uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 16,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 3 ustanawia zdecentralizowany system egzekwowania prawa mający na celu zapewnienie spójnej wykładni i spójnego stosowania tego rozporządzenia w sprawach dotyczących transgranicznego przetwarzania. Zdecentralizowany system egzekwowania prawa wymaga, aby w takich sprawach organy nadzorcze współpracowały ze sobą w celu osiągnięcia porozumienia. Jeżeli nie mogą go osiągnąć, w rozporządzeniu (UE) 2016/679 przewiduje się rozstrzyganie sporów przez Europejską Radę Ochrony Danych.
(2) W celu zapewnienia sprawnego i skutecznego funkcjonowania mechanizmu współpracy i mechanizmu rozstrzygania sporów zgodnie z, odpowiednio, art. 60 i 65 rozporządzenia (UE) 2016/679 konieczne jest ustanowienie zasad prowadzenia postępowań przez organy nadzorcze w sprawach dotyczących transgranicznego przetwarzania oraz przez Europejską Radę Ochrony Danych w ramach procedury rozstrzygania sporów, w tym zasad rozpatrywania skarg. Z tego względu konieczne jest również ustanowienie zasad wykonywania prawa do bycia wysłuchanym przed przyjęciem decyzji przez organy nadzorcze lub, w stosownym przypadku, przez Europejską Radę Ochrony Danych.
(3) W związku z tym, że nie istnieją zasady unijne regulujące tę kwestię, zgodnie z zasadą autonomii proceduralnej państw członkowskich do każdego państwa członkowskiego należy określenie szczegółowych zasad postępowania administracyjnego i sądowego, które mają na celu zapewnienie wysokiego stopnia ochrony praw przysługujących osobom fizycznym zgodnie z prawem Unii. Prawo procesowe każdego państwa członkowskiego powinno zatem mieć zastosowanie do organów nadzorczych w zakresie, w jakim niniejsze rozporządzenie nie harmonizuje danej kwestii oraz o ile takie krajowe przepisy proceduralne nie naruszają zasad skuteczności i równoważności prawa Unii.
(4) Niniejsze rozporządzenie ma na celu zapewnienie, aby postępowania w sprawach dotyczących transgranicznego przetwarzania były prowadzone zgodnie z zasadą dobrej administracji, a w szczególności bezstronnie, sprawiedliwie i w rozsądnym terminie. W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się zatem szereg zasad horyzontalnych dotyczących procedur egzekwowania rozporządzenia (UE) 2016/679 w takich sprawach.
(5) Skargi są zasadniczym źródłem informacji pozwalających na wykrycie naruszeń przepisów o ochronie danych. Informacje przekazywane przez skarżącego przy wnoszeniu skargi lub przedstawianiu stanowiska mogą obejmować argumenty i dowody, które mogą przyspieszyć postępowanie. Niezbędne jest ustanowienie jasnych i skutecznych procedur rozpatrywania skarg w sprawach dotyczących transgranicznego przetwarzania, ponieważ możliwe jest, że skargę będzie rozpatrywać inny organ nadzorczy niż ten, do którego ją wniesiono.
(6) Skargę należy rozumieć jako roszczenie wniesione przez osobę, której dane dotyczą, do organu nadzorczego zgodnie z art. 77 ust. 1 lub art. 80 rozporządzenia (UE) 2016/679. Za skargę nie uznaje się samego zgłoszenia zarzucanych naruszeń, które nie dotyczą przetwarzania danych osobowych związanych z osobą, której dane dotyczą, ani wniosków o poradę pochodzących od administratorów lub podmiotów przetwarzających, ani ogólnych zapytań dotyczących stosowania rozporządzenia (UE) 2016/679 skierowanych przez administratorów, podmioty przetwarzające lub osoby fizyczne.
(7) Aby skarga dotycząca transgranicznego przetwarzania była dopuszczalna, powinna zawierać określone informacje. Dodatkowe informacje inne niż te określone w niniejszym rozporządzeniu nie powinny być warunkiem dopuszczalności skargi. Do skargi nadal mają zastosowanie tryb i wymogi administracyjne dotyczące dopuszczalności skarg przewidziane w prawie krajowym organu nadzorczego, do którego wniesiono skargę, takie jak język, termin przedawnienia, środki identyfikacji, forma elektroniczna, specjalny wzór lub podpis.
(8) Dane kontaktowe skarżącego mogą obejmować adres pocztowy, miejsce zamieszkania oraz, o ile jest dostępny, adres e-mail. Jeżeli skarżący jest osobą fizyczną, która nie jest w stanie wykonywać swojego prawa do wniesienia skargi bez pomocy przedstawiciela prawnego - np. dlatego, że jest dzieckiem, osobą z niepełnosprawnością lub osobą w trudnej sytuacji - i w związku z tym wykonuje swoje prawa za pośrednictwem innej osoby, takiej jak rodzic, opiekun prawny lub członek rodziny, pod warunkiem że taka reprezentacja jest dopuszczalna zgodnie z prawem krajowym, należy ten fakt wyraźnie zaznaczyć przy wnoszeniu skargi.
(9) Jeżeli skargę wnosi podmiot, organizacja lub zrzeszenie, które nie mają charakteru zarobkowego, o których mowa w art. 80 rozporządzenia (UE) 2016/679, należy przedstawić dowód na to, że dany podmiot, organizacja lub zrzeszenie zostały należycie ustanowione zgodnie z prawem państwa członkowskiego, wraz z nazwą i danymi kontaktowymi takiego podmiotu, takiej organizacji lub takiego zrzeszenia, a także dowód na to, że działają one z upoważnienia osoby, której dane dotyczą. Tryb i procedury dotyczące takiego dowodu określa się zgodnie z prawem państwa członkowskiego organu nadzorczego, do którego wniesiono skargę.
(10) Skarżący nie powinien mieć obowiązku skontaktowania się ze stroną objętą postępowaniem przed wniesieniem skargi, aby ta skarga została uznana za dopuszczalną. Jeżeli skarga dotyczy wykonania przez osobę, której dane dotyczą, prawa wymagającego od tej osoby złożenia żądania do administratora, żądanie to należy złożyć przed wniesieniem skargi.
