Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 4 listopada 2008 r. w sprawie F-41/06 Marcuccio przeciwko Komisji, wniesione w dniu 16 stycznia 2009 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich(Sprawa T-20/09 P)
(2009/C 55/87)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 7 marca 2009 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: A. Dal Ferro, avvocato, C. Berardis-Kayser, pełnomocnik, J. Currall, pełnomocnik)
Druga strona postępowania: Luigi Marcuccio (Tricase, Włochy)
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie zaskarżonego wyroku;
– skierowanie sprawy do Sądu do spraw Służby Publicznej celem rozpoznania pozostałych zarzutów skargi.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsze odwołanie ma na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) z dnia 4 listopada 2008 r., w którym stwierdzono nieważność decyzji wnoszącej odwołanie z dnia 30 maja 2005 r. zobowiązującej skarżącego w pierwszej instancji do zawieszenia służby ze względu na niezdolność do pracy, stwierdzoną przez komisję ds. inwalidztwa. SSP zasądził ponadto kwotę 3.000 EUR tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.
Stwierdzenie nieważności opiera się wyłącznie na uwzględnieniu pierwszego zarzutu skargi, dotyczącego braku uzasadnienia.
W tym względzie wnosząca odwołanie zauważa, że w swym rozumowaniu sąd pierwszej instancji dopuścił się błędów co do prawa, ponieważ stwierdził zasadniczo, że lekarze powołani w postępowaniu o stwierdzenie niezdolności do pracy określonym w art. 53, 59 i 78 regulaminu pracowniczego powinni przedstawić, na poparcie swoich wniosków, uzasadnienie analogiczne do uzasadnienia wymaganego w postępowaniu dotyczącym stwierdzenia choroby zawodowej czy wypadku w rozumieniu art. 73. W ten sposób, zdaniem Komisji, SSP pomieszał dwa postępowania, czego skutkiem jest nieuzasadnione obciążenie postępowania o stwierdzenie niezdolności do pracy.