Rozporządzenie delegowane 2025/791 uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających ogólne warunki funkcjonowania kolegiów organów nadzoru i uchylające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/98

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2025/791

z dnia 23 kwietnia 2025 r.

uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających ogólne warunki funkcjonowania kolegiów organów nadzoru i uchylające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/98

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE ¹ , w szczególności jej art. 51 ust. 4 akapit drugi i art. 116 ust. 4 akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dyrektywie 2013/36/UE ustanowiono przepisy dotyczące uprawnień i narzędzi nadzorczych w zakresie nadzoru ostrożnościowego sprawowanego przez właściwe organy nad instytucjami kredytowymi. Kolegia organów nadzoru są instrumentami koordynacji działań nadzorczych. Zgodnie z art. 116 dyrektywy 2013/36/UE organy sprawujące nadzór skonsolidowany ustanawiają kolegia organów nadzoru w celu ułatwienia wykonywania niektórych zadań nadzorczych oraz zapewnienia odpowiedniej koordynacji i współpracy z odpowiednimi organami nadzoru państw trzecich. Ponadto zgodnie z art. 51 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE w przypadkach, w których art. 116 tej dyrektywy nie ma zastosowania, właściwe organy sprawujące nadzór nad instytucją posiadającą istotne oddziały w innych państwach członkowskich są zobowiązane do ustanowienia kolegium organów nadzoru i przewodniczenia mu.

(2) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2016/98 ²  określono ogólne warunki funkcjonowania kolegiów organów nadzoru, które to kolegia są ustanawiane zgodnie z art. 51 ust. 3 i art. 116 dyrektywy 2013/36/UE. W dyrektywie 2013/36/UE wprowadzono nowe przepisy dotyczące udzielania zezwoleń niektórym finansowym spółkom holdingowym i finansowym spółkom holdingowym o działalności mieszanej, ustanawiania pośrednich unijnych jednostek dominujących oraz dotyczące kolegiów dla grup mających siedzibę w Unii, których jednostki zależne mają siedzibę w państwach trzecich. Ponadto z zakresu dyrektywy 2013/36/UE wyłączono firmy inwestycyjne, ponieważ definicja terminu "instytucja" nie obejmuje już firm inwestycyjnych, podczas gdy niektóre przepisy dyrektywy 2013/36/UE nadal mają do nich zastosowanie. W celu uwzględnienia tych licznych zmian oraz ze względu na pewność prawa konieczne jest uchylenie i zastąpienie rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/98.

(3) Uznaje się, że sporządzenie schematu grupy, który pozwala zidentyfikować należące do grupy podmioty w Unii lub w państwie trzecim oraz opisać w odniesieniu do każdego należącego do grupy podmiotu jego charakter, lokalizację, organy zaangażowane w sprawowanie nad nim nadzoru, obowiązujące zwolnienia ostrożnościowe, jego znaczenie dla grupy i państwa, w którym udzielono mu zezwolenia na prowadzenie działalności lub w którym ma siedzibę, oraz kryteria dotyczące określania takiego znaczenia, stanowi istotny element identyfikacji członków kolegium organów nadzoru i potencjalnych obserwatorów. W tym kontekście informacje na temat znaczenia oddziału dla grupy oraz znaczenia tego oddziału dla państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę, są niezbędne do ustalenia uczestnictwa właściwych organów tego państwa członkowskiego w działaniach kolegium. Informacje na temat charakteru podmiotów należących do grupy, niezależnie od tego, czy są one instytucjami, oddziałami lub innymi podmiotami sektora finansowego, oraz na temat państwa, w którym udzielono im zezwolenia na prowadzenie działalności lub w którym mają siedzibę, niezależnie od tego, czy jest ono państwem członkowskim czy państwem trzecim, są również istotne do celów identyfikowania członków kolegium organów nadzoru i potencjalnych obserwatorów. Aby ustalić to znaczenie, należy określić pewne kryteria.

(4) Zgodnie z art. 21b ust. 2 dyrektywy 2013/36/UE właściwe organy mogą zezwolić instytucjom na posiadanie dwóch pośrednich unijnych jednostek dominujących, co wiąże się z ustanowieniem dwóch kolegiów organów nadzoru. W przypadku gdy ustanowiono dwa kolegia organów nadzoru, należy zapewnić ścisłą współpracę między nimi. W tym celu organ sprawujący nadzór skonsolidowany lub organ sprawujący nadzór nad grupą w ramach jednego kolegium powinien uczestniczyć w drugim kolegium w charakterze obserwatora.

(5) Zgodnie z art. 116 ust. 1a dyrektywy 2013/36/UE organ sprawujący nadzór skonsolidowany ustanawia kolegia organów nadzoru również w przypadku, gdy wszystkie transgraniczne jednostki zależne unijnej instytucji dominującej, unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej lub unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej mają siedziby zarządu w państwach trzecich. W przypadku kolegiów organów nadzoru ustanowionych na mocy tego artykułu istnieje potrzeba zapewnienia, aby organ sprawujący nadzór skonsolidowany zaprosił wszystkie organy państw trzecich, w których istnieją jednostki zależne grupy, do udziału w charakterze obserwatorów w odpowiednim kolegium organów nadzoru, ponieważ będzie to miało kluczowe znaczenie dla ustalenia ich znaczenia i umożliwienia ostrożnego zarządzania ryzykiem na poziomie unijnej jednostki dominującej. We wszystkich innych kolegiach organów nadzoru ustanowionych na mocy art. 116 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE do udziału w kolegium organów nadzoru w charakterze obserwatora należy jednak zapraszać wyłącznie organy państw trzecich, w których obecność grupy jest znacząca. Aby zapewnić spełnienie wymogów zachowania tajemnicy zawodowej lub służbowej określonych w prawie Unii, we wszystkich przypadkach organy państw trzecich powinny mieć możliwość uzyskania statusu obserwatora w kolegiach organów nadzoru tylko wtedy, gdy podlegają wymogom poufności, które są co najmniej równoważne z wymogami mającymi zastosowanie w Unii.

(6) Aby zacieśnić współpracę i poprawić wymianę informacji między właściwymi organami odpowiedzialnymi za sprawowanie nadzoru ostrożnościowego a innymi organami zaangażowanymi w nadzór nad grupą oraz aby zapewnić wymianę informacji na potrzeby wykonywania ich odpowiednich zadań, organ sprawujący nadzór skonsolidowany powinien zwrócić się do grupowego organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, wiodącego organu nadzoru w kolegium ustanowionym w celu ułatwienia współpracy między organami ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu ("kolegium ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu"), organów nadzoru państw trzecich, w których mają siedzibę ważne instytucje lub oddziały, organu nadzoru państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę druga pośrednia unijna jednostka dominująca, oraz do koordynatora konglomeratu finansowego, w przypadku gdy organy te zostały wskazane przez organ sprawujący nadzór skonsolidowany, o wzięcie udziału w kolegium organów nadzoru w charakterze obserwatorów. Status obserwatora powinien umożliwiać zapraszanie tych organów do udziału w posiedzeniach kolegiów organów nadzoru przez organ sprawujący nadzór skonsolidowany, w przypadku, gdy ich obecność jest istotna z punktu widzenia porządku obrad.

(7) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 ³  Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB) monitoruje funkcjonowanie kolegiów organów nadzoru oraz wspiera zgodność i spójność w odniesieniu do stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 ⁴ , dyrektywy 2013/36/UE, rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/98 i rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/99 ⁵ . Wyniki tego monitorowania wykazały, że niektóre aspekty struktury operacyjnej kolegiów organów nadzoru, w tym regularna wymiana wskaźników wczesnego ostrzegania, oraz współpraca z organami ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji lub organami ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (AML/CFT) nadal wymagają dalszego wzmocnienia. W związku z tym konieczne jest zwiększenie roli kolegiów organów nadzoru jako narzędzia wymiany informacji między ich członkami oraz współpracy i koordynacji z obserwatorami, w tym z innymi kolegiami sektorowymi.

(8) Aby zwiększyć skuteczność kolegiów organów nadzoru, pisemne uzgodnienia dotyczące koordynacji i współpracy, o których mowa w art. 115 dyrektywy 2013/36/UE, powinny obejmować wszystkie obszary działań kolegium. Pisemne uzgodnienia powinny również obejmować ustalenia dokonywane między niektórymi członkami kolegium zaangażowanymi w określone działania kolegium, takie jak działania realizowane za pośrednictwem specjalnych podstruktur danego kolegium. Pisemne uzgodnienia powinny również obejmować aspekty operacyjne działań kolegium, ponieważ aspekty te mają kluczowe znaczenie dla ułatwienia funkcjonowania danego kolegium organów nadzoru zarówno w sytuacjach normalnych, jak i w sytuacjach nadzwyczajnych. Ponieważ konieczne jest zapewnienie w ramach kolegium współpracy na etapie poprzedzającym wniesienie wkładu na potrzeby kwestii związanych z grupową restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją oraz do celów wnoszenia tego wkładu, w pisemnych uzgodnieniach należy uwzględnić procesy koordynowania odpowiedniego wkładu oraz obowiązki i funkcje organu sprawującego nadzór skonsolidowany w zakresie przekazywania tego wkładu do kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji za pośrednictwem grupowego organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji określonego w art. 2 ust. 1 pkt 44 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE ⁶ . Pisemne uzgodnienia powinny być kompleksowe, spójne i wyczerpujące oraz powinny zapewniać właściwym organom adekwatną i odpowiednią podstawę, tak aby mogły one wykonywać swoje odpowiednie obowiązki i zadania w ramach kolegium organów nadzoru, a nie poza nim.

(9) Członkowie kolegium organów nadzoru powinni omówić i uzgodnić zakres i poziom ewentualnego zaangażowania obserwatorów w działania kolegium organów nadzoru. Aby zacieśnić współpracę i poprawić wymianę informacji z obserwatorami, w tym z grupowym organem ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz, w stosownych przypadkach, z wiodącym organem nadzoru w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, w pisemnych uzgodnieniach dotyczących koordynacji i współpracy należy ustanowić ramy współpracy i wymiany informacji z każdym z tych obserwatorów. Pisemne uzgodnienia powinny również obejmować ustalenia dokonywane między członkami kolegium organów nadzoru zaangażowanymi w określone działania kolegium, w tym działania realizowane za pośrednictwem specjalnych podstruktur kolegium organów nadzoru.

(10) W celu realizowania wszystkich działań kolegium organ sprawujący nadzór skonsolidowany i pozostali członkowie danego kolegium powinni posiadać informacje na temat działań prowadzonych przez wszystkie podmioty należące do grupy, w tym przez podmioty prowadzące działalność finansową, które nie są uznawane za instytucje, oraz przez podmioty prowadzące działalność poza Unią. Należy promować współpracę między organem sprawującym nadzór skonsolidowany, członkami kolegium, organami nadzoru i organami lub podmiotami publicznymi z państw trzecich odpowiedzialnymi za sprawowanie nadzoru nad podmiotem należącym do grupy lub zaangażowanymi w sprawowanie takiego nadzoru, w tym organami odpowiedzialnymi za sprawowanie nadzoru ostrożnościowego nad podmiotami sektora finansowego należącymi do grupy lub właściwymi organami odpowiedzialnymi za sprawowanie nadzoru nad rynkami instrumentów finansowych, za przeciwdziałanie korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu lub za ochronę konsumentów, poprzez dopuszczenie w stosownych przypadkach tych organów nadzoru i organów lub podmiotów publicznych z państw trzecich do uczestnictwa w działaniach kolegium w charakterze obserwatorów.

