Niniejszy protokół wszedł w życie w dniu 6 sierpnia 1989 r.W stosunku do Polski niniejszy protokół wszedł w życie dnia 11 września 2004 r.
Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:
W stosunku do następujących państw protokół wszedł w życie w podanych niżej datach:
Republika Albanii 29 maja 2002 r.
Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna 5 listopada 1995 r.
Królestwo Arabii Saudyjskiej 6 sierpnia 1989 r.
Republika Argentyńska 13 marca 1992 r.
Republika Armenii 10 października 2002 r.
Związek Australijski 22 listopada 1990 r.
Republika Austrii 27 stycznia 1990 r.
Republika Azerbejdżanu 22 kwietnia 2000 r.
Królestwo Bahrajnu 13 marca 1996 r.
Ludowa Republika Bangladeszu 27 lipca 2005 r.
Barbados 12 października 2002 r.
Królestwo Belgii 20 maja 1999 r.
Belize 10 lipca 1998 r.
Republika Beninu 19 maja 2004 r.
Królestwo Bhutanu 25 września 2005 r.
Republika Białorusi 6 sierpnia 1989 r.
Republika Boliwii 3 marca 2002 r.
Bośnia i Hercegowina1 6 marca 1992 r.
Republika Botswany 29 listopada 2000 r.
Federacyjna Republika Brazylii 8 czerwca 1997 r.
Państwo Brunei Darussalam 19 stycznia 2001 r.
Republika Bułgarii 25 kwietnia 1991 r.
Burkina Faso 7 stycznia 1999 r.
Republika Chile 14 września 1989 r.
Chińska Republika Ludowa 4 kwietnia 1999 r.
Republika Chorwacji2 8 października 1991 r.
Wyspy Cooka 14 maja 2005 r.
Republika Cypryjska 23 maja 2002 r.
Republika Czeska 1 stycznia 1993 r.
Królestwo Danii 23 grudnia 1989 r.
Republika Dominikańska 25 kwietnia 2005 r.
Republika Dżibuti 11 lipca 2004 r.
Arabska Republika Egiptu 24 kwietnia 2000 r.
Republika Ekwadoru 3 kwietnia 2004 r.
Republika Estońska 21 stycznia 1994 r.
Federalna Demokratyczna Republika Etiopii 14 stycznia 2000 r.
Fidżi 21 października 1992 r.
Republika Filipin 16 stycznia 2004 r.
Republika Finlandii 3 maja 1998 r.
Republika Francuska 6 października 1989 r.
Republika Gabońska 12 września 2003 r.
Republika Gambii 16 lipca 2000 r.
Republika Ghany 14 sierpnia 1997 r.
Republika Grecka 25 maja 1991 r.
Grenada 14 lutego 2002 r.
Gruzja 17 marca 1999 r.
Kooperacyjna Republika Gujany 19 lipca 2002 r.
Republika Gwatemali 10 listopada 1994 r.
Republika Gwinei 31 października 1998 r.
Republika Gwinei Równikowej 13 lutego 2004 r.
Królestwo Hiszpanii 17 czerwca 1991 r.
Republika Hondurasu 19 lutego 2004 r.
Republika Indii 21 kwietnia 1995 r.
Republika Iraku 2 marca 1990 r.
Islamska Republika Iranu 16 marca 2002 r.
Irlandia 25 sierpnia 1991 r.
Republika Islandii 8 czerwca 1990 r.
Państwo Izrael 2 maja 1993 r.
Jamajka 17 września 2005 r.
Japonia 24 maja 1998 r.
Jordańskie Królestwo Haszymidzkie 18 października 1992 r.
Królestwo Kambodży 8 grudnia 1996 r.
Republika Kamerunu 12 kwietnia 2003 r.
Kanada 1 września 1993 r.
Republika Kazachstanu 17 czerwca 1995 r.
Republika Kenii 4 listopada 1995 r.
Republika Kirgiska 29 marca 2000 r.
Republika Kolumbii 13 lutego 2004 r.
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna 18 sierpnia 1995 r.
Republika Korei 27 lipca 1990 r.
Republika Kostaryki 22 maja 2003 r.
Republika Kuby 30 listopada 2001 r.
Państwo Kuwejt 6 sierpnia 1989 r.
Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna 6 listopada 2002 r.
