Piętnaście lat po Pekinie - platforma działania ONZ na rzecz równouprawnienia płciP7_TA(2010)0037
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 25 lutego 2010 r. w sprawie Pekinu + 15 - Platformy działania ONZ na rzecz równości płci
(2010/C 348 E/03)
(Dz.U.UE C z dnia 21 grudnia 2010 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając IV światową konferencję w sprawie kobiet, która odbyła się w Pekinie we wrześniu 1995 r., deklarację i platformę działania przyjętą w Pekinie, a także późniejsze dokumenty końcowe przyjęte na sesjach specjalnych ONZ "Pekin +5" i "Pekin +10", dotyczące dalszych działań i inicjatyw mających na celu wdrożenie pekińskiej deklaracji i platformy działania, odpowiednio z dnia 9 czerwca 2000 r. i z dnia 11 marca 2005 r.,
– uwzględniając Konwencję ONZ w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet (CEDAW), przyjętą w 1979 r.,
– uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ z dnia 14 września 2009 r., zatytułowaną "Spójność ogólnosystemowa" (A/RES/63/311), w której zdecydowanie poparto zespolenie różnych podmiotów ds. równości płci w jeden złożony podmiot,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
– uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 1, 2, 3, 4, 5, 21 i 23,
– uwzględniając art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, podkreślający wartości podzielane przez państwa członkowskie, np. pluralizm, niedyskryminację, tolerancję, sprawiedliwość, solidarność oraz równouprawnienie kobiet i mężczyzn,
– uwzględniając art. 19 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który odnosi się do zwalczania dyskryminacji ze względu na płeć,
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 1 marca 2006 r., zatytułowany "Plan działań na rzecz równości kobiet i mężczyzn 2006-2010" (COM(2006)0092),
– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 2 grudnia 1998 r., stanowiące, że roczna ocena wdrażania pekińskiej platformy działania będzie obejmować wskaźniki i kryteria ilościowe i jakościowe,
– uwzględniając wspólną deklarację ministrów UE ds. równouprawnienia płci, przyjętą w dniu 4 lutego 2005 r. w ramach przeglądu pekińskiej platformy działania po 10 latach, w której ponownie potwierdzili oni m.in. swoje zdecydowane poparcie dla pełnej i skutecznej realizacji pekińskiej platformy działania oraz zaangażowanie na rzecz osiągnięcia tego celu,
– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 2 i 3 czerwca 2005 r., w których wezwano państwa członkowskie i Komisję do doskonalenia mechanizmów instytucjonalnych służących wspieraniu równości płci oraz do stworzenia ram umożliwiających ocenę realizacji pekińskiej platformy działania, z myślą o spójniejszym i systematyczniejszym monitorowaniu postępów,
– uwzględniając Europejski pakt na rzecz równości płci, przyjęty przez Radę Europejską w marcu 2006 r.(1),
– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 14 maja 2007 r. w sprawie równości płci i upodmiotowienia kobiet w kontekście współpracy na rzecz rozwoju,
– uwzględniając szczegółowe sprawozdanie opracowane przez szwedzką prezydencję Unii Europejskiej, zatytułowane "Pekin +15: platforma działania a Unia Europejska", dokładnie określające przeszkody, jakie stoją obecnie na drodze do pełnego stosowania zasady równości płci,
– uwzględniając swoje rezolucje z dnia 15 czerwca 1995 r. w sprawie czwartej światowej konferencji w sprawie kobiet w Pekinie: "równość, rozwój i pokój"(2) oraz z dnia 10 marca 2005 r. w sprawie dalszych działań związanych z czwartą światową konferencją w sprawie kobiet - Platforma działania, Pekin +10(3),
– uwzględniając pytania z dnia 26 stycznia 2010 r., skierowane do Komisji i Rady, w sprawie Pekinu + 15 - Platformy działania ONZ na rzecz równości płci (O-0006/2010 - B7-0007/2010, O-0007/2010 -B7-0008/2010),
– uwzględniając art. 115 ust. 5 oraz art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że pomimo poczynionych wysiłków nie osiągnięto strategicznych celów pekińskiej platformy działania, nadal utrzymują się nierówności i stereotypy dotyczące płci, a w dziedzinach, które obejmuje platforma, kobiety nadal zajmują pozycję podrzędną względem mężczyzn,
B. mając na uwadze, że równouprawnienie płci to podstawowa zasada Unii Europejskiej, zapisana w Traktacie o Unii Europejskiej i należąca do jej celów i zadań, a także mając na uwadze, że uwzględnianie równości kobiet i mężczyzn we wszystkich działaniach to szczególne zadanie Unii,