(11) Aby ułatwić identyfikację wczesnych sygnałów ostrzegawczych, potencjalnych zagrożeń i słabości w odniesieniu do grupy i należących do niej podmiotów, w tym wszelkich zdarzeń wywierających istotny niekorzystny wpływ na profil ryzyka grupy lub należących do niej podmiotów, lub w odniesieniu do systemu, w którym działa grupa i należące do niej podmioty, oraz wprowadzanie środków wczesnej interwencji, jak również w przypadku sytuacji nadzwyczajnych, należy zintensyfikować wymianę informacji w kolegiach organów nadzoru.

(12) Członkowie kolegium organów nadzoru uczestniczący w realizacji zadań, o których mowa w art. 113 dyrektywy 2013/36/UE, powinni wykorzystywać kolegium organów nadzoru jako główną platformę wymiany informacji na temat oceny głównych elementów procesu przeglądu i oceny nadzorczej, o którym mowa w art. 97 tej dyrektywy, w przypadku grupy transgranicznej, mając jednocześnie na uwadze, że proces przeglądu i oceny nadzorczej może być przeprowadzany w różny sposób w poszczególnych państwach członkowskich, w zależności od sposobu transpozycji tych przepisów unijnych do prawodawstwa krajowego, uwzględniając również wytyczne wydane przez EUNB zgodnie z art. 107 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE.

(13) Aby ułatwić współpracę między właściwymi organami oraz aby zapewnić koordynację wszelkich decyzji podejmowanych w celu uwzględnienia kwestii spełnienia przez daną instytucję wymogów dotyczących metod wymagających uzyskania pozwolenia właściwych organów przed ich zastosowaniem do celów obliczenia wymogów w zakresie funduszy własnych (zastosowania modeli wewnętrznych do oceny ryzyka kredytowego, ryzyka rynkowego, ryzyka kontrahenta i ryzyka operacyjnego), należy określić warunki współpracy między organem sprawującym nadzór skonsolidowany a odpowiednimi właściwymi organami dotyczące wymiany informacji na temat stosowania takich wewnętrznych metod oraz dotyczące omawiania i uzgadniania środków mających na celu wyeliminowanie zidentyfikowanych niedociągnięć.

(14) Aby promować współpracę w ramach kolegium organów nadzoru oraz zwiększyć skuteczność i efektywność nadzoru nad grupą, organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru powinni w stosownych przypadkach omówić i uzgodnić powierzanie zadań i przekazywanie obowiązków na zasadzie dobrowolności.

(15) Każde kolegium organów nadzoru powinno decydować o informacjach, które mają być wymieniane i okresowo aktualizowane, oraz powinno zawrzeć te informacje w pisemnych uzgodnieniach dotyczących koordynacji i współpracy. Aby zwiększyć zdolność kolegium organów nadzoru do identyfikowania rosnących zagrożeń i słabości, członkowie kolegium organów nadzoru oraz, w stosownych przypadkach, obserwatorzy powinni regularnie wymieniać się informacjami ilościowymi i jakościowymi. Ponadto w pisemnych uzgodnieniach dotyczących koordynacji i współpracy należy uwzględnić procedurę koordynowania właściwego wkładu oraz obowiązki i funkcje organu sprawującego nadzór skonsolidowany w zakresie przekazywania tego wkładu obserwatorom. Aby zapewnić uruchomienie wymiany informacji między organami sprawującymi nadzór skonsolidowany a członkami kolegium organów nadzoru, w przypadku gdy zdarzenie wywierające istotny niekorzystny wpływ dotyka grupę lub należące do niej podmioty, organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru powinni określić główne cechy takiego zdarzenia w pisemnych uzgodnieniach dotyczących koordynacji i współpracy, z uwzględnieniem specyfiki grupy, oraz powinni uzgodnić, które informacje mają podlegać wymianie w przypadku wystąpienia zdarzenia wywierającego istotny niekorzystny wpływ.

(16) Aby ułatwić gromadzenie i wymianę istotnych informacji w ramach kolegium organów nadzoru, członkowie kolegium organów nadzoru powinni wymieniać się wszystkimi informacjami niezbędnymi do ułatwienia wykonywania zadań kolegium organów nadzoru, o których mowa w art. 112 i 113 dyrektywy 2013/36/UE. W tym samym celu organ sprawujący nadzór skonsolidowany powinien udostępniać członkom kolegium organów nadzoru informacje otrzymane od kolegium ustanowionego zgodnie z art. 119 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1114 ⁷ , jeżeli informacje te są istotne dla wykonywania zadań, o których mowa w art. 112 dyrektywy 2013/36/UE, w szczególności dla planowania i koordynacji działań nadzorczych oraz zadań, o których mowa w art. 113 tej dyrektywy, w szczególności dla przeprowadzania oceny ryzyka grupy i wypracowania wspólnych decyzji.

(17) Członkowie kolegium organów nadzoru powinni koordynować swoje działania w zakresie przygotowań na wypadek sytuacji nadzwyczajnych oraz w trakcie takich sytuacji, w tym w przypadku niekorzystnego rozwoju sytuacji, który może poważnie zagrozić prawidłowemu funkcjonowaniu rynków finansowych i ich integralności lub zagrozić stabilności całego systemu finansowego w Unii lub jego części, lub w przypadku wystąpienia innych sytuacji, które wpływają lub mogą wyraźnie wpłynąć na sytuację finansową i ekonomiczną grupy bankowej lub jakiejkolwiek należącej do niej jednostki zależnej. Proces planowania i koordynacji działań właściwych organów w zakresie przygotowań na wypadek sytuacji nadzwyczajnych oraz w trakcie takich sytuacji powinien zatem obejmować między innymi działania, o których mowa w odpowiednich przepisach dyrektywy 2014/59/UE, a w szczególności działania ukierunkowane na koordynację planowania naprawy grupy oraz na zapewnienie w razie potrzeby organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji skoordynowanego wkładu w trakcie przygotowań do sytuacji nadzwyczajnych oraz w trakcie takich sytuacji.

(18) W obliczu sytuacji nadzwyczajnej członkowie kolegium organów nadzoru, przy koordynacji ze strony organu sprawującego nadzór skonsolidowany, powinni opracować skoordynowaną ocenę nadzorczą sytuacji, uzgodnić skoordynowaną reakcję w zakresie nadzoru oraz monitorować wdrożenie tej reakcji w celu zapewnienia, aby sytuację nadzwyczajną właściwie oceniono i prawidłowo jej zaradzono. Członkowie kolegium organów nadzoru powinni również zapewnić, aby wszelka komunikacja zewnętrzna była prowadzona w sposób skoordynowany i aby obejmowała elementy uzgodnione wcześniej między członkami kolegium.

(19) Z uwagi na liczne zmiany, których należy dokonać, w celu zapewnienia przejrzystości rozporządzenie delegowane (UE) 2016/98 powinno zostać uchylone i zastąpione. W związku z tym odesłania do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/98 należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

(20) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez EUNB.

(21) EUNB przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  1

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

– "organ ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu" oznacza organ, któremu powierzono publiczny obowiązek zapewnienia zgodności z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 ⁸ ;

– "organ sprawujący nadzór nad grupą" oznacza organ sprawujący nadzór nad grupą zdefiniowany w art. 3 ust. 1 pkt 15 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2034 ⁹ .

ROZDZIAŁ  2

USTANOWIENIE I FUNKCJONOWANIE KOLEGIÓW ORGANÓW NADZORU, O KTÓRYCH MOWA W ART. 116 DYREKTYWY 2013/36/UE

Sekcja  1

Ustanowienie i funkcjonowanie kolegiów organów nadzoru

Artykuł  2

Schemat grupy instytucji

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany sporządza schemat grupy instytucji zgodnie z procedurą określoną w art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2025/790 ¹⁰  w celu identyfikacji następujących podmiotów i oddziałów należących do grupy:

a) instytucji i oddziałów mających siedzibę w państwie członkowskim, w tym finansowych spółek holdingowych lub finansowych spółek holdingowych o działalności mieszanej zatwierdzonych zgodnie z art. 21a dyrektywy 2013/36/UE;

b) podmiotów sektora finansowego, którym udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności w państwie członkowskim;

c) instytucji i oddziałów mających siedzibę w państwie trzecim.

2. Do celów ust. 1 lit. a) w schemacie odzwierciedla się następujące informacje:

a) wskazanie państwa członkowskiego, w którym danej instytucji udzielono zezwolenia lub w którym dany oddział ma siedzibę;

b) wskazanie właściwego organu odpowiedzialny za nadzór nad daną instytucją lub właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego, w którym dany oddział ma siedzibę, oraz innych organów ds. sektora finansowego z tego państwa członkowskiego, takich jak właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad rynkami instrumentów finansowych, przeciwdziałanie wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy i finansowania terroryzmu oraz ochronę konsumentów;

c) to, czy dana instytucja jest objęta nadzorem ostrożnościowym na zasadzie indywidualnej lub czy instytucji tej przyznano zwolnienie ze stosowania wymogów określonych w częściach od drugiej do ósmej rozporządzenia (UE) nr 575/2013 na zasadzie indywidualnej na podstawie art. 7, 8 lub 10 tego rozporządzenia;

d) znaczenie instytucji dla państwa członkowskiego, w którym danej instytucji udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności, oraz kryteria stosowane przez właściwe organy w celu ustalenia tego znaczenia, w szczególności:

(i) wielkość instytucji w stosunku do rynku lokalnego pod względem całkowitej wartości aktywów i pozycji pozabilansowych;

(ii) kwestię, czy udział w rynku instytucji pod względem wartości depozytów przekracza 2 % w państwie członkowskim, w którym danej instytucji udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności;

(iii) prawdopodobny wpływ zawieszenia lub zamknięcia działalności instytucji na płynność systemową oraz na systemy płatnicze, rozrachunkowe i rozliczeniowe w państwie członkowskim, w którym danej instytucji udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności;

(iv) wynik oceny znaczenia systemowego zgodnie z art. 131 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE oraz informacje na temat znaczenia tej instytucji dla grupy, pod warunkiem że całkowita wartość aktywów i pozycji pozabilansowych tej instytucji przekracza 1 % całkowitej skonsolidowanej wartości aktywów i pozycji pozabilansowych grupy;

e) znaczenie danego oddziału dla państwa członkowskiego, w którym ma on siedzibę, w szczególności:

(i) kwestię, czy oddział uznaje się za istotny lub czy wnioskuje się o uznanie go za istotny zgodnie z art. 51 dyrektywy 2013/36/UE; oraz

(ii) informacje na temat znaczenia tego oddziału dla grupy, pod warunkiem że całkowita wartość aktywów i pozycji pozabilansowych tego oddziału przekracza 1 % całkowitej skonsolidowanej wartości aktywów i pozycji pozabilansowych grupy.

