a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (WE) nr 338/97 reguluje handel gatunkami zwierząt i roślin wymienionymi w załączniku do tego rozporządzenia. Gatunki wymienione w załączniku obejmują gatunki wymienione w załącznikach do Konwencji o międzynarodowym handlu zagrożonymi gatunkami dzikiej fauny i flory ("Konwencja"), jak również inne gatunki, których stan ochrony wymaga, by handel nimi z, do i w ramach Unii był regulowany lub monitorowany.
(2) Poziomy handlu niektórymi gatunkami wymagają monitorowania w celu gromadzenia danych i rozważenia, czy w przyszłości konieczna może być ściślejsza ochrona. W tym celu Grupa ds. Przeglądu Naukowego, ustanowiona na podstawie art. 17 rozporządzenia (WE) nr 338/97, na swoich regularnych posiedzeniach w latach 2019 i 2020 dokonała przeglądu różnych gatunków i stwierdziła, że do załącznika D do tego rozporządzenia należy włączyć następujące taksony: Otocryptis wiegmanni, Platysaurus imperator, Tracheloptychus petersi, Zonosaurus maximus, Pseudocerastes spp. (z wyjątkiem gatunków wymienionych w załączniku B) oraz Atelopus spp. (z wyjątkiem gatunków wymienionych w załączniku A). Grupa ds. Przeglądu Naukowego stwierdziła również, że do załącznika D należy włączyć następujące gatunki, z adnotacją określającą rodzaje okazów objęte wykazem: Handroanthus spp., Tabebuia spp., Roseodendron spp., Aucoumea klaineana, Rhodiola spp., Boswellia spp., Millettia stuhlmannii, Pterocarpus macrocarpus, Entandrophragma cylindricum, Khaya spp., Okoubaka aubrevillei oraz Baillonella toxisperma.
(3) Do Uwag w sprawie wykładni załączników A, B, C oraz D należy dodać nowe adnotacje. Konieczne jest dodanie jednej adnotacji w pkt 12 w odniesieniu do nowego wpisu w załączniku C, aby odzwierciedlić wpis w załączniku III dokonany przez państwo zasięgu. Konieczne jest również dodanie dwóch adnotacji w pkt 17 w odniesieniu do gatunków drzew, które mają zostać włączone do załącznika D, by wykazem zostały objęte okazy występujące w handlu międzynarodowym.
(4) W świetle niedawnych zmian taksonomicznych uzgodnionych na osiemnastej sesji Konferencji Stron Konwencji, która odbyła się w Genewie w Szwajcarii w dniach 17-28 sierpnia 2019 r. (CoP 18), należy zastąpić aktualny wpis dotyczący Homalopsis bucata w załączniku D wpisem dotyczącym całego rodzaju Homalopsis spp. Należy zmienić Prionailurus iriomotensis w załączniku A na Prionailurus bengalensis euptilurus oraz wpis dotyczący Agalychnis spp. w załączniku B wpisem dotyczącym Agalychnis annae, A. callidryas, A. moreletii, A. saltator i A. spurrelli. Konieczna jest również zmiana wpisu dotyczącego rodziny Pristidae w taki sposób, aby wchodziła ona w zakres rzędu Rhino- pristiformes. Należy poprawić pisownię Pelophylax shqipericus w załączniku D oraz skreślić Lophura hatinhensis z załącznika B, ponieważ jest traktowany jako L. edwardsi.
(5) Należy skreślić przypis w załączniku do rozporządzenia dotyczący Ovis collium, O. darwini, O. jubata, O. karelini, O. polii i O. severtzovi w brzmieniu "Ten takson określa się jako Ovis ammon w załączniku XIII do rozporządzenia Komisji (WE) nr 865/2006", aby dostosować go do załącznika XIII do rozporządzenia Komisji (WE) nr 865/2006 2 zmienionego art. 2 pkt 14 niniejszego rozporządzenia. Zmiany te są konsekwencją zmian w taksonomii tej grupy gatunków.
