Skarga wniesiona w dniu 17 lipca 2009 r. - CEVA przeciwko Komisji(Sprawa T-285/09)
(2009/C 220/85)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 12 września 2009 r.)
Strony
Strona skarżąca: Centre d'Étude et de Valorisation des Algues SA (CEVA) (Pleubian, Francja) (przedstawiciel: J.-M. Peyrical, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– po pierwsze, stwierdzenie braku uzasadnienia tytułów wykonawczych z dnia 11 maja 2009 r. wynikających z czterech not obciążeniowych Komisji Europejskiej nr 3230901933, nr 3230901935, nr 323090136 i nr 3230901937 z dnia 11 maja 2009 r.;
– po drugie, stwierdzenie ryzyka bezpodstawnego wzbogacenia się przez Komisję w razie zwrotu przez CEVA kwoty w wysokości 173.435 EUR powiększonej o odsetki za zwłokę;
– w związku z tym stwierdzenie nieważności tytułów wykonawczych wynikających z czterech not obciążeniowych nr 3230901933, nr 3230901935, nr 323090136 i nr 3230901937 z dnia 11 maja 2009 r.;
– wreszcie stwierdzenie naruszenia przez Komisję postanowień umownych umowy nr Q5RS-2000-31334 zwanej SEAPURA;
– w szczególności stwierdzenie naruszenia postanowień art. 22 5 o § 3 załącznika II, art. 3.5 załącznika II do umowy nr Q5RS-2000-31334;
– w konsekwencji stwierdzenie nieważności tytułów wykonawczych wynikających z czterech not obciążeniowych nr 3230901933, nr 3230901935, nr 323090136 i nr 3230901937 z dnia 11 maja 2009 r.
Zarzuty i główne argumenty
W ramach niniejszej skargi skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności tytułów wykonawczych, w których Komisja żąda zwrotu pełnej kwoty zaliczek wypłaconych skarżącej w ramach umowy SEAPURA nr Q5RS-2000-31334 dotyczącej projektu w dziedzinie badań i rozwoju technologicznego.
Na poparcie swej skargi skarżąca podnosi trzy zarzuty oparte na:
– braku wystarczającego uzasadnienia, w zakresie w jakim Komisja oparła się na domniemywanym naruszeniu zobowiązań umownych przez skarżącą, przy czym nie przedstawiła okoliczności prawnych i faktycznych na poparcie tego twierdzenia;
– naruszeniu zasady zakazującej bezpodstawnego wzbogacenia, ponieważ wskutek zwrotu pełnej kwoty, której dochodzi Komisja, instytucja ta wzbogaci się bezpodstawnie, zważywszy że dysponuje ona efektami prac i badań przeprowadzonych przez skarżącą, chociaż nie zapłaciła za nie;
– naruszeniu przez Komisję jej uprawnień kontrolnych w trakcie wykonywania umowy.