(11) Organ nadzorczy, do którego wniesiono skargę, powinien ustalić w drodze wstępnej konkluzji, czy skarga dotyczy transgranicznego przetwarzania, który organ nadzorczy uznaje za właściwy do podejmowania działań jako wiodący organ nadzorczy zgodnie z art. 56 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679 oraz czy ma zastosowanie art. 56 ust. 2 tego rozporządzenia. Jeżeli nie wszczęto procedury wczesnego rozstrzygania, organ nadzorczy, do którego wniesiono skargę, powinien przekazać dopuszczalną skargę organowi nadzorczemu, który uznaje za właściwy do podejmowania działań jako wiodący organ nadzorczy oraz poinformować o tym skarżącego. Stwierdzenie dopuszczalności skargi przez organ nadzorczy, do którego została ona wniesiona, powinno być wiążące dla wiodącego organu nadzorczego.
(12) Ważne jest, aby organy nadzorcze ułatwiały przekazywanie wszystkich wymaganych informacji przez skarżącego, na przykład poprzez udostępnianie wzorów lub formularzy elektronicznych, z uwzględnieniem odpowiednich wytycznych Europejskiej Rady Ochrony Danych. Organy nadzorcze mogą ułatwiać wnoszenie skarg w przyjaznym dla użytkownika formacie elektronicznym, z uwzględnieniem potrzeb osób z niepełnosprawnościami, pod warunkiem że informacje wymagane od skarżącego odpowiadają określonym wymaganym informacjom. Nie powinno się wymagać przekazania dodatkowych informacji jako warunku uznania skargi za dopuszczalną.
(13) Aby ułatwić rozpatrywanie skargi, organy nadzorcze powinny mieć możliwość zwrócenia się do skarżącego o informacje dodatkowe. Jeżeli brakuje niektórych informacji niezbędnych do uznania skargi za dopuszczalną, organ nadzorczy, do którego wniesiono skargę, może skontaktować się ze skarżącym, aby uzyskać brakujące informacje, o ile jest to wykonalne. W przypadku gdy skarga jest niedopuszczalna, organ nadzorczy stwierdza jej niedopuszczalność i informuje skarżącego o brakujących informacjach w terminie przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu, tak aby skarżący mógł wnieść dopuszczalną skargę.
(14) Jeżeli po otrzymaniu od organu nadzorczego dopuszczalnej skargi dotyczącej transgranicznego przetwarzania wiodący organ nadzorczy wymaga od skarżącego dodatkowych informacji, aby przeprowadzić pełne postępowanie w przedmiocie skargi, organ nadzorczy, do którego wniesiono skargę, wspiera wiodący organ nadzorczy, na przykład kontaktując się w razie potrzeby ze skarżącym w celu uzyskania wymaganych informacji.
(15) Jeżeli wiodący organ nadzorczy wszczyna postępowanie na podstawie skargi, niezwłocznie informuje strony objęte postępowaniem o wniesieniu danej skargi oraz o jej głównych elementach. Przekazanie takich informacji przez wiodący organ nadzorczy można jednak wstrzymać na czas niezbędny do ochrony integralności postępowania i aby umożliwić skuteczne podjęcie czynności w ramach postępowania.
(16) Aby zapewnić skuteczne funkcjonowanie mechanizmów współpracy i spójności przewidzianych w rozdziale VII rozporządzenia (UE) 2016/679, istotne jest rozpatrywanie spraw dotyczących transgranicznego przetwarzania w odpowiednim czasie oraz w duchu lojalnej i skutecznej współpracy stanowiącej podstawę art. 60 rozporządzenia (UE) 2016/679. Wiodący organ nadzorczy powinien wykonywać swoje kompetencje w ścisłej współpracy z pozostałymi organami nadzorczymi, których sprawa dotyczy. Podobnie organy nadzorcze, których sprawa dotyczy, powinny aktywnie uczestniczyć we wczesnych etapach postępowania, aby osiągnąć porozumienie przy wykorzystaniu narzędzi przewidzianych w rozporządzeniu (UE) 2016/679. Ważne jest, aby współpraca organów nadzorczych opierała się na otwartym dialogu umożliwiającym organom nadzorczym, których sprawa dotyczy, wywieranie znaczącego wpływu na przebieg postępowania w drodze wymiany doświadczeń i poglądów z wiodącym organem nadzorczym, przy należytym uwzględnieniu zakresu uznania, z którego korzysta każdy organ nadzorczy. Organy nadzorcze powinny prowadzić postępowania sprawnie i skutecznie oraz lojalnie i skutecznie współpracować ze sobą, w tym udzielając sobie w razie potrzeby wsparcia i niezwłocznie reagując na wnioski.
(17) Organy nadzorcze powinny podejmować decyzje w sprawie skarg w rozsądnym terminie. W związku z tym niniejsze rozporządzenie określa terminy. Rozumienie pojęcia "rozsądny termin" zależy od okoliczności sprawy, w szczególności od jej kontekstu, od poszczególnych czynności proceduralnych podejmowanych przez wiodący organ nadzorczy oraz od postawy stron objętych postępowaniem i skarżącego w trakcie postępowania. Aby skutecznie chronić prawa podstawowe i wolności osób, których dane dotyczą, w związku z przetwarzaniem danych osobowych, ważne jest, aby skargi były rozpatrywane skutecznie i sprawnie. W zależności od okoliczności sprawy czas potrzebny na rozpatrzenie skargi może być krótszy niż termin przewidziany w niniejszym rozporządzeniu. Skuteczna współpraca między wiodącym organem nadzorczym a pozostałymi organami, których sprawa dotyczy, może również mieć pozytywny wpływ na sprawne rozpatrzenie spraw.
(18) Skarżący powinien mieć możliwość kontaktowania się wyłącznie z organem nadzorczym, do którego wniósł skargę. Nie pozbawia to skarżącego możliwości kontaktowania się bezpośrednio z innym organem nadzorczym, w tym z wiodącym organem nadzorczym.
(19) Ważne jest, aby wziąć pod uwagę przetwarzane dane osobowe i sytuację osoby, której dane dotyczą, na przykład jeżeli skarga dotyczy przetwarzania danych osobowych dzieci.
(20) Wiodący organ nadzorczy powinien przekazywać organowi nadzorczemu, do którego wniesiono skargę, niezbędne informacje o postępach postępowania w celu przekazywania skarżącemu aktualnych informacji.
