Urządzenia do zbiorowego zaopatrywania ludności w wodę na terenie gromad.

UCHWAŁA Nr 83
RADY MINISTRÓW
z dnia 15 marca 1962 r.
w sprawie urządzeń do zbiorowego zaopatrywania ludności w wodę na terenie gromad.

Na podstawie art. 4 ust. 5 i art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 17 lutego 1960 r. o zaopatrywaniu ludności w wodę (Dz. U. Nr 11, poz. 72) Rada Ministrów uchwala, co następuje:

Przepisy ogólne.

§  1.
1.
W rozumieniu niniejszej uchwały:
1)
"urządzenie" bez bliższego określenia – oznacza urządzenie do zbiorowego zaopatrywania ludności w wodę,
2)
"urządzenie kompleksowe" bez bliższego określenia – oznacza urządzenie do zbiorowego zaopatrywania w wodę ludności oraz jednostek gospodarczych dla ich celów wytwórczych i innych, którego budowa jest realizowana ze środków własnych ludności i ze środków tych jednostek,
3)
"zrzeszenie realizujące budowę" – oznacza zrzeszenie powołane do budowy (rozbudowy, odbudowy) i eksploatacji urządzeń (np. spółkę wodną, kółko rolnicze),
4)
"budowa" bez bliższego określenia – oznacza zarówno budowę, jak i rozbudowę oraz odbudowę urządzeń,
5)
"obszary, na których występują niedobory w zakresie zaopatrzenia w wodę" – oznaczają obszary określone w § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 marca 1962 r. w sprawie udziału mieszkańców gromad w budowie urządzeń do zbiorowego zaopatrywania ludności w wodę (Dz. U. Nr 18, poz. 76).
§  2.
1.
Państwo zapewnia na zasadach określonych niniejszą uchwałą pomoc organizacyjną w zakresie budowy urządzeń, jak również w ramach przewidzianych na ten cel środków – pomoc materiałową i finansową.
2.
Prezydia rad narodowych inicjują i popierają działalność społeczną, zmierzającą do poprawy warunków zbiorowego zaopatrywania ludności w wodę na terenie gromad, ze szczególnym uwzględnieniem obszarów gospodarczo zaniedbanych, jak również obszarów objętych programami intensyfikacji i koncentracji produkcji rolnej na których występują niedobory w zakresie zaopatrzenia w wodę.
3.
Organy do spraw gospodarki komunalnej w porozumieniu z innymi zainteresowanymi organami prezydiów powiatowych rad narodowych ustalają obszary na terenie gromad, na których występują niedobory w zakresie zaopatrzenia w wodę.
§  3.
1.
Dla poprawy zaopatrzenia ludności w wodę na terenie gromad należy przede wszystkim, o ile to jest celowe ze względów ekonomicznych, wykorzystać i udostępnić istniejące urządzenia przez ich adaptację i rozbudowę oraz odbudowę.
2.
W razie potrzeby realizacji nowych urządzeń w pierwszym rzędzie należy budować studnie publiczne.
3.
Właściwe organy prezydiów rad narodowych powinny dążyć, aby szczególnie na obszarach, na których występują niedobory w zakresie zaopatrzenia w wodę, były budowane urządzenia kompleksowe przy najbardziej celowym wykorzystaniu zasobów wód i środków inwestycyjnych przeznaczonych na budowę.
4.
Dla skoordynowania zadań w zakresie budowy urządzeń kompleksowych mających istotne znaczenie dla intensyfikacji produkcji rolnej Ministrowie Gospodarki Komunalnej i Rolnictwa określą szczegółowo zakres i tryb współdziałania w rozwoju tych urządzeń.

Inwestorzy urządzeń.

