Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) wydanego w dniu 9 lipca 2009 r. w sprawach połączonych T-246/08 i T-332/08 Melli Bank plc przeciwko Radzie Unii Europejskiej popieranej przez Republikę Francuską, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Komisję Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 25 września 2009 r. przez Melli Bank plc(Sprawa C-380/09 P)
(2009/C 282/52)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 21 listopada 2009 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Melli Bank plc (przedstawiciele: S. Gadhia i T. Din, solicitors, D. Anderson, QC, R. Blakeley, barrister)
Druga strona postępowania: Radza Unii Europejskiej, Republika Francuska, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie zaskarżonego wyroku;
– uwzględnienie żądań zgłoszonych w sprawach T-246/08 i T-332/08;
– stwierdzenie nieważności pkt 4 tabeli B załącznika do decyzji Rady 2008/475/WE(1) dotyczącej środków ograniczających wobec Iranu w części dotyczącej Melli Bank plc;
– jeżeli Trybunał stwierdzi, że art. 7 ust. 2 lit. d) rozporządzenia Rady (WE) nr 423/2007(2) ma skutek wiążący - orzeczenie niemożności stosowania tego przepisu;
– obciążenie Rady kosztami postępowania odwoławczego oraz postępowania przed Sądem Pierwszej Instancji.
Zarzuty i główne argumenty
Strona wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd Pierwszej Instancji wydał zaskarżony wyrok z naruszeniem prawa w pewnych kwestiach, a tym samym naruszył prawo wspólnotowe w czterech zasadniczych punktach:
1) Sąd Pierwszej Instancji naruszył prawo, interpretując art. 7 ust. 2 lit. d) rozporządzenia w ten sposób, że jest on przepisem wiążącym;
2) Sąd Pierwszej Instancji naruszył prawo, uznając, że art. 7 ust. 2 lit. d) rozporządzenia jest zgodny z zasadą proporcjonalności prawa wspólnotowego;
3) Sąd Pierwszej Instancji naruszył prawo przy formułowaniu i stosowaniu kryteriów służących ustaleniu, czy strona wnosząca odwołanie była w posiadaniu lub pod kontrolą spółki matki;
4) Sąd Pierwszej Instancji naruszył prawo, uznając, że Rada wypełniła obowiązek uzasadnienia decyzji o umieszczeniu w wykazie strony wnoszącej odwołanie.
W konsekwencji strona wnosząca odwołanie wnosi o:
1) uchylenie zaskarżonego wyroku;
2) uwzględnienie żądań zgłoszonych w sprawach T-246/08 i T-332/08;
3) stwierdzenie nieważności pkt 4 tabeli B załącznika do decyzji Rady 2008/475/WE dotyczącej środków ograniczających wobec Iranu w części dotyczącej Melli Bank plc;
4) jeżeli Trybunał stwierdzi, że art. 7 ust. 2 lit. d) rozporządzenia Rady (WE) nr 423/2007 ma skutek wiążący - orzeczenie niemożności stosowania tego przepisu;
5) obciążenie Rady kosztami postępowania odwoławczego oraz postępowania przed Sądem Pierwszej Instancji.
______
(1) Decyzja Rady 2008/475/WE z dnia 23 czerwca 2008 r. w sprawie wdrożenia art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 423/2007 dotyczącego środków ograniczających wobec Iranu, Dz.U. L 163, s. 29
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 423/2007 r. z dnia 19 kwietnia 2007 r. dotyczące środków ograniczających wobec Iranu, Dz.U. L 103, s. 1