(21) Aby szybko doprowadzić do zaprzestania naruszeń rozporządzenia (UE) 2016/679 i zapewnić skarżącemu szybkie rozstrzygnięcie sprawy, organy nadzorcze powinny, w stosownych przypadkach, dążyć do rozpatrzenia skargi w trybie procedury wczesnego rozstrzygania zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. W tym celu organ nadzorczy ustala, czy zaprzestano zarzucanych naruszeń, których dotyczy skarga, w taki sposób, że skarga stała się bezprzedmiotowa. Państwa członkowskie nie mają obowiązku ustanawiania nowych procedur w prawie krajowym, aby umożliwić swoim organom nadzorczym rozstrzyganie skarg w trybie procedury wczesnego rozstrzygania.
(22) Skarga powinna być rozstrzygnięta w drodze procedury wczesnego rozstrzygania jedynie w przypadku, gdy skarżący nie zgłosi w odpowiednim terminie sprzeciwu wobec ustalenia, że zaprzestano zarzucanego naruszenia, wobec czego skarga stała się bezprzedmiotowa. Wczesne rozstrzygnięcie skargi powinno zatem mieć zastosowanie do spraw, w których skarżący jest w stanie należycie ocenić proponowane rozstrzygnięcie.
(23) Wczesne rozstrzygnięcie skargi może być szczególnie przydatne do szybkiego rozpatrywania skarg dotyczących naruszeń praw osoby, której dane dotyczą, zgodnie z rozdziałem III rozporządzenia (UE) 2016/679, w sposób zadowalający dla skarżącego. Wczesne rozstrzygnięcie skargi powinno umożliwiać organowi nadzorczemu, do którego wniesiono skargę, lub wiodącemu organowi nadzorczemu uznanie skargi za bezprzedmiotową na podstawie wstępnych kontaktów z administratorem i pod warunkiem uzyskania dowodów potwierdzających.
(24) Wczesne rozstrzygnięcie skargi w drodze procedury wczesnego rozstrzygania powinno pozostawać bez uszczerbku dla wykonywania przez wiodący organ nadzorczy uprawnień zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 w tej samej sprawie, na przykład w razie systemowych lub powtarzających się naruszeń tego rozporządzenia.
(25) Jeżeli wiodący organ nadzorczy, któremu została przekazana skarga, uzna, że skargę można rozstrzygnąć w drodze procedury wczesnego rozstrzygania, powinien przedłożyć projekt decyzji zgodnie z art. 60 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/679 pozostałym organom nadzorczym, których sprawa dotyczy, w celu przyjęcia ostatecznej decyzji zgodnie z art. 60 ust. 7 rozporządzenia (UE) 2016/679 stwierdzającej, że zaprzestano zarzucanych naruszeń oraz że skarga została rozstrzygnięta w całości lub w części przez wiodący organ nadzorczy. Przedłożony projekt decyzji może zatem być uproszczony i ograniczać się do informacji, że skarga została w całości lub w części rozstrzygnięta w procedurze wczesnego rozstrzygania, wraz z uzasadnieniem decyzji i zakresem rozstrzygnięcia, oraz potwierdzać, że skarga jest w związku z tym bezprzedmiotowa. W takich przypadkach wiodący organ nadzorczy powinien bezpośrednio przedłożyć projekt decyzji pozostałym organom nadzorczym, których sprawa dotyczy, bez konieczności sporządzania i przekazywania streszczenia kluczowych zagadnień lub wstępnych ustaleń.
(26) Jeżeli wiodący organ nadzorczy sformułował wstępną opinię na temat głównych kwestii w postępowaniu, wiodący organ nadzorczy powinien mieć możliwość współpracy z pozostałymi organami nadzorczymi, których sprawa dotyczy, w drodze uproszczonej procedury współpracy. Uproszczona procedura współpracy powinna mieć indywidualnie zastosowanie dla każdego przypadku, pod warunkiem że wiodący organ nadzorczy nie ma uzasadnionych wątpliwości co do zakresu postępowania oraz że wskazane kwestie prawne i faktyczne nie wymagają dodatkowej współpracy, która byłaby konieczna w razie skomplikowanego postępowania, w szczególności jeżeli kwestie te można rozwiązać na podstawie specyfiki danej sprawy i wcześniejszych decyzji w podobnych sprawach. Ponadto ważne jest, aby wiodący organ nadzorczy uwzględniał również istniejące orzecznictwo i wytyczne przyjęte przez Europejską Radę Ochrony Danych w sprawie zarzucanych naruszeń rozporządzenia (UE) 2016/679, które należy zbadać, przyjmując, że istnieje prawdopodobieństwo osiągnięcia porozumienia co do głównych elementów sprawy. Co do zasady uproszczona procedura współpracy nie ma zastosowania, jeżeli sprawa wiąże się z systemowymi lub powtarzającymi się problemami w kilku państwach członkowskich, dotyczy ogólnej kwestii prawnej w odniesieniu do wykładni, stosowania lub egzekwowania rozporządzenia (UE) 2016/679, jest związana z obszarem, w którym ochrona danych pokrywa się z innymi dziedzinami prawa, dotyczy dużej liczby osób, których dane dotyczą, w kilku państwach członkowskich lub jest związana z dużą liczbą skarg w kilku państwach członkowskich, lub jeżeli w danej sprawie istnieje wysokie ryzyko naruszenia praw i wolności osób, których dane dotyczą.
(27) Jeżeli wiodący organ nadzorczy zamierza zastosować uproszczoną procedurę współpracy, powinien o tym poinformować pozostałe organy nadzorcze, których sprawa dotyczy, i przekazać im wszystkie stosowne informacje o charakterze sprawy i skargi, w tym główne istotne okoliczności faktyczne i informacje o zarzucanym naruszeniu, które ma być przedmiotem postępowania. W przypadku zastosowania uproszczonej procedury współpracy wiodący organ nadzorczy powinien kontynuować współpracę z pozostałymi organami nadzorczymi, których sprawa dotyczy, i przedłożyć im projekt decyzji w terminie przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu.