C. mając na uwadze, że pełne korzystanie przez kobiety i dziewczęta ze wszystkich praw człowieka to niezbywalny, nieodłączny i niepodzielny element powszechnych praw człowieka, zasadniczy dla poprawy sytuacji kobiet i dziewcząt, pokoju, bezpieczeństwa i rozwoju,
D. mając na uwadze kluczowe znaczenie aktywnego zaangażowania mężczyzn i chłopców w politykę i programy wspierające równouprawnienie płci, a także dania mężczyznom realnych szans na udział w wykonywaniu obowiązków rodzinnych i domowych na równej stopie z kobietami, zwłaszcza w formie urlopów rodzicielskich dla ojców,
E. mając na uwadze, że w merytorycznej treści konwencji CEDAW i pekińskiej platformy działania można zaobserwować istotną synergię, ponieważ wiele istotnych niepokojących kwestii, o których mowa w platformie, zostało ujętych również w konwencji,
F. mając na uwadze 30. rocznicę podpisania konwencji CEDAW, którą obchodzono w dniu 18 grudnia 1979 r., a także 10. rocznicę zawarcia protokołu dodatkowego do tej konwencji, uprawniającego komitet CEDAW do rozpatrywania wnoszonych przez osoby fizyczne skarg dotyczących naruszenia praw, a także mając na uwadze, że do chwili obecnej konwencję ratyfikowało 186 państw, a 98 z nich ratyfikowało także protokół dodatkowy,
G. mając na uwadze, że ustalony temat 54. sesji Komisji Praw Kobiet ECOSOC ONZ (tzw. posiedzenie Pekin +15) to przegląd pekińskiej deklaracji działania oraz wkład w kształtowanie podejścia do kwestii płci zmierzającego do pełnej realizacji milenijnych celów rozwoju,
1. podkreśla, że pomimo postępów osiągniętych w realizacji strategicznych celów pekińskiej platformy działania nadal utrzymują się nierówności i stereotypy dotyczące płci, a w dziedzinach, które obejmuje platforma, kobiety nadal zajmują pozycję podrzędną względem mężczyzn;
2. ubolewa z powodu braku aktualnych, wiarygodnych i porównywalnych danych zarówno na szczeblu krajowym, jak i na szczeblu UE, dotyczących wskaźników przyjętych w celu monitorowania realizacji pekińskiej platformy działania, opracowanych już w wielu decydujących obszarach wskazanych w platformie, w tym w kwestii kobiet i ubóstwa, przemocy wobec kobiet, mechanizmów instytucjonalnych, kobiet i konfliktów zbrojnych, a także dziewcząt;
3. wzywa Komisję do dalszego rozwijania corocznego przeglądu wdrażania pekińskiej platformy działania oraz do skutecznego wykorzystywania wskaźników i sprawozdań analitycznych jako wkładu w różne obszary polityki oraz jako podstawy kolejnych inicjatyw zmierzających do osiągnięcia równości płci;
4. uważa, że Komisja powinna przedstawić średniookresowy plan regularnego monitorowania i korekty zestawów wskaźników opracowanych już do monitorowania realizacji pekińskiej platformy działania, przy wykorzystaniu wszelkich dostępnych zasobów, w tym specjalistycznej wiedzy utworzonej przez Komisję grupy wysokiego szczebla ds. problematyki równości szans kobiet i mężczyzn;
5. nalega, by przygotowując strategię monitorowania swojego planu działań, Komisja uwzględniła kryzys gospodarczy i finansowy, wpływ zmian klimatu na kobiety, zrównoważony rozwój, starzenie się społeczeństwa, sytuację kobiet z mniejszości etnicznych, zwłaszcza kobiet romskich, a także następujące priorytety zawarte w obecnym planie działań: jednakową niezależność ekonomiczną kobiet i mężczyzn, w tym podpunkt 1.6 dotyczący zwalczania wielorakiej dyskryminacji kobiet z mniejszości etnicznych oraz imigrantek, godzenie pracy, życia rodzinnego i prywatnego, równy udział kobiet i mężczyzn w procesie decyzyjnym, likwidowanie przemocy uwarunkowanej płcią, eliminowanie występujących w społeczeństwie stereotypów dotyczących płci, a także wspieranie równości płci w polityce zewnętrznej i polityce na rzecz rozwoju;
6. wzywa państwa członkowskie i Komisję do podjęcia kolejnych działań na rzecz dalszego wzmacniania pozycji kobiet, równości płci oraz uwzględniania aspektu płci w polityce współpracy na rzecz rozwoju, w tym poprzez zakończenie prac nad planem działania UE w zakresie równouprawnienia płci oraz jego przyjęcie, zgodnie z Deklaracją paryską w sprawie skuteczności pomocy oraz planem działań z Akry;
