Przepisy tymczasowe o języku urzędowym w sądownictwie i notarjacie w województwach: poznańskiem i pomorskiem.

USTAWA

z dnia 24 marca 1923 r.

w przedmiocie przepisów tymczasowych o języku urzędowym w sądownictwie i notarjacie W województwach: poznańskiem i pomorskiem.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art.  1.

Językiem urzędowym w sądownictwie i notarjacie jest język polski.

Przepisy o języku urzędowym w sądownictwie i notarjacie, obowiązujące w województwach: poznańskiem i pomorskiem przed dniem 1 stycznia 1920 r. pozostają w mocy z tą zmianą, że w miejsce języka niemieckiego wchodzi język polski.

Art.  2.

W stosunku do osób, których językiem ojczystym jest język niemiecki, z wyjątkiem adwokatów i innych osób, występujących w charakterze urzędowym, ma zastosowanie przepis artykułu 1 ze zmianami, zawartemi w następujących artykułach.

Art.  3.

Każdemu, którego językiem ojczystym jest język niemiecki, wolno będzie zwracać się w tym języku do sądu i urzędników sądowych tak ustnie, jak i na piśmie.

Oświadczenie się za językiem niemieckim, jako ojczystym, jest dla sądu i urzędników sądowych wiążące.

Jednakże do podań o wpisy do księgi wieczystej i do rejestrów, utrzymywanych przy sądach, tudzież do zezwoleń na wpisy do księgi wieczystej, składanych w języku niemieckim, winian być dołączony przekład na jeżyk polski, sporządzony przez zaprzysiężonego tłomacza.

Art.  4.

Jeżeli przy rozprawia występuje osoba, nierozumiejąca języka polskiego, jako strona bez asystencji adwokata, przewodniczący przedstawia jej w jeżyku niemieckim istotną treść rozprawy. Sąd może także przywołać tłomacza.

Art.  5.

Do zastosowania § 179 niemieckiej ustawy o czynnościach dobrej woli oraz §§ 2244 i 2245 niemieckiego kodeksu cywilnego w brzmieniu zmienionem art. 1 niniejszej ustawy, wystarcza oświadczenie stron interesowanych, względnie spadkodawcy, że ich językiem ojczystym jest język niemiecki i że pragną w tym języku złożyć swoje oświadczenie.

Przepis § 179 niemieckiej ustawy o czynnościach dobrej woli w rozumieniu ust. 1 niniejszego artykułu ma odpowiednia zastosowanie przy czynnościach, wymienianych w artykułach 53 i 84 pruskiej ustawy o czynnościach dobrej woli i przy umowach dziedziczenia.

Art.  5.

Wszelkie dodatki do firm w języku niemieckim, których używanie łącznie z firmą ustawy przepisują, winny być zastąpione odpowiedniemi dodatkami polskiemi ("Spółka Akcyjna", "Spółka Akcyjno Komandytowa", "Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością", "Spółdzielnia zapisana z nieograniczoną odpowiedzialnością, z ograniczoną odpowiedzialnością, z nieograniczonym obowiązkiem do-płaty").

Zmiany, przewidziana w ustępie 1, winny być zgłoszone do rejestru handlowego pod rygorem kar porządkowych z § 14 Kodeksu Handlowego i § 160 niemieckiej ustawy o spółdzielniach. Firmy, które uczyniły zadość przepisowi art. 15 rozporządzenia Ministra b. Dzielnicy Pruskiej o języku urzędowym w sądownictwie i notarjacie w b. dzielnicy pruskiej z dnia 15 grudnia 1919 r. (Tygodnik urzędowy № 183 str. 412), wolne są od tego obowiązku.

Firmy handlowe o brzmieniu niemieckiem mogą być zmieniane na firmy o brzmieniu polskiem.

Wniosków w myśl ustępu 2 nie uważa się za zmianą statutu, ani taż za zmianą firmy, a wniosków w myśl ustępu 3 nie uważa się za zmianę firmy.

Art.  7.

Ustawa niniejsza obowiązuje na obszarze województw: poznańskiego i pomorskiego i wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1923 r.

Ustawa traci moc obowiązującą z dniem 1 kwietnia 1925 r., a w razie jeżeli ogólna ustawa o organizacji sądownictwa wcześniej wejdzie w życie - z dniem wejścia w życie tejże ustawy.

Art.  8.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Sprawiedliwości.

• Identyfikator: Dz.U.1923.38.250
• Rodzaj: Ustawa
• Tytuł: Przepisy tymczasowe o języku urzędowym w sądownictwie i notarjacie w województwach: poznańskiem i pomorskiem.
• Data aktu: 24/03/1923
• Data ogłoszenia: 12/04/1923
• Data wejścia w życie: 01/04/1923