Skarga wniesiona w dniu 13 grudnia 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej.(Sprawa C-504/06)
(2007/C 42/19)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 24 lutego 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: L. Pignataro-Nolin i I. Kaufmann-Bühler, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Włoska
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy dyrektywy Rady 92/57/CE(1) z dnia 24 czerwca 1992 r. w sprawie wdrożenia minimalnych wymagań bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na tymczasowych lub ruchomych budowach (ósma szczegółowa dyrektywa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG(2)) poprzez brak prawidłowego wdrożenia do prawa krajowego art. 3 ust. 1 tej dyrektywy.
– obciążenie Republiki Włoskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zgodnie z prawem włoskim budowy trwające krócej niż 200 dni roboczych, w trakcie których nie są wykonywane roboty wymienione w załączniku II do dyrektywy, są objęte jedynie przepisami koordynacyjnymi wymienionymi w art. 7 dekretu nr 626/1994. Przepis ten jednak nakłada wyłącznie ogólny obowiązek współpracy i koordynacji na pracodawców, którzy w ramach swojego przedsiębiorstwa lub zakładu zlecają prace współpracującym z nimi przedsiębiorstwom lub osobom prowadzącym działalność na własny rachunek. W konsekwencji nie można przyjąć, by art. 7 tego dekretu stanowił wdrożenie do prawa krajowego precyzyjnych i szczegółowych przepisów nr 92/57/EWG dotyczących niezbędnej koordynacji na etapie przygotowania i realizacji budowy.
______
(1) Dz.U. L 245, str. 6.
(2) Dz.U. L 183, str. 1.