Republika Libańska 26 czerwca 1996 r.
Republika Liberii 9 kwietnia 2003 r.
Wielka Arabska Libijska Dżamahirija Ludowo-Socjalistyczna 25 sierpnia 1996 r.
Księstwo Liechtensteinu 28 marca 2001 r.
Republika Litewska 3 stycznia 1997 r.
Wielkie Księstwo Luksemburga 14 grudnia 2003 r.
Republika Łotewska 13 maja 1997 r.
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii3 18 stycznia 1994 r.
Republika Madagaskaru 29 kwietnia 1998 r.
Republika Malediwów 21 kwietnia 1999 r
Republika Mali 30 listopada 2002 r.
Republika Malty 14 lipca 1991 r.
Królestwo Marokańskie 17 marca 2002 r.
Islamska Republika Mauretańska 7 sierpnia 2003 r.
Republika Mauritiusu 16 września 1989 r.
Meksykańskie Stany Zjednoczone 10 listopada 1990 r.
Mikronezja 18 kwietnia 2003 r.
Księstwo Monako 21 stycznia 1994 r.
Mongolia 22 października 1999 r.
Republika Mozambiku 15 lutego 2003 r.
Republika Mołdowy 20 lipca 1997 r.
Związek Myanmar 21 czerwca 1996 r.
Republika Nauru 18 września 2005 r.
Królestwo Niderlandów 10 sierpnia 1995 r.
Republika Federalna Niemiec4 25 maja 1994 r.
Federalna Republika Nigerii 24 kwietnia 2003 r.
Republika Nikaragui 25 maja 2002 r.
Królestwo Norwegii 28 czerwca 1990 r.
Nowa Zelandia 1 września 1999 r.
Sułtanat Omanu 27 grudnia 1992 r.
Islamska Republika Pakistanu 26 października 2000 r.
Republika Palau 11 listopada 1995 r.
Republika Panamy 10 maja 1996 r.
Niezależne Państwo Papui-Nowej Gwinei 10 sierpnia 2002 r.
Republika Paragwaju 22 sierpnia 2002 r.
Republika Peru 6 sierpnia 1989 r.
Republika Portugalska 17 stycznia 2002 r.
Republika Południowej Afryki 21 października 1998 r.
Republika Środkowoafrykańska 31 lipca 1991 r.
Republika Zielonego Przylądka 12 października 2002 r.
Federacja Rosyjska 6 sierpnia 1989 r.
Rumunia 3 października 1998 r.
Republika Rwandy 15 czerwca 2002 r.
Saint Lucia 11 lipca 1990 r.
Saint Vincent i Grenadyny 29 grudnia 1991 r.
Republika Salwadoru 8 maja 1998 r.
Niezależne Państwo Samoa 8 sierpnia 1998 r.
Republika Senegalu 23 kwietnia 2003 r.
Serbia i Czarnogóra5 27 kwietnia 1992 r.
Republika Seszeli 20 czerwca 2004 r.
Republika Singapuru 22 grudnia 1996 r.
Republika Słowacka 1 stycznia 1993 r.
Republika Słowenii6 21 czerwca 1991 r.
Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki 13 marca 1997 r.
Stany Zjednoczone Ameryki 18 listopada 1994 r.
Republika Sudanu 14 czerwca 2000 r.
Republika Surinamu 26 kwietnia 2003 r.
Syryjska Republika Arabska 17 sierpnia 2002 r.
Konfederacja Szwajcarska 8 listopada 1990 r.
Królestwo Szwecji 25 sierpnia 1990 r.
Republika Tadżykistanu 30 marca 1996 r.
Królestwo Tajlandii 13 czerwca 1996 r.
Zjednoczona Republika Tanzanii 8 kwietnia 2004 r.
Republika Togijska 11 marca 1990 r.
Królestwo Tonga 9 stycznia 2003 r.
Republika Trynidadu i Tobago 3 maja 2001 r.
Republika Tunezyjska 7 lipca 1994 r.
Republika Turcji 6 sierpnia 1989 r.
Turkmenistan 24 czerwca 1999 r.
Republika Ugandy 16 kwietnia 1994 r.
Ukraina 2 lutego 1990 r.
Wschodnia Republika Urugwaju 2 lutego 1999 r.