7. wzywa Komisję, by przygotowując strategię monitorowania swojego planu działań, wprowadziła ściślejsze powiązania z pekińską platformą działania, przez co zapewni większą spójność strategii UE na rzecz równości płci z wysiłkami na rzecz realizacji celów określonych w pekińskiej platformie działania;
8. zdecydowanie popiera utworzenie nowej jednostki ONZ ds. równouprawnienia płci, realizującej działania polityczne i operacyjne, oraz wzywa wszystkie państwa członkowskie ONZ, a w szczególności państwa należące do UE, by zapewniły tej nowej jednostce istotne zasoby finansowe i ludzkie oraz działanie pod przewodnictwem zastępcy sekretarza generalnego ONZ ds. równouprawnienia płci;
9. podkreśla, że zdrowie seksualne i reprodukcyjne oraz prawa w tym zakresie to nieodłączny element praw kobiet i że należy wzmóc wysiłki na rzecz poprawy praw kobiet w dziedzinie reprodukcji i zdrowia w Europie i na świecie;
10. podkreśla, że zdrowie seksualne i reprodukcyjne jest integralną częścią programu na rzecz zdrowia kobiet;
11. podkreśla, że aborcja nie powinna być propagowana jako metoda planowania rodziny oraz że kobietom, które poddały się aborcji, należy w każdym przypadku zapewnić godne traktowanie i doradztwo;
12. wzywa Unię Europejską, by w nowych ramach prawnych ustanowionych w traktacie lizbońskim przyłączyła się do stron konwencji CEDAW i protokołu dodatkowego;
13. zachęca Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn do wspierania wymiany wiedzy między państwami członkowskimi we wszystkich obszarach objętych pekińską platformą działania poprzez program wymiany dobrych praktyk w dziedzinie równości płci, z myślą o lepszym wdrażaniu zobowiązań ustalonych w platformie;
14. wnosi, by w ramach przeglądu strategii lizbońskiej w 2010 r. dodano zdecydowane priorytety / dobrze opracowany rozdział dotyczący równouprawnienia płci wraz z nowymi celami, wzmocniono powiązania z pekińską platformą działania i zastosowano wskaźniki opracowane do monitorowania realizacji postanowień pekińskiej platformy działania, by silniej zaznaczyć perspektywę płci w krajowych programach reform i w krajowych sprawozdaniach dotyczących strategii ochrony społecznej i integracji społecznej;
15. wzywa Komisję, by prowadziła regularne przeglądy postępów osiągniętych w tych decydujących obszarach określonych w pekińskiej platformie działania, dla których przyjęto już wskaźniki opracowane w celu monitorowania realizacji postanowień platformy;
16. wzywa Komisję i państwa członkowskie do przyjęcia i wdrożenia szczególnych działań politycznych w zakresie równouprawnienia, w tym aktywnych środków mających przyspieszyć osiągnięcie faktycznego równouprawnienia płci oraz wspierać pełne korzystanie przez kobiety i dziewczęta z wszystkich praw człowieka;
17. z zadowoleniem przyjmuje znaczenie nadane równości płci w planach rozpoczynającej działalność prezydencji hiszpańskiej;
18. uznaje, że uwzględnianie problematyki płci oraz konkretne działania wspierające równość płci to wzajemnie wspierające się strategie oraz że należy doskonalić i skutecznie stosować struktury i metody zarówno na szczeblu krajowym, jak i na szczeblu UE;
19. zachęca Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn do dalszego rozwijania strategii i narzędzi na rzecz uwzględniania problematyki płci we wszystkich obszarach, zwłaszcza w ocenach wpływu w aspekcie płci i w sporządzaniu budżetu z uwzględnieniem aspektu płci;
20. ponownie zwraca uwagę na konieczność systematycznego wdrażania i monitorowania problematyki płci w procesie legislacyjnym i budżetowym oraz w innych istotnych procesach, a także strategii, programów i projektów realizowanych w różnych obszarach polityki, w tym w polityce gospodarczej, integracyjnej, otwartej metodzie koordynacji na rzecz zatrudnienia, ochrony społecznej i integracji społecznej, strategii Unii Europejskiej na rzecz zrównoważonego rozwoju, ram współpracy europejskiej w sprawie młodzieży, polityce zewnętrznej i polityce na rzecz rozwoju, a także Europejskiej Polityce Bezpieczeństwa i Obrony, jak również wspierania systematycznego stosowania wskaźników opracowanych do monitorowania realizacji pekińskiej platformy działania we wszystkich odpowiednich obszarach i procesach politycznych;
21. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich oraz sekretarzowi generalnemu ONZ.
______
(1) Biuletyn WE 3-2002, pkt I.13.
(2) Dz.U. C 166 z 3.7.1995, s. 92.
(3) Dz.U. C 320 E z 15.12.2005, s. 247.