(6) Dla większej jasności należy zmienić brzmienie niektórych adnotacji w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 338/97 (Canis lupus, Caracara lutosa, Ceratophora aspera, C. stoddartii, Lyriocephalus scutatus, Crotalus durissus i Rheoba- Rheobatrachus spp.).
(7) Goniurosaurus spp. należy przenieść z rodziny Eublepharidae do rodziny Gekkonidae w celu dostosowania wpisu do obecnej standardowej nomenklatury.
(8) Następujące gatunki zostały włączone do załącznika III do Konwencji od dnia 14 lutego 2021 r.: Goniurosaurus kuroi- wae, Goniurosaurus orientalis, Goniurosaurus sengokui, Goniurosaurus splendens, Goniurosaurus toyamai, Goniurosaurus yamashinae oraz Echinotriton andersoni (wszystkie z adnotacją) na wniosek Japonii oraz Calotes ceylonensis, Calotes desil- vai, Calotes liocephalus, Calotes liolepis, Calotes manamendrai, Calotes nigrilabris, Calotes pethiyagodai na wniosek Sri Lanki. Następujące gatunki zostały włączone do załącznika III do Konwencji od dnia 22 czerwca 2021 r.: Lodoicea maldivica (z adnotacją) na wniosek Seszeli oraz Alauda arvensis, Galerida cristata, Lullula arborea, Melanocorypha calandra, Emberiza citronella, Emberiza hortulana, Carduelis cannabina, Carduelis, Carduelis flammea, Carduelis hornemanni, Carduelis spinus, Carpodacus erythrinus, Loxia curvirostra, Pyrrhula, Serinus, Erithacus rubecula, Ficedula parva, Hippolais icterina, Luscinia svecica, Luscinia, Luscinia megarhynchos, Monticola saxatilis, Sylvia atricapilla, Sylvia borin, Sylvia curruca, Sylvia nisoria, Turdus merula, Turdus philomelos, Oriolus, Parus ater, Troglodytes oraz Emys orbicularis (tylko w odniesieniu do populacji Ukrainy) na wniosek Ukrainy. Te zmiany w załączniku III należy uwzględnić w załączniku C do rozporządzenia (WE) nr 338/97.
(9) Na swoich regularnych posiedzeniach w 2020 r. oraz w drodze szeregu pisemnych konsultacji Grupa ds. Przeglądu Naukowego stwierdziła, że wpisy dotyczące następujących gatunków w załączniku D do rozporządzenia (WE) nr 338/97 nie są już konieczne i gatunki te należy skreślić z tego załącznika: Dendrolagus dorianus, Dendrolagus good- fellowi, Dendrolagus matschiei, Dendrolagus pulcherrimus, Dendrolagus stellarum, Columba oenops, Didunculus strigirostris, Ducula pickeringii, Gallicolumba crinigera, Ptilinopus marchei, Turacoena modesta, Crax alector, Pauxi unicornis, Penelope pileata, Eulipoa wallacei, Arborophila gingica, Lophura bulweri, Lophura diardi, Lophura inornata, Bombycilla japonica, Cyano- corax caeruleus, Cyanocorax dickeyi, Procnias nudicollis, Dacnis nigripes, Sporophila falcirostris, Sporophila frontalis, Sporop- hila hypochroma, Sporophila palustris, Amandava, Cryptospiza reichenovii, Erythrura coloria, Erythrura viridifacies, Estrilda quartinia (często będący przedmiotem obrotu jako Estrilda melanotis), Hypargos niveoguttatus, Lonchura griseicapilla, Lonchura punctulata, Lonchura stygia, Carduelis ambigua, Carduelis atrata, Kozlowia roborowskii, Pyrrhula erythaca, Serinus canicollis, Serinus citrinelloides hypostictus (często będący przedmiotem obrotu jako Serinus citrinelloides), Sturnella milita- ris, Cochoa azurea, Cochoa purpurea, Garrulax formosus, Garrulax galbanus, Garrulax milnei, Niltava davidi, Stachyris white- headi, Swynnertonia swynnertoni (określany również jako Pogonicichla swynnertoni), Turdus dissimilis, Pitta nipalensis, Pitta steerii, Sitta magna, Sitta yunnanensis, Lamprotornis regius, Mino dumontii, Sturnus erythropygius, Teratoscincus microlepis, Rhabdophis subminiatus, Calloselasma rhodostoma, Baronia brevicornis, Papilio grosesmithi, Papilio maraho, Calibanus hookeri, Biarum davisii ssp. marmarisense, Biarum ditschianum, Othonna cacalioides, Othonna hallii, Othonna lepidocaulis, Ceraria carrissoana oraz Ceraria fruticulosa.