§  4.
Inwestorami urządzeń mogą być:
1)
prezydia gromadzkich rad narodowych, a przy inwestycjach o większym zasięgu terytorialnym – również organy do spraw gospodarki komunalnej prezydiów powiatowych rad narodowych,
2)
zrzeszenia realizujące budowę.
§  5.
1.
Budowę urządzeń z własnych środków ludności prowadzą w zasadzie zrzeszenia realizujące budowę.
2.
Zrzeszenia realizujące budowę powinny podejmować budowę w miarę możności wspólnie z jednostkami gospodarki uspołecznionej działającymi na terenie gromady (wsi), szczególnie zaś z jednostkami spółdzielczości produkcyjnej, zaopatrzenia i zbytu, mleczarskiej, ogrodniczej oraz innymi jednostkami gospodarki uspołecznionej, jak państwowe gospodarstwa rolne – na podstawie zawartych z nimi umów.
§  6.
1.
Prezydia gromadzkich rad narodowych i organy do spraw gospodarki komunalnej prezydiów powiatowych rad narodowych powinny realizować budowę urządzeń, jeżeli nie mogą jej prowadzić zrzeszenia realizujące budowę, a w szczególności w przypadkach, gdy budowa ta:
1)
stanowi naprawę szkody górniczej,
2)
zabezpiecza przed zniszczeniem istniejące, lecz nieczynne urządzenia,
3)
jest konieczna z uwagi na bezpieczeństwo publiczne, np. ze względów epidemiologicznych,
4)
jest szczególnie uzasadniona ze względu na potrzebę zaopatrzenia w wodę ludności w miejscowościach o charakterze uzdrowiskowym, turystycznym albo wypoczynkowym.
2.
Prezydium gromadzkiej rady narodowej i organ do spraw gospodarki komunalnej prezydium powiatowej rady narodowej, realizujące budowę urządzenia, powinny zapewnić sobie współdziałanie organizacji społecznych i jednostek gospodarki uspołecznionej działających na terenie gromady (wsi).

Finansowanie budowy urządzeń oraz pomoc finansowa Państwa.