(28) W przypadku gdy organ nadzorczy ma obowiązek przeprowadzić niektóre czynności proceduralne w określonych terminach, terminy te mają na celu zapewnienie przebiegu i zakończenia procedury w rozsądnym czasie. Terminy te nie stoją na przeszkodzie temu, by organy nadzorcze przeprowadziły niezbędne czynności proceduralne po ich upływie. Konieczne jest zatem zapewnienie, aby przeprowadzenie takich czynności proceduralnych po terminie nie mogło stanowić podstawy uznania danej czynności lub ostatecznej decyzji za niezgodną z prawem lub nieważną.
(29) Wiodący organ nadzorczy powinien mieć możliwość przedłużenia terminu na przedłożenie projektu decyzji. Takie przedłużenie powinno mieć zastosowanie wyłącznie w wyjątkowych przypadkach ze względu na złożoność sprawy. Pozostałe organy nadzorcze, których sprawa dotyczy, powinny otrzymać o tym informację i powinny mieć możliwość zgłoszenia sprzeciwu wobec przedłużenia, a wiodący organ nadzorczy powinien wziąć sprzeciw pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o ewentualnym przedłużeniu terminu i, w stosownych przypadkach, o okresie tego przedłużenia.
(30) Jeżeli wiodący organ nadzorczy przedłuża termin przedłożenia projektu decyzji, pozostałe organy nadzorcze, których sprawa dotyczy, powinny mieć możliwość poinformowania wiodącego organu nadzorczego, że w ich ocenie należy podjąć działanie w celu ochrony praw i wolności osób, których dane dotyczą. Jeżeli wiodący organ nadzorczy otrzyma informację o takiej ocenie i nie przedłoży projektu decyzji w przedłużonym terminie, powinno się domniemywać, że zachodzi pilna potrzeba podjęcia działania, o której mowa w art. 66 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679. Niezależnie od tej możliwości, organ nadzorczy może skorzystać z trybu pilnego na warunkach określonych w art. 66 rozporządzenia (UE) 2016/679.
(31) Aby zapewnić skuteczne postępowanie, nie naruszając autonomii proceduralnej państw członkowskich, wskazane jest, aby ze środków ochrony prawnej przeciwko czynnościom proceduralnym przeprowadzonym przez organy nadzorcze można było skorzystać wyłącznie w związku ze środkiem zaskarżenia przeciwko ostatecznej decyzji, chyba że dana czynność proceduralna ma nieodwracalny wpływ na prawa strony objętej postępowaniem lub na skarżącego, niezależnie od ostatecznej decyzji.
(32) Jest kwestią szczególnie istotną, aby organy nadzorcze osiągnęły porozumienie w zakresie zasadniczych aspektów sprawy tak szybko, jak to możliwe, przed przyjęciem projektu decyzji, o którym mowa w art. 60 rozporządzenia (UE) 2016/679.
(33) Wymiana stosownych informacji między wiodącym organem nadzorczym a pozostałymi organami nadzorczymi, których sprawa dotyczy, jest ważnym elementem wspierającym ducha lojalnej i skutecznej współpracy. Ta wymiana oraz terminowe przekazywanie konkretnych informacji przez wiodący organ nadzorczy nie ustaje w toku całego postępowania, a wymagane dokumenty i szczegółowe informacje mogą się różnić w zależności od złożoności sprawy. Zależnie od etapu postępowania i okoliczności sprawy stosowne informacje mogą obejmować między innymi wymianę korespondencji z administratorem lub osobą, której dane dotyczą, w odniesieniu do skargi lub postępowania, dokumenty przygotowawcze do audytu lub inspekcji lub wstępną ocenę techniczną lub prawną dokonaną przez wiodący organ nadzorczy na danym etapie postępowania.
(34) Wiodący organ nadzorczy powinien przedstawić stosowne informacje pozostałym organom nadzorczym, których sprawa dotyczy, niezwłocznie po tym, jak staną się one dostępne, a pozostałe organy nadzorcze, których sprawa dotyczy, powinny także proaktywnie udostępniać stosowne informacje, które uznają za użyteczne do oceny prawnych i faktycznych elementów sprawy. Wymiana stosownych informacji powinna przyczyniać się do sprawnej i skutecznej współpracy między organami nadzorczymi; w niektórych przypadkach mogą jej towarzyszyć streszczenia, wyciągi lub kopie dokumentów w celu umożliwienia szybkiego zapoznania się ze sprawą, jednocześnie w razie konieczności umożliwiając przekazywanie informacji uzupełniających. Aby ułatwić skuteczną i odpowiednią wymianę stosownych informacji między organami nadzorczymi, Europejska Rada Ochrony Danych powinna mieć możliwość określenia trybu i wymogów dotyczących wymiany takich informacji.
(35) W ramach stosownych informacji o danej sprawie wiodący organ nadzorczy powinien przedstawić pozostałym organom nadzorczym, których sprawa dotyczy, streszczenie kluczowych zagadnień zawierające wstępną opinię tego organu na temat głównych kwestii postępowania. Streszczenie to powinno się przedstawić na tyle wcześnie, aby umożliwić skuteczne włączenie opinii przedłożonych przez pozostałe organy nadzorcze, których sprawa dotyczy, ale jednocześnie dopiero wtedy, gdy wiodący organ nadzorczy dysponuje wystarczającymi elementami, aby sformułować opinię o danej sprawie, w razie potrzeby na podstawie wstępnej analizy i możliwych wstępnych czynności w ramach postępowania. Streszczenie kluczowych zagadnień powinno również obejmować, w stosownych przypadkach, wstępne wskazanie potencjalnych środków naprawczych, jeżeli wiodący organ nadzorczy dysponuje wystarczającymi elementami, aby sformułować wstępną opinię o tych środkach, w szczególności gdy na wczesnym etapie można łatwo zidentyfikować przepisy rozporządzenia (UE) 2016/679, których dotyczy zarzucane naruszenie.
(36) Organy nadzorcze, których sprawa dotyczy, powinny mieć możliwość zgłaszania uwag na temat streszczenia kluczowych zagadnień, w tym na temat szeregu kwestii, takich jak zakres postępowania, identyfikacja zarzucanych naruszeń oraz ustalenie kwestii faktycznych i prawnych istotnych dla postępowania. Ponieważ od zakresu postępowania zależy, jakie kwestie wymagają przeprowadzenia postępowania przez wiodący organ nadzorczy, organy nadzorcze powinny jak najszybciej osiągnąć porozumienie co do zakresu postępowania.
