KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 376/2014 z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zgłaszania i analizy zdarzeń w lotnictwie cywilnym oraz podejmowanych w związku z nimi działań następczych, zmiany rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 996/2010 oraz uchylenia dyrektywy 2003/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzeń Komisji (WE) nr 1321/2007 i (WE) nr 1330/2007 1 , w szczególności jego art. 7 ust. 7,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 376/2014 zarówno poszczególne państwa członkowskie, jak i Agencja Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego ("Agencja") są zobowiązane do ustanowienia mechanizmu, który będzie w sposób niezależny gromadził, oceniał, przetwarzał, analizował i przechowywał szczegółowe dane na temat zdarzeń dotyczących bezpieczeństwa lotniczego. Właściwe organy państw członkowskich muszą sporządzać zgłoszenia zdarzeń na podstawie szczegółowych danych na temat zdarzeń i przechowywać je w krajowej bazie danych. Również Agencja musi na podstawie szczegółowych danych na temat zdarzeń sporządzać zgłoszenia zdarzeń i przechowywać je w bazie danych.
(2) Zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 376/2014 państwa członkowskie i Agencja biorą udział w wymianie informacji, udostępniając za pośrednictwem centralnego archiwum europejskiego wszystkie informacje związane z bezpieczeństwem przechowywane w ich odpowiednich bazach danych zawierających zgłoszenia.
(3) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 376/2014 zgłoszenia zdarzeń muszą zawierać klasyfikację pod względem ryzyka dla bezpieczeństwa, która podlega przeglądowi dokonywanemu przez właściwe organy państw członkowskich lub Agencję, oraz muszą zostać przesłane do centralnego archiwum europejskiego. Aby zapewnić, by wszystkie zgłoszenia zdarzeń przechowywane w centralnym archiwum europejskim były klasyfikowane w jednolity sposób, właściwe organy państw członkowskich i Agencja powinny zapewnić, by klasyfikacje zawarte w tych zgłoszeniach były dokonywane zgodnie ze wspólnym europejskim systemem klasyfikacji ryzyka (ERCS) określonym w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2020/2034 2 .
(4) Konieczne jest teraz ustanowienie zasad zharmonizowanego i spójnego wdrożenia ERCS przez Agencję i państwa członkowskie.
(5) W przypadku gdy zgłoszenia zdarzeń zawierają klasyfikację ryzyka dokonaną przy zastosowaniu metodyk innych niż ERCS, właściwe organy państw członkowskich lub Agencja powinny sklasyfikować ryzyko danego zdarzenia zgodnie z ERCS określonym w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2020/2034.
(6) W tych przypadkach, w których właściwe organy państw członkowskich lub Agencja postanowią zastosować procedurę konwersji w celu przekształcenia klasyfikacji ryzyka, o której mowa w motywie 5, na klasyfikację zgodnie z ERCS, a zastosowaną pierwotnie metodyką była ARMS-ERC 4x4 lub RAT "ATM Overall", właściwe organy państw członkowskich lub Agencja powinny zastosować procedurę konwersji bezpośredniej przewidzianą w niniejszym rozporządzeniu.
(7) W przypadku gdy procedura konwersji bezpośredniej określona w załączniku nie ma zastosowania, właściwe organy państw członkowskich i Agencja powinny mieć możliwość stosowania innych procedur konwersji, o ile prowadzi to do uzyskania równoważnej klasyfikacji zgodnie z ERCS.
(8) W celu zapewnienia skutecznego stosowania ERCS konieczne jest jego stałe monitorowanie i udoskonalanie. Należy ustanowić szczegółowe zasady takiego monitorowania i udoskonalania, a Agencja powinna wspierać Komisję w przeglądzie i monitorowaniu. W tym celu państwa członkowskie powinny regularnie i w określonych terminach składać Agencji i Komisji sprawozdania na temat stosowania ERCS i jego oceny.