Republika Uzbekistanu 9 marca 1994 r.
Republika Węgierska 6 sierpnia 1989 r.
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej 15 grudnia 1990 r.
Socjalistyczna Republika Wietnamu 24 września 1999 r.
Republika Włoska 12 kwietnia 1990 r.
Republika Wysp Marshalla 6 sierpnia 1989 r.
Zjednoczone Emiraty Arabskie 6 sierpnia 1989 r.
Deklaracje i zastrzeżenia
Chińska Republika Ludowa
Notyfikacja wystosowana przez Rząd Chińskiej Republiki Ludowej dnia 12 czerwca 1997 r.:
"Paragraf XI Załącznika I do Wspólnej Deklaracji 'Opracowanie przez Rząd Chińskiej Republiki Ludowej na temat podstaw polityki dotyczącej Hongkongu' oraz artykuł 153 Ustawy Zasadniczej Hongkongu - Specjalnego Regionu Administracyjnego stanowią, ..., że umowy międzynarodowe, których Chińska Republika Ludowa nie jest Stroną, a które są implementowane w Hongkongu mogą nadal pozostawać w mocy w Hongkongu - Specjalnym Regionie Administracyjnym. Zgodnie z powyższymi postanowieniami, zostałem poinstruowany przez Ministra Spraw Zagranicznych Chińskiej Republiki Ludowej do wystosowania notyfikacji następującej treści: Protokół ..., który obecnie ma zastosowanie wobec Hongkongu, będzie nadal obowiązywał wobec Hongkongu - Specjalnego Regionu Administracyjnego ze skutkiem od dnia 1 lipca 1997 r.
W nakreślonych powyżej ramach, Rząd Chińskiej Republiki Ludowej przyjmie odpowiedzialność za międzynarodowe prawa i zobowiązania Strony protokołu." W czasie ratyfikacji protokołu Rząd Chińskiej Republiki Ludowej poczynił następujące zastrzeżenie: "zastrzeżenie Chińskiej Republiki Ludowej w momencie przystępowania do Konwencji, dotyczące artykułu 14 ust. 1 Konwencji o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego podpisanej w Montrealu dnia 23 września 1971 r., ma również zastosowanie do niniejszego protokołu."
Notą Ambasadora Chińskiej Republiki Ludowej do Sekretarza Stanu USA z dnia 19 września 2002 r., Chińska Republika Ludowa objęła protokołem Makao - Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej.
Republika Czeska
Notą z dnia 8 marca 1993 r., otrzymaną dnia 25 marca 1993 r., Rząd Republiki Czeskiej poinformował Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego, że jako Państwo-sukcesor powstałe w wyniku rozwiązania Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji, Republika Czeska uważa się za związaną protokołem, ze skutkiem od dnia 1 stycznia 1993 r.
Królestwo Danii
W czasie ratyfikacji protokołu, Rząd Danii poczynił następujące zastrzeżenie: "Do podjęcia decyzji w czasie późniejszym, protokół nie będzie miał zastosowania wobec Wysp Owczych."
Uwaga: Dnia 27 września 1994 r. Rząd Danii złożył do Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego jako depozytariusza, deklarację z dnia 22 września 1994 r., w której Rząd ten wycofuje powyższe zastrzeżenie, ze skutkiem od dnia 1 października 1994 r.
Republika Francuska
W czasie podpisania protokołu, Rząd Francji złożył następującą deklarację:
"Rząd Republiki Francuskiej nawiązuje do deklaracji złożonej w czasie swojego przystąpienia do Konwencji o zwalczaniu czynów bezprawnych skierowanych przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego z dnia 23 września 1971 r., kiedy to oświadczył, że «Zgodnie z artykułem 14 ustępem 2, Republika Francuska nie uważa się za związaną postanowieniami ustępu 1 owego artykułu, w myśl którego wszelkie niemożliwe do rozwiązania drogą negocjacji spory między dwoma lub więcej układającymi się Stronami, dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Konwencji, na wniosek jednej z nich przekazuje się do arbitrażu. Jeśli w ciągu sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku o arbitraż Strony nie są w stanie uzgodnić organizacji arbitrażu, każda z owych Stron może skierować spór do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości za pośrednictwem wniosku zgodnego ze Statutem Trybunału.»
Powyższa deklaracja odnosi się do Protokołu o zwalczaniu bezprawnych czynów przemocy w portach lotniczych obsługujących międzynarodowe lotnictwo cywilne z dnia 24 lutego 1988 r., uzupełniającego Konwencję o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego z dnia 23 września 1971 r."
Ponadto w czasie ratyfikacji Rząd złożył następującą deklarację:
"Składając do depozytariusza dokument ratyfikacyjny Protokołu o zwalczaniu bezprawnych czynów przemocy w portach lotniczych obsługujących międzynarodowe lotnictwo cywilne z dnia 24 lutego 1988 r., uzupełniającego Konwencję o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego z dnia 23 września 1971 r., Republika Francuska nawiązuje do deklaracji złożonej w czasie swej akcesji do rzeczonej Konwencji i potwierdza tę deklarację, która brzmiała: że «Zgodnie z artykułem 14 ustępem 2, Republika Francuska nie uważa się za związaną postanowieniami ustępu 1 owego artykułu, w myśl którego wszelkie niemożliwe do rozwiązania drogą negocjacji spory między dwoma lub więcej układającymi się Stronami, dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Konwencji, na wniosek jednej z nich przekazuje się do arbitrażu. Jeśli w ciągu sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku o arbitraż Strony nie są w stanie uzgodnić organizacji arbitrażu, każda z owych Stron może skierować spór do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości za pośrednictwem wniosku zgodnego ze Statutem Trybunału.»
Powyższa deklaracja odnosi się do Protokołu o zwalczaniu bezprawnych czynów przemocy w portach lotniczych obsługujących międzynarodowe lotnictwo cywilne z dnia 24 lutego 1988 r., uzupełniającego Konwencję o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego z dnia 23 września 1971 r."
Państwo Kuwejt
Rozumie się, iż ratyfikacja niniejszego protokołu w żaden sposób nie oznacza uznania Izraela przez Rząd Państwa Kuwejt. Ponadto, nie dojdzie do nawiązania stosunków traktatowych między Państwem Kuwejt a Izraelem.
Królestwo Niderlandów
W trakcie podpisywania protokołu, Rząd Królestwa Niderlandów złożył następujące oświadczenie o charakterze interpretacyjnym:
"Rząd Królestwa Niderlandów niniejszym oświadcza, że w świetle preambuły pojmuje znaczenie postanowień art. II i III protokołu w sposób następujący:
- do aktów przemocy w rozumieniu nowego ustępu 1 bis (a), zawartego w art. II protokołu, należy zaliczyć jedynie czyny, które z uwagi na charakter broni, jaką się posłużono, oraz miejsca, w którym zostały popełnione, powodują lub mogą spowodować przypadkową utratę życia lub poważne obrażenia wśród ludności lub, w szczególności, użytkowników międzynarodowego lotnictwa cywilnego;
- do aktów przemocy w rozumieniu nowego ustępu 1 bis (b), zawartego w art. II protokołu, należy zaliczyć jedynie czyny, które z uwagi na zniszczenia budynków lub samolotów na lotnisku lub zakłócenie usług świadczonych na lotnisku zagrażają, lub mogą zagrozić, bezpieczeństwu działania lotniska w odniesieniu do międzynarodowego lotnictwa cywilnego."
Składając dokument ratyfikacyjny do depozytariusza, Królestwo Niderlandów złożyło następującą deklarację: "Rząd Królestwa Niderlandów niniejszym oświadcza, że w świetle preambuły pojmuje znaczenie postanowień art. II i III protokołu w sposób następujący:
- do aktów przemocy w rozumieniu nowego ustępu 1 bis (a), zawartego w art. II protokołu, należy zaliczyć jedynie czyny, które z uwagi na charakter broni, jaką się posłużono, oraz miejsca, w którym zostały popełnione, powodują lub mogą spowodować przypadkową utratę życia lub poważne obrażenia wśród ludności lub, w szczególności, użytkowników międzynarodowego lotnictwa cywilnego;
- do aktów przemocy w rozumieniu nowego ustępu 1 bis (b), zawartego w art. II protokołu, należy zaliczyć jedynie czyny, które z uwagi na zniszczenia budynków lub samolotów na lotnisku lub zakłócenie usług świadczonych na lotnisku zagrażają, lub mogą zagrozić, bezpieczeństwu działania lotniska w odniesieniu do międzynarodowego lotnictwa cywilnego."
Serbia i Czarnogóra
Notą z dnia 17 lipca 2001 r. złożoną do Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego dnia 6 września 2001 r., Rząd Federacyjnej Republiki Jugosławii oświadczył, że jako dla Państwa-sukcesora Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii są dla niego wiążące postanowienia, inter alia, niniejszego protokołu, ze skutkiem od dnia 27 kwietnia 1992 r., dnia objęcia przez Państwo sukcesji (dawna Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii podpisała protokół dnia 24 lutego 1988 r., a ratyfikowała go dnia 21 grudnia 1989 r.).
Republika Słowacji
Notą z dnia 16 lutego 1995 r., otrzymaną dnia 20 marca 1995 r., Rząd Republiki Słowacji poinformował Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego, że jako Państwo-sukcesor powstałe w wyniku rozwiązania Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji, Republika Słowacka uważa się za związaną protokołem, ze skutkiem od dnia 1 stycznia 1993 r.
Syryjska Republika Arabska
W dokumencie przystąpienia, złożonym do Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego dnia 18 lipca 2002 r., Rząd Syryjskiej Republiki Arabskiej zgłosił następujące zastrzeżenie: "Syryjska Republika Arabska nie jest związana ustępem 1 artykułu 14 Konwencji z Montrealu, podpisanej dnia 23 września 1971 r."
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
W czasie ratyfikacji protokołu Rząd Zjednoczonego Królestwa złożył następującą deklarację: "...Zjednoczone Królestwo oświadcza, że do zakończenia konsultacji z terytoriami znajdującymi się pod zwierzchnictwem terytorialnym Zjednoczonego Królestwa, protokół będzie obowiązywał jedynie w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Konsultacje z owymi terytoriami są w toku i przewiduje się ich zakończenie przed upływem 1991 r."
Deklaracja złożona w czasie ratyfikacji przez Wyspę Man: "...po złożeniu dnia 15 listopada 1990 r. dokumentu ratyfikacyjnego Zjednoczonego Królestwa do depozytariusza w Archiwum Traktatu, Wyspa Man, za której stosunki międzynarodowe ponosi odpowiedzialność Zjednoczone Królestwo i której Rząd poinformował Rząd Zjednoczonego Królestwa, że pragnie uczestniczyć w protokole, został włączony w ramach ratyfikacji protokołu... dokonanej przez Zjednoczone Królestwo ze skutkiem od dnia 14 lutego 1997 r."
Oświadczenie wystosowane przez Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej dnia 18 czerwca 1997 r.:
"...zgodnie ze Wspólną Deklaracją Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i Rządu Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie Hongkongu, podpisaną dnia 19 grudnia 1984 r., Rząd Zjednoczonego Królestwa zwróci Hongkong Chińskiej Republice Ludowej ze skutkiem od dnia 1 lipca 1997 r. Do tego dnia Rząd Zjednoczonego Królestwa będzie nadal ponosił odpowiedzialność międzynarodową za Hongkong. Od tego dnia zatem ustanie odpowiedzialność Zjednoczonego Królestwa za międzynarodowe prawa i zobowiązania wynikłe ze stosowania protokołu wobec Hongkongu."
______1 Dokument sukcesji protokołu został złożony przez Rząd Bośni i Hercegowiny Rządowi Stanów Zjednoczonych dnia 15 sierpnia 1994 r.
2 Dokument Rządu Chorwacji o sukcesji protokołu został złożony Rządowi Stanów Zjednoczonych dnia 8 czerwca 1993 r.
3 Dokument sukcesji protokołu został złożony przez Rząd Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii Rządowi Stanów Zjednoczonych dnia 4 stycznia 1995 r.
4 Niemiecka Republika Demokratyczna, która ratyfikowała protokół dnia 31 stycznia 1989 r., przystąpiła do Federalnej Republiki Niemiec dnia 3 października 1990 r.
5 Dnia 4 lutego 2003 r. nazwa państwa Federacyjna Republika Jugosławii została zmieniona na Serbia i Czarnogóra.
6 Dokument sukcesji protokołu został złożony przez Rząd Słowenii Rządowi Zjednoczonego Królestwa dnia 27 maja 1992 r.
