Skarga wniesiona w dniu 29 grudnia 2008 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej(Sprawa C- 582/08)
(2009/C 69/41)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 21 marca 2009 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: R. Lyal, M. Afonio, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że odmawiając odzyskania podatku naliczonego w odniesieniu do pewnych transakcji przeprowadzanych przez podatników nie mających siedziby na terytorium Wspólnoty Europejskich, Wielka Brytania naruszyła obowiązki ciążące na niej na mocy art. 169, 170 i 171 dyrektywy Rady 2006/112/WE(1) z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, oraz art. 2 ust. 1 trzynastej dyrektywy Rady 86/560/EWG(2) z dnia 17 listopada 1986 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych - warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium Wspólnoty,
– obciążenie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Komisja twierdzi, że wykładni art. 2 ust. 1 trzynastej dyrektywy nie można dokonywać w ten sposób, że wyłącza on zwrot VAT naliczonego od towarów usług wykorzystanych do celów transakcji ubezpieczeniowych i finansowych, o których mowa art. 17 ust. 3 lit. c) szóstej dyrektywy VAT(3). Komisja stoi zatem na stanowisku, że prawodawstwo Zjednoczonego Królestwa, w zakresie w jakim odmawia prawa do zwrotu podatku VAT podatnikom nie mającym siedziby na terytorium Wspólnoty Europejskiej, narusza prawo wspólnotowe.
______
(1) Dz.U. L 347, s. 1.
(2) Dz.U. L 326, s. 40.
(3) Szósta dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku.