Skarga wniesiona w dniu 12 czerwca 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej(Sprawa C-283/07)
(2007/C 199/34)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 25 sierpnia 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: C. Zadra i J.-B. Laignelot)
Strona pozwana: Republika Włoska
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że Republika Włoska uchybiła swoim zobowiązaniom wynikającym z dyrektywy Rady 75/442/EWG(1) z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów, zmienionej dyrektywą Rady 91/156/EWG(2) z dnia 18 marca 1991 r., ustanawiając lub utrzymując w mocy przepisy
– art. 1 ust. 25-27 i ust. 29 lit. a) ustawy nr 308 z dnia 15 grudnia 2004 r. i
– art. 1 ust. 29 lit. b) ustawy nr 308 z dnia 15 grudnia 2004 r. oraz art. 183 ust. 1 lit. s) i art. 229 dekretu z mocą ustawy nr 152 z dnia 3 kwietnia 2006 r.,
na podstawie których niektóre rodzaje złomu przeznaczone do wykorzystania w działalności stalowniczej i metalurgicznej oraz paliwo z odpadów wysokiej jakości (combustibile da rifiuti di elevata qualitŕ, CDR-Q) zostały z góry wyłączone z zakresu zastosowania włoskich przepisów dotyczących odpadów transponujących wspomnianą dyrektywę;
– obciążenie Republiki Włoskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Komisja podnosi w świetle orzecznictwa Trybunału, że art. 1 ust. 25-27 i 29 ustawy nr 308 oraz art. 183 ust. 1 lit. s) i art. 229 dekretu z mocą ustawy nr 152, na podstawie których niektóre rodzaje złomu przeznaczone do wykorzystania w działalności stalowniczej i metalurgicznej oraz paliwo z odpadów wysokiej jakości (combustibile da rifiuti di elevata qualitŕ, CDRQ) zostały w sposób systemowy i z góry wyłączone z zakresu pojęcia odpadów, spowodowały niedopuszczalne zawężenie definicji odpadów zawartej dyrektywie 75/442 i w konsekwencji zakresu zastosowania tej dyrektywy, a tym samym w sposób nieunikniony naruszyły ich praktyczną skuteczność. Przepisy te naruszyły zatem tę dyrektywę, od której nie można wprowadzić żadnego wyjątku w drodze przepisu prawa krajowego i która nie przewiduje wyłączenia wspomnianych przedmiotów z jej zakresu zastosowania.
Wyłączenie złomu przeznaczonego do wykorzystania w stalownictwie oraz CDR-Q z zakresu pojęcia odpadów zostało dokonane przez ustawodawcę włoskiego w drodze domniemania prawnego, że przedmioty i materiały określone w przywoływanych przepisach należy kwalifikować zawsze jako surowce. Przepis taki zawęża w sposób nieunikniony przewidzianą w dyrektywie dynamiczną i funkcjonalną definicję. Wyklucza on bowiem, że występowanie "odpadów" w rozumieniu dyrektywy 75/442 może być "stwierdzone w świetle wszystkich okoliczności", na podstawie których w każdym indywidualnym przypadku należy stwierdzić, czy chodzi o odpady w rozumieniu dyrektywy.
Systemowe wyłączenie takich odpadów z zakresu zastosowania dyrektywy narusza nie tylko praktyczną skuteczność dyrektywy i w szczególności systemu kontroli gospodarowania odpadami ustanowionego w niej w celu ochrony środowiska, lecz powoduje również, że wyłączone jest stosowanie do tych odpadów całego prawa ochrony środowiska, którego zakres zastosowania określony jest właśnie na podstawie pojęcia odpadów zdefiniowanego w dyrektywie. Ewentualne szkodliwe skutki takiego wyłączenia dla środowiska wykraczają daleko poza wynikające z samego niestosowania dyrektywy.
______
(1) Dz.U. L 194, str. 47.
(2) Dz.U. L 78, str. 32.