(37) Do celów skutecznej inkluzywnej współpracy między wiodącym organem nadzorczym a wszystkimi pozostałymi organami nadzorczymi, których sprawa dotyczy, ważne jest, aby streszczenie kluczowych zagadnień oraz uwagi organów nadzorczych, których sprawa dotyczy, były zwięzłe i sformułowane na tyle jasno i precyzyjnie, aby wszystkie organy nadzorcze mogły je łatwo zrozumieć. Argumenty prawne powinny zostać pogrupowane według części streszczenia kluczowych zagadnień, do których się one odnoszą. Streszczenie kluczowych zagadnień oraz uwagi organów nadzorczych, których sprawa dotyczy, mogą zostać uzupełnione o dodatkowe dokumenty. Odesłanie w uwagach organu nadzorczego, którego sprawa dotyczy, do dokumentów uzupełniających nie może jednak rekompensować braku istotnych argumentów prawnych lub faktycznych, które należy przedstawić w uwagach. W ramach takich uwag należy spójnie i zrozumiale wskazać, co najmniej w formie streszczenia, podstawowe okoliczności prawne i faktyczne, na których opierają się takie dokumenty.
(38) Organy nadzorcze powinny mieć możliwość wykorzystania wszystkich środków niezbędnych do osiągnięcia porozumienia w duchu lojalnej i skutecznej współpracy. W razie rozbieżności opinii wiodącego organu nadzorczego oraz pozostałych organów nadzorczych, których sprawa dotyczy, w odniesieniu do zakresu postępowania wszczętego na podstawie skargi, w tym przepisów rozporządzenia (UE) 2016/679, których dotyczy zarzucane naruszenie, które ma być przedmiotem postępowania, lub jeżeli uwagi organów nadzorczych, których sprawa dotyczy, odnoszą się do istotnej zmiany w złożonej ocenie prawnej lub faktycznej, lub do wstępnego wskazania potencjalnych środków naprawczych, organy nadzorcze, których sprawa dotyczy, mogą wykorzystać narzędzia przewidziane w art. 61 i 62 rozporządzenia (UE) 2016/679.
(39) Rozporządzenie (UE) 2016/679 umożliwia organowi nadzorczemu zwrócenie się do Europejskiej Rady Ochrony Danych z wnioskiem o pilne wydanie wiążącej decyzji, jeżeli właściwy organ nadzorczy nie zastosował odpowiedniego środka w sytuacji, w której istnieje pilna potrzeba podjęcia działań w celu ochrony praw i wolności osób, których dane dotyczą. Zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, jeżeli po zastosowaniu określonych w nim środków organy nadzorcze nie osiągną porozumienia w sprawie zakresu postępowania wszczętego na podstawie skargi, powinno się domniemywać, że spełnione zostały warunki wystąpienia z wnioskiem o pilne wydanie wiążącej decyzji, o których mowa w art. 66 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/679, a wiodący organ nadzorczy powinien wystąpić do Europejskiej Rady Ochrony Danych o pilne wydanie takiej decyzji. Taka decyzja Europejskiej Rady Ochrony Danych o zakresie postępowania wszczętego na podstawie skargi nie może przesądzać o wynikach postępowania prowadzonego przez wiodący organ nadzorczy ani o skuteczności prawa do bycia wysłuchanymi stron objętych postępowaniem.
(40) Prawa proceduralne powinny przysługiwać skarżącemu w takim zakresie, w jakim dotyczy to praw i wolności przysługujących mu jako osobie, której dane dotyczą. Czynności proceduralne określone w niniejszym rozporządzeniu i dotyczące współpracy między organami nadzorczymi nie oznaczają przyznania praw skarżącemu lub stronom objętym postępowaniem. W związku z tym w niniejszym rozporządzeniu wyjaśniono, które przepisy dotyczące czynności proceduralnych nie przyznają praw osobom fizycznym ani stronom objętym postępowaniem, ani nie ograniczają tych praw.
(41) Skarżący powinni mieć możliwość przedstawienia swojego stanowiska, zanim podjęta zostanie decyzja, która może negatywnie wpłynąć na ich sytuację. W związku z tym, w przypadku zamiaru odrzucenia lub oddalenia w całości lub w części skargi w sprawie dotyczącej transgranicznego przetwarzania, skarżący powinien mieć możliwość przedstawienia swojego stanowiska, zanim przedłożone zostaną projekt decyzji na podstawie art. 60 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/679, zmieniony projekt decyzji na podstawie art. 60 ust. 5 tego rozporządzenia lub wiążąca decyzja Europejskiej Rada Ochrony Danych na podstawie art. 65 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia.
(42) W przypadku odrzucenia lub oddalenia w całości lub w części skargi w sprawie dotyczącej transgranicznego przetwarzania konieczne jest wyjaśnienie podziału obowiązków między wiodącym organem nadzorczym a organem nadzorczym, do którego wniesiono skargę. Organ nadzorczy, do którego wniesiono skargę, jako pełniący rolę punktu kontaktowego dla skarżącego podczas postępowania, powinien umożliwić mu przedstawienie jego stanowiska na temat proponowanego odrzucenia lub oddalenia skargi w całości lub w części, a także powinien być odpowiedzialny za wymianę informacji ze skarżącym. Wszelkie informacje tego typu powinny być przekazane wiodącemu organowi nadzorczemu. Ponieważ zgodnie z art. 60 ust. 8 i 9 rozporządzenia (UE) 2016/679 organ nadzorczy, do którego wniesiono skargę, jest odpowiedzialny za przyjęcie ostatecznej decyzji o odrzuceniu lub oddaleniu skargi w całości lub w części, wiodący organ nadzorczy powinien przygotować projekt decyzji zgodnie z art. 60 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/679 we współpracy z organem nadzorczym, do którego wniesiono skargę. Współpraca ta obejmuje możliwość zwrócenia się do organu nadzorczego, do którego wniesiono skargę, o pomoc w przygotowaniu takiego projektu.