§  7.
1.
Budowa urządzeń powinna być objęta terenowymi wieloletnimi i rocznymi planami inwestycyjnymi.
2.
Budowa urządzenia powinna być wykonywana w zasadzie jako zadanie inwestycyjne realizowane w ramach czynów społecznych, ustalone w rocznych planach gospodarczych. W realizowaniu inwestycji przy udziale czynów społecznych stosuje się przepisy niniejszej uchwały oraz przepisy uchwały nr 366 Rady Ministrów z dnia 20 września 1961 r. w sprawie czynów społecznych oraz pomocy Państwa w ich organizowaniu i realizacji (Monitor Polski Nr 80, poz. 333), z wyjątkiem § 3 ust. 1 i 2 oraz § 11 ust. 4.
3.
W przypadkach wynikających np. z rozmiarów inwestycji urządzenia, jej znaczenia gospodarczego lub przeważającego udziału środków państwowych w jej realizacji, prezydium rady narodowej jest w szczególności zobowiązane do włączenia budowy do swojego planu inwestycyjnego. W razie zwolnienia limitów i środków w wyniku udziału czynu społecznego w realizacji zadań objętych planem inwestycyjnym, limity te i środki powinny być przeznaczone na budowę analogicznych urządzeń w gromadach.
4.
Prezydia wojewódzkich rad narodowych określą w rocznych planach gospodarczych wysokość celowej dotacji (§ 11) na budowę urządzeń z podziałem na poszczególne powiaty, a prezydia powiatowych rad narodowych wyodrębnią ją w rocznych planach gospodarczych z podziałem na poszczególne gromady.
5.
Prezydia powiatowych i gromadzkich rad narodowych określają w rocznych planach gospodarczych zadania rzeczowe w zakresie budowy urządzeń.
§  8.
1.
Budowa urządzeń może być realizowana:
1)
ze środków własnych ludności (w tym również ze środków zrzeszeń realizujących budowę), z funduszów gromadzkich i ze środków przekazanych przez jednostki gospodarki uspołecznionej jako udziały w kosztach budowy,
2)
ze środków budżetowych rad narodowych, a mianowicie z dotacji celowych przewidzianych na realizację urządzeń w narodowych planach gospodarczych i ze środków na popieranie czynów społecznych oraz ze środków Państwowego Zakładu Ubezpieczeń.
2.
Budowa urządzeń prowadzona przez zrzeszenia realizujące budowę może być finansowana z następujących źródeł:
1)
ze środków własnych tych zrzeszeń, w szczególności z udziałów pieniężnych i świadczeń w naturze, wnoszonych przez ich członków na cele budowy w myśl statutu lub uchwał walnych zebrań, z dochodów z imprez i przedsięwzięć gospodarczych,
2)
z wpłat pieniężnych i świadczeń w naturze mieszkańców gromad, stosownie do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 marca 1962 r. w sprawie udziału mieszkańców gromad w budowie urządzeń do zbiorowego zaopatrywania ludności w wodę,
3)
z udziałów pieniężnych i w naturze wnoszonych przez jednostki gospodarki uspołecznionej, które będą korzystały z urządzeń (art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 17 lutego 1960 r. o zaopatrywaniu ludności w wodę – Dz. U. Nr 11, poz. 72),
4)
z subwencji jednostek spółdzielczości zaopatrzenia i zbytu, mleczarskiej, ogrodniczej i innej lub innych jednostek gospodarczych i społecznych,
5)
z dobrowolnych ofiar i świadczeń,
6)
z dotacji ze środków budżetowych rad narodowych, w szczególności z celowej dotacji budżetowej ze środków przewidzianych na budowę urządzeń w narodowych planach gospodarczych oraz dotacji ze środków przeznaczonych na popieranie czynów społecznych,
7)
z dotacji ze środków funduszu gromadzkiego, przeznaczonych na budowę urządzeń na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o funduszu gromadzkim na niektóre cele miejscowe (Dz. U. Nr 17, poz. 73) oraz ze środków uzyskanych z wpływów z mienia gromadzkiego,
8)
z dotacji Państwowego Zakładu Ubezpieczeń.
3.
Budowa urządzeń realizowana przez prezydia gromadzkich rad narodowych i organy do spraw gospodarki komunalnej prezydiów powiatowych rad narodowych może być finansowana z następujących źródeł:
1)
ze środków budżetowych rad narodowych, a w szczególności z celowej dotacji budżetowej przewidzianej na budowę urządzeń w narodowych planach gospodarczych,
2)
ze środków funduszu gromadzkiego przeznaczonych na budowę urządzeń na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o funduszu gromadzkim na niektóre cele miejscowe oraz ze środków uzyskanych z wpływów z mienia gromadzkiego,
3)
ze środków przewidzianych w ust. 2 pkt 3, 4, 5 i 8,
4)
ze środków uzyskanych w ramach czynów społecznych,
5)
ze środków przeznaczonych na odbudowę urządzeń w związku z naprawą szkody górniczej.
4.
Zrzeszenia realizujące budowę mogą korzystać ze środków wymienionych w ust. 2 pkt 2 i 3 oraz z dotacji celowych przewidzianych na budowę urządzeń tylko w przypadku, gdy posiadają osobowość prawną.
5.
Środki wymienione w ust. 2 pkt 6 i ust. 3 pkt 1 nie mogą być użyte na pokrycie kosztów budowy podłączeń domowych lub zakładowych oraz instalacji wewnętrznej w obiektach poszczególnych osób i jednostek gospodarczych korzystających z urządzenia.
§  9.
Jednostki gospodarki uspołecznionej uczestniczą w kosztach budowy urządzenia w stosunku do ilości wody niezbędnej na pokrycie ich potrzeb (art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 17 lutego 1960 r. o zaopatrywaniu ludności w wodę). W razie nieuzgodnienia wysokości udziału pomiędzy inwestorem realizującym urządzenie a jednostką gospodarki uspołecznionej – wysokość udziału ustala na wniosek inwestora organ do spraw gospodarki komunalnej prezydium wojewódzkiej rady narodowej w porozumieniu z organem lub organizacją nadrzędną (nadzorującą) nad tą jednostką.
§  10.
1.
Kółka rolnicze mogą udzielać subwencji na budowę urządzeń:
1)
ze środków wygospodarowanych w ramach działalności gospodarczej i społecznej,
2)
z Funduszu Rozwoju Rolnictwa – z części nie zastrzeżonej na mechanizację rolnictwa.
2.
Powiatowe związki kółek rolniczych mogą udzielać subwencji na budowę urządzeń z Funduszu Rozwoju Rolnictwa z części pozostającej do ich dyspozycji, jeśli rozmiar inwestycji wymaga pomocy, a środki Funduszu Rozwoju Rolnictwa nie zostały przeznaczone w całości na realizację innych zadań.
3.
Subwencje (ust. 1 i 2) są udzielane pod warunkiem, że wykorzystanie ich niezgodnie z przeznaczeniem albo nierozpoczęcie lub przerwanie działalności inwestycyjnej przed osiągnięciem celu, na który przyznano subwencję, uprawnia kółko rolnicze lub powiatowy związek kółek rolniczych do żądania jej zwrotu.
§  11.
1.
Celowa dotacja budżetowa powinna być przeznaczona przede wszystkim na pomoc przy odbudowie nieczynnych urządzeń i przy budowie uzasadnionej szczególnymi okolicznościami, jak zanik wody na terenie wsi, znaczna odległość źródeł wody od zabudowań mieszkalnych i gospodarczych itp.
2.
Wysokość celowej dotacji budżetowej (ust. 1) dla poszczególnych inwestycji ustalają organy gospodarki komunalnej prezydiów powiatowych rad narodowych biorąc pod uwagę lokalne warunki techniczne oraz stan finansowy organizacji inwestujących.
3.
Celowa dotacja budżetowa (ust. 1) na budowę urządzeń prowadzonych przez zrzeszenia realizujące budowę powinna być przeznaczona na pokrycie kosztów:
1)
dokumentacji projektowo-kosztorysowej,
2)
budowy, odbudowy i adaptacji ujęcia wodnego oraz urządzeń do uzdatniania wody,
3)
nadzoru technicznego nad budową urządzeń.
4.
Na inne elementy budowy urządzeń celowa dotacja budżetowa (ust. 1) może być udzielona w wyjątkowych przypadkach przy pełnym zabezpieczeniu pokrycia kosztów wymienionych w ust. 3.
5.
Celowa dotacja budżetowa (ust. 1) może być wyłącznym źródłem pokrycia kosztów budowy urządzeń, gdy inwestorem jest prezydium gromadzkiej rady narodowej lub organ do spraw gospodarki komunalnej prezydium powiatowej rady narodowej i tylko w następujących przypadkach:
1)
przy odbudowie zniszczonych i nieczynnych urządzeń, której nie podejmuje zrzeszenie realizujące budowę – w zakresie robót zabezpieczających urządzenia przed dalszą dekapitalizacją lub dewastacją,
2)
na podstawie uchwały prezydium wojewódzkiej rady narodowej przy budowie nowych urządzeń uzasadnionej szczególnymi okolicznościami i w zasadzie przy udziale mieszkańców gromady (wsi, kilku wsi) w świadczeniach w naturze.
§  12.
1.
Rada narodowa może w planach rocznych zwiększać kwotę pomocy udzielonej z celowej dotacji budżetowej (§ 11) przewidzianą na dany rok, ze środków przeznaczonych w budżetach rady na popieranie czynów społecznych. W takim wypadku wysokość pomocy Państwa stanowią łączne środki z tych dotacji.
2.
Dotacja jest przyznawana zrzeszeniom realizującym budowę, pod warunkiem że wykorzystanie jej niezgodnie z przeznaczeniem albo nierozpoczęcie lub przerwanie działalności inwestycyjnej przed osiągnięciem celu, na który przyznano dotację, uprawnia prezydium rady narodowej do żądania jej zwrotu.
§  13.
1.
Dotacje Państwowego Zakładu Ubezpieczeń powinny być udzielane przede wszystkim na budowę urządzeń na obszarach, na których występują trwałe niedobory w zakresie zaopatrywania w wodę lub system zabudowy wsi i budownictwo nieogniotrwałe stanowi szczególne niebezpieczeństwo pożarowe albo wykorzystywanie wód powierzchniowych dla celów gospodarczych powoduje choroby inwentarza żywego.
2.
Dotacja Państwowego Zakładu Ubezpieczeń powinna być udzielona w takiej wysokości, aby pokryła co najmniej wzrost kosztów związanych z zainstalowaniem niezbędnych urządzeń dla potrzeb przeciwpożarowych, i nie może być przy budowie wodociągów większa niż 50% kosztów nabycia materiałów i robocizny fachowej według zatwierdzonego kosztorysu całości inwestycji.
§  14.
Zebranie członków zrzeszenia realizującego budowę uchwala po zatwierdzeniu założeń inwestycji plan pokrycia finansowego budowy urządzenia. Zrzeszenie realizujące budowę składając plan ten do zatwierdzenia prezydium powiatowej rady narodowej załącza deklarację o odpowiedzialności cywilnej w razie zrezygnowania z inwestycji i narażenia prezydium powiatowej rady narodowej na zbędne koszty. Po zatwierdzeniu planu i zebraniu przez zrzeszenie realizujące budowę udziałów w kosztach realizacji zadania inwestycyjnego plan ten stanowi podstawę do zlecenia opracowania projektu inwestycji.
