France S.A.S., Koepp Schaum GmbH, Metzeler Schaum GmbH, Tramico S.A.S., UAB Vita Baltic International, Vita Polymers Poland Sp. z o.o., Veenendaal Schaumstoffwerk GmbH, Vita Cellular Foams (UK) Limited and Vita Industrial (UK) Limited ("Vita"), Eurofoam GmbH, Eurofoam Deutschland GmbH Schaumstoffe, Eurofoam KFM GmbH, Eurofoam Hungary Kft, Euro-foam Polska Sp. z o.o. i S.C. Eurofoam S.r.l. ("Eurofoam"), Recticel N.V./S.A., Recticel s.a.s., Recticel OÜ, Recticel Limited, Recticel Verwaltung GmbH & Co. KG oraz Recticel B.V. ("Recticel"), oraz Greiner Holding AG ("Greiner"), (zwanych łącznie "stronami").
Po przeprowadzeniu rozmów ugodowych i przedłożeniu propozycji ugodowych zgodnie z art. 10a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 3 , w dniu 23 października 2013 r. Komisja Europejska przyjęła pisemne zgłoszenie zastrzeżeń skierowane do stron, w którym stwierdziła, że strony brały udział w pojedynczym i ciągłym naruszeniu art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Naruszenie dotyczyło kartelu w zakresie sprzedaży konkretnych rodzajów elastycznej pianki poliuretanowej i objęło dziesięć państw członkowskich. Miało on na celu przeniesienie wzrostu cen surowców na klientów końcowych i uniknięcie agresywnej konkurencji cenowej pomiędzy producentami pianki poliuretanowej w odniesieniu do klientów. Kartel działał od października 2005 r. do lipca 2010 r.
W odpowiedziach na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń strony potwierdziły, że skierowane do nich pisemne zgłoszenie zastrzeżeń odzwierciedla treść przedłożonych przez nie propozycji ugodowych.
Zgodnie z art. 16 decyzji 2011/695/UE sprawdziłem, czy projekt decyzji dotyczy jedynie zastrzeżeń, co do których strony miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk, i stwierdziłem, że tak właśnie było.
W związku z powyższym i biorąc pod uwagę fakt, iż strony nie skierowały do mnie żadnych wniosków ani skarg 4 , stwierdzam, że wszystkim stronom postępowania zapewniono możliwość skutecznego wykonania praw proceduralnych.
Bruksela, dnia 17 stycznia 2014 r.
1 Zgodnie z art. 16 i 17 decyzji Przewodniczącego Komisji Europejskiej 2011/695/UE z dnia 13 października 2011 r. w sprawie funkcji i zakresu uprawnień urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji (Dz.U. L 275 z 20.10.2011, s. 29).
2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1).
3 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i 82 Traktatu WE (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, s. 18).
4 Zgodnie z art. 15 ust. 2 decyzji 2011/695/UE strony postępowania w sprawach kartelowych, które angażują się w rozmowy ugodowe na podstawie art. 10a rozporządzenia (WE) nr 773/2004, mogą na każdym etapie procedury ugodowej zwrócić się do urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające, aby zapewnić sobie możliwość skutecznego wykonywania praw procesowych. Zob. również pkt 18 obwieszczenia Komisji 2008/C 167/01 w sprawie prowadzenia postępowań ugodowych wobec przyjęcia decyzji na podstawie art. 7 i 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 w sprawach kartelowych (Dz.U. C 167 z 2.7.2008, s. 1).