(43) Skuteczne egzekwowanie unijnych przepisów o ochronie danych powinno odbywać się w pełnym poszanowaniu przysługującego stronom objętym postępowaniem prawa do obrony, które to poszanowanie stanowi jedną z podstawowych zasad prawa Unii, której należy przestrzegać w każdych okolicznościach, a prawo to ma szczególne znaczenie w przypadku postępowań, które mogą doprowadzić do nałożenia sankcji.
(44) Aby skutecznie chronić prawo do dobrej administracji oraz prawo do obrony przewidziane w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "Kartą"), ważne jest ustanowienie jasnych przepisów dotyczących wykonywania prawa każdej osoby do bycia wysłuchaną, zanim zostaną podjęte indywidualne środki mogące negatywnie wpłynąć na jej sytuację.
(45) Przepisy dotyczące procedury administracyjnej stosowanej przez organy nadzorcze podczas egzekwowania rozporządzenia (UE) 2016/679 powinny zapewniać stronom objętym postępowaniem możliwość skutecznego przedstawienia stanowiska w kwestii prawdziwości i znaczenia powoływanych okoliczności faktycznych oraz sprzeciwów wniesionych przez organ nadzorczy w trakcie całego postępowania, co umożliwi im realizację prawa do obrony. We wstępnych ustaleniach przedstawia się - po przeprowadzeniu postępowania - wstępne stanowisko w sprawie zarzucanego naruszenia przepisów rozporządzenia (UE) 2016/679. Ustalenia te stanowią zatem istotną gwarancję proceduralną, która zapewnia przestrzeganie prawa do bycia wysłuchanym. Strony objęte postępowaniem powinny - w drodze uzyskania dostępu do akt administracyjnych - otrzymać dostęp do dokumentów niezbędnych do skutecznej obrony i przedstawienia stanowiska co do stawianych im zarzutów.
(46) Przepisy te nie naruszają możliwości udzielenia przez organy nadzorcze dalszego dostępu do akt administracyjnych w celu poznania w toku postępowania stanowiska innej strony objętej postępowaniem lub skarżącego, zgodnie z prawem krajowym wiodącego organu nadzorczego.
(47) We wstępnych ustaleniach określa się zakres postępowania, a tym samym zakres potencjalnej przyszłej ostatecznej decyzji, podjętej, w zależności od przypadku, na podstawie wiążącej decyzji Europejskiej Rady Ochrony Danych zgodnie z art. 65 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/679, która może być skierowana do administratorów lub podmiotów przetwarzających. Wstępne ustalenia powinny zostać sformułowane w taki sposób, aby mimo zwięzłej formy, były wystarczająco jasne, by umożliwić stronom objętym postępowaniem właściwe określenie charakteru zarzucanego naruszenia przepisów rozporządzenia (UE) 2016/679. Obowiązek udzielenia stronom objętym postępowaniem wszelkich informacji niezbędnych do umożliwienia im należytej obrony uznaje się za spełniony, jeżeli w ostatecznej decyzji nie zarzuca się stronom objętym postępowaniem naruszeń innych niż te wskazane we wstępnych ustaleniach, i uwzględnia się wyłącznie okoliczności faktyczne, co do których strony te miały możliwość przedstawienia swojego stanowiska w toku postępowania. Ostateczna decyzja wiodącego organu nadzorczego nie musi jednak być powtórzeniem wstępnych ustaleń. Wiodący organ nadzorczy może w ostatecznej decyzji wziąć pod uwagę odpowiedzi stron objętych postępowaniem na wstępne ustalenia oraz, w stosownych przypadkach, na zmieniony projekt decyzji na podstawie art. 60 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/679. Wiodący organ nadzorczy powinien mieć możliwość przeprowadzenia we własnym zakresie oceny okoliczności faktycznych powołanych przez strony objęte postępowaniem i przywołanych przez nie argumentów prawnych, aby odrzucić argumenty, które wiodący organ nadzorczy uzna za bezzasadne, albo uzupełnić i ponownie sformułować swoje ustalenia - zarówno faktyczne, jak i prawne - na poparcie podtrzymanej argumentacji. Przykładowo wzięcie pod uwagę argumentu przedstawionego przez stronę objętą postępowaniem w toku procedury administracyjnej bez umożliwienia jej przedstawienia stanowiska w tym zakresie przed przyjęciem ostatecznej decyzji nie może samo w sobie stanowić naruszenia prawa do obrony.
(48) W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy dotyczące sytuacji, w których wiodący organ nadzorczy ma obowiązek na podstawie prawa krajowego do dalszego udziału w późniejszych postępowaniach krajowych związanych z tą samą sprawą, takich jak administracyjne postępowanie zażaleniowe.
(49) Stronom objętym postępowaniem należy zapewnić prawo do bycia wysłuchanym, zanim przedłożony zostanie zmieniony projekt decyzji na podstawie art. 60 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/679 lub zanim Europejska Rada Ochrony Danych przyjmie wiążącą decyzję na podstawie art. 65 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia. Nowe okoliczności prawne obejmują mające znaczenie dla sprawy i uzasadnione sprzeciwy, jeżeli zawierają one oceny prawne inne niż te zaproponowane przez wiodący organ nadzorczy w projekcie decyzji przedłożonym zgodnie z art. 60 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2016/679.
(50) Skarżący powinni mieć możliwość uczestniczenia w postępowaniu wszczętym przez organ nadzorczy w celu zidentyfikowania lub wyjaśnienia kwestii związanych z potencjalnym naruszeniem przepisów rozporządzenia (UE) 2016/679. Okoliczność, że organ nadzorczy wszczął już postępowanie w sprawie przedmiotu skargi lub że rozpatrzy skargę - po jej otrzymaniu - w ramach postępowania z urzędu, nie wyklucza zakwalifikowania osoby, której dane dotyczą, jako skarżącego. Prowadzone przez organ nadzorczy postępowanie w sprawie możliwego naruszenia przepisów rozporządzenia (UE) 2016/679 przez administratora lub podmiot przetwarzający stanowi postępowanie wszczęte przez organ nadzorczy z inicjatywy własnej lub na podstawie skargi w związku z wykonywaniem zadań tego organu wynikających z art. 57 ust. 1 tego rozporządzenia. Strony objęte postępowaniem i skarżący nie znajdują się w tej samej sytuacji proceduralnej i konieczne jest zagwarantowanie prawa do obrony stronie objętej postępowaniem. Strony objęte postępowaniem i skarżący mogą powoływać się na podstawowe prawo do bycia wysłuchanymi, jeżeli decyzja negatywnie wpływa na ich sytuację prawną.