(10) Na podstawie przeglądu przeprowadzonego przez Grupę ds. Przeglądu Naukowego w załączniku D do rozporządzenia (WE) nr 338/97 do wpisu dotyczącego Teratoscincus scincus należy dodać trzy podgatunki.
(11) Należy poprawić pewne błędy w formatowaniu w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 338/97.
(12) Z uwagi na zakres zmian, a także w celu zapewnienia przejrzystości załącznik do rozporządzenia (WE) nr 338/97 należy zastąpić w całości.
(13) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 338/97.
(14) Celem rozporządzenia (WE) nr 865/2006 jest wykonanie rozporządzenia (WE) nr 338/97 oraz zapewnienie pełnej zgodności z postanowieniami Konwencji.
(15) Podczas CoP 18 przyjęto lub zmieniono rezolucje dotyczące m.in. kryteriów określania celu transakcji, wykazu standardowych źródeł stosowanych do określania nazw gatunków wymienionych w załącznikach do Konwencji, a także wprowadzenia nowego kodu, który ma być stosowany w zezwoleniach i świadectwach. W związku z tym, aby włączyć uzgodnienia CoP 18 do prawa Unii, konieczna jest zmiana niektórych przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 865/2006 i dodanie do niego dalszych przepisów.
(16) W ramach CoP 18 zmieniono rezolucję Conf. 12.3 dotyczącą zezwoleń i świadectw w odniesieniu do różnych celów transakcji i kodów, które należy stosować w dokumentach Konwencji dla określenia tych celów. Zmiany te należy wprowadzić w rozporządzeniu (WE) nr 865/2006.
(17) W ramach CoP 18 zmieniono rezolucję Conf. 12.3 również poprzez dodanie nowego kodu, który należy stosować w celu wskazania źródła pochodzenia niektórych okazów roślin, którego nie można przypisać do żadnego istniejącego kodu. Ten nowy kod dotyczący źródła pochodzenia należy włączyć do załącznika IX do rozporządzenia (WE) nr 865/2006.
(18) Rezolucję Conf. 12.3 zmieniono ponadto w odniesieniu do ważności dokumentów Konwencji dotyczących okazów gatunków, które zostały przeniesione do załącznika I do Konwencji. Zmianę tę należy uwzględnić w rozporządzeniu (WE) nr 865/2006.
(19) Zmieniono również załącznik IV do rezolucji Conf. 12.3 dotyczący rodzajów próbek biologicznych i ich zastosowania, więc zmiany te należy uwzględnić w załączniku XI do rozporządzenia (WE) nr 865/2006.
(20) W ramach CoP 18 zmieniono również rezolucję Conf. 11.3 dotyczącą zgodności i egzekwowania, między innymi w odniesieniu do warunków, na jakich akceptuje się zezwolenia na wywóz i świadectwa powrotnego wywozu wydane przez państwa trzecie. Zmiany te należy uwzględnić w rozporządzeniu (WE) nr 865/2006.
(21) W ramach CoP 18 zmieniono rezolucję Conf. 12.11 dotyczącą standardowej nomenklatury, a nowe standardowe źródła nomenklatury należy uwzględnić w załączniku VIII do rozporządzenia (WE) nr 865/2006.