(9) Właściwe organy państw członkowskich i Agencja muszą przygotować się do stosowania ERCS, w szczególności poprzez dostosowanie swoich procesów wewnętrznych i ewentualnie również poprzez przydzielenie dodatkowych zasobów. Art. 24 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 376/2014 stanowi jednak, że art. 7 ust. 2 tego rozporządzenia, który nakłada na państwa członkowskie i Agencję wymóg stosowania ERCS, stosuje się po wejściu w życie aktów delegowanych i aktów wykonawczych określających i opracowujących wspólny europejski system klasyfikacji ryzyka. Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/2034 określające ERCS weszło już w życie w dniu 31 grudnia 2020 r. W związku z tym nie jest możliwe odroczenie rozpoczęcia obowiązywania wymogu stosowania ERCS do momentu, który przypadałby po dacie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Ponadto do celów corocznego sprawozdania ze stanu bezpieczeństwa publikowanego przez Agencję zgodnie z art. 72 ust. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 3 konieczne jest, by zgłoszenia zdarzeń przesłane do centralnego archiwum europejskiego w okresie jednego roku były sklasyfikowane w jednolity sposób. Wymóg klasyfikowania zdarzeń zgodnie z ERCS powinien zacząć obowiązywać od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. W związku z tym niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem 1 stycznia 2023 r.
(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 127 rozporządzenia (UE) 2018/1139,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 122 z 24.4.2014, s. 18.
2 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/2034 z dnia 6 października 2020 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 376/2014 w odniesieniu do wspólnego europejskiego systemu klasyfikacji ryzyka (Dz.U. L 416 z 11.12.2020, s. 1).
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 z dnia 4 lipca 2018 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2111/2005, (WE) nr 1008/2008, (UE) nr 996/2010, (UE) nr 376/2014 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE i 2014/53/UE, a także uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 552/2004 i (WE) nr 216/2008 i rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 (Dz.U. L 212 z 22.8.2018, s. 1).
4 Rozporządzenie (WE) nr 549/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. ustanawiające ramy tworzenia Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (rozporządzenie ramowe) (Dz.U. L 96 z 31.3.2004, s. 1).
5 Konwencja z poprawkami Protokołu z dnia 12 lutego 1981 r. i ze zmianami Protokołu z dnia 27 czerwca 1997 r.
6 Załącznik zmieniony przez sprostowanie z dnia 30 listopada 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.427.196) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2023 r.
7 Wynik zgodny z ERCS to wartość złożona z dwóch znaków, gdzie pierwszy znak odpowiada znakowi alfabetu będącemu wynikiem ustalenia dotkliwości danego zdarzenia (stopień dotkliwości od A do X), a drugi znak odpowiada wartości numerycznej wynikającej z obliczenia odpowiedniego wyniku dla bariery w przypadku danego zdarzenia (prawdopodobieństwo).
8 Metodyka RAT służy do klasyfikacji zdarzeń związanych z zarządzaniem ruchem lotniczym (ATM). Metodyka RAT nie służy do klasyfikacji wypadków, gdyż służy ona do określenia wyłącznie tego, na ile zdarzenie związane z ATM było bliskie przerodzenia się w wypadek. Metodyka RAT jest podzielona na kilka głównych elementów ("ATM (aspekty naziemne)", "ATM (aspekty pokładowe)"), z których każdy zapewnia część danych wejściowych na potrzeby określenia przy zastosowaniu RAT ostatecznego stopnia dotkliwości "ATM (ogółem)". Aby określić stopień dotkliwości "ATM (ogółem)", dostępny musi być zarówno stopień dotkliwości "ATM (aspekty naziemne)", jak i stopień dotkliwości "ATM (aspekty pokładowe)".
9 "Dotkliwość" w ramach metodyki RAT wskazuje, jak poważne było dane zdarzenie w porównaniu z innymi zdarzeniami. Metodyka RAT określa "dotkliwość" poprzez ocenę zapór/barier.