(51) Skarżący powinni mieć możliwość przedstawienia na piśmie swojego stanowiska co do wstępnych ustaleń w zakresie, w jakim stanowisko to odnosi się do ich skargi dotyczącej przetwarzania ich danych osobowych. Nie powinni oni mieć jednak dostępu do tajemnic przedsiębiorstwa ani do innych informacji poufnych należących do stron objętych postępowaniem lub osób trzecich.
(52) Przy określaniu terminów na przedstawienie przez strony objęte postępowaniem i skarżących stanowiska co do wstępnych ustaleń istotne jest, aby organy nadzorcze uwzględniły złożoność zagadnień podniesionych we wstępnych ustaleniach, tak aby zapewnić stronom objętym postępowaniem i skarżącym wystarczająco dużo czasu na merytoryczne przedstawienie swojego stanowiska co do podniesionych zagadnień.
(53) Wymiana poglądów między organami nadzorczymi przed przedłożeniem projektu decyzji obejmuje otwarty dialog i szeroko zakrojoną wymianę poglądów, podczas której organy te powinny dołożyć wszelkich starań, aby osiągnąć porozumienie w sprawie dalszego postępowania. Z kolei różnica zdań wyrażona w mających znaczenie dla sprawy i uzasadnionych sprzeciwach zgłoszonych na podstawie art. 60 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2016/679, które zwiększają potencjał rozstrzygania sporów między organami nadzorczymi na podstawie art. 65 tego rozporządzenia i opóźniają przyjęcie ostatecznej decyzji przez właściwy organ nadzorczy, powinna mieć miejsce wyłącznie w przypadku, gdy organy nadzorcze nie mogą dojść do porozumienia i, w razie potrzeby, zapewnić spójnej wykładni rozporządzenia (UE) 2016/679. Takie sprzeciwy powinny być zgłaszane, gdy w grę wchodzą kwestie spójnego egzekwowania rozporządzenia (UE) 2016/679.
(54) W celu skutecznego i inkluzywnego zakończenia procedury rozstrzygania sporów, w ramach której wszystkie organy nadzorcze powinny mieć możliwość przedstawienia opinii, przy uwzględnieniu ograniczeń czasowych obowiązujących przy rozstrzyganiu sporów, forma i struktura mających znaczenie dla sprawy i uzasadnionych sprzeciwów powinny spełniać określone wymogi.
(55) Dostęp do akt administracyjnych przewidziano w ramach prawa do obrony i prawa do dobrej administracji ustanowionych w Karcie. W chwili doręczenia stronom objętym postępowaniem wstępnych ustaleń należy zapewnić im dostęp do akt administracyjnych oraz określić termin przedłożenia przez nie pisemnej odpowiedzi na wstępne ustalenia.
(56) Przy udzielaniu dostępu do akt administracyjnych stronom objętym postępowaniem i skarżącemu organy nadzorcze powinny zapewnić ochronę tajemnicy przedsiębiorstwa i innych informacji poufnych. "Inne informacje poufne" obejmują informacje inne niż tajemnica przedsiębiorstwa, które mogłyby zostać uznać za poufne zgodnie z prawem Unii i prawem krajowym w zakresie, w jakim ich ujawnienie mogłoby wyrządzić istotną szkodę administratorowi, podmiotowi przetwarzającemu, osobie fizycznej lub osobie prawnej. Informacje poufne powinny w szczególności obejmować informacje, które są znane jedynie ograniczonej liczbie osób i których ujawnienie może wyrządzić poważną szkodę osobie, która ich udzieliła, lub osobom trzecim, oraz gdy interesy, które mogą zostać naruszone w wyniku ujawnienia takich informacji, obiektywnie zasługują na ochronę. Organy nadzorcze powinny mieć możliwość żądania od stron objętych postępowaniem, które przekazują lub przekazały dokumenty lub oświadczenia, wskazania informacji poufnych.
(57) W przypadku gdy przekazanie tajemnicy przedsiębiorstwa lub innych informacji poufnych jest niezbędne, aby udowodnić naruszenie, organy nadzorcze powinny w stosunku do każdego dokumentu proporcjonalnie ocenić, czy potrzeba jego ujawnienia przeważa nad szkodą, która mogłaby z tego tytułu wyniknąć.
(58) Dostępu do dokumentów zawartych w aktach administracyjnych na podstawie dostępu do dokumentów publicznych udziela się zgodnie z prawem krajowym państw członkowskich. W tym względzie ważne jest, aby integralność procesu decyzyjnego podlegała ochronie do czasu przyjęcia ostatecznej decyzji przez właściwy organ nadzorczy.
(59) Ważne jest, aby Europejska Rada Ochrony Danych ułatwiała dostęp do decyzji podjętych zgodnie z mechanizmami współpracy i spójności, udostępniając w internecie treść ostatecznych decyzji krajowych organów nadzorczych za pośrednictwem łatwo dostępnych rejestrów. Zgodnie z obowiązującym prawem krajowym organy nadzorcze mogą utajniać imiona i nazwiska lub nazwy, inne informacje, które umożliwiają identyfikację stron objętych postępowaniem lub skarżącego, a także inne informacje, które podlegają ochronie zgodnie z obowiązującym prawem Unii i prawem krajowym.
(60) Ważne jest, aby udostępnienie skarżącemu wersji ostatecznej decyzji zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie ograniczało możliwości podjęcia przez organ nadzorczy decyzji o ewentualnym podaniu decyzji do wiadomości publicznej w ramach przysługujących mu uprawnień naprawczych.
(61) Wiodący organ nadzorczy, który przekazuje sprawę do rozstrzygnięcia sporu w ramach procedury na podstawie art. 65 rozporządzenia (UE) 2016/679, powinien przekazać Europejskiej Radzie Ochrony Danych wszystkie niezbędne dokumenty i informacje umożliwiające jej ocenę dopuszczalności mających znaczenie dla sprawy i uzasadnionych sprzeciwów oraz przyjęcie decyzji na podstawie art. 65 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia. W przypadku gdy Europejska Rada Ochrony Danych znajdzie się w posiadaniu wszystkich niezbędnych dokumentów i informacji, przewodniczący tej Rady rejestruje przekazanie sprawy zgodnie z art. 65 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/679.