§  15.
1.
Zrzeszenie realizujące budowę jest obowiązane otworzyć w banku finansującym inwestycje oddzielny rachunek, na który są przekazywane środki zebrane ze wszystkich źródeł finansowych na realizację urządzenia.
2.
Bankiem finansującym budowę urządzeń prowadzoną przez zrzeszenie realizujące budowę jest Bank Rolny.
3.
Przekazanie dotacji i subwencji na rzecz zrzeszenia realizującego budowę może być dokonane na jego rachunek w banku w całości lub w części zależnie od harmonogramu realizacji planowanych robót.
4.
Zrzeszenie realizujące budowę jest obowiązane prowadzić książki rachunkowe wpłat i wypłat oraz utrzymywać w porządku dokumenty.
5.
Zrzeszenia realizujące budowę mogą zatrudniać fachowych pracowników służby inwestycyjnej dla realizacji urządzeń za wiedzą prezydium powiatowej rady narodowej, a w razie korzystania z finansowej pomocy Państwa – za zgodą tego prezydium.
6.
Minister Finansów ustali zasady i tryb przekazywania przez jednostki państwowe i organizacje spółdzielcze środków finansowych (dotacji budżetowych, dotacji Państwowego Zakładu Ubezpieczeń, subwencji i innych), przeznaczonych na pomoc w budowie urządzeń, na konta właściwych zrzeszeń realizujących budowę.
§  16.
1.
Prezydia powiatowych rad narodowych zapewniają dla celów budowy urządzeń dokumentację prawną, założenia projektowe, projekt inwestycji oraz nadzór inwestorski nad budową.
2.
Koszty opracowania założeń i projektów inwestycji (ust. 1) są pokrywane ze środków budżetowych powiatowych rad narodowych, przy czym koszty projektów inwestycji pokrywa się ze środków przeznaczonych na opracowanie projektów inwestycyjnych przyszłych okresów.
3.
Koszt studziennego wiercenia próbno-eksploatacyjnego, stanowiącego element trwałego rozwiązania projektowego, może być pokryty również z celowej dotacji budżetowej.
§  17.
1.
Zaopatrzenie materiałowe dla budowy urządzeń powinno być uwzględnione w krajowych bilansach zaopatrzenia materiałowego dla potrzeb planu inwestycyjnego.
2.
Budowa urządzeń podejmowana przez zrzeszenie realizujące budowę, objęta terenowym planem inwestycyjnym, korzysta na równi z inwestycjami rady narodowej z zaopatrzenia materiałowo-technicznego przeznaczonego na cele pozarynkowe po cenach zaopatrzeniowych.
3.
Instalacje wewnątrzdomowe oraz doprowadzające wodę z urządzenia do budynków poszczególnych osób i jednostek nie będących państwowymi jednostkami organizacyjnymi są wykonywane z materiałów przeznaczonych na cele zaopatrzenia rynkowego. Prezydia rad narodowych zapewnią zaopatrzenie rynku przez aparat handlu w potrzebne do tych celów materiały i urządzenia techniczne.
4.
Przy budowie sieci wodociągowej w gromadach należy stosować przede wszystkim rury azbesto-cementowe.
§  18.
1.
Prezydia wojewódzkich rad narodowych zapewnią wykonawstwo techniczne dla urządzeń, których budowę prowadzą zrzeszenia realizujące budowę, wykorzystując do tych celów szczególnie przedsiębiorstwa lub inne zespoły wykonawstwa technicznego, specjalizujące się w robotach na terenach wiejskich.
2.
Prezydia powiatowych rad narodowych zapewnią pomoc techniczną i fachowy nadzór inwestycyjny zrzeszeniom realizującym budowę urządzeń systemem gospodarczym oraz zorganizują techniczną pomoc remontowo-awaryjną i fachowy nadzór techniczno-eksploatacyjny nad tymi urządzeniami.
3.
Minister Rolnictwa w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Komunalnej określi zakres pomocy wykonawstwa technicznego resortu rolnictwa dla urządzeń, których budowę prowadzą zrzeszenia realizujące budowę. Pomoc ta będzie udzielana przez Zjednoczenie Przedsiębiorstw Zaopatrzenia Rolnictwa w Wodę oraz zgrupowane i koordynowane przez nie przedsiębiorstwa wykonawstwa technicznego i remontowego.
4.
Minister Oświaty zapewni na wniosek Ministra Gospodarki Komunalnej przygotowanie w zakresie szkolnictwa zawodowego niezbędnych kadr fachowych w dziedzinie eksploatacji i konserwacji urządzeń.
§  19.
Prezydia rad narodowych zapewnią potrzebną pomoc techniczno-organizacyjną w uzdatnianiu wody w istniejących zbiorowych i indywidualnych urządzeniach do zaopatrywania w wodę.
§  20.
Minister Gospodarki Komunalnej podejmie współpracę z instytutami naukowymi, działającymi w zakresie higieny wsi i zaopatrzenia w wodę (Instytut Medycyny Pracy i Higieny Wsi, Instytut Melioracji i Użytków Zielonych, Instytut Gospodarki Wodnej i inne), w celu wykorzystania ich doświadczeń w dziedzinie poprawy zaopatrzenia wsi w wodę.
§  21.
Prezydia powiatowych rad narodowych zapewnią dla celów budowy urządzeń i ich eksploatacji poradnictwo prawne, organizacyjne, techniczno-materiałowe, ekonomiczno-finansowe oraz koordynację inicjatywy społecznej ludności wiejskiej z działalnością jednostek społeczno-gospodarczych w dziedzinie poprawy warunków zaopatrzenia wsi w wodę lub budowy odpowiednich urządzeń, jak również koordynację prac społecznych, podejmowanych w tym zakresie, z zadaniami ustalonymi w terenowych planach gospodarczych.