(22) Już na siedemnastej sesji w Johannesburgu w Republice Południowej Afryki, która odbyła się w dniach 24 września - 4 października 2016 r. (CoP 17), Konferencja Stron Konwencji zmieniła rezolucję Conf. 11.17 dotyczącą sprawozdań krajowych, zastępując poprzednie sprawozdania dwuletnie sprawozdaniami z realizacji, które należy przedkładać co trzy lata. Zmianę tę należy uwzględnić w rozporządzeniu (WE) nr 865/2006.
(23) W ramach CoP 17 zmieniono także rezolucję Conf. 10.10 dotyczącą handlu okazami słoni i zalecono, aby "wszystkie strony [...], w których jurysdykcji funkcjonuje legalny rynek krajowy kości słoniowej przyczyniający się do kłusownictwa lub nielegalnego handlu, w trybie pilnym podjęły wszelkie niezbędne środki legislacyjne, regulacyjne i egzekucyjne w celu zamknięcia swoich rynków krajowych na handel komercyjny surową i przetworzoną kością słoniową".
(24) Z dostępnych obecnie informacji wynika, że w Unii występują znaczne ilości starych przedmiotów z kości słoniowej, głównie przywiezionych do państw członkowskich UE przed włączeniem gatunków słoni do załącznika I do Konwencji.
(25) Aby zintensyfikować walkę z nielegalnym handlem kością słoniową oraz uwzględniając zasadę proporcjonalności, należy wzmocnić przepisy i działania w zakresie egzekwowania przepisów proporcjonalnie do ryzyka stwierdzonego w odniesieniu do kłusownictwa, którego ofiarą padają słonie, i nielegalnego handlu kością słoniową.
(26) Ogólne odstępstwo przyznane zgodnie z art. 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 338/97, które zezwala na obrót przetworzonymi okazami, które zostały pozyskane ponad 50 lat wcześniej, jak określono w art. 2 lit. w) rozporządzenia (WE) nr 338/97, bez świadectwa wydanego zgodnie z art. 8 ust. 3 tego rozporządzenia, powinno zostać usunięte w odniesieniu do okazów przetworzonych zawierających kość słoniową. W związku z tym nie będzie już możliwe wprowadzanie do obrotu przetworzonej kości słoniowej bez świadectwa wydanego zgodnie z art. 8 ust. 3 tego rozporządzenia.
(27) Jednocześnie należy wziąć pod uwagę fakt, że świadectwa, o których mowa w art. 8 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 338/97, dotyczące okazów kości słoniowej, wydawane są od prawie 40 lat (od wejścia w życie rozporządzenia (EWG) nr 3626/82) oraz że prawo Unii nie wymaga od właściwych organów okresowego odnawiania tych świadectw. W związku z tym nie jest możliwe uzyskanie pełnego obrazu wydanych świadectw, a w niektórych przypadkach ze względu na zmieniającą się w czasie praktykę administracyjną mogą pojawić się wątpliwości co do tego, czy certyfikowany materiał odpowiada wydanemu świadectwu. W celu przyczynienia się w większym stopniu do ciągłego zwalczania nielegalnego handlu oraz w celu umożliwienia właściwym organom państw członkowskich wzmocnienia kontroli handlu kością słoniową w Unii wydaje się zatem konieczne ustalenie daty wygaśnięcia wszystkich tych świadectw. Biorąc pod uwagę konieczność dostosowania się podmiotów i organów do tych zmian, datę wygaśnięcia należy ustalić po upływie okresu przejściowego wynoszącego 12 miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.
(28) Oczekuje się, że pewien czas po tym, jak zniesienie tych odstępstw stanie się skuteczne, zmiany doprowadzą do wzrostu liczby wniosków o świadectwa, które będą ponownie wymagane do prowadzenia działalności handlowej w odniesieniu do okazów z kości słoniowej. Okres, w którym wnioski o wydanie takich świadectw mają być rozpatrywane przez organy administracyjne państw członkowskich, powinien zatem zostać przedłużony w pierwszym roku po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.
(29) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 865/2006.
(30) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Handlu Dziką Fauną i Florą,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: