Tryb i szczegółowe zasady uzyskania tytułu specjalisty przez lekarza weterynarii.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ

z dnia 28 listopada 1994 r.

w sprawie trybu i szczegółowych zasad uzyskania tytułu specjalisty przez lekarza weterynarii.

Na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1140) zarządza się, co następuje:

§ 1. Lekarz weterynarii może uzyskać tytuł specjalisty w obszarach weterynarii określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

§ 2. Tytuł specjalisty w danym obszarze weterynarii nadaje się lekarzowi weterynarii, który:

1) wykonywał przez co najmniej cztery lata zawód lekarza weterynarii,

2) ukończył szkolenie specjalizacyjne według programu ustalonego dla danej specjalności,

3) zdał egzamin specjalizacyjny.

§  3. 

1. Lekarz weterynarii ubiegający się o uzyskanie tytułu specjalisty w danym obszarze weterynarii występuje z wnioskiem do Komisji do Spraw Specjalizacji Lekarzy Weterynarii, zwanej dalej "Komisją", o przyjęcie na szkolenie specjalizacyjne.

2. Warunkiem przyjęcia lekarza weterynarii na szkolenie specjalizacyjne jest wykazanie się co najmniej 2-letnim stażem pracy zawodowej. O kolejności przyjęcia decyduje staż pracy i uprzednio ukończone kursy specjalistyczne.

3. Wniosek powinien zawierać:

1) imię i nazwisko,

2) określenie miejsca zamieszkania,

2a) określenie podmiotu, o którym mowa w ust. 5, w którym lekarz weterynarii planuje odbyć szkolenie specjalizacyjne w danym obszarze,

3) informację o przebiegu pracy zawodowej, z podaniem zajmowanych stanowisk,

4) określenie aktualnego miejsca pracy i zajmowanego stanowiska,

5) informację o ukończonych kursach specjalistycznych,

6) (uchylony).

4. Do wniosku należy dołączyć:

1) odpis dyplomu lekarza weterynarii,

2) odpis zaświadczenia okręgowej izby lekarsko-weterynaryjnej o stwierdzeniu prawa wykonywania zawodu,

3) deklarację pokrycia kosztów specjalizacji przez lekarza weterynarii lub jednostkę organizacyjną kierującą lekarza weterynarii na szkolenie specjalizacyjne.

5. Szkolenie specjalizacyjne jest prowadzone przez uczelnie publiczne posiadające uprawnienie do nadawania stopnia doktora w dyscyplinie naukowej weterynaria oraz Państwowy Instytut Weterynaryjny - Państwowy Instytut Badawczy.

6. Nabór na szkolenie specjalizacyjne prowadzone w podmiocie, o którym mowa w ust. 5, ogłasza, w porozumieniu z Komisją, ten podmiot.

§  4. 

1. Do zadań Komisji należy:

1) ustalanie programów szkolenia specjalizacyjnego dla poszczególnych obszarów weterynarii,

2) powoływanie zespołów egzaminacyjnych dla poszczególnych obszarów weterynarii i ustalanie terminów egzaminów,

3) podejmowanie uchwał o nadaniu tytułu specjalisty,

4) wydawanie dyplomów, o których mowa w § 7 ust. 1.

2. Kadencja Komisji trwa 4 lata.

3. Członków Komisji powołuje minister właściwy do spraw rolnictwa.

4. W skład Komisji wchodzi 26 lekarzy weterynarii wyróżniających się wiedzą lub umiejętnościami w obszarach weterynarii, posiadających tytuł specjalisty w co najmniej jednym z tych obszarów weterynarii lub co najmniej stopień naukowy doktora, w tym nie mniej niż 14 lekarzy weterynarii wybranych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa spośród kandydatów, o których mowa w ust. 5.

5. Kandydatów na członków Komisji zgłasza ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa, w liczbie nie większej niż:

1) 10 osób - Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna,

2) 8 osób - Państwowy Instytut Weterynaryjny - Państwowy Instytut Badawczy,

3) 3 osoby - każda z uczelni publicznych prowadzących szkolenie specjalizacyjne.

6. Kandydatami na członków Komisji, o których mowa w ust. 5 pkt 2 i 3, mogą być lekarze weterynarii posiadający co najmniej stopień naukowy doktora.

§  4a. 

1. Komisja wybiera ze swego grona przewodniczącego, zastępcę przewodniczącego i sekretarza oraz krajowych kierowników specjalizacji.

2. Komisja powołuje spośród swoich członków, na okres kadencji Komisji, po jednym zespole dla każdego obszaru weterynarii, którego zadaniem jest rekomendowanie Komisji kandydatów na szkolenie specjalizacyjne w danym obszarze weterynarii.

3. Komisja obraduje na posiedzeniach. Za zgodą większości członków posiedzenie może odbyć się za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2020 r. poz. 344).

4. Komisja podejmuje uchwały zwykłą większością głosów przy obecności co najmniej 2/3 członków.

5. Minister właściwy do spraw rolnictwa zwołuje pierwsze posiedzenie Komisji nowej kadencji oraz mu przewodniczy.

6. Posiedzenia Komisji odbywają się w siedzibie Państwowego Instytutu Weterynaryjnego - Państwowego Instytutu Badawczego.

7. Szczegółowy tryb pracy Komisji określa regulamin uchwalony przez Komisję.

8. Obsługę administracyjną Komisji oraz przeprowadzania egzaminów specjalizacyjnych zapewnia Weterynaryjne Centrum Kształcenia Podyplomowego Państwowego Instytutu Weterynaryjnego - Państwowego Instytutu Badawczego.

§  4b. 

1. Członkostwo w Komisji wygasa w przypadku:

1) śmierci,

2) złożenia rezygnacji.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rolnictwa powołuje członka Komisji na opróżnione miejsce.

3. Kadencja członka Komisji powołanego zgodnie z ust. 2 upływa z końcem kadencji Komisji.

§  5. 

1. W skład zespołów egzaminacyjnych dla poszczególnych specjalności wchodzą:

1) krajowy kierownik specjalizacji jako przewodniczący,

2) dwie osoby posiadające co najmniej stopień naukowy doktora, specjalizujące się w danym obszarze weterynarii, wybrane spośród osób zgłoszonych przez uczelnie publiczne, które prowadzą szkolenie specjalizacyjne,

3) przedstawiciel Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej,

4) przedstawiciel Państwowego Instytutu Weterynaryjnego - Państwowego Instytutu Badawczego,

5) przedstawiciel ministra właściwego do spraw rolnictwa.

1a. Egzamin specjalizacyjny przeprowadza zespół egzaminacyjny w składzie co najmniej 4 osób.

1b. Egzaminy specjalizacyjne przeprowadza się w siedzibie Państwowego Instytutu Weterynaryjnego - Państwowego Instytutu Badawczego.

1c. W przypadku gdy nie jest możliwe powołanie zespołu egzaminacyjnego w składzie określonym w ust. 1 z powodu niezgłoszenia przez podmioty uprawnione osób lub przedstawicieli, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, Komisja niezwłocznie występuje do ministra właściwego do spraw rolnictwa o wskazanie kandydatów posiadających co najmniej stopień naukowy doktora lub specjalizujących się w obszarach weterynarii, a następnie uzupełnia skład zespołu egzaminacyjnego do 6 osób spośród kandydatów wskazanych przez tego ministra.

2. W razie niepomyślnego wyniku egzaminu, przewodniczący zespołu egzaminacyjnego wyznacza ponowny termin egzaminu. Zespół egzaminacyjny może uzależnić dopuszczenie do ponownego egzaminu od odbycia szkolenia uzupełniającego.

§  6. 

1. Na wniosek lekarza weterynarii, złożony w terminie dwóch lat od wejścia w życie rozporządzenia, tytuł specjalisty w danym obszarze weterynarii może być nadany osobie, która:

1) posiada stopień naukowy doktora lub dyplom ukończenia specjalistycznego studium podyplomowego o tematyce związanej z daną specjalnością albo posiada odpowiedni dyplom zagraniczny uznany za równorzędny na podstawie odrębnych przepisów,

2) wykonywała co najmniej przez dwa lata zawód lekarza weterynarii w tej dziedzinie.

2. Wniosek o nadanie tytułu specjalisty w trybie określonym w ust. 1 powinien zawierać oprócz danych wymienionych w § 3 ust. 3 również datę i miejsce uzyskania stopnia naukowego doktora lub dyplomu ukończenia specjalistycznego studium podyplomowego.

§  7. 

1. Lekarz weterynarii, który uzyskał tytuł specjalisty, otrzymuje dyplom według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Rejestr lekarzy weterynarii, którzy uzyskali tytuł specjalisty, prowadzi Państwowy Instytut Weterynaryjny - Państwowy Instytut Badawczy.

3. Dokumentacja dotycząca przebiegu szkolenia specjalizacyjnego lekarza weterynarii przechowywana jest przez podmiot, który przeprowadził to szkolenie.

§ 8. Koszty uzyskania tytułu specjalisty w danym obszarze weterynarii pokrywają zainteresowani lekarze weterynarii lub jednostki organizacyjne kierujące lekarzy weterynarii na szkolenie specjalizacyjne.

§ 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1 

OBSZARY WETERYNARII, W KTÓRYCH LEKARZ WETERYNARII MOŻE UZYSKAĆ TYTUŁ SPECJALISTY

1. Choroby przeżuwaczy

2. Choroby koni

3. Choroby świń

4. Choroby psów i kotów

5. Choroby drobiu

6. Choroby gospodarskich i towarzyszących zwierząt futerkowych

7. Użytkowanie i patologia zwierząt laboratoryjnych, w tym towarzyszących

8. Choroby ryb i zwierząt akwakultury

9. Choroby owadów użytkowych

10. Choroby zwierząt nieudomowionych

11. Rozród zwierząt

12. Chirurgia weterynaryjna

13. Weterynaryjna diagnostyka obrazowa

14. Higiena pasz i prewencja weterynaryjna

15. Higiena zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego

16. Weterynaryjna diagnostyka laboratoryjna

17. Epizootiologia i administracja weterynaryjna

18. Choroby ptaków ozdobnych i gołębi

19. Dobrostan zwierząt

ZAŁĄCZNIK Nr  2 

WZÓR

DYPLOM

wzór

• Identyfikator: Dz.U.2022.239 t.j.
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Tryb i szczegółowe zasady uzyskania tytułu specjalisty przez lekarza weterynarii.
• Data aktu: 28/11/1994
• Data ogłoszenia: 01/02/2022
• Data wejścia w życie: 30/12/1994