Utrzymanie i eksploatacja urządzeń.

§  22.
1.
Urządzenia powinny być w zasadzie utrzymywane i eksploatowane przez inwestora, który prowadził ich budowę. Inwestor może prowadzić eksploatację sam bądź też zlecić ją fachowym jednostkom gospodarczym. Urządzenia, których budowę prowadziło zrzeszenie realizujące budowę nie posiadające osobowości prawnej, utrzymuje i eksploatuje biuro gromadzkiej rady narodowej. Przy eksploatacji urządzeń należy dążyć do zapewnienia ich rentowności.
2.
Prezydium gromadzkiej rady narodowej może na wniosek zrzeszenia realizującego budowę przejąć od niego utrzymanie i eksploatację urządzenia.
3.
Urządzenie do zaopatrywania w wodę, użytkowane przez jednostkę gospodarki uspołecznionej, zostanie przekazane w trybie ustalonym obowiązującymi przepisami prezydium gromadzkiej rady narodowej w razie stwierdzenia przez organ do spraw gospodarki komunalnej prezydium wojewódzkiej rady narodowej w porozumieniu z organem lub organizacją nadrzędną nad jednostką gospodarki uspołecznionej, że nie utrzymuje ona i nie eksploatuje należycie urządzenia.
4.
Na wniosek spółki wodnej, kółka rolniczego lub innego zrzeszenia powołanego do utrzymania urządzeń, lub jednostki gospodarki uspołecznionej, które zamierzają eksploatować urządzenie, prezydium gromadzkiej rady narodowej może przekazać im utrzymanie i eksploatację własnego urządzenia, jeżeli gwarantują one prawidłowe utrzymanie i eksploatację techniczną tego urządzenia.
5.
Z wody pochodzącej z urządzeń do zbiorowego zaopatrywania ludności w wodę oraz z nadwyżek wody z urządzeń jednostek gospodarki uspołecznionej, które zostały zobowiązane do odstępowania tych nadwyżek na cele zaopatrywania ludności (art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 17 lutego 1960 r. o zaopatrywaniu ludności w wodę, mogą korzystać wszystkie osoby zamieszkałe na terenie gromady (wsi).
6.
Nadzór nad prawidłowym utrzymywaniem i eksploatacją urządzeń należy do organów do spraw gospodarki komunalnej prezydiów rad narodowych.
§  23.
1.
Urządzenia powinny mieć zapewniony stały dozór, wykonywany przez osobę wyznaczoną przez eksploatującego urządzenie i działającą w ramach ustalonych dla niej instrukcji.
2.
Urządzenia powinny mieć zapewnioną stałą bieżącą konserwację i remonty dla utrzymania nieprzerwanej dostawy wody i odpowiedniej jej jakości.

Przepisy końcowe.

§  24.
Minister Gospodarki Komunalnej i prezydia wojewódzkich rad narodowych w porozumieniu z Ministrem Finansów zapewnią środki konieczne do realizacji zadań objętych niniejszą uchwałą.
§  25.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Zmiany w prawie

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024