3. Do celów ust. 1 lit. b) i c) w schemacie odzwierciedla się następujące informacje:

a) wskazanie państwa członkowskiego, w którym dany podmiot sektora finansowego ma siedzibę, lub państwa trzeciego, w którym dana instytucja lub dany oddział ma siedzibę;

b) wskazanie organu, który jest odpowiedzialny za sprawowanie nadzoru nad tym podmiotem sektora finansowego, tą instytucją lub tym oddziałem, lub który jest zaangażowany w sprawowanie takiego nadzoru;

c) informacje na temat znaczenia podmiotu sektora finansowego, instytucji lub oddziału dla grupy, pod warunkiem że całkowita wartość aktywów i pozycji pozabilansowych tego podmiotu sektora finansowego, tej instytucji lub tego oddziału przekracza 1 % całkowitej skonsolidowanej wartości aktywów i pozycji pozabilansowych grupy.

4. W schemacie grupy instytucji odzwierciedla się następujące informacje:

a) w przypadku gdy zastosowanie ma art. 116 ust. 1a dyrektywy 2013/36/UE - czy siedziby zarządu wszystkich transgranicznych jednostek zależnych unijnej instytucji dominującej, unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej lub unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej znajdują się w państwach trzecich;

b) w przypadku gdy zastosowanie ma art. 21b dyrektywy 2013/36/UE - czy siedzibę w Unii ma jedna pośrednia unijna jednostka dominująca czy dwie takie jednostki.

Artykuł  3

Członkowie i obserwatorzy kolegium organów nadzoru

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany zaprasza następujące organy do członkostwa w kolegium organów nadzoru zgodnie z procedurą określoną w art. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2025/790:

a) właściwe organy odpowiedzialne za sprawowanie nadzoru nad instytucjami, które są jednostkami zależnymi unijnej instytucji dominującej, oraz właściwe organy przyjmujących państw członkowskich, w których mają siedzibę istotne oddziały, o których mowa w art. 51 dyrektywy 2013/36/UE;

b) banki centralne państw członkowskich wchodzące w skład ESBC, które zgodnie z prawem krajowym są zaangażowane w sprawowanie nadzoru ostrożnościowego nad podmiotami prawnymi, o których mowa w lit. a), ale które nie są właściwymi organami;

c) EUNB.

2. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany zaprasza następujące organy do uczestnictwa w kolegium organów nadzoru w charakterze obserwatorów zgodnie z procedurą określoną w art. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2025/790:

a) w przypadku kolegiów organów nadzoru, o których mowa w art. 116 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE - organy nadzoru państw trzecich, w których instytucje lub oddziały uznane za istotne dla grupy zgodnie z art. 2 ust. 3 lit. c) niniejszego rozporządzenia mają siedzibę, pod warunkiem że te organy nadzoru państw trzecich podlegają wymogom poufności określonym w art. 116 dyrektywy 2013/36/UE;

b) w przypadku kolegiów organów nadzoru, o których mowa w art. 116 ust. 1a dyrektywy 2013/36/UE - organy nadzoru państw trzecich, w których instytucjom udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności lub w których oddziały uznane za istotne zgodnie z art. 2 ust. 3 lit. c) niniejszego rozporządzenia mają siedzibę, pod warunkiem że te organy nadzoru państw trzecich podlegają wymogom poufności określonym w art. 116 dyrektywy 2013/36/UE;

c) grupowy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji;

d) wiodący organ nadzoru w kolegium ustanowionym w celu ułatwienia współpracy między organami ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (kolegium ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu);

e) w przypadku gdy druga pośrednia unijna jednostka dominująca została ustanowiona zgodnie z art. 21b ust. 3 akapit drugi dyrektywy 2013/36/UE - organ sprawujący nadzór skonsolidowany należący do drugiego kolegium organów nadzoru ustanowionego w odniesieniu do tej drugiej pośredniej unijnej jednostki dominującej zgodnie z art. 116 dyrektywy 2013/36/UE lub organ sprawujący nadzór nad grupą na podstawie art. 48 dyrektywy (UE) 2019/2034;

f) w przypadku konglomeratu finansowego - koordynatora, o którym mowa w art. 11 ust. 1 dyrektywy 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ¹¹ , jeżeli nie jest on organem sprawującym nadzór skonsolidowany.

3. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany może zaprosić następujące organy do uczestnictwa w kolegium organów nadzoru w charakterze obserwatorów zgodnie z procedurą określoną w art. 2 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2025/790:

a) właściwe organy przyjmujących państw członkowskich, w których siedzibę mają nieistotne oddziały;

b) organy nadzoru państw trzecich, w których instytucje lub oddziały mają siedzibę, inne niż organy, o których mowa w ust. 2 lit. a) i b);

c) organy lub podmioty publiczne w państwie członkowskim, które są odpowiedzialne za sprawowanie nadzoru nad podmiotem należącym do grupy lub oddziałem bądź są zaangażowane w sprawowanie takiego nadzoru, pod warunkiem że właściwy organ tego samego przyjmującego państwa członkowskiego zgodził się zostać członkiem lub obserwatorem kolegium organów nadzoru, w tym:

(i) organ ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu przyjmujących państw członkowskich;

(ii) organy odpowiedzialne za nadzór nad rynkami instrumentów finansowych;

(iii) organy odpowiedzialne za ochronę konsumentów;

(iv) organy odpowiedzialne za sprawowanie nadzoru ostrożnościowego nad podmiotami sektora finansowego należącymi do grupy;

d) organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przyjmujących państw członkowskich, pod warunkiem że właściwy organ tego samego przyjmującego państwa członkowskiego zgodził się zostać członkiem lub obserwatorem kolegium organów nadzoru.

Artykuł  4

Komunikacja dotycząca ustanowienia i składu kolegium organów nadzoru

Organ sprawujący nadzór skonsolidowany przekazuje unijnej jednostce dominującej grupy informacje na temat ustanowienia kolegium organów nadzoru oraz tożsamości jego członków i obserwatorów, a także na temat wszelkich zmian w składzie tego kolegium.

Artykuł  5

Pisemne uzgodnienia dotyczące koordynacji i współpracy

Pisemne uzgodnienia dotyczące koordynacji i współpracy, o których mowa w art. 115 dyrektywy 2013/36/UE, obejmują co najmniej następujące elementy:

a) informacje na temat ogólnej struktury danej grupy, obejmujące wszystkie podmioty i oddziały należące do grupy;

b) wskazanie członków oraz obserwatorów kolegium organów nadzoru;

c) warunki uczestnictwa obserwatorów w kolegium organów nadzoru, o czym mowa w art. 3 ust. 2 i 3, z uwzględnieniem art. 17, w tym:

(i) udział obserwatorów w posiedzeniach i działaniach kolegium organów nadzoru oraz w sytuacjach nadzwyczajnych;

(ii) prawa i obowiązki obserwatorów w odniesieniu do informacji podlegających wymianie oraz odpowiedniej procedury wymiany informacji między organem sprawującym nadzór skonsolidowany a obserwatorami;

(iii) przekazywanie informacji otrzymanych od obserwatorów członkom kolegium organów nadzoru;

d) ustalenia dotyczące wymiany informacji, w tym zakresu informacji, częstotliwości wymiany i bezpiecznych kanałów komunikacji;

e) ustalenia dotyczące postępowania z informacjami poufnymi;

f) w stosownych przypadkach ustalenia dotyczące powierzania zadań i delegowania obowiązków;

g) opis wszelkich podstruktur kolegium organów nadzoru;

h) ustalenia dotyczące planowania i koordynacji działań nadzorczych w sytuacjach normalnych;

i) ustalenia dotyczące planowania i koordynacji działań nadzorczych na wypadek sytuacji nadzwyczajnych i w trakcie takich sytuacji, obejmujące planowanie ewentualnościowe oraz narzędzia i procedury w zakresie komunikacji;

j) strategię organu sprawującego nadzór skonsolidowany i członków kolegium organów nadzoru w zakresie komunikacji z unijną jednostką dominującą i podmiotami należącymi do grupy lub istotnymi oddziałami;

k) uzgodnione procedury i terminy dotyczące przekazywania dokumentów na potrzeby posiedzeń kolegium organów nadzoru;

l) wszelkie pozostałe ustalenia poczynione między członkami kolegium organów nadzoru, w tym uzgodnione wskaźniki na potrzeby identyfikowania wczesnych sygnałów ostrzegawczych oraz potencjalnych zagrożeń i słabości;

m) ustalenia dotyczące przekazywania wkładu organowi sprawującemu nadzór skonsolidowany zgodnie z art. 12, 13, 16, 18, 45h, 91 i 92 dyrektywy 2014/59/UE, w tym do celów procedury konsultacji, o której mowa w tych artykułach;

n) opis roli organu sprawującego nadzór skonsolidowany, w szczególności w odniesieniu do koordynowania procesu wnoszenia do odpowiedniego kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wkładu, o którym mowa w lit. m), za pośrednictwem grupowego organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji;

o) ustalenia dotyczące sytuacji, gdy członek lub obserwator kończy swój udział w kolegium organów nadzoru;

p) cechy zdarzenia wywierającego istotny niekorzystny wpływ na profil ryzyka grupy i należących do niej podmiotów, z uwzględnieniem specyfiki grupy, oraz informacje podlegające wymianie, uzgodnione przez organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członków kolegium organów nadzoru, jeżeli takie zdarzenie wystąpi.

Artykuł  6

Udział w posiedzeniach kolegium organów nadzoru i działalność kolegium organów nadzoru

1. Przy podejmowaniu decyzji o tym, które organy mają uczestniczyć w posiedzeniu lub działaniu kolegium organów nadzoru zgodnie z art. 116 ust. 7 dyrektywy 2013/36/UE, organ sprawujący nadzór skonsolidowany uwzględnia następujące elementy:

a) tematy do omówienia, działania, które należy podjąć, i cele posiedzenia lub działania, w szczególności w odniesieniu do ich znaczenia dla każdego podmiotu należącego do grupy oraz dla wykonywania zadań obserwatorów;

b) znaczenie danego podmiotu należącego do grupy dla państwa członkowskiego, w którym ma on siedzibę, oraz jego znaczenie dla grupy.

2. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany może zapraszać obserwatorów kolegium organów nadzoru wyłącznie na te konkretne punkty porządku obrad posiedzenia lub działania, które są istotne dla wykonywania zadań obserwatora.

3. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru zapewniają, w świetle omawianych tematów i zakładanych celów, aby w posiedzeniach lub działaniach kolegium uczestniczyli najodpowiedniejsi przedstawiciele. Przedstawiciele, o których mowa powyżej, są w jak największym zakresie uprawnieni do zaciągania zobowiązań w imieniu reprezentowanych przez nich organów jako członków kolegium organów nadzoru, w odniesieniu do decyzji, które planuje się podjąć w trakcie posiedzeń, lub działań.

4. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany może, w oparciu o tematy i cele danego posiedzenia lub działania, zaprosić przedstawicieli podmiotów należących do grupy do uczestnictwa w posiedzeniu lub działaniu kolegium organów nadzoru.

Artykuł  7

Powierzanie zadań i przekazywanie obowiązków

1. Przy ustanawianiu i aktualizowaniu programu oceny nadzorczej kolegium organów nadzoru, o którym mowa w art. 16 niniejszego rozporządzenia, organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru wymieniają poglądy na temat ewentualnego powierzenia zadań i przekazania obowiązków. Na tej podstawie organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru rozważają zawarcie porozumienia, na zasadzie dobrowolności, w sprawie powierzenia zadań, w tym, w stosownych przypadkach, ewentualnego przekazania obowiązków zgodnie z art. 116 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2013/36/UE, jeżeli oczekuje się, że takie powierzenie lub przekazanie doprowadzi do efektywniejszego i skuteczniejszego nadzoru nad grupą, w szczególności poprzez wyeliminowanie zbędnych powielających się wymogów nadzorczych, włącznie z tymi, które dotyczą wniosków o udzielenie informacji.

2. O zawarciu porozumienia w sprawie powierzenia zadań lub przekazania obowiązków organ sprawujący nadzór skonsolidowany informuje unijną jednostkę dominującą, a właściwy organ, który powierza swoje zadania lub przekazuje swoje obowiązki, informuje daną instytucję.

3. Jeżeli organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru nie mogą osiągnąć porozumienia w sprawie powierzenia zadań lub przekazania obowiązków, organ sprawujący nadzór skonsolidowany informuje o tym EUNB.

Artykuł  8

Wymiana informacji pomiędzy członkami kolegium organów nadzoru a grupą instytucji

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i każdy członek kolegium organów nadzoru jest odpowiedzialny za przekazywanie informacji instytucjom i oddziałom, które są objęte jego kompetencjami nadzorczymi, oraz za występowanie do tych instytucji i oddziałów z wnioskami o udzielenie informacji.

2. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany lub członek kolegium organów nadzoru, który wyjątkowo zamierza przekazać informacje instytucji lub oddziałowi, które nie są objęte jego kompetencjami nadzorczymi, lub zwrócić się do nich o udzielenie informacji, informuje o tym z wyprzedzeniem członka kolegium organów nadzoru odpowiedzialnego za tę instytucję lub za ten oddział.

Sekcja  2

Planowanie i koordynacja działań nadzorczych w sytuacjach normalnych

Artykuł  9

Wymiana informacji pomiędzy organem sprawującym nadzór skonsolidowany a członkami kolegium organów nadzoru

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru prowadzą wymianę wszelkich informacji niezbędnych do ułatwienia wykonywania ich funkcji i obowiązków, w tym zadań, o których mowa w art. 112 i 113 dyrektywy 2013/36/UE, z zastrzeżeniem wymogów poufności określonych w tytule VII rozdział 1 sekcja II tej dyrektywy oraz, w stosownych przypadkach, w art. 76 i 81 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE ¹² .

2. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany oraz członkowie kolegium organów nadzoru prowadzą wymianę wszelkich informacji niezbędnych do ułatwienia wykonywania zadań, o których mowa w art. 8 dyrektywy 2014/59/UE.

3. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru prowadzą wymianę informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, niezależnie od tego, czy informacje te pochodzą od podmiotu należącego do grupy, właściwego organu lub organu nadzoru bądź też z jakiegokolwiek innego źródła, oraz zgodnie z procedurą określoną w art. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2025/790. Informacje te muszą być wystarczająco odpowiednie, dokładne i aktualne.

4. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany przekazuje członkom kolegium organów nadzoru następujące informacje:

a) nazwę systemu gwarancji depozytów, do którego należy instytucja i jej oddziały, zgodnie z art. 4 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE ¹³ ;

b) maksymalny poziom gwarancji z systemu gwarancji depozytów na kwalifikującego się deponenta;

c) zakres gwarancji i rodzaje gwarantowanych depozytów;

d) wszelkie wykluczenia z gwarancji, w tym produkty i rodzaje deponentów;

e) mechanizmy finansowania systemu gwarancji depozytów, w szczególności określenie, czy system finansowany jest ex ante lub ex post, oraz wielkość systemu gwarantowania depozytów;

f) dane kontaktowe administratora systemu gwarancji depozytów.

5. Członkowie kolegium organów nadzoru sprawujący nadzór nad istotnymi oddziałami przekazują organowi sprawującemu nadzór skonsolidowany informacje dotyczące wszelkich przeszkód w dokonywaniu transferów środków pieniężnych i zabezpieczeń do lub z danego oddziału.

6. W przypadku zmiany informacji przekazanych zgodnie z niniejszym artykułem organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru bez zbędnej zwłoki wymieniają się zaktualizowanymi informacjami.

Artykuł  10

Wymiana informacji na temat wyników przeglądu nadzorczego i oceny nadzorczej na potrzeby przeprowadzania ocen ryzyka grupy i wypracowywania wspólnych decyzji

1. Do celów wypracowania wspólnych decyzji na temat wymogów ostrożnościowych specyficznych dla instytucji, o których to decyzjach mowa w art. 113 dyrektywy 2013/36/UE, organ sprawujący nadzór skonsolidowany i odpowiedni członkowie kolegium organów nadzoru prowadzą wymianę wszelkich niezbędnych informacji - zarówno na poziomie indywidualnym, jak i skonsolidowanym - bez zbędnej zwłoki.

2. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany oraz członkowie kolegium organów nadzoru prowadzą wymianę informacji na temat wyników przeglądu nadzorczego i oceny nadzorczej przeprowadzanych zgodnie z art. 97 dyrektywy 2013/36/UE. Informacje te obejmują następujące elementy:

a) analizę modelu biznesowego, obejmującą ocenę rentowności obecnego modelu biznesowego i stabilności przyszłościowej strategii biznesowej instytucji;

b) wewnętrzne rozwiązania w zakresie zarządzania i kontrole na poziomie instytucji;

c) poszczególne rodzaje ryzyka, na jakie narażony jest kapitał instytucji, obejmujące następujące elementy:

(i) nieodłączne poszczególne rodzaje ryzyka;

(ii) środki zarządzania ryzykiem i środki kontroli ryzyka;

d) ocenę adekwatności kapitałowej i ocenę ryzyka nadmiernej dźwigni, w tym proponowane dodatkowe fundusze własne wymagane zgodnie z art. 104 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2013/36/UE;

e) rodzaje ryzyka, na jakie narażone są płynność i finansowanie instytucji, obejmujące następujące elementy:

(i) ryzyko płynności i ryzyko finansowania;

(ii) zarządzanie ryzykiem płynności i ryzykiem finansowania;

f) oceny adekwatności płynności, obejmujące proponowane środki ilościowe i jakościowe w zakresie płynności zgodnie z art. 105 dyrektywy 2013/36/UE;

g) inne środki nadzorcze, w tym środki nadzorcze zgodnie z art. 102 dyrektywy 2013/36/UE, lub środki wczesnej interwencji, które zostały zastosowane lub mają być zastosowane w celu wyeliminowania braków zidentyfikowanych w wyniku przeglądu nadzorczego i oceny nadzorczej;

h) rezultaty nadzorczych testów warunków skrajnych przeprowadzonych zgodnie z art. 100 dyrektywy 2013/36/UE, w tym adekwatność kapitałową w warunkach skrajnych oraz wszelkie proponowane wytyczne dotyczące dodatkowych funduszy własnych zgodnie z art. 104b dyrektywy 2013/36/UE;

i) informacje dotyczące wniosków z kontroli na miejscu i czynności monitorujących prowadzonych na odległość, które są istotne w kontekście oceny profilu ryzyka grupy lub któregokolwiek z należących do niej podmiotów.

Artykuł  11

Wymiana informacji w odniesieniu do bieżącego przeglądu pozwolenia na stosowanie metod wewnętrznych oraz nieistotnych rozszerzeń lub zmian modeli wewnętrznych

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i odpowiedni członkowie kolegium organów nadzoru sprawujący nadzór nad instytucjami, którym udzielono pozwolenia na stosowanie metod wewnętrznych zgodnie z art. 143 ust. 1, art. 151 ust. 4 lub 9, art. 283, art. 312 ust. 2 lub art. 363 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, prowadzą wymianę wszystkich istotnych informacji na temat wyników bieżącego przeglądu pozwolenia na stosowanie metod wewnętrznych, o którym to przeglądzie jest mowa w art. 101 dyrektywy 2013/36/UE.

2. Jeżeli organ sprawujący nadzór skonsolidowany lub jakikolwiek odpowiedni członek kolegium organów nadzoru, o którym mowa w ust. 1, ustalą, że instytucja mająca siedzibę w państwie członkowskim, w tym unijna jednostka dominująca, nie spełnia już wymogów dotyczących stosowania metody wewnętrznej, lub stwierdzą istnienie istotnego niedociągnięcia zgodnie z art. 101 dyrektywy 2013/36/UE, dany organ sprawujący nadzór skonsolidowany lub członek kolegium organów nadzoru niezwłocznie przekazują sobie następujące informacje, stosownie do przypadku, w celu osiągnięcia wspólnego porozumienia, o którym mowa w art. 8 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2025/790:

a) ocenę wpływu zidentyfikowanych niedociągnięć i wszelkich przypadków braku zgodności z wymogami dotyczącymi stosowania metod wewnętrznych oraz istotności tych niedociągnięć i kwestii;

b) ocenę planu przedstawionego przez unijną instytucję dominującą lub jakąkolwiek instytucję mającą siedzibę w państwie członkowskim w celu przywrócenia zgodności z wymogami dotyczącymi stosowania metod wewnętrznych oraz wyeliminowania stwierdzonych niedociągnięć, w tym informacje na temat harmonogramu wdrażania tego planu;

c) informację, że organ sprawujący nadzór skonsolidowany lub którykolwiek odpowiedni członek kolegium organów nadzoru zamierza cofnąć pozwolenie na stosowanie metod wewnętrznych lub ograniczyć stosowanie tych metod wewnętrznych do obszarów, w których spełniane są wymogi, lub do obszarów, w których zgodność może zostać osiągnięta w odpowiednim terminie, lub też do obszarów, które nie są dotknięte zidentyfikowanymi niedociągnięciami;

d) informacje na temat wszelkich proponowanych dodatkowych wymogów w zakresie funduszy własnych nałożonych zgodnie z art. 104 ust. 1 lit. d) dyrektywy 2013/36/UE jako środek nadzorczy mający na celu wyeliminowanie przypadków braku zgodności lub zidentyfikowanych niedociągnięć.

3. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i odpowiedni członkowie kolegium organów nadzoru, o których mowa w ust. 1, prowadzą również wymianę informacji na temat rozszerzeń pozwolenia na stosowanie metod wewnętrznych lub zmian tych metod wewnętrznych, które nie stanowią istotnych rozszerzeń lub zmian, o których mowa w art. 13 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/100 ¹⁴ .

4. Informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, muszą zostać omówione i uwzględnione przy opracowywaniu oceny ryzyka grupy i wypracowywaniu wspólnej decyzji zgodnie z art. 113 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2013/36/UE.

5. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany przekazuje właściwym organom przyjmujących państw członkowskich, w których istotne oddziały mają siedzibę, informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, jeżeli informacje te są istotne dla tych właściwych organów.

Artykuł  12

Wymiana informacji na temat wczesnych sygnałów ostrzegawczych oraz potencjalnych zagrożeń i słabości

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru uczestniczący w sporządzaniu sprawozdania z oceny ryzyka grupy, o którym mowa w art. 113 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2013/36/UE, lub sprawozdania z oceny ryzyka płynności grupy, o którym mowa w art. 113 ust. 2 lit. b) tej dyrektywy, do celów wypracowania wspólnych decyzji w sprawie wymogów ostrożnościowych dostosowanych do konkretnych instytucji zgodnie z tym artykułem prowadzą wymianę informacji ilościowych w celu zidentyfikowania wczesnych sygnałów ostrzegawczych oraz potencjalnych zagrożeń i słabości, a także wniesienia wkładu w sprawozdanie z oceny ryzyka grupy i sprawozdanie z oceny ryzyka płynności grupy. W tym celu organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru uzgadniają wykaz wskaźników, które mają być regularnie wymieniane zgodnie z art. 10 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2025/790.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, opierają się na informacjach gromadzonych przez właściwe organy zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2024/3117 ¹⁵ . Informacje te obejmują wszystkie podmioty należące do grupy, które mają siedzibę w państwie członkowskim, oraz co najmniej następujące obszary:

a) kapitał i dźwignię finansową;

b) płynność;

c) jakość aktywów;

d) finansowanie;

e) rentowność;

f) ryzyko koncentracji.

3. Oprócz informacji, o których mowa w ust. 1, organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru identyfikują zagrożenia i słabości w odniesieniu do grupy i należących do niej podmiotów przez wymianę informacji jakościowych i ilościowych na temat:

a) otoczenia makroekonomicznego, w którym grupa instytucji i należące do niej podmioty prowadzą działalność;

b) niekorzystnych zmian na rynkach, które mogą potencjalnie zagrażać płynności rynku i stabilności systemu finansowego w państwach członkowskich, w których podmioty należące do grupy lub istotne oddziały mają siedzibę, i które mogą mieć niekorzystny wpływ na podmioty należące do grupy lub jej istotne oddziały.

4. W przypadku gdy podmiot należący do grupy narusza wymogi rozporządzenia (UE) nr 575/2013 lub dyrektywy 2013/36/UE, o których mowa w art. 27 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE, lub - między innymi ze względu na szybko pogarszającą się sytuację finansową - może w bliskiej przyszłości naruszyć te wymogi, organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru przekazują sobie wzajemnie następujące informacje:

a) czy spełnione są warunki stosowania środków wczesnej interwencji;

b) czy środki wczesnej interwencji w odniesieniu do grupy lub któregokolwiek z podmiotów należących do grupy są wprowadzane lub planowane zgodnie z art. 27 i 30 dyrektywy 2014/59/UE;

c) wskazanie potencjalnych skutków tych środków wczesnej interwencji.

5. W stosownych przypadkach organ sprawujący nadzór skonsolidowany przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, właściwym organom przyjmujących państw członkowskich, w których istotne oddziały mają siedzibę.

Artykuł  13

Wymiana informacji dotyczących niezgodności, sankcji i innych środków naprawczych

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany przekazuje członkom kolegium organów nadzoru informacje o wszelkich sytuacjach, w odniesieniu do których organ sprawujący nadzór skonsolidowany ustalił, że unijna instytucja dominująca, na poziomie indywidualnym lub skonsolidowanym, która jest objęta jej kompetencjami nadzorczymi:

a) nie spełnia wymogów rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i dyrektywy 2013/36/UE;

b) podlega sankcjom administracyjnym lub innym środkom administracyjnym, które nałożono zgodnie z art. 64-67 dyrektywy 2013/36/UE.

2. Członkowie kolegium organów nadzoru przekazują organowi sprawującemu nadzór skonsolidowany informacje dotyczące wszelkich sytuacji, w odniesieniu do których ustalili, że instytucja lub oddział, które są objęte ich kompetencjami nadzorczymi:

a) nie spełniają wymogów rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i dyrektywy 2013/36/UE;

b) podlegają sankcjom administracyjnym lub innym środkom administracyjnym, które nałożono zgodnie z art. 64-67 dyrektywy 2013/36/UE.

Organ sprawujący nadzór skonsolidowany przekazuje istotne informacje członkom kolegium organów nadzoru, dla których informacje te są istotne zgodnie z art. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2025/790.

3. Na podstawie informacji wymienianych zgodnie z ust. 1 i 2 organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru omawiają potencjalne skutki przypadków braku zgodności oraz sankcji, o których mowa w ust. 1 i 2, dla danych podmiotów należących do grupy lub dla całej grupy.

Artykuł  14

Wymiana informacji na potrzeby oceny grupowego planu naprawy

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru, którzy uczestniczą w procedurze podejmowania wspólnej decyzji w sprawach, o których mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy 2014/59/UE, wymieniają się wszelkimi niezbędnymi informacjami.

2. Do celów ust. 1 organ sprawujący nadzór skonsolidowany przekazuje członkom kolegium organów nadzoru grupowy plan naprawy zgodnie z procedurą określoną w art. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2025/790.

3. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany informuje wszystkich członków kolegium organów nadzoru o wynikach procesu, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł  15

Wymiana informacji w odniesieniu do umów dotyczących wsparcia finansowego w ramach grupy

Organ sprawujący nadzór skonsolidowany informuje wszystkich członków kolegium organów nadzoru o głównych warunkach decyzji w sprawie zatwierdzenia umów dotyczących wsparcia finansowego w ramach grupy, które zostały podjęte zgodnie z art. 20 dyrektywy 2014/59/UE.

Artykuł  16

Program oceny nadzorczej

1. Do celów przyjęcia programu oceny nadzorczej kolegium organów nadzoru zgodnie z art. 116 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2013/36/UE organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru identyfikują działania nadzorcze, które należy podjąć.

2. Program oceny nadzorczej kolegium organów nadzoru zawiera co najmniej następujące elementy:

a) obszary wspólnych działań zidentyfikowane w wyniku oceny ryzyka grupy i oceny ryzyka płynności grupy oraz wspólnych decyzji na temat wymogów ostrożnościowych dostosowanych do konkretnych instytucji zgodnie z art. 113 dyrektywy 2013/36/UE lub w wyniku wszelkich innych działań przeprowadzonych przez kolegium organów nadzoru, w tym starań mających na celu zwiększenie efektywności nadzoru przez wyeliminowanie zbędnych powielających się wymogów nadzorczych, o których mowa w art. 116 ust. 1 lit. d) tej dyrektywy;

b) odpowiednie programy oceny nadzorczej organu sprawującego nadzór skonsolidowany i członków kolegium organów nadzoru na potrzeby instytucji i oddziałów mających siedzibę w danym państwie członkowskim;

c) główne obszary pracy kolegium organów nadzoru i jego planowane działania nadzorcze, w tym ocenę wdrażania polityki grupy, planowanych działań poza siedzibą i inspekcji na miejscu, o których mowa w art. 99 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2013/36/UE;

d) wskazanie członków kolegium organów nadzoru odpowiedzialnych za przeprowadzanie planowanych działań nadzorczych;

e) w stosownych przypadkach - podział zadań i obowiązków związanych odpowiednio z powierzaniem zadań i przekazywaniem obowiązków;

f) w stosownych przypadkach - wskazanie obserwatorów kolegium organów nadzoru, jeżeli obserwatorzy ci są zaangażowani w działanie nadzorcze;

g) przewidywane ramy czasowe, tj. zarówno terminy, jak i czas trwania, każdego planowanego działania nadzorczego.

Artykuł  17

Wymiana informacji pomiędzy organem sprawującym nadzór skonsolidowany a obserwatorami kolegium organów nadzoru

1. W przypadku gdy informacje, o których mowa w art. 12-18, są istotne dla wykonywania zadań obserwatorów, organ sprawujący nadzór skonsolidowany przekazuje te informacje odpowiednim obserwatorom.

2. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany przekazuje grupowemu organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji następujące informacje:

a) wymagane fundusze własne zgodnie z art. 104 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2013/36/UE oraz wszelkie wytyczne dotyczące dodatkowych funduszy własnych przekazane instytucjom zgodnie z art. 104b tej dyrektywy;

b) informacje istotne do celów art. 12, 13, 16, 18, 25, 30, 45h, 91 i 92 dyrektywy 2014/59/UE;

c) harmonogram wspólnej decyzji w sprawie przeglądu i oceny grupowego planu naprawy zgodnie z art. 8 ust. 2 dyrektywy 2014/59/UE, w tym termin na wydanie ewentualnych zaleceń przez grupowy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z art. 6 ust. 4 tej dyrektywy;

d) harmonogram wspólnych decyzji w sprawie wymogów ostrożnościowych dostosowanych do konkretnych instytucji zgodnie z art. 113 dyrektywy 2013/36/UE;

e) informacje, o których mowa w art. 12 ust. 4 i art. 15 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  18

Zdarzenie wywierające istotny niekorzystny wpływ na profil ryzyka grupy lub należących do niej podmiotów

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i odpowiedni członkowie kolegium organów nadzoru wymieniają się informacjami ilościowymi i jakościowymi na temat wszelkich zdarzeń wywierających istotny niekorzystny wpływ w instytucjach lub w innych jednostkach wchodzących w skład grupy i mogących mieć poważny wpływ na te instytucje, o czym mowa w art. 117 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2013/36/UE.

2. W przypadku takiego zdarzenia wywierającego istotny niekorzystny wpływ na profil ryzyka grupy lub jej instytucji mających siedzibę w państwie członkowskim, które są istotne zgodnie z art. 2 ust. 2, lub jej istotnych oddziałów, właściwe organy oceniają skutki takiego zdarzenia dla grupy i należących do niej podmiotów oraz określają:

a) charakter i stopień dotkliwości zdarzenia;

b) wpływ lub potencjalny wpływ zdarzenia na dostępne fundusze własne i poziom płynności grupy lub należących do niej podmiotów oraz to, czy grupa i należące do niej podmioty nadal spełniają wymogi rozporządzenia (UE) nr 575/2013 lub dyrektywy 2013/36/UE w niekorzystnych warunkach makroekonomicznych, mikroekonomicznych i geopolitycznych;

c) zdolność do prowadzenia działalności w przypadku poważnego zakłócenia działalności gospodarczej;

d) ryzyko wystąpienia transgranicznego efektu domina i potencjalny skutek systemowy.

3. Po otrzymaniu ostrzeżenia o wystąpieniu zdarzenia wywierającego istotny niekorzystny wpływ na profil ryzyka od dowolnego członka kolegium organów nadzoru lub po zidentyfikowaniu takiego zdarzenia organ sprawujący nadzór skonsolidowany informuje członków kolegium organów nadzoru sprawujących nadzór nad podmiotami wchodzącymi w skład grupy lub istotnymi oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte tym zdarzeniem, oraz EUNB. Obserwatorzy, w szczególności grupowy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, są informowani o tym, czy informacje te są istotne dla wykonywania ich zadań.

4. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany oraz członkowie kolegium organów nadzoru sprawujący nadzór nad podmiotami wchodzącymi w skład grupy lub istotnymi oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte zdarzeniem wywierającym istotny niekorzystny wpływ, monitorują sytuację i w stosownych przypadkach aktualizują informacje, o których mowa w ust. 1, gdy tylko odpowiednie nowe informacje staną się dostępne.

5. Na podstawie wyników oceny zdarzenia wywierającego istotny niekorzystny wpływ, o której mowa w ust. 2, oraz przewidywanego rozwoju danego zdarzenia organ sprawujący nadzór skonsolidowany i odpowiedni członkowie kolegium organów nadzoru mogą koordynować opracowywanie skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru.

Sekcja  3

Planowanie i koordynacja działań nadzorczych na wypadek sytuacji nadzwyczajnych i w trakcie takich sytuacji

Artykuł  19

Ramy kolegium na wypadek sytuacji nadzwyczajnych

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru ustanawiają ramy kolegium na wypadek wystąpienia ewentualnych sytuacji nadzwyczajnych zgodnie z art. 112 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2013/36/UE ("ramy kolegium na wypadek sytuacji nadzwyczajnych"), uwzględniając specyficzne cechy i strukturę grupy instytucji.