(62) Wiążąca decyzja Europejskiej Rady Ochrony Danych przyjęta na mocy art. 65 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/679 powinna dotyczyć wyłącznie zagadnień, które doprowadziły do wszczęcia procedury rozstrzygania sporów, i powinna być sformułowana w sposób umożliwiający wiodącemu organowi nadzorczemu przyjęcie ostatecznej decyzji na podstawie decyzji Europejskiej Rady Ochrony Danych.
(63) Aby usprawnić rozstrzyganie sporów między organami nadzorczymi, przekazywanych Europejskiej Radzie Ochrony Danych na podstawie art. 65 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (UE) 2016/679, konieczne jest określenie przepisów proceduralnych dotyczących dokumentów i informacji przekazywanych Europejskiej Radzie Ochrony Danych, na których Rada ta powinna oprzeć swoją decyzję. Konieczne jest również określenie momentu, w którym Europejska Rada Ochrony Danych powinna zarejestrować przekazanie sprawy do rozstrzygnięcia sporu.
(64) Aby usprawnić przyjmowanie przez Europejską Radę Ochrony Danych opinii i wiążących decyzji w trybie pilnym na podstawie art. 66 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/679, niezbędne jest określenie przepisów proceduralnych dotyczących terminu składania wniosków o pilne wydanie opinii lub wiążącej decyzji, oraz dokumentów i informacji przekazywanych Europejskiej Radzie Ochrony Danych i na których Europejska Rada Ochrony Danych powinna oprzeć swoją decyzję.
(65) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 osoba, której dane dotyczą, ma prawo do skutecznego środka ochrony prawnej przed sądem, jeżeli właściwy organ nadzorczy nie rozpatrzy jej skargi. Niniejsze rozporządzenie nie przewiduje nowych środków ochrony prawnej przed sądem w stosunku do środków, które ustanowiono już w rozporządzeniu (UE) 2016/679, ani nie ogranicza stosowania środków ochrony prawnej przed sądem ustanowionych w tym rozporządzeniu. Niektóre przepisy niniejszego rozporządzenia mają szczególne znaczenie dla terminowego wydawania ostatecznej decyzji przez organy nadzorcze przy rozpatrywaniu skarg. Przy ustalaniu, czy organ nadzorczy rozpatrzył skargę, należy rozważyć, czy organ nadzorczy dotrzymał szeregu terminów określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz w rozporządzeniu (UE) 2016/679. Przy dokonywaniu tego ustalenia niezbędne jest zagwarantowanie skarżącemu prawa do rozpatrzenia jego skargi w rozsądnym terminie. Przepisy niniejszego rozporządzenia nie naruszają możliwości ustanowienia w prawie krajowym środków ochrony prawnej dla strony objętej postępowaniem, w odniesieniu do przysługującego jej prawa do uzyskania rozstrzygnięcia sprawy w rozsądnym terminie.
(66) Wdrożenie niniejszego rozporządzenia wymaga odpowiednich narzędzi cyfrowych, które wesprą szybką i bezpieczną wymianę informacji. Ważne jest, aby wszystkie organy ochrony danych miały dostęp do odpowiedniego bezpiecznego wspólnego narzędzia elektronicznego, z uwzględnieniem doświadczeń zdobytych przy korzystaniu z istniejących narzędzi. Ważne jest również, aby zapewnić zasoby niezbędne do wdrożenia takiego narzędzia elektronicznego oraz aby narzędzie to ułatwiało Europejskiej Radzie Ochrony Danych gromadzenie i konsolidację danych statystycznych dotyczących egzekwowania prawa w sprawach dotyczących transgranicznego przetwarzania.
(67) Rozdziały III i IV niniejszego rozporządzenia dotyczą współpracy między organami nadzorczymi, praw procesowych stron objętych postępowaniem oraz udziału skarżących. Aby zapewnić pewność prawa, przepisy te nie powinny mieć zastosowania do postępowań będących w toku w chwili wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Powinny mieć one zastosowanie do postępowań wszczętych z urzędu po upływie 15 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a do postępowań wszczętych na podstawie skargi - jeżeli skargę wniesiono po upływie 15 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Rozdziały V i VI niniejszego rozporządzenia zawierają przepisy proceduralne dotyczące spraw przekazanych do rozstrzygnięcia sporu na podstawie art. 65 rozporządzenia (UE) 2016/679 oraz wniosków o pilne wydanie opinii lub wiążącej decyzji na podstawie art. 66 rozporządzenia (UE) 2016/679. Ze względu na pewność prawa rozdziały te nie mają zastosowania do spraw, które zostały przekazane do rozstrzygnięcia sporu przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia. Powinny mieć one zastosowanie do wszystkich spraw przekazanych do rozstrzygnięcia sporu po upływie 15 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
(68) Zgodnie z art. 42 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 4 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych i Europejską Radą Ochrony Danych, którzy wydali wspólną opinię w dniu 19 września 2023 r.,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.
10.12.2025
Mimo iż do 1 stycznia zostały trzy tygodnie, przedsiębiorcy wciąż nie mają pewności, które zmiany wejdą w życie w nowym roku. Brakuje m.in. rozporządzeń wykonawczych do KSeF i rozporządzenia w sprawie JPK VAT. Część ustaw nadal jest na etapie prac parlamentu lub czeka na podpis prezydenta. Wiadomo już jednak, że nie będzie dużej nowelizacji ustaw o PIT i CIT. W 2026 r. nadal będzie można korzystać na starych zasadach z ulgi mieszkaniowej i IP Box oraz sprzedać bez podatku poleasingowy samochód.
10.12.2025
Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.2025
4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025
Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025
Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2025.2518 |
| Rodzaj: | Rozporządzenie |
| Tytuł: | Rozporządzenie 2025/2518 w sprawie ustanowienia dodatkowych przepisów proceduralnych dotyczących egzekwowania rozporządzenia (UE) 2016/679 |
| Data aktu: | 26/11/2025 |
| Data ogłoszenia: | 12/12/2025 |
| Data wejścia w życie: | 01/01/2026, 02/04/2027 |