Skarga wniesiona w dniu 10 lipca 2009 r. - Kavaklidere-Europe przeciwko OHIM - Yakult Honsha (Yakut)(Sprawa T-276/09)
(2009/C 244/07)
(Dz.U.UE C z dnia 10 października 2009 r.)
Język skargi: angielski
Strony
Strona skarżąca: Kavaklidere-Europe (Anvers, Belgia) (przedstawiciele: I.D. Tygat i J.A. Vercraeye, adwokaci)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Drugą stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Kabushiki Kaisha Yakult Honsha (Tokyo, Japonia)
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 8 maja 2009 r. w sprawie R 1396/2008-4;
– uznanie, że należy dopuścić do rejestracji znaku towarowego "Yakut" jako wspólnotowego znaku towarowego; oraz
– obciążenie strony skarżącej kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi przez stronę skarżącą w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą.
Zarzuty i główne argumenty
Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Kavaklidere-Europe
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: słowny znak towarowy "Yakut" dla towarów z klasy 33
Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: Kabushiki Kaisha Yakult Honsha
Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: wspólnotowe zgłoszenie znaku towarowego "Yakult" dla towarów z klas 29 i 32; wcześniejszy znak towarowy "YAKULT" uznawany za powszechnie znany we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej w odniesieniu do towarów z klas 29 i 32; wcześniejszy niezarejestrowany znak towarowy "YAKULT" uznawany za podlegający ochronie we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej w odniesieniu do towarów z klas 29 i 32.
Decyzja Wydziału Sprzeciwów: uwzględnienie sprzeciwu
Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania
Podniesione zarzuty: naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 4 rozporządzenia Rady 40/94 (obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 4 rozporządzenia Rady 207/2009), ponieważ Izba Odwoławcza błędnie stwierdziła, że zgłaszane towary należy uznać za podobne i że istnieje wysoki stopień podobieństwa wizualnego i fonetycznego w przypadku omawianych znaków towarowych; naruszenie art. 8 ust. 5 rozporządzenia Rady 40/94 (obecnie art. 8 ust. 5 rozporządzenia Rady 207/2009), ponieważ Izba Odwoławcza błędnie uznała, że rozpatrywany wspólnotowy znak towarowy czerpie nienależną korzyść z odróżniającego charakteru lub renomy wspomnianego w postępowaniu w sprawie sprzeciwu znaku towarowego lub wyrządza im szkodę.