2. Ramy kolegium na wypadek sytuacji nadzwyczajnych obejmują następujące elementy:

a) procedury właściwe dla danego kolegium, które mają zastosowanie w przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, o której mowa w art. 114 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE;

b) minimalne informacje, które należy wymieniać w przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, o której mowa w art. 114 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE.

3. Minimalne informacje, o których mowa w ust. 2 lit. b), obejmują następujące elementy:

a) opis zaistniałej sytuacji nadzwyczajnej obejmujący podstawową przyczynę wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej oraz spodziewany wpływ tej sytuacji na podmioty należące do grupy i całą grupę, na płynność na rynku oraz stabilność systemu finansowego;

b) wyjaśnienie środków i działań, które organ sprawujący nadzór skonsolidowany lub którykolwiek członek kolegium organów nadzoru lub same podmioty należące do grupy zastosowali lub planują zastosować w reakcji na wystąpienie sytuacji nadzwyczajnej;

c) najnowsze dostępne informacje ilościowe dotyczące poziomu płynności i sytuacji kapitałowej podmiotów należących do grupy, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, na zasadzie indywidualnej i skonsolidowanej.

Artykuł  20

Wymiana informacji w trakcie sytuacji nadzwyczajnych

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru prowadzą wymianę wszelkich informacji niezbędnych do ułatwienia wykonywania zadań, o których mowa w art. 114 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE, z zastrzeżeniem wymogów poufności określonych w tytule VII rozdział 1 sekcja II tej dyrektywy oraz, w stosownych przypadkach, w art. 76 i 81 dyrektywy 2014/65/UE.

2. Po otrzymaniu ostrzeżenia o zaistnieniu sytuacji nadzwyczajnej od któregokolwiek członka lub obserwatora kolegium organów nadzoru lub po stwierdzeniu zaistnienia takiej sytuacji organ sprawujący nadzór skonsolidowany, postępując zgodnie z procedurami określonymi w art. 19 ust. 2 lit. a), przekazuje informacje, o których mowa w lit. b) tego ustępu, członkom kolegium organów nadzoru sprawującym nadzór nad podmiotami należącymi do grupy, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, oraz EUNB.

3. W zależności od charakteru, stopnia dotkliwości, ewentualnego skutku systemowego lub innego skutku sytuacji nadzwyczajnej oraz prawdopodobieństwa wystąpienia efektu domina w jej następstwie członkowie kolegium organów nadzoru sprawujący nadzór nad podmiotami należącymi do grupy lub istotnymi oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, oraz organ sprawujący nadzór skonsolidowany mogą wymieniać dodatkowe informacje.

4. W przypadku gdy informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, są istotne dla wykonywania zadań obserwatorów, w szczególności grupowego organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, organ sprawujący nadzór skonsolidowany przekazuje te informacje tym obserwatorom.

5. Przy reagowaniu na sytuację nadzwyczajną, o której mowa w art. 16 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2025/790, organ sprawujący nadzór skonsolidowany bez zbędnej zwłoki angażuje grupowy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i przekazuje wkład otrzymany od tego organu członkom kolegium organów nadzoru.

Artykuł  21

Koordynacja oceny nadzorczej sytuacji nadzwyczajnej

1. W przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej organ sprawujący nadzór skonsolidowany koordynuje i przygotowuje ocenę tej sytuacji ("skoordynowana ocena nadzorcza") we współpracy z członkami kolegium organów nadzoru sprawującymi nadzór nad podmiotami należącymi do grupy lub istotnymi oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną.

2. Skoordynowana ocena nadzorcza sytuacji nadzwyczajnej przeprowadzona zgodnie z procedurą określoną w art. 15 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2025/790 obejmuje następujące elementy:

a) charakter i stopień dotkliwości sytuacji nadzwyczajnej;

b) wpływ lub potencjalny wpływ sytuacji nadzwyczajnej na całą grupę i wszelkie należące do niej podmioty, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte daną sytuacją;

c) ryzyko wystąpienia transgranicznego efektu domina.

3. Do celów ust. 2 lit. c), organ sprawujący nadzór skonsolidowany uwzględnia potencjalne skutki systemowe, jakie mogą wystąpić w dowolnym państwie członkowskim, w którym podmioty należące do grupy lub istotne oddziały mają siedzibę.

Artykuł  22

Koordynacja reakcji nadzorczej na sytuację nadzwyczajną

1. W przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej organ sprawujący nadzór skonsolidowany koordynuje proces opracowywania reakcji w zakresie nadzoru na taką sytuację ("skoordynowana reakcja w zakresie nadzoru") we współpracy z członkami kolegium nadzoru sprawującymi nadzór nad podmiotami należącymi do grupy lub istotnymi oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną.

2. Skoordynowana reakcja w zakresie nadzoru opiera się na skoordynowanej ocenie nadzorczej, o której mowa w art. 21, i określa konieczne działania nadzorcze, ich zakres oraz harmonogram ich wdrożenia.

3. W skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru uwzględnia się wszelki wkład przekazany przez grupowy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

Artykuł  23

Monitorowanie wdrożenia skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru na sytuację nadzwyczajną

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru sprawujący nadzór nad podmiotami należącymi do grupy lub istotnymi oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, monitorują proces wdrażania skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru, o której mowa w art. 22, i prowadzą wymianę informacji na temat tego procesu.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, obejmują aktualne informacje na temat procesu wdrażania uzgodnionych działań zgodnie z ustalonym harmonogramem, o którym mowa w art. 22 ust. 2, oraz informacje na temat konieczności zaktualizowania lub dostosowania tych działań.

Artykuł  24

Koordynacja komunikacji zewnętrznej w sytuacji nadzwyczajnej

1. Organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru sprawujący nadzór nad podmiotami należącymi do grupy lub istotnymi oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, koordynują w jak największym zakresie swoją komunikację zewnętrzną.

2. Do celów ust. 1 organ sprawujący nadzór skonsolidowany i członkowie kolegium organów nadzoru uzgadniają następujące kwestie:

a) podział obowiązków związanych z koordynacją komunikacji zewnętrznej na różnych etapach sytuacji nadzwyczajnej;

b) zakres informacji, jakie należy ujawnić, z uwzględnieniem konieczności utrzymania zaufania na rynku oraz wszelkich dodatkowych zobowiązań w zakresie ujawniania informacji, jeżeli instrumenty finansowe emitowane przez podmioty należące do grupy, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, są notowane w obrocie publicznym na co najmniej jednym rynku regulowanym w Unii;

c) koordynację oświadczeń publicznych, w tym oświadczeń składanych przez tylko jednego członka kolegium organów nadzoru, w szczególności jeżeli te oświadczenia publiczne mogą mieć wpływ na podmioty należące do grupy lub istotne oddziały, nad którymi nadzór sprawują inni członkowie kolegium organów nadzoru;

d) podział obowiązków i odpowiednie terminy w odniesieniu do kontaktowania się z podmiotami należącymi do grupy;

e) podział obowiązków i działań, które należy wykonywać na potrzeby przekazywania na zewnątrz informacji na temat skoordynowanych działań podjętych w celu zaradzenia sytuacji nadzwyczajnej;

f) opis sposobu ewentualnej koordynacji z inną grupą lub innym kolegium, które mogą być zaangażowane w opanowywanie sytuacji nadzwyczajnej mającej wpływ na grupę, w tym grupą ds. zarządzania kryzysowego lub kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

ROZDZIAŁ  3

FUNKCJONOWANIE KOLEGIÓW ORGANÓW NADZORU, O KTÓRYCH MOWA W ART. 51 UST. 3 DYREKTYWY 2013/36/UE

Sekcja  1

Ustanowienie i funkcjonowanie kolegiów organów nadzoru

Artykuł  25

Członkowie i obserwatorzy kolegium organów nadzoru

1. Po opracowaniu schematu dla instytucji posiadającej oddziały w innych państwach członkowskich zgodnie z procedurą określoną w art. 18 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2025/790 właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zaprasza następujące organy do członkostwa w kolegium organów nadzoru:

a) właściwe organy przyjmujących państw członkowskich, w których istotne oddziały mają siedzibę;

b) banki centralne państw członkowskich wchodzące w skład ESBC, które zgodnie z ich prawem krajowym są zaangażowane w sprawowanie nadzoru ostrożnościowego nad istotnymi oddziałami, o których mowa w lit. a), ale które nie są właściwymi organami;

c) EUNB.

2. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zaprasza następujące organy do uczestnictwa w kolegium organów nadzoru w charakterze obserwatorów zgodnie z procedurą określoną w art. 2 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2025/790:

a) organy nadzoru państw trzecich, w których instytucjom udzielono zezwolenia na prowadzenie działalności lub w których oddziały uznane za istotne dla grupy zgodnie z art. 2 ust. 3 lit. c) niniejszego rozporządzenia mają siedzibę, pod warunkiem że te organy nadzoru podlegają wymogom poufności określonym w art. 116 dyrektywy 2013/36/UE;

b) organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w państwie członkowskim pochodzenia;

c) organ ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu w państwie członkowskim pochodzenia;

d) w przypadku gdy druga pośrednia unijna jednostka dominująca została ustanowiona zgodnie z art. 21b ust. 3 akapit drugi dyrektywy 2013/36/UE - organ sprawujący nadzór skonsolidowany lub organ sprawujący nadzór nad grupą należący do drugiego kolegium organów nadzoru;

e) w przypadku konglomeratu finansowego - koordynatora, o którym mowa w art. 11 ust. 1 dyrektywy 2002/87/WE, jeżeli nie jest on właściwym organem państwa członkowskiego pochodzenia.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia może zaprosić następujące organy do uczestnictwa w kolegium organów nadzoru w charakterze obserwatorów zgodnie z procedurą określoną w art. 2 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2025/790:

a) właściwe organy przyjmujących państw członkowskich, w których siedzibę mają nieistotne oddziały;

b) organy nadzoru państw trzecich inne niż organy, o których mowa w ust. 2 lit. a);

c) organy lub podmioty publiczne w państwie członkowskim, które są odpowiedzialne za sprawowanie nadzoru nad instytucją lub jej oddziałami bądź są zaangażowane w sprawowanie takiego nadzoru, pod warunkiem że właściwy organ tego samego przyjmującego państwa członkowskiego zgodził się zostać członkiem lub obserwatorem kolegium organów nadzoru, w tym:

(i) organ ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu w państwie członkowskim;

(ii) właściwe organy odpowiedzialne za nadzór nad rynkami instrumentów finansowych;

(iii) organy odpowiedzialne za ochronę konsumentów;

d) organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przyjmujących państw członkowskich, pod warunkiem że właściwy organ tego samego przyjmującego państwa członkowskiego zgodził się zostać członkiem lub obserwatorem kolegium organów nadzoru.

Artykuł  26

Komunikacja dotycząca ustanowienia i składu kolegium organów nadzoru

Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia przekazuje instytucji informacje na temat ustanowienia kolegium organów nadzoru oraz tożsamości jego członków i obserwatorów, a także na temat wszelkich zmian w składzie tego kolegium.

