Skarga wniesiona w dniu 26 lutego 2009 r. - Unitek Phosphorus przeciwko Komisji(Sprawa T-95/09)
(2009/C 102/48)
(Dz.U.UE C z dnia 1 maja 2009 r.)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: United Phosphorus (Warringthon, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: C. Mereu i K. Van Maldegem, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie dopuszczalności skargi,
– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji,
– obciążenie Komisji kosztami postępowania,
– podjęcie dalszych wymaganych środków prawnych.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejszą skargą skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności w trybie art. 230 WE decyzji Komisji z dnia 7 listopada 2008 r. dotyczącej niewłączenia napropamidu do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG oraz cofnięcia zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję (notyfikowana jako dokument nr C(2008) 6281)(1). Środek ten będzie skuteczny od dnia 7 maja 2009 r.
Na poparcie swych żądań skarżąca przedstawia następujące trzy zarzuty.
Po pierwsze skarżąca podnosi, że w zaskarżonej decyzji dopuszczono się rażących błędów w ocenie. Zdaniem skarżącej w zaskarżonej opinii brak jest wystarczającego naukowego wyjaśnienia zawartych tam wniosków a Komisja nie uwzględniła wszystkich dostępnych naukowych wyjaśnień z naruszeniem art. 5 dyrektywy 91/414(2) i art. 11(2) rozporządzenia 1490/2002(3).
Po drugie skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła podstawowe wymogi proceduralne, np. art. 11 rozporządzenia n 1490/2002 jako że wskutek zarzucanego jej sprzecznego i niespójnego zachowania skarżąca utraciła prawo do wycofania poparcia dla substancji w zamian za przedłużenie okresu wycofania w czasie ponownego przedstawienia wniosku. Ponadto skarżąca podnosi, że Komisja nie wydała zaskarżonej decyzji w przewidzianym terminie i naruszyła w ten sposób art. 11 ust. 4 rozporządzenia nr 1490/2002.
Po trzecie skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła podstawowe zasady prawa wspólnotowego, takie jak zasada uzasadnionych oczekiwań, zasada sprawiedliwego wysłuchania i prawo skarżącej do obrony oraz zasadę proporcjonalności, o której mowa w art. 5 WE ponieważ zdaniem skarżącej Komisja mogła przedłużyć na rzecz skarżącej terminy by dać EFTA więcej czasu na dokonanie przeglądu informacji i danych przedstawionych przez skarżącą. Podnosi ona dalej, że Komisja nie przedstawiła prawidłowego uzasadnienia, by uzasadnić różnicę opinii z RMS i EFTA i naruszyła w ten sposób obowiązki, o których mowa w art. 253 WE.
______
(1) Dz.U. 2008 L 326, s. 35
(2) Dyrektywa Rady z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. 1991 L 230, s. 1)
(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1490/2002 z dnia 14 sierpnia 2002 r. ustanawiające dalsze szczegółowe zasady realizacji trzeciego etapu programu prac określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 451/2000 (Dz.U. 2002 L 224, s. 23)
