Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen (Belgia) w dniu 4 lipca 2011 r. - KGH Belgium NV przeciwko Belgische Staat(Sprawa C-351/11)
(2011/C 282/12)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 24 września 2011 r.)
Sąd krajowy
Rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: KGH Belgium NV Strona pozwana: Belgische Staat
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 217 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 302, s. 1) należy interpretować w ten sposób, że przy ustalaniu szczegółowych zasad księgowania kwot należności państwa członkowskie mogą poprzestać na wprowadzeniu do prawa krajowego przepisów, które będą przewidywały jedynie:
– że do celów stosowania tego ustawodawstwa krajowego przez "zaksięgowanie" rozumie się "wpisanie do rejestru lub zaewidencjonowanie w inny równoważny sposób kwoty należności odpowiadającej długowi celnemu" [konkretnie art. 1,6° algemene wet inzake douane en accijnzen, gecoördineerd bij het koninklijk besluit van 18 juli 1977 (ustawy ogólnej w sprawie ceł i akcyz, której przepisy koordynuje rozporządzenie królewskie z dnia 18 lipca 1977 r., Belgisch Staatsblad z dnia 21 września 1977 r., s. 11425), potwierdzonej przez wet van 6 juli 1978 inzake douane en accijnzen (ustawę z dnia 6 lipca 1978 r. w sprawie ceł i akcyz, Belgisch Staatsblad z dnia 12 sierpnia 1978 r., s. 9013) i zastąpionej ze skutkiem od dnia 1 stycznia 1994 r. przez art. 1,4° wet tot wijziging van de algemene wet inzake (ustawy zmieniającej ustawę ogólną w sprawie ceł i akcyz, Belgisch Staatsblad z dnia 30 grudnia 1993 r., s. 29031)]
oraz
– że przepisy dotyczące księgowania i warunków płatności kwot należności wynikających z długu celnego są określane w rozporządzeniach Wspólnot Europejskich [konkretnie art. 3 algemene wet inzake douane en accijnzen, gecoördineerd bij het koninklijk besluit van 18 juli 1977 (Belgisch Staatsblad z dnia 21 września 1977 r., s. 11425), potwierdzonej przez wet van 6 juli 1978 inzake douane en accijnzen (Belgisch Staatsblad z dnia 12 sierpnia 1978 r., s. 9013Moniteur belge du 21 septembre 1977, p. 11425) i zastąpionej ze skutkiem od dnia 1 lipca 1990 r. przez art. 72 wet van 22 december 1989 houdende fiscale bepalingen (ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. dotyczącej przepisów skargowych, Belgisch Staatsblad z dnia 29 grudnia 1989 r., s. 21141), czy też państwa członkowskie muszą w wykonaniu art. 217 ust. 2 kc określić w przepisach wewnętrznych szczegółowe zasady księgowania, o których mowa w art. 217 ust. 1 kc, tak aby dłużnik mógł sprawdzić, czy organy celne rzeczywiście dokonały tego zaksięgowania?
2) Czy art. 217 ust. 2 kc należy interpretować w ten sposób, że jeżeli ustawodawstwo krajowe ogranicza się do przewidzenia:
– że do celów stosowania tego ustawodawstwa krajowego przez "zaksięgowanie" rozumie się "wpisanie do rejestru lub zaewidencjonowanie w inny równoważny sposób kwoty należności odpowiadającej długowi celnemu" [konkretnie art. 1,6° algemene wet inzake douane en accijnzen, gecoördineerd bij het koninklijk besluit van 18 juli 1977 (ustawy ogólnej w sprawie ceł i akcyz, której przepisy koordynuje rozporządzenie królewskie z dnia 18 lipca 1977 r., Belgisch Staatsblad z dnia 21 września 1977 r., s. 11425), potwierdzonej przez wet van 6 juli 1978 inzake douane en accijnzen (ustawę z dnia 6 lipca 1978 r. w sprawie ceł i akcyz, Belgisch Staatsblad z dnia 12 sierpnia 1978 r., s. 9013) i zastąpionej ze skutkiem od dnia 1 stycznia 1994 r. przez art. 1,4° wet tot wijziging van de algemene wet inzake (ustawy zmieniającej ustawę ogólną w sprawie ceł i akcyz, Belgisch Staatsblad z dnia 30 grudnia 1993 r., s. 29031)]
oraz
– że przepisy dotyczące księgowania i warunków płatności kwot należności wynikających z długu celnego są określane w rozporządzeniach Wspólnot Europejskich [konkretnie art. 3 algemene wet inzake douane en accijnzen, gecoördineerd bij het koninklijk besluit van 18 juli 1977 (Belgisch Staatsblad z dnia 21 września 1977 r., s. 11425), potwierdzonej przez wet van 6 juli 1978 inzake douane en accijnzen (Belgisch Staatsblad z dnia 12 sierpnia 1978 r., s. 9013Moniteur belge du 21 septembre 1977, p. 11425) i zastąpionej ze skutkiem od dnia 1 lipca 1990 r. przez art. 72 wet van 22 december 1989 houdende fiscale bepalingen (ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. dotyczącej przepisów skargowych, Belgisch Staatsblad z dnia 29 grudnia 1989 r., s. 21141), organy celne mogą podnosić, że fakt wpisania przez nie kwoty należności do formularza 1552 B, wprowadzenia do bazy danych długów PLDA(1) tudzież zaewidencjonowanie przez te organy w inny sposób kwoty należności stanowi zaksięgowanie w rozumieniu art. 217 ust. 1 kc?
3) W przypadku gdyby wpisanie przez organy celne kwoty należności do formularza 1552 B mogło stanowić zaksięgowanie w rozumieniu art. 217 ust.1 kc, czy art. 217 kc należy rozumieć w ten sposób, że wpisanie do formularza 1552 B dokładnej kwoty należności wynikających z długu celnego stanowi zaksięgowanie w rozumieniu art. 217 ust. 1 kc?
______
(1) "Paperless Douane en Accijnzen" (elektroniczna baza danych dotycząca ceł i akcyz).