Artykuł  27

Pisemne uzgodnienia dotyczące koordynacji i współpracy

Podstawę ustanowienia i funkcjonowania kolegiów organów nadzoru dla istotnych oddziałów, o których to kolegiach mowa w art. 51 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE, stanowią pisemne uzgodnienia dotyczące koordynacji i współpracy dokonywane zgodnie z art. 5 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  28

Udział w posiedzeniach kolegium organów nadzoru i działalność kolegium organów nadzoru

1. Przy podejmowaniu decyzji o tym, które organy mają uczestniczyć w posiedzeniu lub działaniu kolegium organów nadzoru zgodnie z art. 51 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE, właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia uwzględnia następujące elementy:

a) tematy do omówienia, działania, które należy rozważyć, i cele posiedzenia lub działania, w szczególności w odniesieniu do ich znaczenia dla każdego oddziału oraz dla wykonywania zadań obserwatorów;

b) znaczenie danego oddziału w państwie członkowskim, w którym ma on siedzibę, oraz jego znaczenie dla instytucji.

2. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia może zapraszać obserwatorów kolegium organów nadzoru wyłącznie na te konkretne punkty porządku obrad posiedzenia lub działania, które są istotne dla wykonywania zadań obserwatora.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium organów nadzoru zapewniają, w świetle omawianych tematów i zakładanych celów, aby w posiedzeniach lub działaniach kolegium organów nadzoru uczestniczyli najodpowiedniejsi przedstawiciele. Przedstawiciele, o których mowa powyżej, są w jak największym zakresie uprawnieni do zaciągania zobowiązań w imieniu reprezentowanych przez nich organów jako członków kolegium organów nadzoru, w odniesieniu do decyzji, które planuje się podjąć w trakcie posiedzeń, lub działań.

4. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia może, w oparciu o tematy i cele danego posiedzenia lub działania, zaprosić przedstawicieli instytucji do uczestnictwa w posiedzeniu lub działaniu kolegium organów nadzoru.

Artykuł  29

Komunikacja z instytucją i jej oddziałami

Komunikacja z instytucją i jej oddziałami odbywa się zgodnie z obowiązkami w zakresie nadzoru powierzonymi właściwemu organowi państwa członkowskiego pochodzenia i członkom kolegium organów nadzoru jak określono w tytule V rozdział 4 i tytule VII dyrektywy 2013/36/UE.

Sekcja  2

Planowanie i koordynacja działań nadzorczych w sytuacjach normalnych

Artykuł  30

Wymiana informacji pomiędzy właściwym organem państwa członkowskiego pochodzenia a członkami kolegium organów nadzoru

1. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium organów nadzoru prowadzą wymianę wszelkich informacji niezbędnych do ułatwienia współpracy zgodnie z art. 50 i art. 51 ust. 2 dyrektywy 2013/36/UE.

2. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium organów nadzoru prowadzą wymianę wszelkich informacji niezbędnych do ułatwienia współpracy, o której mowa w art. 6, 7 i 8 dyrektywy 2014/59/UE.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium organów nadzoru prowadzą wymianę informacji, o których mowa w art. 6 i 15 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 524/2014 ¹⁶ .

4. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium organów nadzoru prowadzą wymianę informacji, o których mowa w ust. 1-3, niezależnie od tego, czy informacje te pochodzą od instytucji, właściwego organu, organu nadzoru bądź też z jakiegokolwiek innego źródła. Informacje te muszą być wystarczająco odpowiednie, dokładne i aktualne.

Artykuł  31

Wymiana informacji pomiędzy właściwym organem państwa członkowskiego pochodzenia a obserwatorami kolegium organów nadzoru

1. W przypadku gdy informacje, o których mowa w art. 32, są istotne dla wykonywania zadań obserwatorów, które to zadania określono w pisemnych uzgodnieniach dotyczących koordynacji i współpracy kolegium organów nadzoru, właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia przekazuje te informacje odpowiednim obserwatorom.

2. Organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji państwa członkowskiego pochodzenia i właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia wymieniają się wszystkimi informacjami niezbędnymi do zapewnienia, aby kolegium organów nadzoru oraz kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wykonywały swoje zadania zgodnie z, odpowiednio, art. 51 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE i art. 88 dyrektywy 2014/59/UE.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia przekazuje organowi ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji państwa członkowskiego pochodzenia następujące informacje:

a) wymagane fundusze własne zgodnie z art. 104 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2013/36/UE oraz wszelkie wytyczne dotyczące dodatkowych funduszy własnych przekazane instytucjom zgodnie z art. 104b tej dyrektywy;

b) informacje istotne do celów art. 12, 13, 16, 18, 25, 30, 45h, 91 i 92 dyrektywy 2014/59/UE;

c) informacje, o których mowa w art. 32 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  32

Wymiana informacji na temat wyników przeglądu nadzorczego i oceny nadzorczej oraz informacji na temat wczesnych sygnałów ostrzegawczych oraz potencjalnych zagrożeń i słabości

1. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia przekazuje członkom kolegium organów nadzoru:

a) informacje, o których mowa w art. 3, 4 i 5, art. 7-13 i art. 17 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 524/2014;

b) wartość wskaźnika dźwigni jednostki dominującej, o którym mowa w art. 429 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

c) wymagane fundusze własne, o których mowa w art. 104 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2013/36/UE, oraz wszelkie wytyczne dotyczące dodatkowych funduszy własnych zgodnie z art. 104b tej dyrektywy w wyniku przeglądu nadzorczego i oceny nadzorczej przeprowadzonych zgodnie z art. 97 tej dyrektywy.

2. Do celów identyfikacji zagrożeń dla instytucji i jej istotnych oddziałów oraz ich słabości właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium organów nadzoru wymieniają się informacjami jakościowymi i ilościowymi na temat:

a) otoczenia makroekonomicznego, w którym instytucje i ich istotne oddziały prowadzą działalność;

b) niekorzystnych zmian na rynkach, które mogą potencjalnie zagrażać płynności rynku i stabilności systemu finansowego w państwach członkowskich, w których instytucja lub jej istotne oddziały mają siedzibę, i które mogą mieć niekorzystny wpływ na instytucję i jej istotne oddziały.

3. W przypadku gdy instytucja narusza wymogi rozporządzenia (UE) nr 575/2013 lub dyrektywy 2013/36/UE, o których mowa w art. 27 ust. 1 dyrektywy 2014/59/UE, lub - między innymi ze względu na szybko pogarszającą się sytuację finansową - może w bliskiej przyszłości naruszyć te wymogi, właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia przekazuje członkom kolegium organów nadzoru następujące informacje:

a) czy spełnione są warunki stosowania środków wczesnej interwencji;

b) czy środki wczesnej interwencji są wprowadzane lub planowane zgodnie z art. 27 i 30 dyrektywy 2014/59/UE;

c) wskazanie potencjalnych skutków tych środków wczesnej interwencji.

Artykuł  33

Wymiana informacji na potrzeby oceny planu naprawy

1. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia konsultuje się z członkami kolegium organów nadzoru w sprawie planu naprawy, jeżeli ma to znaczenie dla danego istotnego oddziału, zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 2014/59/UE.

2. Do celów ust. 1 właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia przekazuje plan naprawy instytucji członkom kolegium organów nadzoru zgodnie z art. 20 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2025/790.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia informuje wszystkich członków kolegium organów nadzoru o wynikach konsultacji, o których mowa w ust. 1.

Artykuł  34

Program oceny nadzorczej

1. Do celów przyjęcia programu oceny nadzorczej kolegium organów nadzoru, o którym to programie mowa w art. 99 dyrektywy 2013/36/UE, właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium organów nadzoru identyfikują działania nadzorcze, które należy podjąć.

2. Program oceny nadzorczej kolegium organów nadzoru zawiera co najmniej następujące elementy:

a) obszary wspólnych działań zidentyfikowane w wyniku procesu przeglądu i oceny nadzorczej zgodnie z art. 97 dyrektywy 2013/36/UE lub w wyniku jakichkolwiek innych działań przeprowadzonych działań kolegium organów nadzoru;

b) główne obszary działań kolegium organów nadzoru i jego planowane działania nadzorcze, w tym planowane kontrole na miejscu i inspekcje istotnych oddziałów przeprowadzane na podstawie art. 52 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE;

c) wskazanie członków kolegium organów nadzoru odpowiedzialnych za przeprowadzanie planowanych działań nadzorczych;

d) w stosownych przypadkach - podział zadań i obowiązków związanych odpowiednio z powierzaniem zadań i przekazywaniem obowiązków;

e) w stosownych przypadkach - wskazanie obserwatorów kolegium organów nadzoru, jeżeli obserwatorzy ci są zaangażowani w działanie nadzorcze;

f) przewidywane ramy czasowe, tj. zarówno terminy, jak i czas trwania, każdego planowanego działania nadzorczego.

3. Przy ustanawianiu i aktualizowaniu programu oceny nadzorczej kolegium organów nadzoru właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium organów nadzoru wymieniają poglądy na temat ewentualnego powierzenia zadań i przekazania obowiązków. Na tej podstawie właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium organów nadzoru rozważają zawarcie porozumienia, na zasadzie dobrowolności, w sprawie powierzenia zadań, w tym, w stosownych przypadkach, ewentualnego przekazania obowiązków zgodnie z art. 116 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2013/36/UE, jeżeli oczekuje się, że takie powierzenie lub przekazanie doprowadzi do efektywniejszego i skuteczniejszego nadzoru nad grupą, w szczególności poprzez wyeliminowanie zbędnych powielających się wymogów nadzorczych, włącznie z tymi, które dotyczą wniosków o udzielenie informacji.

4. O zawarciu porozumienia w sprawie powierzenia zadań lub przekazania obowiązków właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia informują odpowiednią instytucję, a właściwy organ, który przekazuje swoje uprawnienia, informuje odpowiedni oddział.

Artykuł  35

Zdarzenie wywierające istotny niekorzystny wpływ na profil ryzyka instytucji lub jej istotnych oddziałów

1. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i odpowiedni członkowie kolegium organów nadzoru wymieniają się informacjami ilościowymi i jakościowymi na temat wszelkich zdarzeń wywierających istotny niekorzystny wpływ w instytucji lub jej istotnych oddziałach i mogących mieć poważny wpływ na daną instytucję, o czym mowa w art. 117 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2013/36/UE.

2. W przypadku takiego zdarzenia wywierającego istotny niekorzystny wpływ na profil ryzyka instytucji lub jej istotnych oddziałów mających siedzibę w państwie członkowskim właściwe organy oceniają skutki takiego zdarzenia dla instytucji i jej istotnych oddziałów oraz określają:

a) charakter i stopień dotkliwości zdarzenia;

b) wpływ lub potencjalny wpływ zdarzenia na dostępne fundusze własne i poziom płynności instytucji i jej istotnych oddziałów oraz to, czy instytucja nadal spełnia wymogi rozporządzenia (UE) nr 575/2013 lub dyrektywy 2013/36/UE w niekorzystnych warunkach makroekonomicznych, mikroekonomicznych i geopolitycznych;

c) zdolność instytucji i jej istotnych oddziałów do prowadzenia działalności w przypadku poważnego zakłócenia działalności gospodarczej;

d) ryzyko wystąpienia transgranicznego efektu domina i potencjalny skutek systemowy.

3. Po otrzymaniu ostrzeżenia o wystąpieniu zdarzenia wywierającego istotny niekorzystny wpływ na profil ryzyka od dowolnego członka kolegium organów nadzoru lub po zidentyfikowaniu takiego zdarzenia właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia informuje członków kolegium organów nadzoru sprawujących nadzór nad istotnymi oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte tym zdarzeniem, oraz EUNB. Obserwatorzy, w szczególności organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji państwa członkowskiego pochodzenia, są informowani o tym, czy informacje te są istotne dla wykonywania ich zadań.

4. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium organów nadzoru sprawujący nadzór nad istotnymi oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte zdarzeniem wywierającym istotny niekorzystny wpływ, monitorują sytuację i w stosownych przypadkach aktualizują informacje, o których mowa w ust. 1, gdy tylko odpowiednie nowe informacje staną się dostępne.

5. Na podstawie wyników oceny zdarzenia wywierającego istotny niekorzystny wpływ, o której mowa w ust. 2, oraz przewidywanego rozwoju danego zdarzenia właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i odpowiedni członkowie kolegium organów nadzoru mogą koordynować opracowywanie skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru.

Sekcja  3

Planowanie i koordynacja działań nadzorczych na wypadek sytuacji nadzwyczajnych i w trakcie takich sytuacji oraz przepisy końcowe

Artykuł  36

Ramy kolegium na wypadek sytuacji nadzwyczajnych

1. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium organów nadzoru ustanawiają ramy kolegium na wypadek wystąpienia ewentualnych sytuacji nadzwyczajnych zgodnie z art. 112 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2013/36/UE ("ramy kolegium na wypadek sytuacji nadzwyczajnych").

2. Ramy kolegium na wypadek sytuacji nadzwyczajnych obejmują następujące elementy:

a) procedury właściwe dla danego kolegium, które mają zastosowanie w przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, o której mowa w art. 114 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE;

b) minimalne informacje, które należy wymieniać w przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, o której mowa w art. 114 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE.

3. Minimalne informacje, o których mowa w ust. 2 lit. b), obejmują następujące elementy:

a) opis zaistniałej sytuacji nadzwyczajnej obejmujący podstawową przyczynę wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej oraz spodziewany wpływ tej sytuacji na instytucję, na płynność na rynku oraz stabilność systemu finansowego;

b) wyjaśnienie środków i działań, które właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia lub którykolwiek członek kolegium organów nadzoru lub sama instytucja zastosowały lub planują zastosować w reakcji na wystąpienie sytuacji nadzwyczajnej;

c) najnowsze dostępne informacje ilościowe dotyczące poziomu płynności i sytuacji kapitałowej instytucji.

Artykuł  37

Wymiana informacji w trakcie sytuacji nadzwyczajnych

1. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium organów nadzoru prowadzą wymianę wszelkich informacji niezbędnych do ułatwienia wykonywania zadań, o których mowa w art. 114 ust. 1 dyrektywy 2013/36/UE, z zastrzeżeniem wymogów poufności określonych w tytule VII rozdział 1 sekcja II tej dyrektywy oraz, w stosownych przypadkach, w art. 76 i 81 dyrektywy 2014/65/UE.

2. Po otrzymaniu ostrzeżenia o zaistnieniu sytuacji nadzwyczajnej od któregokolwiek członka lub obserwatora kolegium organów nadzoru lub po stwierdzeniu zaistnienia takiej sytuacji właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia, postępując zgodnie z procedurami określonymi w art. 36 ust. 2 lit. a), przekazuje informacje, o których mowa w lit. b) tego ustępu, członkom kolegium organów nadzoru sprawującym nadzór nad istotnymi oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, oraz EUNB.

3. W zależności od charakteru, stopnia dotkliwości, ewentualnego skutku systemowego lub innego skutku sytuacji nadzwyczajnej oraz prawdopodobieństwa wystąpienia efektu domina w jej następstwie członkowie kolegium organów nadzoru sprawujący nadzór nad istotnymi oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, oraz właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia mogą wymieniać dodatkowe informacje.

4. W przypadku gdy informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, są istotne dla wykonywania zadań obserwatorów, w szczególności organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji państwa członkowskiego pochodzenia, właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia przekazuje te informacje tym obserwatorom.

5. Przy reagowaniu na sytuację nadzwyczajną, o której mowa w art. 27 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2025/790, właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia bez zbędnej zwłoki angażuje organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji państwa członkowskiego pochodzenia i przekazuje wkład otrzymany od tego organu członkom kolegium organów nadzoru.

Artykuł  38

Koordynacja oceny nadzorczej sytuacji nadzwyczajnej

1. W przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia koordynuje i przygotowuje ocenę tej sytuacji ("skoordynowana ocena nadzorcza") we współpracy z członkami kolegium organów nadzoru, zgodnie z art. 112 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE.

2. Skoordynowana ocena nadzorcza sytuacji nadzwyczajnej obejmuje następujące elementy:

a) charakter i stopień dotkliwości sytuacji nadzwyczajnej;

b) wpływ lub potencjalny wpływ sytuacji nadzwyczajnej na instytucję i wszelkie należące do niej oddziały, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte daną sytuacją;

c) ryzyko wystąpienia transgranicznego efektu domina.

3. Do celów ust. 2 lit. c), właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia uwzględnia potencjalne skutki systemowe, jakie mogą wystąpić w dowolnym państwie członkowskim, w którym istotne oddziały mają siedzibę.

Artykuł  39

Koordynacja reakcji nadzorczej na sytuację nadzwyczajną

1. W przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia koordynuje proces opracowywania reakcji w zakresie nadzoru na taką sytuację ("skoordynowana reakcja w zakresie nadzoru") we współpracy z członkami kolegium organów nadzoru, zgodnie z art. 112 ust. 3 dyrektywy 2013/36/UE.

2. Skoordynowana reakcja w zakresie nadzoru opiera się na skoordynowanej ocenie nadzorczej, o której mowa w art. 38, i określa konieczne działania nadzorcze, ich zakres oraz harmonogram ich wdrożenia.

3. Skoordynowaną reakcję w zakresie nadzoru opracowuje właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia oraz członkowie kolegium organów nadzoru sprawujący nadzór nad istotnymi oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną. W skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru uwzględnia się wkład otrzymany od kolegium ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji istotny dla zarządzania sytuacją nadzwyczajną przez daną instytucję, przekazany przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji państwa członkowskiego pochodzenia.

Artykuł  40

Monitorowanie wdrożenia skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru na sytuację nadzwyczajną

1. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium organów nadzoru sprawujący nadzór nad istotnymi oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, monitorują proces wdrażania skoordynowanej reakcji w zakresie nadzoru, o której mowa w art. 39, i prowadzą wymianę informacji na temat tego procesu.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, obejmują aktualne informacje na temat procesu wdrażania uzgodnionych działań zgodnie z ustalonym harmonogramem, o którym mowa w art. 39 ust. 2, oraz informacje na temat konieczności zaktualizowania lub dostosowania tych działań.

Artykuł  41

Koordynacja komunikacji zewnętrznej w sytuacji nadzwyczajnej

Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i członkowie kolegium organów nadzoru sprawujący nadzór nad istotnymi oddziałami, które zostały lub prawdopodobnie zostaną dotknięte sytuacją nadzwyczajną, koordynują w jak największym zakresie swoją komunikację zewnętrzną, uwzględniając elementy określone w art. 24 ust. 2.

Artykuł  42

Uchylenie

Rozporządzenie delegowane (UE) 2016/98 traci moc.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia delegowanego odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia zgodnie z tabelą korelacji znajdującą się w załączniku.

Artykuł  43

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2025 r.

ZAŁĄCZNIK

TABELA KORELACJI

Niniejsze rozporządzenie delegowane	Rozporządzenie delegowane (UE) 2016/98
-	Art. 1
Art. 1 (nowy)	-
Art. 2	Art. 2
Art. 3	Art. 3
Art. 4	Art. 4
Art. 5	Art. 5
Art. 6	Art. 6
Art. 7	Art. 7
Art. 8	Art. 8
Art. 9	Art. 9
Art. 10	Art. 10
Art. 11	Art. 11
Art. 12	Art. 12
Art. 13	Art. 13
Art. 14	Art. 14
Art. 15	Art. 15
Art. 16	Art. 16
Art. 17	-
Art. 18	-
Art. 19	Art. 17
Art. 20	Art. 18
Art. 21	Art. 19
Art. 22	Art. 20
Art. 23	Art. 21
Art. 24	Art. 22
Art. 25	Art. 23
Art. 26	Art. 24
Art. 27	Art. 25
Art. 28	Art. 26
Art. 29	Art. 27
Art. 30	Art. 28
Art. 31	Art. 29
Art. 32	-
Art. 33	Art. 30
Art. 34	Art. 31
Art. 35	-
Art. 36	Art. 32
Art. 37	Art. 33
Art. 38	Art. 34
Art. 39	Art. 35
Art. 40	Art. 36
Art. 41	Art. 37
Art. 42	-
Art. 43	Art. 38

1 Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2013/36/oj.

2 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/98 z dnia 16 października 2015 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określania ogólnych warunków funkcjonowania kolegiów organów nadzoru (Dz.U. L 21 z 28.1.2016, s. 2, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2016/98/oj).

3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2010/1093/oj).

4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2013/575/oj).

5 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/99 z dnia 16 października 2015 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące ustalania zasad operacyjnego funkcjonowania kolegiów organów nadzoru zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (Dz.U. L 21 z 28.1.2016, s. 21, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2016/99/oj).

6 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/ 2014/59/oj).

7 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1114 z dnia 31 maja 2023 r. w sprawie rynków kryptoaktywów oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 1095/2010 oraz dyrektyw 2013/36/UE i (UE) 2019/1937 (Dz.U. L 150 z 9.6.2023, s. 40, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2023/1114/oj).

8 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 73, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2015/849/oj).

9 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2034 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie nadzoru ostrożnościowego nad firmami inwestycyjnymi oraz zmieniająca dyrektywy 2002/87/WE, 2009/65/WE, 2011/61/UE, 2013/36/UE, 2014/59/UE i 2014/65/UE (Dz.U. L 314 z 5.12.2019, s. 64, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2019/2034/oj).

10 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2025/790 z dnia 23 kwietnia 2025 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne do celów stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do operacyjnego funkcjonowania kolegiów organów nadzoru (Dz.U. L 2025/790, 8.8.2025, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2025/790/oj).

11 Dyrektywa 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego i zmieniająca dyrektywy Rady 73/239/EWG, 79/267/EWG, 92/49/EWG, 92/96/EWG, 93/6/EWG i 93/22/EWG oraz dyrektywy 98/78/WE i 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 35 z 11.2.2003, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2002/87/oj).

12 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349), ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/ 2014/65/oj).

13 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 149, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2014/49/oj).

14 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/100 z dnia 16 października 2015 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne określające procedurę wspólnej decyzji w odniesieniu do wniosków o niektóre zezwolenia w zakresie nadzoru ostrożnościowego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 21 z 28.1.2016, s. 45, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2016/100/oj).

15 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2024/3117 z dnia 29 listopada 2024 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne do celów stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do sprawozdań nadzorczych instytucji oraz uchylające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/451 (Dz.U. L, 2024/3117, 27.12.2024, ELI: http://data. europa.eu/eli/reg_impl/2024/3117/oj).

16 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 524/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających informacje, które właściwe organy państw członkowskich pochodzenia i przyjmujących państw członkowskich przekazują sobie nawzajem (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 6, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2014/524/oj).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2025.791
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie delegowane 2025/791 uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających ogólne warunki funkcjonowania kolegiów organów nadzoru i uchylające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/98
• Data aktu: 23/04/2025
• Data ogłoszenia: 08/08/2025
• Data wejścia w życie: 28/08/2025